📽 گرفتن و رساندن پیام و روایت رسانه از واقعیت، پیشرانِ ابزارهای نظامی 📽 زمینه‌سازیِ رسولی چون رسانه برای قیام مردم به قسط چگونه است؟ 🎙«جناب آقای جبلی شما و این حضرات نقش بی‌بدیل رسانه و تبلیغ را در پیکارهای کنونی جهان -که بیش از همیشه است- می‌دانید. امروز پیروزی یک طرف را توانایی او در گرفتن و رساندنِ پیام و روایت او از واقعیت، رقم می‌زند؛ بسیار پیش و بیش از آنکه ابزارهای نظامی وارد میدان شوند و در آن اثر بگذارند. ما در این عرصه‌ی مهم باید دقت و تلاش و ابتکار خود را مضاعف کنیم» (مقام معظم رهبری)

🌪طوفان‌الاقصی وقتی ساختارهای استکباریِ صهیون، قدرت اقتصادی جهان را منهدم کرد، برخی از تحلیل‌گران دچار حیرت شدند و این قدرت را به ایران نسبت دادند! وقتی پشت‌سرهم بزرگان مقاومت مانند اسماعیل هنیه، سیدحسن نصرالله، یحیی سنوار و... به شهادت رسیدند، حیرت و سردرگمی در بخشی از نیروهای مومن ایجاد گشت و برخی از تحلیل‌گرانِ نادان، آن را نشانه‌های افول قدرت مقاومت خواندند! با سقوط دولت بشار اسد، نگرانی‌ها شدت گرفت و یأس‌ در بدنه‌ی بخشی از جامعه متدینین نیز رخنه کرد و تمسخرِ بخشی از بدنه‌ی هتاک را بدنبال آورد! ⚠️این مصادیق نشان می‌دهد، رسانه ملی و رسانه‌های انقلابی نتوانستند و یا همت نکردند که نقش اساسی خود را برای روایت واقعیت‌ها و نقل تاریخ معاصر به ویژه بن‌مایه‌های اعتقادی مؤثر در رویدادهای منطقه ایفا کنند و حتی بالاتر شاید هم نمی‌دانند که نقش خودشان چیست! ⚠️برای آنکه این رسانه‌ها بتوانند نقش خود را در پیکارهای کنونی ایفا کنند، شناخت درست اهمیت دارد، یکی از کلیدی‌ترین شناخت‌ها در آیه‌ی ۲۵ سوره‌ی‌ مبارکه‌ی حدید آمده است که: لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ این آیه بیانگر این است که رسولان، با بینات و کتاب و میزان می‌آیند تا زمینه را فراهم کنند برای اینکه خود مردم برای قسط قیام کنند نه آنکه آنان را در آغوش بگیرند تا پیروزی محقق شود و نه آنکه اجباری برای راندن‌شان به بهشت باشد. در این آیه‌ی مبارکه، بحث بر سر این است که خود مردم باید قیام کنند و در این میان رسولان، نقش زمینه‌سازی با بینات و کتاب و میزان دارند. ⚠️رسانه در عصر کنونی، مانند یک رسول نقش تبلیغی دارد و مهم‌ترین وظیفه‌اش تسلط بر بینات و کتاب و میزان است تا بتواند با آن زمینه‌سازی کند تا مردم قیام به قسط کنند. 🎞 برنامه‌هایی چون نوسان، پاورقی، مکث، سیاست خارجی و اندک برنامه‌های مشابه را می‌توان در راستای آن مهم دانست اما این زمینه‌سازی با توجه به قدرتی که رسانه در زمان کنونی دارد، کم است و حتی جای بسیار مواخذه و سرزنش‌گری دارد که از این امکانات فراوان در زمینه‌ی پربرکت جمهوری اسلامی استفاده نشده است؛ که اگر درست از این امکان با توجه به معارف اصیل قرآن استفاده می‌نمود بعد از طوفان‌الاقصی و حرکات نیروهای مقاومت در منطقه، عده‌ای تحلیل‌گر کوتاه‌بین آن را به ایران نسبت نمی‌دادند و نیروهای اقماری ایران در منطقه نمی‌شمردند، این نوع تحلیل‌ها نشان می‌دهد، رسانه‌ی ملی نسبت به اهداف‌ش با توجه به زمان بسیار عقب است. ⚠️ رسانه‌ی ملی باید از خیلی وقت پیش در قالب‌های مختلف و متنوع مانند مجموعه‌های تلویزیونی، سینمایی، برنامه‌های ترکیبی، چهره‌سازی از سرداران مقاومت، فیلم‌های کوتاه، مناظره، میزگرد و... به این محورها می‌پرداخت: ✔️ ریشه‌های مقاومتِ منطقه چگونه شکل گرفت ✔️ نحوه تشکیل هسته‌ی اولیه نیروهای حماس چگونه بود ✔️ ماجرای امام موسی صدر با پیچیدگی‌های شخصیتی و عملکردی‌اش چگونه بر مقاومت منطقه موثر بوده است ✔️ حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق، انصارالله یمن، فاطمیون افغانستان و... چگونه در منطقه سردرآورد ✔️سردارانِ نیروهای مقاومت از چه اعتقاداتی برخوردارند ✔️ نقش جمهوری اسلامی ایران چگونه است ✔️مقاومت چگونه گسترده شد ✔️ عوامل ماندگاری مقاومت چیست 👇🏻ادامه دارد...

