تصاویری که وویجر۲ ناسا در هنگام عبور از کنار #سیاره نپتون ضبط کرد. هر صدای باس پایین؛صدای گونگ، لحن #هارمونیک تیز که به طور ناگهانی پایان می‌یابد، ناشی از فعال‌سازی موتور رانشگر #وویجر و همچنین تداخل‌های دیگر است. بقیه فعالیت #مگنتوسفر نپتون است.تنها تغییری که در صدای اصلی انجام شده است، حذف نویز 2.4 کیلوهرتز برای شنیدن بهتر صداهای دیگر و همچنین کاهش کمی دسی بل است تا برای گوش خیلی خشن نباشد. @Ir_nojoom

در سال ۱۹۷۷ میلادی #ناسا دو فضاپیمای دوقلو را در سفر به لبه منظومه شمسی راه اندازی کرد. #وویجر ۱ و #وویجر ۲ با فاصله چند ماه جدا از یکدیگر در یک ماموریت برای بررسی #مشتری و #کیوان مملو از گاز راه اندازی شدند. پس از اتمام مأموریت اصلی وویجر۲پیش از آن که هر دو فضاپیما از مدار‌های آخرین سیارات و به منظومه شمسی بیرونی عبور کنند توسط #اورانوس و نپتون متوقف شد. امروزه وویجر‌ها در فضای بین ستاره‌ای قرار دارند و تنها دو فضاپیمایی محسوب می‌شوند که تاکنون منظومه شمسی را ترک کرده اند. با علم به این که دو فضاپیمای وویجر تا به امروز دورتر از هر فضاپیمای دیگر هستند وقتی که در سال ۱۹۷۷ به فضا فرستاده شدند دو صفحه #گرامافون طلایی را با خود به همراه بردند صفحه‌هایی که صدا‌هایی از زمین روی آن‌ها ضبط شده بود. آن صفحات #گرامافون به عنوان پیغام‌هایی برای موجودات فضایی یا سفینه‌های آن‌ها در دو فضاپیمای وویجر قرار داده شده بودند به طوری که "#کارل_ساگان" اخترشناس معروف این پدیده را به انداختن یک بطری حاوی پیغام در اقیانوس تشبیه کرده بود. آن دو فضاپیما با سرعت فعلی خود هر کدام در حدود ۴۰۰۰۰ سال آینده در مجاورت #ستاره دیگری قرار خواهند گرفت. @Ir_nojoom

معرفی فضا پیمای #وویجر۱ و #وویجر۲ و #افق_های_نو(#نیو_هورایزنس) وویجر ۱ و ۲ هم اکنون خارج از سامانه خورشیدی در فضای #میان_ستاره ای در حرکتند. @Ir_nojoom

تلسکوپ فضایی هابل اشتباه فضاپیمای وویجر ۲ را اصلاح کرد: اورانوس روزهای طولانی‌تری دارد. تحلیل جدیدی از داده‌های ۱۰ ساله تلسکوپ فضایی هابل نشان می‌دهد یک چرخش کامل اورانوس به دور خود ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه طول می‌کشد. این عدد ۲۸ ثانیه بیشتر از مقداری است که از تحلیل داده‌های فضاپیمای #وویجر ۲ ناسا تخمین زده شده بود. دانشمندان با تحلیل داده‌های وویجر ۲ یک چرخش کامل #اورانوس به دور خود را ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه و ۲۴ ثانیه تخمین زده بودند. این تخمین براساس سیگنال‌های رادیویی منتشرشده از شفق‌های قطبی این غول یخی و اندازه‌گیری‌های مستقیم میدان مغناطیسی آن انجام شده بود. تخمین اولیه مبتنی‌بر داده‌های وویجر ۲ عدم قطعیت‌های ذاتی داشت که منجر به خطای ۱۸۰ درجه‌ای در تعیین طول جغرافیایی اورانوس شده بود. این خطا باعث شد جهت‌گیری محور مغناطیسی این #سیاره فقط طی چند سال پس از پرواز فضاپیما، کاملاً نامعلوم شود؛ بنابراین سیستم‌های مختصاتی که به دوره چرخش قدیمی متکی بودند، اعتبار خود را از دست دادند. @Ir_nojoom

🌓مهندسان ناسا پیشرانه های وویجر1را پس از ۲۱ سال احیا کردند. مهندسان ناسا به طرز معجزه‌آسایی پیشرانه‌های اصلی کاوشگر بین‌ستاره‌ای وویجر ۱ را که در سال ۲۰۰۴ ازکارافتاده بودند، احیا کردند. آنها به‌تازگی دست به شاهکاری شگفت‌انگیز زده‌اند. تیم مأموریت موفق شد پیشرانه‌های فضاپیمای وویجر ۱ را که اکنون تقریباً ۲۵ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد، تعمیر کند؛ آن هم در حالی‌که این سامانه‌ها از سال ۲۰۰۴ از کار افتاده بودند. مهندسان این کار را درست پیش از آنکه آنتن ارتباطی با #وویجر ۱ و وویجر ۲ به‌دلیل ارتقاء سیستم‌ها برای چند ماه خاموش شود، انجام دادند @Ir_nojoom