13 نوامبر 1998، کشف هزارمین تپ‌اختر در کهکشان ما توسط رصدخانه جودرل بانک، دانشگاه منچستر، بریتانیا اعلام شد.
تیم محققان که متشکل از ستاره‌شناسان بریتانیا، استرالیا، ایتالیا و ایالات‌متحده آمریکا بود. آنها کهکشان راه شیری را برای تپ‌اخترهای رادیویی جدید با استفاده از تلسکوپ رادیویی پارکز 64 متری در نیو ساوت ولز، استرالیا بررسی کردند.
در اوایل سال 1997 یک گیرنده «چند پرتو» روی پارکز نصب شد. این به #اخترشناسان اجازه داد تپ‌اخترها را بسیار سریع‌تر از قبل پیدا کنند. استفاده از آن مثل این است که بیش از 12 تلسکوپ رادیویی غول پیکر در لحظه کار کنند.
به لطف این #سیستم جدید و پیشرفته، بررسی تپ‌اخترهای جدید با سرعتی بیش از 10 برابر بیشتر از هر جست‌وجوی قبلی امکان‌پذیر شد. آنها به‌طور متوسط در هر ساعت رصد، یک تپ‌اختر جدید پیدا کردند.
تلسکوپ‌های رادیویی یک زنجیره منظم از پالس‌ها را دریافت می‌کنند، زیرا پرتو به‌طور مکرر از زمین عبور می‌کند، بنابراین اجرام به‌عنوان یک سیگنال رادیویی ضربانی مشاهده می‌شوند.
@Ir_nojoom
شب پرستاره
این تصویر تلسکوپ #هابل شباهت بسیاری به تابلوی «شب پرستاره» اثر «ونسان ون‌گوگ» دارد. ستاره V838» Mon» در فاصله ۲۰٬۰۰۰ سال نوری از زمین، یعنی تقریباً در لبه کهکشان راه شیری، و در صورت‌فلکی «تک شاخ» قرار دارد. این ستاره در یک درخشش ناگهانی در سال ۲۰۰۲ به یکی از پرنورترین ستاره‌های کهکشان ما تبدیل شد. این واقعه ابرهای غبار و گاز اطراف آن را روشن کرد.
تلسکوپ فضایی هابل تصاویر متعددی از این ستاره گرفت؛ اما در این تصویر منحصربه‌فرد می‌توانیم آشفتگی جریان گازها را به‌وضوح ببینیم. این گردبادها احتمالاً ناشی از حرکت گازها به‌سمت بیرون است. #اخترشناسان می‌گویند گازها حاصل یک انفجار ستاره‌ای در گذشته هستند. تا پیش از درخشش ناگهانی ستاره، این ابرها قابل‌مشاهده نبودند.
@Ir_nojoom
ستاره شناسان به وجود دنیای عجیبی در خارج از منظومه شمسی پی برده اند که یک طرف آن در نور ابدی خورشید غرق می‌شود و طرف دیگر آن با تاریکی همیشگی روبرو است.
اخترشناسان می‌گویند که سیاره فراخورشیدی LHS 3844 b (یا Kua'kua) که یک طرف آن در نور ابدی خورشید غرق می‌شود و طرف دیگر آن با تاریکی همیشگی روبرو است، بسیار به ستاره میزبان خود نزدیک است و نمی‌تواند از حیات پشتیبانی کند.
این به این معنی است که #سیاره مذکور از نظر جزر و مدی قفل است، به این معنی که همان سمت سیاره دائماً رو به ستاره که یک طرف آن در نور ابدی خورشید غرق است که باعث می‌شود همیشه روشن باشد در حالی که طرف دیگر دائماً در تاریکی می‌ماند.
تحقیقات قبلی #اخترشناسان را به این باور رساند که برخی از سیارات فراخورشیدی به صورت جزر و مدی قفل هستند و یک طرف آن همیشه رو به ستاره‌ای است که به دور آن می‌چرخد، اما آن ها هنوز نتوانسته اند این موضوع را ثابت کنند.
این اولین بار است که آن ها توانسته اند این پدیده را در یک سیاره فراخورشیدی تایید کنند که ممکن است به این معنی باشد که ممکن است در کهکشان ما بیشتر از حد انتظار باشد.
@Ir_nojoom
به گفته پژوهشگران، سیاره نهم احتمالاً یک غول یخی مانند #نپتون است، اما با جرمی حدود ۱۰ برابر زمین و مداری بسیار کشیده که آن را ۵۰۰ واحد نجومی (AU) یا بیشتر از خورشید دور می‌کند (برای مقایسه، نپتون در حدود ۳۰ AU از خورشید فاصله دارد). این سیاره دوره تناوب بسیار طولانی بین ۱۰ هزار تا ۲۰ هزار سال زمینی دارد.