⚠️برای فهم و پرداخت به این موضوعات مهمِ منطقه لازم است دوباره به آیه‌ی ۲۵ سوره حدید بازگردیم که مردم با دیدن بینات یعنی نشانه‌های آشکار، کتاب و میزانی که توسط رسولان می‌آید، قیام به قسط می‌کنند، به عنوان مثال فیلم سینمایی «بازمانده» که از کتاب «بازگشت به حیفا» غسان کنفانی، اقتباس شده است به خوبی این را نشان می‌دهد که از مدت‌ها قبل از طوفان‌الاقصی، جوانان فلسطینی، برای بازگشت به سرزمین‌شان چریک شده‌اند. 📖 در بخشی از این کتاب که در سال «۱۹۷۰» انتشار یافته نوشته شده: «...داشتم دنبال فلسطین واقعی می‌گشتم. فلسطینی که بیش از یک خاطره باشد... داشتم با خودم می‌گفتم: فلسطین برای خالد (پسر این فرد که فلسطین را ندیده است) چیست؟ ...عقیده دارد که مَرد باید سلاح بردارد و در راه فلسطین بمیرد. آن‌وقت فلسطین برای ما، من و تو، فقط گشتن دنبال یک چیز زیر غبار خاطرات است... اشتباه می‌کردیم که فکر می‌کردیم وطن گذشته است. وطن برای خالد آینده است. فرق ما این است. بخاطر همین خالد خواست سلاح بردارد. ده‌ها هزار نفر مثل خالد هستند که اشک عقیم افرادی که در اعماق شکست‌هایشان، دنبال تکه‌پاره‌های به جا مانده از زره‌ها و گل‌ها می‌گردند، جلوی آنها را نمی‌گیرد.» 🖊نویسنده کتاب در سال ۱۹۷۲ در لبنان به دست صهیونیست‌ها ترور می‌شود و این یعنی حداقل نه سال قبل از انقلاب اسلامی، نویسندگانی نظیر کنفانی از بازگشت با سلاح برای گرفتن خانه‌هایشان می‌گویند! بنابراین مقاومت در فلسطین، قبل از انقلاب با بینه‌ی آشکارِ ظلم صهیون و دولت‌های استکباری جهان، جرقه‌اش زده شده بود. همانطور که جرقه‌ی انقلاب اسلامی هم سال‌ها قبل به تاریخ قیام امام حسین علیه‌السلام علیه نظام نفاق‌آلود و ظالمانه‌ی یزید برمی‌گردد. ⚠️بنابراین محصولاتی که به تاریخ معاصر، تاریخ تشیع و زندگی قهرمانان این عرصه می‌پردازد مانند «سرزمین مادری»، «مختارنامه»، «ولایت عشق»، «تیرباران» کم است و یا به خوبی پرداخت نشده است. حداقل در گفتمان‌سازی و جریان‌سازی و بالاتر ترند کردن یک محور که وظیفه‌ی رسانه‌ی توحیدی است در مورد این موضوعات بسیار عقب هستیم و این عقب‌گرد با توجه به تاریخی که پشت‌سر گذاشته‌ایم بسیار به چشم می‌خورد شاید اگر تاریخ نداشته‌ی صهیون یا آمریکا را داشتیم این مقدار بسنده بود اما این «دارندگیِ تاریخی» است که احساس خسران را می‌رویاند. ⚠️ با توجه به آیه ۲۵ سوره حدید می‌توان گفت نقش جمهوری اسلامی، نقش هدایت‌گری قلب‌ها و اندیشه‌هاست، نقش تقویت اراده‌ها و همت‌هاست که می‌توان علیه ظلم قیام کرد و به نتیجه رسید و این قیام به قسط را باید خود مردم آن سرزمین اراده کنند، باید خودشان عمل کنند و به طور جمعی آماده‌ی پذیرش تبعات آن باشند. پس انقلاب اسلامی ایران جرات داد که می‌توان قیام کرد، که می‌توان با ایمان، ساختار کلاسیک نظامی را زیرسوال برد و به پیروزی رسید. ❓پس چرا رسانه‌‌های مقاومت در این پرداخت‌های شناختی، عقیم اقدام کرده‌اند که نتیجه‌اش حیرت باشد! درحالیکه باید این موضوع و محور آنقدر گفته می‌شد که پس از تسلط تحریرالشام بر سوریه، حداقل بخش اعظم متدیین با دقت در آیه‌ی ۲۵ سوره حدید، سردرگم نمی‌ماند و قدرت پیش‌بینی می‌داشتند که با این بیان ولی فقیه مطابق می‌بود که: «سرداران برجسته‌ی ما رفتند، شهید عزیز ما سلیمانی و یارانش و همکارانش رفتند، جوانهای خود آنها را، هم در عراق، هم در سوریه ــ‌اوّل در عراق، بعد در سوریه‌ــ سازمان‌دهی کردند، مسلّح کردند، ایستادند در مقابل داعش، کمر داعش را شکستند و توانستند غلبه پیدا کنند» سردار عزیز ما همچون رسولان رفتند و زمینه را برای برخواستن خود جوانان فراهم کردند. ⚠️با این پشتوانه‌های شناختی و سنت‌های آشکار هستی، قطعا و یقینا پیروزی با حق است، حقی که افرادش بر بینات، کتاب و میزان مسلط هستند و تکیه بر ایمان به الله مقتدرِ عزیز دارند. این پیروزی نهایی نزدیک است و هیمنه‌ی شیاطین به شدت و سرعت درحال ریختن است. ⚠️قدرت شیطان در ظاهرسازی است و تتمه‌ی پایانی نظام صهیون با این ظاهرسازی‌ها در طبل شادمانه‌ی حرص و طمع خود می‌نوازد، درحالیکه رسانه‌های توحیدی باید با تأسی از آیات و روایات، فرآیندمحور بودن نظام توحیدی و پشتوانه‌ی یک عمل یعنی شناخت و نیت را آنقدر متنوع و زیبا در عرصه‌ی هنر به نمایش آورند که غوغاسالاران عصر کنونی مجال نفس نداشته باشند. طبق ادعیه رسیده به ما «یملا الارض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا»؛ زمینه‌سازان ظهور باید برای آماده‌سازی جامعه را از عدل و قسط پر کنند مانند ظلم و جوری که گسترانده شده! ❓و سوال اینکه؛ آیا رسانه‌های توحیدی هم‌طراز رسانه‌های اصحاب ظلم و جور اقدام به پر کردن عدل و قسط کرده‌اند؟ 📝 زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

⏪ سینمای تراز انقلاب 🔰شبکه خبر۲ و دو قاب در طرفین؛ خبرها همچون قطاری در حرکت زیرنویس می‌شوند؛ قاب سمت راست، پخش زنده از تالار وحدت تهران و قاب سمت چپ، پخش زنده از کرانه باختری. قاب سمت راست، افتتاحیه جشنواره فیلم فجر و قاب سمت چپ، نمایش آزادی ۱۱۰ اسیر فلسطینی در مرحله سوم تبادل اسرا با رژیم غاصب صهیونیستی. این طرف امنیت در سایه انقلابی که سالگردش را با جشنواره‌های اینچنینی یادآوری می‌کنند؛ آن طرف شکوفا شدن گل‌های بیش از یک سال مقاومت یک باریکه و مردم قهرمانش. 🔰انقلاب ما و تداومش نیز ماحصل همین پایداری و مقاومت مردمی‌ست که سال‌ها تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی و معیشتی را تحمل کرده‌اند تا شعار انقلابشان را که استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بوده را به کرسی بنشانند. مشکلات مردم مسلمان آن طرف را که می‌بینیم با وجود مسائل داخلی‌مان شکرگزار این امنیت می‌شویم. 