#اخترشناسان از زمان کشف اولیه، تلاش‌های گسترده‌ای را برای یافتن سیاره نهم آغاز کرده‌اند. تلسکوپ‌های زمینی و فضایی در سراسر جهان به جستجوی آسمان برای یافتن نور ضعیف این سیاره دور افتاده پرداخته‌اند. با این حال، این جستجو تاکنون بی‌نتیجه بوده است.
جستجوی سیاره نهم به این دلیل که بسیار دور، تاریک و به آرامی در حال حرکت است، دشوار است. علاوه بر این، #آسمان شب مملو از اجرام دیگر است که می‌توانند نور سیاره نهم را پنهان یا تقلید کنند.
#دانشمندان شرح می‌دهند، در اعماق نواحی بیرونی منظومه شمسی، آنقدر دور از سیارات شناخته شده که خورشید را به سختی می‌توان از یک ستاره نزدیک تشخیص داد، ممکن است دنیای عظیم و یخی در سایه‌ها در کمین و منتظر کشف توسط بشر باشد.
تلسکوپ‌های جدید مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ زمینی غول‌پیکر (GMT) قدرت و وضوح تصویر بسیار بالایی را ارائه می‌دهند که می‌تواند به #محققان در تشخیص نور ضعیف سیاره نهم از پس‌زمینه کمک کند.
@Ir_nojoom
به گفته پژوهشگران، سیاره نهم احتمالاً یک غول یخی مانند #نپتون است، اما با جرمی حدود ۱۰ برابر زمین و مداری بسیار کشیده که آن را ۵۰۰ واحد نجومی (AU) یا بیشتر از خورشید دور می‌کند (برای مقایسه، نپتون در حدود ۳۰ AU از خورشید فاصله دارد). این سیاره دوره تناوب بسیار طولانی بین ۱۰ هزار تا ۲۰ هزار سال زمینی دارد.
#اخترشناسان از زمان کشف اولیه، تلاش‌های گسترده‌ای را برای یافتن سیاره نهم آغاز کرده‌اند. تلسکوپ‌های زمینی و فضایی در سراسر جهان به جستجوی آسمان برای یافتن نور ضعیف این سیاره دور افتاده پرداخته‌اند. با این حال، این جستجو تاکنون بی‌نتیجه بوده است.
جستجوی سیاره نهم به این دلیل که بسیار دور، تاریک و به آرامی در حال حرکت است، دشوار است. علاوه بر این، #آسمان شب مملو از اجرام دیگر است که می‌توانند نور سیاره نهم را پنهان یا تقلید کنند.
#دانشمندان شرح می‌دهند، در اعماق نواحی بیرونی منظومه شمسی، آنقدر دور از سیارات شناخته شده که خورشید را به سختی می‌توان از یک ستاره نزدیک تشخیص داد، ممکن است دنیای عظیم و یخی در سایه‌ها در کمین و منتظر کشف توسط بشر باشد.
تلسکوپ‌های جدید مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ زمینی غول‌پیکر (GMT) قدرت و وضوح تصویر بسیار بالایی را ارائه می‌دهند که می‌تواند به #محققان در تشخیص نور ضعیف سیاره نهم از پس‌زمینه کمک کند.
@Ir_nojoom
🌓آیا کیهان در آغاز هولوگرامی بزرگ وپیچیده بوده است؟
محققان فیزیک نظری و #اخترشناسان براساس تحقیقات مشترک صورت گرفته بر روی برخی بی نظمی‌های موجود در تابش پس زمینۀ کیهان، توانستند به اولین نشانه‌های رصدی که گواهی بر درست بودن نظریۀ کیهانِ هولوگرافیک است، دست یابند.
این کشف به این معنا نیست که ما در حال حاضر در یک هولوگرام زندگی می‌کنیم و تنها به مقطعی از ابتدایی‌ترین زمان آغاز کیهان بر می‌گردد؛ این نظریه پیشنهاد می‌کند که #مهبانگ مبدأ هولوگرافی داشته است، به این معنا که زمانی کیهانِ ابتدایی یک هولوگرام بزرگ بوده است.
طبق این نظریه تمامی اطلاعاتی که جهان سه‌بُعدی و در مجموع تمام واقعیت ما را ایجاد کرده، در کرانۀ خود سطحی دوبُعدی در بر داشته است؛ در واقع، مشابه هولوگرامی که در آن تصویری سه‌بعدی در سطحی دوبعدی نمایش داده می‌شود.
دانشمندان سالها در تلاش بودند که دو نظریۀ گرانش و کوانتوم #اینشتین را ادغام کنند. برخی معتقدند که کیهان هولوگرافیک این پتانسیل را دارد که این دو نظریه را ترکیب کند و توضیحی مناسب از کیهان اولیه و ساختار فضا زمان بدهد.