🔰در این تلاطم‌های اقتصادی که بر همه چیز سایه انداخته و گاهی توسط دشمن غلو می‌شود، بخش فرهنگ و به‌ویژه سینمای ما چقدر به آرمان‌های انقلاب پایبند بوده است؟ آیا وفادار به بدنه دیندار مردم مانده یا ابزار نظام سرمایه‌داری برای استحاله فرهنگ انقلاب است؟ آیا مانند سینمای غربی که ارزش‌های نداشته‌اش را بزرگ‌نمایی می‌کند توانسته غنای دینی، فرهنگی، اعتقادی و ... این مردم متمدن را به نمایش بگذارد؟ راستی افق سینمای تراز انقلاب کجاست؟ آیا حداقل دِین خود را به همین فلسطین و فرهنگ پایداری ادا کرده است؟ به زودی در جشنواره فیلم فجر مشخص خواهد شد ریل گذاری مسئولین فرهنگی در کدام جهت است! 📝عالیه بهرام‌زاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎥فیلم سینمایی صیاد؛ فاجعه‌ای برای معرفی شهید صیاد شیرازی! 🔹فیلم سینمایی «صیاد» به کارگردانی جواد افشار و تهیه‌کننده نام آشنای تلویزیون و سینما؛ محمدرضا شفیعی به عنوان افتتاحیه چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد پخش شد.

🔹سطح نازل فیلم اجازه توضیحات اضافه را سلب می‌کند و نویسنده را بر آن می‌دارد که به یکباره سراغ اصل مطلب برود! این فیلم قصه ندارد، یکسری گذاره‌های تاریخی را که همه می‌دانند کنار هم چیده و نمی‌تواند یک قهرمان را از دل فیلم دربیاورد! شاید بتوان گفت در سطح یک فرصت‌سوزی و یک قهرمان‌سوزی تکراری بیشتر نیست! همین اول کار باید گفت اگر اسم فیلم را بنی‌صدر می‌گذاشتند به حقیقتِ آنچه بیشتر در فیلم به آن پرداخته شده نزدیک‌تر بود و بنی‌صدر فیلم پررنگ‌تر از شهید صیاد بود! 🔹در این فیلم که در مقطعی از تاریخ بعد از انقلاب شروع می‌شود و ادامه می‌یابد، با آزادسازی شهر بستان که یک عملیات مشترک بین ارتش و سپاه بوده و چالش‌های خاص خود را داشت به پایان می‌رسد. به‌نظر می‌رسد اگر فیلم با عزل بنی‌صدر و جلسه‌ای که صیاد با شهید رجایی داشتند و بعد فرماندهی نیروی زمینی ارتش را برای ایشان درنظر می‌گرفتند به پایان می‌رسید می‌توانست جذاب‌تر باشد و مخاطب را سردرگم رها نمی‌کرد. آنگونه که مشخص است روی پایان بندی فیلم صیاد چندان فکر نشده بود؛ چرا که وقتی نام یک فیلم صیاد است چرا باید با عملیات بستان به پایان برسد، حتی می‌توانست با شهادت ایشان پایان یابد! حداقل اگر نویسنده و کارگردان بیشتر سلیقه به خرج می‌دادند و کمی بیشتر مطالعه می‌کردند می‌توانستند عملیات مرصاد را در مقابله با منافقین نمایش دهند که از لحاظ اهمیت بسیار پررنگ‌تر از عملیات آزادسازی بستان بود. 🔹متاسفانه فیلم در سطح باقی می‌ماند و هیچ شخصیت‌پردازی‌ای شکل نمی‌گیرد؛ درست شبیه اینکه چند کلیپ کوتاه را کنار هم چیده باشند تا یک فیلم سینمایی از آن در بیاید! 🔹نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد بازیگر نقش شهید صیاد و همسرش بود که در واقعیت هم زن و شوهر و محرم یکدیگرند اما این محرمیت هیچ نقشی در شکل‌گیری فضای احساسی در فیلم نداشت و تاثیری در بالا بردن حس خانوادگی فیلم نداشت! 🔹دعوای بین سپاه و ارتش در دیالوگ‌هایی که مطرح می‌شود خیلی سطحی است و بنظر می‌رسد هزینه هنگفتی که برای ساخت فیلم صرف شده عملا نتوانسته یک قهرمان ارتش را در دل فیلم تصویر کند. روابط صیاد با همسرش، فرزندش، مافوقش و زیردستش یک رابطه سطحی است در حالیکه صیاد شیرازی که ما می‌شناسیم و در دل تاریخ ثبت شده، شخصیتی فراتر از این‌ها دارد، آن نگاه نافذ، آن ایمان، آن روابط عمیق با دیگران و آن شخصیت ممتازی که این شهید بزرگوار داشت و به‌ویژه ولایت پذیری کم‌نظیر او متاسفانه و متاسفانه اصلا در فیلم به نمایش گذاشته نشده است! 🔹نکته‌ای که در مواجهه‌ی صیاد با بنی‌صدر وجود دارد ذیل ولایت‌پذیری از امام است اما فیلم‌نامه نتوانست به‌خوبی به آن بپردازد. اطاعت‌پذیری شهید از امام و نگاه ایشان به بنی‌صدر از زاویه نگاه امام همان نگاه مغفول مانده در فیلم است. آنچه بیشتر صیاد را به مدارا با بنی‌صدر وا می‌داشت تبعیت از فرماندهی کل قوا بود که در فیلم به این موضوع پرداخته نشد. 🔹کارگردان فیلم، یک سریال‌ساز است که مقطعی حساس از تاریخ را روایت کرد. صحنه‌های جنگی فیلم نیز ضعیف و سطحی‌ست که نشان از کم‌تجربگی کارگردان در ساخت و پرداخت صحنه‌های جنگی دارد. 🔹این فیلم در مقایسه با فیلمی که مثلا از شهید باکری ساخته شد و روابط شهید را با اطرافیانش نشان داد، یک نسخه ضعیف و سوخته از بخش کوتاهی از تاریخ جذاب زندگی یک شهید و یک قهرمان ملی بود. با این اوصاف، فیلم سینمایی صیاد نتوانست مخاطب را از نظر ذهنی و عاطفی درگیر کند و در خاطر مخاطب بماند. صیاد حتی چهره درستی از ظاهر شهید را نیز تصویر نکرد؛ لباس صیاد همیشه تمیز و مرتب و شیک بود و شباهتی به لباس یک فرمانده وسط میدان نداشت! 🔹شاید بتوان گفت «صیاد» اثری بود که با هزینه بالایی ساخته شد اما خیلی زود به تاریخ خواهد پیوست و اثر ماندگاری نخواهد بود. درحالیکه می‌توانست با پایان‌بندی بهتری به اتمام برسد، زندگی شهید صیاد مقاطع حساس و مهمی چون مواجهه با منافقین، شهادت و ... داشت که انتخاب بهتری برای پایان فیلم بود. 📝رضا قریبی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

📍آنتیک؛ هجمه به انقلاب به بهانه مقابله با خرافات! 🔸فیلم آنتیک از فیلم‌هایی‌ست که در سال‌های اخیر به کارگردانی هادی نائیجی، تهیه‌کنندگی محمود بابایی و نویسندگی حسین حسنی و مسعود مرعشی ساخته شده و در جشنواره امسال به نمایش درآمد.