@Ir_nojoom
🌓بزودی تصاویر رنگی از سیاهچاله منتشر خواهد شد.
#اخترشناسان با استفاده از رویکردی جدید به ثبت تصاویر رنگی از سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم پرداختند.
رنگ، پدیده جالبی است. در فیزیک، نور رنگ را می‌توان با فرکانس یا طول موج آن تعریف کرد. هرچه طول موج بلندتر یا فرکانس کوتاه‌تر باشد، نور به سمت انتهای طیف قرمز متمایل می‌شود. در انتهای طیف آبی، طول موج‌ها کوتاه‌تر و فرکانس‌ها بالاتر هستند و هر فرکانس یا طول موج، رنگ منحصربه‌فردی دارد.
چشم انسان رنگ را به این شکل نمی‌بیند. چشم #انسان با سه نوع سلول مخروطی در شبکیه که به فرکانس‌های نور قرمز، سبز و آبی حساس هستند، رنگ را تشخیص می‌دهد. سپس مغز از این داده‌ها برای ایجاد یک تصویر رنگی استفاده می‌کند. دوربین‌های دیجیتال نیز عملکردی مشابه دارند و از حسگرهایی برای ثبت نور قرمز، سبز و آبی بهره می‌برند.
صفحه‌نمایش رایانه نیز با استفاده از پیکسل‌های قرمز، سبز و آبی، مغز انسان را فریب می‌دهد تا یک تصویر رنگی را ببیند.
@Ir_nojoom
🌓تلسکوپ فضایی #جیمز_وب (JWST) برای نخستین‌بار تصویری مستقیم از سیاره‌ای در یک منظومه دوردست را ثبت کرده است که سبک‌ترین سیاره‌ی دیده‌شده تاکنون محسوب می‌شود. این سیاره با نام TWA 7b، یک غول گازی با اندازه‌ای مشابه سیاره زحل است و به دور ستاره‌ای می‌چرخد که تنها کمی بیش از ۶ میلیون سال سن دارد و هنوز از گرمای شکل‌گیری‌اش می‌درخشد.
سیاره‌ی کشف‌شده نخستین مشاهده‌ی مستقیم از سیاره‌های فرضی اما تاکنون دیده‌نشده‌ای است که به اصطلاح دنیاهای چوپان نامیده می‌شوند. این سیاره‌ها با جمع‌آوری بقایا از میان حلقه‌های سیاره‌های دیگر، شکاف‌ها یا فضای خالی را در آنها به‌وجود می‌آورند.
#اخترشناسان به این دلیل سیاره‌های فراخورشیدی را مطالعه می‌کنند که بتوانند به درک بهتری از چگونگی شکل‌گیری منظومه‌های سیاره‌ای مانند منظومه شمسی برسند.
پژوهشگران یافته‌های خود را ۲۵ ژوئن در مجله نیچر منتشر کردند.
@Ir_nojoom
322.9K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌓کشف نادر اخترشناسان: بلعیده شدن ستاره توسط سیاه‌چاله‌ای کمیاب
#اخترشناسان سیاهچاله میان‌جرمی نادر به نام HLX-1 را شناسایی کردند که در حال بلعیدن یک ستاره است؛ این رویداد به‌عنوان «اختلال جزر و مدی» شناخته می‌شود.
با کمک داده‌های تلسکوپ فضایی #هابل، چاندرا و شبیه‌سازی‌ها، درخشش شدید ناشی از نابودی ستاره تأیید شد.
سیاه‌چاله‌های میان‌جرم (۱۰۰ تا ۱۰۰هزار برابر خورشید) ممکن است حلقه مفقوده در مسیر شکل‌گیری سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم باشند.
@
@Ir_nojoom
🌓مشاهدات #جیمزوب؛سیاره نویدبخش تراپیست۱ هیچ نشانه ای از حیات ندارد.
اخترشناسان امیدوار بودند که یکی از هفت سیاره‌ی چرخان به دور تراپیست-۱، کوتوله سرخ معروف دارای جو باشد؛ اما مشاهدات شواهد خاصی دراین‌باره ارائه نداد.
در جستجوی نشانه‌های حیات در یک سیاره فراخورشیدی کوچک که نویدبخش به‌نظر می‌رسید، امیدهای #اخترشناسان کمرنگ شده است.
موجودات زنده، آن‌طور که ما می‌شناسیم، در جوی شبیه به زمین بهترین شرایط را برای رشد دارند؛ اما دانشمندانی که با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب به سراغ بررسی سیاره‌ای به نام «تراپیست-۱ دی» رفتند، نتوانستند هیچ نشانه‌ای از وجود جوی شبیه #زمین را در آنجا پیدا کنند.
@Ir_nojoom