فیلم کمدی ضعیفی که سعی کرده به هر شکل ممکن و مرسوم فیلم‌های مثلا طنز، با استفاده از اصطلاحات رکیک و زشت، مخاطب را به خنده آورد! 🔸این فیلم، داستان دو نفر را روایت می‌کند که به‌صورت زیرزمینی در کار خرید و فروش آنتیک هستند و برای پنهان کردن کتیبه‌ای که از خانه یک طاغوتی دزدیده‌اند، قبری خالی را به عنوان فردی مقدس جا می‌زنند و در جریان فیلم روایت‌های شفا گرفتن دروغین و داستان‌هایی از این دست را شاهد هستیم. 🔸این فیلم که بر حسب شنیده‌ها محمد امامی سرمایه‌گذارش بوده، بازی تکراری پژمان جمشیدی ملغمه‌ای از «زیرخاکی» جلیل سامان و به‌شکلی یادآور فیلم «مارمولک» است، اما به هیچ‌ عنوان قابل مقایسه با این آثار نیست و سطح بسیار نازلی دارد. 🔹آنتیک در قالب طنز که به ظاهر خرافه است به مسئله «امامزادگان بدون سند» می‌پردازد. هرچند در بعضی بخش‌ها ممکن است اشارات درستی داشته باشد، اما هزینه-فایده و برآیند آن به‌گونه‌ای‌ است که ضرر آن بیشتر از فایده آن است، چرا که به باورها و اعتقادات مردم ضربه می‌زند و این خطرناک است! به ویژه که پایان‌بندی نادرست فیلم و تجویز نسخه باستان‌گرایی بجای آنچه این فیلم آن را خرافه نامیده نیز در ظرف زمانی کنونی و از هر سویی به گوش می‌رسد. دستگیری خلافکاران در انتهای فیلم نیز قطعا نمی‌تواند اثر منفی آن را پوشش دهد. 🔹اصل پرداختن به موضوع خرافات شائبه‌ای ندارد اما نوع پرداخت و حرف زدن راجع به آن مهم است. بصورت کلی اگر بخواهیم به یک پدیده دینی و مذهبی بپردازیم باید خیلی با ظرافت به آن ساحت ورود کنیم و این حوزه را مورد واکاوی قرار دهیم. ورود صریح اینچنینی به موضوع مانند فیلم آنتیک، نه‌تنها درست نیست، بلکه آسیب‌زا هم هست! به خصوص که در دوره‌ای هستیم که ناجوانمردانه و از هر سو به ارزش‌های دینی حمله می‌شود. 🔸نکته مهم دیگری که در رابطه با فیلم وجود دارد و می‌توان آن را از مهم‌ترین مسائل فیلم دانست و سازندگان آنتیک باید به آن پاسخ دهند، این است که چرا زمان روایت فیلم با آزادی زندانیان سیاسی پس از انقلاب مصادف شده است؟ خرافات و سوءاستفاده از آن، مسئله‌ای تاریخی‌ است، چرا زمانی پیش از انقلاب یا دهه‌های اخیر بستر روایت آن قرار نگرفت؟ آیا غیر از این است که قصد سازندگان از این همزمانی، نسبت دادن این‌گونه آسیب‌ها به انقلاب اسلامی‌ است؟! از طرفی طرح مسئله گروهک فرقان و اکبر گودرزی چه ارتباطی با موضوع فیلم دارد؟!! جای تعجب دارد که آقای بابایی با سابقه روشن پدرشان در دفاع مقدس و تالیف کتب دفاع مقدس، به ساخت چنین فیلمی تن داده‌ است! 🔸علاوه بر موضوع اصلی، فیلم هجمه‌ای هم به نیروهای کمیته انقلاب وارد کرده و آنها را ساده‌لوح نشان داده است تا دین خود را به جشنواره فجر ادا کرده باشد! و عجیب آنکه چرا چنین فیلمی باید به جشنواره راه یابد! 📝 رضا قریبی 📡 روبش/ وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔴پویانمایی کارول و نیک نسخه خطرناک استکبار برای کودکان 🎞مجموعه‌ی پویانمایی «ماجراهای کارول و نیک» که در سال ۲۰۲۰ در کشور فرانسه تولید شده، در شبکه‌ی پویا درحال پخش است. 🐈‍⬛️🐀«کارول» گربه بازی‌گوش به همراه «نیک» موش باهوش کوچولو دوست هستند، فضای داستان در شهر گربه‌ها رخ می‌دهد و هیچ گربه‌ای به جز برادر کارول از وجود موش به عنوان دوست کارول باخبر نیست. در هر قسمت اتفاق و داستان جدیدی رخ می‌دهد و «نیک» هر دفعه به کمک «کارول» می‌آید تا با هم مشکلات را حل کنند.

⚠️نام گربه در نسخه‌ی اصلیSplat و نام موش Harry است. که در نسخه‌ی فارسی‌شده‌ی آن به کارول و نیک تغییر یافته است. ⚠️ دوستی موش و گربه که دشمنیِ ذاتی با هم دارند، باز سناریوی تکراریِ رفاقت دشمنان دیرینه در انواع پویانمایی‌ها همچون «زوتوپیا»، «گوسفندها و گرگ‌ها» را دنبال می‌کند! اما در قسمت ششم از این مجموعه که در تاریخ ۱۳ بهمن ماه پخش شد، این سناریو به دقت و به تدریج در ذهن مخاطب به طور ناخودآگاه تثبیت می‌شد. 📚 طی داستان «کارول» به همراه معلم و هم‌کلاسی‌هایش به کتابخانه می‌رود، یکی از هم‌کلاسی‌ها که در اختراع دستی بر آتش دارد، کتاب «هزارویک رمزوراز در رابطه با موش‌ها» را برمی‌دارد تا بتواند موش‌ها را به دام بیندازد! کارول و نیک متوجه می‌شوند، کارول تلاش می‌کند با دادن پیشنهاد کتاب‌های دیگر‌، دوست خود را از گرفتن آن کتاب پشیمان کند و در همین گیرودار، یک برگه از کتاب دست هم‌کلاسی‌های دیگر می‌افتد و هم‌کلاسی‌ها با هم چندتله موش در سطح شهر می‌گذارند تا موش‌ها را بگیرند. کارول با ترفندهای مختلف تله موش‌ها را خراب می‌کند تا تله موشی نباشد. یکی از تله موش‌ها را با «ترساندن هم‌کلاسیش از قدرت موش‌ها» از بین می‌برد! و درپایان هم جلد کتاب هزارویک رمز و راز در مورد موش‌ها را برمی‌دارد و جلد کتاب هزارویک رمزوراز در مورد سگ‌ها را روی آن می‌گذارد! و در جلد کتاب هزارویک رمز و راز در مورد موش‌ها، دفتری می‌گذارد که خود و نیک در آن نقاشی کرده‌اند که ازقضا هم‌کلاسی‌ها دوباره کتاب را از کتابخانه امانت می‌گیرند تا بتوانند تله‌های دیگر کار بیندازند با باز کردن کتاب، تصاویر نقاشی شده از قدرت موش‌ها و قیافه‌های ترسان گربه‌ها مواجه می‌شوند و عطای گرفتن موش را به لقایش می‌بخشند! 🔖در مورد این پویانمایی چند نکته به ذهن متبادر می‌شود: 1⃣ بدسلیقگی مترجمین در تغییر نام موش از هری به نیک! پرواضح است با توجه به نمادشناسی عرصه‌ی پویانمایی، موش نماد صهیون است و بهتر است در نام‌گذاری این دقت به کار می‌رفت و حداقل به همان نام هری بسنده می‌کردند نه آنکه با یک نامی که برای فضای ذهنیِ کودکان ما، امنیت‌آور است مبادله شود. 2⃣ وجه محبتی بین کارول و نیک، بسیار پررنگ است به حدی که کارول حاضر است تمام سختی‌های پنهان کردن نیک از سایر گربه‌ها را به دوش بکشد! و این سختی آنچنان هیجانی و هنرمندانه به تصویر کشیده شده که کودک را راغب این نوع ارتباط می‌کند. 3⃣ تئوری «دهکده‌ی جهانی» و تقسیم کار جهانی ایجاب می‌کند که طرحِ نخ‌نمای «صلح کلی» را با ادبیات‌های متفاوت و قالب‌های متنوع در جهان ارائه دهند! در این پویانمایی دوستی بین کارول و نیک دل‌نشین بوده و هنرمندانه توانسته‌اند این محبت را از وجوهات کاربردی بودن مثل کمک‌های نیک به کارول و بالعکس به نمایش بگذارند که مخاطب به این پذیرش برسد که لزومی به «مرزبندی» وجود ندارد! درحالیکه صلح کلی، بی‌دروپنجره است! و وقتی نه دری باشد و نه پنجره‌ای از هیچ چیز در امان نیست و بهره‌اش قطعا به مظالم عالم می‌رسد. 4⃣ در قسمت ششم مشاهده شد که با «بزرگ‌نمایی قدرت موش»، گربه‌ها دست از به دام انداختن موش‌ها کشیدند! این راهبرد هم‌اکنون در جهان درحال پیگیری است! با بزرگ‌نمایی قدرت نظام استکباری به ویژه صهیون سعی در «کم کردن اراده‌ها» برای مبارزه با این غده‌ی سرطانی دارند، نمودش در استخفاف و پوکی سران عرب در مبارزه با این نظام پوشالی دیده می‌شود. 5⃣ وجه دیگر بزرگ‌نمایی قدرت موش، کوچک شمردن قدرت گربه‌ها بود! نمود این راهبرد را در کمرنگ کردن تمدن ایرانی_اسلامی در ادبیاتی چون یک ایران کوچک و بهره‌مند بهتر از یک ایران بزرگ و غیربهره‌مند است یا کوچک‌انگاری ادبیات فارسی، تقلیل واقعه‌ی کربلا به جنگ طائفه‌ای و... می‌توان یافت! این کوچک‌انگاری قدرت مبارزه را می‌گیرد! درحالیکه یکی از مهم‌ترین رمز موفقیت در دفاع مقدس بهره‌مندی از ادبیات کربلا، با توجه به غیرت‌مندی نسبت به خاک وسیع کشور و... بود. 6⃣ در قسمت ششم، با توجه به جابه‌جایی جلد کتاب‌ها، تئوریِ «هدف، وسیله را توجیه می‌کند» ماکیاول، در عرصه‌ی سیاست را زیرکانه به خورد کودکان متدین ما داد! می‌توان با دروغ به هدف رسید! درحالیکه در ادبیات دینی داریم که «نجات در صدق است».

⚠️با تمام احترامی که نسبت به مسئولین شبکه‌ی پویا باید قائل بود و با یقین به اینکه یافتن «پویانمایی‌های متنوع» برای این گروه سنی سخت است، قطعا و یقینا پخش این پویانمایی به نفع روح‌ها و نفس‌های پاک کودکان سرزمین عزیز ایران نیست، زیرا پویانمایی «کارول و نیک» بر محور محبت بین موش و گربه که دشمن هستند، بنا شده است، بنایی بسیار خطرناک که سبب می‌شود اذهان کودکان با این مسئله انس یابد و آن را یک خطر نداند! شاید دقت در این روایت که «دین چیزی جز محبت نیست» توجه‌ها را در انتخاب پویانمایی‌ها بیشتر کند! محبت پایه‌ی تبعیت است! اگر کسی محبت به دشمن یابد، کم‌کم از او تبعیت می‌کند و تبعیت هم محبت را بیشتر می‌کند! آیات مختلفی از قرآن مجید دوست شدن با کفار و یهودیان را نهی کرده زیرا باعث می‌شود برای رضایت آنها از اصول خود دست بکشند! پس نمایش چالشی و هیجانی محبت بین دو دشمن دیرینه و طبیعی، پایه‌ی تبعیت از دشمن را در کودکانمان می‌گذارد همانگونه که در برخی سیاسیون تحصیل‌کرده‌ی در کشورهای انگلیس و... این مهم دیده می‌شود. 🔸این سخت‌گیری نسبت به پویانمایی «گریزی و موش کوچولوها» و یا پویانمایی‌های نسبتا خشن شبکه‌ی نهال وجود ندارد با اینکه بعضا بسیار بی‌محتوا و گاها دارای بدآموزی است زیرا بدآموزی این نوع پویانمایی‌ها در حد مهارت‌ها و لهویات است که خطر آن کمتر است از محبت بین دو دشمن، بنابراین امید است با دوراندیشیِ مسئولین شبکه‌ی پویا این مجموعه دیگر پخش نشود. 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎥فیلم سینمایی موسی 🔸پروژه حضرت موسی از زنده یاد فرج‌الله سلحشور آغاز شد و ابراهیم حاتمی‌کیا توانست نسخه سینمایی آن را بر روی پرده ببرد. 🔸 فیلمی راهبردی و در سطح جهانی که هنگام تماشایش چند «ای‌کاش» گفتم و حیف شد که نشد وگرنه شاهکار می‌شد. 🔖اول؛ کمبود چند جمله‌ای که مخاطب عام بتواند بنی اسرائیل خوب و بد آن روزگار را از هم و از وحوش هار امروزی تمییز دهد و ذهن مخاطبش از هر مسلکی و در هر کجای جهان را روشن کند و تشکیک ایجاد نکند. 🔖دوم؛ فرعونی فرعون و خوی وحشیگری‌اش را بیش از آنچه در فیلم بود به تصویر کشد. می‌شد چهره مازوخیستی‌ای و نمادین که از فرمانده‌ی فرعون معرفی شد را در خود شخص فرعون دید. 🔖سوم؛ از قتل عام کودکان در درجه اول برای درگیر کردن بیشتر عواطف مخاطب و دوم برای معرفی خوی فرعون و ظلم او و همچنین تا حدی که جا دارد برای بازنمایی امروزی‌ش استفاده بیشتری برد. 🔸 در هر حال حاتمی‌کیا با فیلم موسی که تماشایش را به همگان توصیه می‌کنیم، توانست سطح جشنواره را ارتقا دهد و تبحر تکنیکی خود را در این فیلم نیز به نمایش بگذارد. 📝 معصومه عمرانی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe