🔺به طور یقین یکی از برتری‌های سریال برای شرکت‌های فیلم‌سازی امکان بهره‌برداری بیشتر از یک موضوع و همچنین تاثیرگزاری بیشتر بر مخاطب است. سریال معمایی فانتزی «ونزدی» با چاشنی طنز در پاییز ۲۰۲۲ پخش خود را آغاز کرد و خیلی سریع مورد توجه «مخاطبان نوجوان» قرار گرفت. 🔺داستان اصلی حول «دختری بی روح و عاطفه» و با اعتماد به نفس بالا به نام ونزدی می‌گردد که به دلیل کارهای خشونت آمیز، والدینش تصمیم می‌گیرند او را راهی آکادمی نورمور کنند. آکادمی نورمور در این سریال مدرسه ای مخصوص «طرد شده‌هاست» و بسیاری از منتقدان آن را الگویی از مدرسه ی هاگوارتز در هری پاتر می دانند. ‌ 🔺استفاده افراطی از «رنگ مشکی»، چهره‌ای بی‌روح بدون لبخند، «سرکشی»، خودخواهی و خودبرتر بینی، انتقام‌جویی، رفتارهای خشونت آمیز، «بی‌احترامی به والدین» و... نمونه‌هایی از خصوصیات بارز شخصیت ونزدی است که به صورتی «جذاب» برای «مخاطب نوجوان» به تصویر کشیده شده است. 🔺طبق الگوی دیگر سریال‌های نتفلیکس، ونزدی نیز در ترویج «همجنسگرایی» بی‌نصیب نمانده و در یکی از قسمت‌ها دو زن در کنار هم والدین یکی از بچه‌های آکادمی نورمور معرفی می‌شوند؛ بنظر می‌رسد تیم برتون با همین اشاره کوتاه دِین خود را به این جماعت منحرف ادا کرده است. 🔺در این سریال مانند بسیاری از آثار مشابه شاهد عادی‌سازی موجودات و «انسان‌های عجیب و غریب» و «شبیه جنیان» هستیم، غیرطبیعی‌هایی که باید بپذیریمشان و به موجودیتشان احترام بگذاریم! و حتي به دلیل نیروهای و قدرت بیشتر، بالاتر از انسان عادی به حسابشان بیاوریم! این تفکر بی‌‌پایه و اساس سال‌هاست به واسطه فیلم و سریال‌های متعدد به خورد نوجوانان داده می‌شود. 🔺 شخصیت غیرطبیعی ونزدی و سایر اعضای مدرسه، در این سریال و در فیلم‌ها و سریال‌های دیگر، دور از ذهن بوده و تخیلی است اما در واقعیت علاوه‌بر القا برتر بودن موجودات عجیب و شبه‌جن؛ یک پیام اصلی در خود پنهان کرده؛ این تفکر به کودکان و نوجوانان اینگونه القا می‌کند که اگر از نظر اطرافیان و جامعه شخصیتی غیرمعقول و غیرطبیعی دارید، این مشکل شما نیست مشکل از آن‌هاست که از پذیرش شما عاجز هستند، شما آزادید همانطور که فکر می‌کنید زندگی کنید با هر نظر و عقیده ای و هر شکل و شمایلی! به هرچه هستید افتخار کنید چون معیار درست و نادرست بودن را تنها خودتان تعیین می‌کنید...همانند شخصیت ونزدی. 🔺و این داستان همچنان ادامه دارد؛ آن‌ها در الگوسازی با پشتکار در تلاشند و ما نظاره‌گر که چگونه نوجوانانمان هر روز از باورها و ارزش‌های ملی و مذهبی دور می شوند... 📝زهرا تیموری‌نژاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

✍به بهانه ابراز نظر مت والش درباره فیلم سینمایی باربی 🔸مت والش، مفسر سیاسی و نویسنده آمریکایی که مستند «زن چیست؟» او در سال ۲۰۲۲ مورد توجه بسیاری از منتقدین قرار گرفته، اینبار نظر خود را در مورد فیلم سینمایی «باربی» با دیگران به اشتراک گذاشته است.

🔸 در مستند «زن چیست؟» مت والش به عنوان راوی در جستجوی یافتن پاسخی برای سوالی به ظاهر ساده به ایالت‌های مختلف آمریکا سفر می کند و با افراد مختلفی از جمله روانکاو، جراح تغییر جنسیت، استاد دانشگاه، روانپزشک، محقق، نماینده کنگره، ورزشکار و... این سوال را درمیان می‌گذارد و وقتی به پاسخ دقیقی نمی‌رسد به سراغ قبیله ماسایی در کنیا می‌رود تا نظر آنان را در مورد چیستی زن بداند. 🔸این مستند با دستمایه‌هایی طنزآلود به طور جدی نظریه احمقانه «هویت جنسیتی» را زیر سوال می برد. در نظریه هویت جنسیتی، جنس (sex) و جنسیت (gender) دو مقوله جدا از هم شناخته می‌شود. درواقع هر فردی در جامعه حق دارد جدا از ظاهر فیزیکی و جنسی که با آن به دنیا آمده، خود را زن، مرد، بدون جنسیت و یا حتی حیوان بنامد و در این شرایط بقیه افراد جامعه موظفند به خواسته‌ی او احترام بگذارند، در غیر این صورت مجرم شناخته می‌شوند. 🔸یکی از دغدغه های مستند «زن چیست؟» تزریق افکار هویت جنسیتی به کودکان است. والش که پیش از این مستند با نوشتن کتاب کودکانه‌ی «جانیِ شیردریایی» مورد توجه قرار گرفته بود _کتابی در رابطه با حل مسئله آشفتگی جنسیتی (Gender dysphoria) یک کودک_ در بخشی از این مستند نیز به سراغ عوامل مخرب آموزش «نظریه هویت جنسیتی» در مدارس می‌پردازد. 🔸مت والش با داشتن چهار فرزند، قانونی که به کودکان حق می‌دهد جنسیتشان را خودشان انتخاب کنند را زیر سوال می‌برد و با آوردن دلایل علمی توسط متخصصان نگرانی خود را به مخاطب انتقال می‌دهد. در این قانون حتی والدین هم حق ندارند فرزندشان را از داشتن این آزادی محروم کنند، به این ترتیب «بدون اجازه والدین» هورمون درمانی از سنین پایین آغاز می شود و با رسیدن به ۱۶سالگی می‌توانند جراحی‌های مربوط به «تغییر جنسیت» را انجام دهند. 🔸دکتر گراسمن(روانپزشک و دکتر) در مستند «زن چیست؟» شروع این افکار و عقاید بی‌پایه و اساس در رابطه با کودکان را نظرات و تحقیقات دروغین آلفرد کنزی (اصلاح طلب اجتماعی) می‌داند که بعدها توسط جان مانی (روان شناس و استاد دانشگاه هاپکینز) به نظریه هویت جنسیتی ختم می‌شود. 🔸در بخشی از این مستند، مت والش به طور هوشمندانه‌ای موضوع هویت جنسیتی را به برخی افراد ربط می‌دهد که باوجود داشتن بدنی سالم احساس می‌کنند معلول هستند، مثلا مردی دو دست دارد اما احساس می‌کند باید یک دست داشته باشد! 🔸والش از دکتر مارسی باورز (برجسته ترین جراح «تغییر جنسیت» با بیش از دو هزار عمل جراحی که خود نیز یک زن تراجنسیتی است) می‌پرسد اگر این مرد برای قطع دستش به پزشک مراجعه کند شما چه نظری درمورد او می‌دهید؟ مارسی باورز این فرد را دچار یک «عارضه روانشناختی» می‌داند و مقایسه این قضیه با هویت جنسیتی را بی‌ربط می‌بیند. 🔸اگر چه مت والش در این مستند به پاسخ واضحی برای سوال «زن چیست؟» نمی‌رسد و توسط بسیاری از افراد بعنوان فردی افراط گرا و ترنس هراس شناخته می‌شود، اما با آگاهی دادن به مخاطبانش سعی دارد آن‌ها را از عواقب ناشی از تفکرات و عقاید مخرب و اشتباه درمورد جنسیت آشنا کند؛ تفکرات و عقایدی که تبدیل به «قانون» شده و به طور گسترده در حال تبلیغ و عادی‌سازی در رسانه‌ها و حتی آموزش و پرورش است! 📝زهرا تیموری‌نژاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔵نوع مواجهه رسانه‌ها با سلبریتی‌ها 🔔لطفا بدون موضع‌گیری تا آخر بخوانید 🔹در موقعیت‌ها، اتفاقات و حوادث داخلی و خارجی، سلبریتی‌ها یکی از این سه نوع موضع‌گیری را انجام می‌دهند:

۱. عده‌ای به نفع باورها و مصالح جامعه ایران اسلامی موضع‌گیری می‌کنند. ۲. کسانی که بنابر مصالح خودشان، یا ترس از مخالفین یا بی‌توجهی به مسائل هیچ‌گونه موضعی نمی‌گیرند که البته موضعِ بی‌تفاوتی، خود موضعی است. ۳. کسانی که همسو با دشمنان مردم ایران و برای پر کردن رزرومه و خوش‌خدمتی به آن‌ها موضع می‌گیرند. ❓برخورد رسانه‌هایی با خاستگاه مردمی و دلسوز به آرمان‌های انقلاب اسلامی در برابر هر دسته چگونه باید باشد؟ قاعدتا باید: دسته‌ی اول را با توجه به ظرفیت‌شان و در حد موضع‌شان «تمجید» کرد و «حمایت» نمود دسته‌ی دوم را با دادن «زنهارهای» به موقع به مسئولین مربوطه عمل کرد که با «ایجاد منافعی» برای آنان، آنها را بازیگران بازی خودی کنند و در قاعده نگه دارند. اما دسته سوم را باید با نشان دادن ذات واقعی‌شان به مردم، از صحنه دور کرد و با «شدت عمل» از مسئولین مربوطه خواست به «توبه‌های یواشکی» آنان گوش ندهند و با توجیه «ذائقه‌ی مردم» آنها را به عرصه بازنگردانند. 🔰به عنوان نمونه بیایید یک مورد از موضع‌گیری رسانه‌ها را بررسی کنیم: ⚠️بعد از فتنه پاییز ۱۴۰۱ فضای سنگینی بر فضای مجازی حاکم شد، جوری که ابراز هرگونه نظر مخالف با طرفداران فتنه با شدیدترین واکنش و رکیک‌ترین الفاظ روبرو می‌شد. این نوع رفتار در محرم نیز ادامه داشت. بعضی از سلبریتی‌های جرئت ابراز ارادت به امام حسین علیه‌السلام را نداشتند و جزو دسته دوم قرار گرفتند. 🔹در این فضای مسموم سلبریتی‌هایی مانند «مهران غفوریان»، «رضا صادقی»، «مصطفی راغب»، «محسن چاووشی»، «شهرزاد کمال‌زاده»، «علیرضا استادی» «داریوش فرضیایی» و چند نفر معدود دیگر با وجود خوراک فکری مسموم دست به انتشار استوری‌هایی زدند که کاملا خلاف جریان آب مرسوم در این روزهای فضای مجازی است. به‌عبارتی پیه قضاوت شدن از سوی فتنه‌گران را به تن مالیدند و با شجاعت اعتقاد خود را بر زبان آوردند و در مورد ارادت به حسیــــــن علیه‌السلام موضع‌گیری دسته‌ی اول را داشتند. حال آنکه برخی یا حتی همه این افراد ممکن است به هر دلیلی خطا و گناهی را در گذشته یا حال و آینده انجام بدهند و نسبت به سایر حوادث، موضع‌گیری مناسب نداشته باشند اما در این مورد، آیا نباید در «قضاوت و تذکر» به این افراد صف آن‌ها را از کسانی که در نقطه مقابل قرار دارند جدا کرد؟ ✅طبیعتا تذکر مهربانانه‌تر نسبت به عمل خطا و ضریب دادن به ابراز اعتقاد رفتار، حرکتی عاقلانه‌تر و مبتنی بر آموزه‌های اسلامی است. 🔹به نظر می‌رسد اگر انسان تصور کند در صورت قرار گرفتن در موقعیت مشابهِ سلبریتی‌های فوق، چه عملکردی خواهد داشت درک و بهره بهتری خواهد داشت. اعتقادات قلبی این افراد «امتیاز مثبتی» است که باید به آن توجه داشت و در انتقادات به آنان «جانب انصاف» را رعایت کرد و آنان را به آغوش دشمن نراند. 🔻در همین روزها که رسانه‌های انقلابی و غیرانقلابی هر یک به نوعی در حال نواختن دسته‌ی اول بودند، «پرویز پرستویی»، «بهناز جعفری»، «هومن سیدی»، «سحر دولتشاهی»، «علی شادمان»، «عباس غزالی»، «ویشکا آسایش»، «هانیه توسلی» و... با انتشار عکس و استوری به دشمنان یا‌ مخالفان مردم ایران «ابراز ارادت» کردند اما با هیچ یک از آنان رفتاری مشابه «مهران غفوریان» نشد! اگرچه انتقادهای درستی به امثال غفوریان مطرح شد اما نوع ادبیات به کار رفته در مقابل سایر سلبریتی‌ها با شرایط مشابهِ آن، بسیار تندتر بود که نیاز به کمی «هوشیاری» دارد. 🔻ممکن است رسانه‌ها ضرورتی در پرداختن به افراد فوق ندیده باشند، اما باید بلندگوهای رسانه‌های انقلابی تفکر «برخی از این افراد» را که روی خطای خود «اصرار» دارند، روشن کنند که مبادا مسئولین مربوطه حتی فکر استفاده از آنها را در عرصه هنر در سر داشته باشند. ✍وقتی تیرها به سمت دیگری شلیک شود، تیر دشمن به قلب تیرانداز شلیک می‌شود. 📝روبش 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

♨️به حکمت‌ها عمل نکنید لگد می‌خورید ♦️ امیرالمومنین علی علیه‌السّلام در حکمت 168 از نهج‌البلاغه‌ی شریف، یک اصل مهم در برخورد با کسی که کار سوء و بد انجام می‌دهد را معرفی کرده و می‌فرمایند: ازْجُرِ الْمُسِي ءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ؛ با پاداش دادن به نيكوكار، بدكار را تنبيه كن. ♦️ این اصل مهم، می‌تواند راهکاری عملی برای مسئولین حوزه‌ی رسانه باشد: افرادی که به هنگام فتنه‌ها، در حال لگد زدن به نظام و بالاتر از آن، ایجاد عدم امنیت روانی برای مردم هستند باید از طرف قوه قضاییه جریمه شده و بعد از آن در حوزه‌ی رسانه نادیده انگاشته شوند و با دادن میدان به افرادی که همواره در خدمت نظام و ایجاد امنیت روانی برای مردم بوده‌اند مورد تنبیه قرار گیرند. ♦️ در ارتباط با زمزمه‌های بازگشت مجری معلوم‌الحال فعال در فتنه‌ بدون عذرخواهی رسمی، دقیقا عکس این حکمت عمل شده و عملا تنبیهی برای خوب‌ها شده است. ♦️اگر به حکمت‌ها عمل نشود با لگدها از مناصب پایین آورده می‌شوید آن هم لگدهای همین معلوم‌الحال‌ها. باز هرطور صلاح است! 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

"چهره‌ها و رسانه دو بازوی گسترش انحرافات جنسی" ⁉️آنجلینا جولی، والت دیزنی و... قطعه‌های کدام جورچین هستند!؟ 📌اخیرا اخباری مبنی بر تاسیس رسمی خانه ترنس با مدیریت یک بازیگر منتشر شده. با وجود مضرات رسانه‌ای شدن و عادی‌سازی این مسئله، چه‌کسی و بر مبنای چه معیاری یک "چهره (سلبریتی)" را به‌عنوان مدیریت چنین مکانی انتخاب کرده!؟ 🔹 شاید این موضوع در ابتدا چندان مهم به نظر نیاید، اما با نگاهی کلان به چینش اجتماعی جهان و نقشه شیطان برای به اسارت کشیدن روح انسانی با استفاده گسترده از رسانه‌ها و چهره‌ها، ورق برخواهد گشت... 🔸 آیا اختلال هویت جنسی (ترنسکشوال) درست و کامل به ما معرفی شده است؟ 🔺 همه‌چیز ساده به نظر می‌رسد، یک اشتباه در خلقت!!؟ یک احساس غیرقابل‌هضم، یک عمل جراحی، بی‌شمار عکس یادگاری... ❓آیا به‌اندازه عادی‌سازی عمل تغییر جنسیت، برای رواج دادن جلسات روانکاوی پیش از عمل هم تلاش می‌کنند؟ آیا تا به حال درمورد عوارض جسمی عمل‌ هشدار داده‌اند؟ آیا همه از نتیجه عمل راضی هستند؟ یا عوارض روحی، حس شکست و بن‌بست و طردشدگی را هم تجربه می‌کنند؟ آیا برنامه‌ای برای تبیین جایگاه خانواده‌ و نقش آن‌ در تثبیت هویت جنسی کودکان دارند؟ 🔔برای آشنایی با ابعاد مختلف و جالب‌توجه این موضوع، که در صورت غفلت چالش جدی آینده خواهد شد، آسیب‌های غیرقابل جبران آن "به‌ویژه برای کودکان و نوجوانان" و نقش آن در فروپاشی خانواده متن کامل را مطالعه کنید 👇 http://roubesh.ir/post/879 📝 معصومه عمرانی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔴ترویج عشق‌های غیرطبیعی در پویانمایی‌ها ♦️در پویانمایی «المنتال:Elemental» محصول جدید پیکسار، عنصر آتش که دختری آتش‌پاره‌ (از جنس آتش) معرفی می‌شود و عنصر آب که پسری بامحبت است، وارد رابطه عاشقانه‌ای می‌شوند، رابطه‌ای غیرطبیعی که امکان نابود شدن دارد.

این رابطه از طرف خانواده‌ی پسر که شهری و از طبقه متمول هستند کاملا قابل پذیرش و دوست‌داشتنی است اما این عشق از طرف خانواده‌ی دختر که تعصب سنتی دارند در طی ماجراهایی مورد پذیرش قرار می‌گیرد. ماجرا آنجا جالب می‌شود که این رابطه به علت امکان بخارشدن آب یا خاموش شدن آتش تا اواسط پویانمایی به شکل رابطه دوستی معمولی بود اما با یک جمله‌ که «بگذار کم‌کم امتحان کنیم شاید اتفاقی نیفتد»، تغییر کرد و نه تنها اتفاقی نیفتاد بلکه هردو زیباتر و درخشان‌تر شدند. ♦️این نوع رابطه‌ی غیرطبیعی در پویانمایی «زوتوپیا: Zootopia» نیز دیده می‌شود، رابطه‌ای عاشقانه بین دو موجودی که در واقعیت یکی غذای دیگری است، غیرمنطقی است اما در این پویانمایی جذاب و دوست‌داشتنی نمایانده می‌شود. ♦️در پویانمایی «عروس مرده: Corpse Bride» نیز رابطه‌ی غیرطبیعی بین عروس مرده و پسر جوانی نمایش داده می‌شود! که البته عروس مرده، در پایان به یک رابطه‌ی طبیعی رسمیت می‌بخشد. 🔻وجود رابطه‌های عاشقانه‌ی غیرطبیعی و غیرفطری در این پویانمایی‌ها به ویژه «المنتال» که دوعنصر متضاد در آن به وصال هم رسیدند، وصلتی ضدطبیعت است! که متاسفانه جامعه غرب به شدت در حال تبلیغ و ترویج آن است! 🔻این نوع وصلت سبب ایجاد زمینه برای پذیرش روابط غیرمعمول و عادی‌سازی آنان می‌شود، به گونه‌ای که «LGBT‌» و «روابط با اجنه» برای بینندگان این پویانمایی‌ها قابل پذیرش است زیرا در ناخودآگاه خود از روابط عاشقانه دو حیوان شکار و شکارچی، دوعنصر آتش (نماد اجنه) و آب و زن مرده و مرد زنده با جذابیت بالا تاثیر پذیرفته است. ‼️پس چرا نتواند گونه‌های مختلف انحرافات جنسی حاصل از طبیعتِ مست تمدن غرب را عادی انگارد؟! ⁉️براستی چرا ما از ظرفیت صنعت پویانمایی برای «مفاهیم غنی» خود کمتر بهره می‌بریم؟ ظرفیتی که می‌تواند به عادی‌سازی چنین مفاهیم پستی بپردازد آیا قادر نیست گوش‌های شنوای جهان را با نور «عشق واقعی» آشنا سازد؟ 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔴 اوپنهایمر؛ پروژه تطهیرسازی «پدر بمب اتم» 🔺اوپنهایمر «Oppenheimer» جدیدترین ساخته «کریستوفر نولان» روای بخش‌هایی از زندگی «رابرت اوپنهایمر» فیزیکدان یهودی‌الاصل آمریکایی است که به دلیل تلاش موفقیت آمیزش در ساخت بمب اتم به «پدر بمب اتم» نیز شناخته می‌شود.

🔻اوپنهایمر از روز اکرانش تا کنون توانسته نقدهای مثبت و امتیازات بالای منتقدان را از آن خود کند؛ اما واقعاً این فیلم شایسته این همه تعریف و تمجید است یا در نیمه پنهان این تعریف و تمجیدها حقایق دیگری نهفته است؟! 🔺کریستوفر نولان با فیلم‌ها و یا به تعبیری با شاهکارهایش ازجمله حیثیت «The Prestige»، شوالیه تاریکی برمی‌خیزد «The Dark Knight Rises»، تلقین «Inception» و میان ستاره‌ای «Interstellar»، تبدیل به کارگردانی محبوب و پول‌ساز شد. 🔻نولان، استاد ساخت پروژه‌های بزرگ و شیفته‌ی بازی با زمان(در فیلم تنت «Tenet» این شیفتگی به اوج خود می‌رسد)، این‌بار در اوپنهایمر برای نشان دادن روایت رابرت اوپنهایمر با نقش‌آفرینی «کیلین مورفی» و همچنین «لوئیس استراوس» رئیس کمیسیون انرژی اتمی آمریکا با بازی «رابرت داونی جونیور»، زمان را به بازی می‌گیرد. او به‌جای روایت خطی در یک اثر زندگینامه‌ای، بیننده را با ملقمه‌ای از سکانس‌های رنگی برای روایت اوپنهایمر و سیاه و سفید برای روایت استرواس مواجه می‌کند و با برش‌های موازی به‌طور مداوم ذهن مخاطب را در زمان به عقب و جلو می‌کشاند. 🔻بخشی از فیلم روند زندگی اوپنهایمر از بیست سالگی تا موفقیتش در ساخت بمب اتم و بخش دیگر به ماجرای لغو مجوز امنیتی‌اش مربوط می‌شود. استراوس بنابه شواهدی بر جاسوسی شوروی از برنامه اتمی آمریکا و سابقه کمونیستی اوپنهایمر و مخالفت‌های او با توسعه بمب هیدروژنی، به اوپنهایمر مشکوک می‌شود و او را به پای میز محاکمه‌ای ساختگی می‌کشاند تا مجوز امنیتی‌اش را لغو کند. اوپنهایمر نیز مجازاتش را می‌پذیرد و از این‌رو او را به پرومتئوس تشبیه می‌کنند. درواقع اوپنهایمر اقتباسی از کتاب «پرومتئوس آمریکایی: پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» اثر دو نویسنده مطرح «کای برد» و «مارتین جی شروین» است (پرومتئوس، خدای آتش یونان باستان، نیروی آتش را به انسان بخشید. وقتی انسان از آتش برای کشتار و فساد استفاده کرد، زئوس پرومتئوس را مجازات و در تارتاروس به بند می‌کشد). 🔻گویی تمام صحنه‌ها و دیالوگ‌ها در این فیلم در راستای تطهیر مردی به نام اپنهایمر است، فیزیکدانی که به پروژه بزرگ منهتن می‌پیوندد و از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ رهبری گروه بزرگی از دانشمندان و فیزیکدانان را به عهده می‌گیرد. آن‌ها با آگاهی کامل بر روی سلاحی مرگبار کار می‌کنند تا به بهانه پایان دادن به جنگ جهانی دوم برسر شهروندان دو شهر هیروشیما و ناکازاکی ریخته شود. ❗حقیقت این است که در آن برهه زمانی شکست آلمان و ایتالیا واضح بود و بی‌ شک آمریکا و متفقین برندگان جنگ جهانی دوم محسوب می‌شدند. ژاپن نیز مهره‌ای سوخته بود، بنابراین ویرانی دو شهر ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی با بمب اتم نه برای پایان جنگ و جلوگیری از کشتارهای بعدی در نقاط مختلف جهان، بلکه تنها برای نمایش قدرت و سلطه‌طلبی آمریکا بر جهان بود. ‼️نکته‌ی جالب عدم نمایش صحنه‌های ویرانی و کشتار مردم ژاپن است و مضحک‌تر از آن تعبیر منتقدان از این عدم نمایش است؛ آن‌ها معتقدند این یک انتخاب اخلاقی از طرف کارگردان است تا بیشتر به مسائل فلسفی تکیه کند! اما در حقیقت کارگردان با نمایش شکوهمند آزمایش انفجار بمب اتم، صحنه‌ای زیبا، شگفت‌انگیز و حماسی را به تصویر می‌کشد، بنابراین نمایش کشتار و صحنه‌های ویرانی نباید این عظمت و شکوه آمریکایی را زیر سوال ببرد! 🔻رابرت اوپنهایمر علاوه‌بر اعتقادات آرمگدونی، شیفته‌ی آئین هندوئیسم بود، به‌طوری که نام آزمایش بمب هسته‌ای را آزمایش ترینیتی(تثلیث) گذاشت و پس‌از دیدن انفجار، این جمله معروف ویشنو در بهاگاواد گیتا کتاب مقدس هندوها در ذهنش تداعی شد: «اکنون من مرگ شده‌ام، نابودگر جهان‌ها». این جمله از تفکری سرچشمه می‌گیرد که آفرینش و نابودی را مقدس می‌داند و معتقد است یک جنگجو وظیفه‌اش را انجام می‌دهد و در نبرد باید با افتخار تبدیل به مرگ و نابودگر شود. اوپنهایمر و گروهش نیز وظیفه‌ی خود را مقابله و نابودی نیرویی شیطانی به نام آلمان و متحدینش می‌پنداشتند؛ حتی به قیمت کشتار انبوهی از مردم که شاید هیچ نقشی در جنگ نداشتند. این یعنی من وظیفه‌ام را در قبال نجات جهان انجام داده‌ام، هرچند برپایه ادعاهای دروغین!!! 🔴 در طول سه ساعت تماشای فیلم بیننده آن‌قدر درگیر شکوه بمب اتم و تبرئه رابرت اوپنهایمر می‌شود که مجالی برای اندیشیدن به یکی از بزرگ‌ترین فجایع تاریخ بشر برایش باقی نمی‌ماند. درواقع قرار نیست بیننده با دیدن این فیلم به فکر فرو رود، کسی یا گروهی را برای کشتار هیروشیما و ناکازاکی متهم کند و یا به سلطه‌طلبی آمریکا تف بیاندازد؛ قرار است در طول فیلم با رابرت اوپنهایمرِ خودخواه، بی قید و بند نسبت به خانواده، نابغه و درونگرا، با افکاری یهودی.... ادامه مطلب👇👇 http://roubesh.ir/post/923 📝زهرا تیموری‌نژاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

⭕️ سهم نداشتن دختران نوجوان از تولیدات هنرهفتم ⭕️ بی‌توجهی متولیان فرهنگی به ظرفیت خاص و ویژه‌ی دختران نوجوان در خلق جامعه‌ی مطلوب 🔺 «الهه...! الهه! داره تانک میاد. بیا اینور... تانک نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود، خواهر کوچک دستش را از دستان مهری جدا می‌کند و زنی که آنجا بود، خواهر را به سمت جدول پرت می‌کند تا مبادا زیر تانک بماند. مهری، دختر سیزده ساله، زل زده به تانک، نمی‌داند چه باید بکند، نفسش به شماره افتاده و تانک به سرعت از کنارش رد می‌شود. تانک یکهو می‌پیچد سمت خیابان پهلوی؛ چند زن که نتوانستند فرار کنند، فریادهای جمعیت بلند می‌شود: نرو، نرو، لهش کردی... مهری ناگهان متوجه می‌شود، لباس دختر هم‌سن‌وسالش به تانک گیر کرده و با تانک کشیده می‌شود... پدرش همیشه می‌گفت: تا وقتی زنده‌ای باید به همه کمک کنی. این باور سبب شد بدود سمت تانک برای نجات دختر، تلاشش را می‌کند اما لباس دختر بدجور به تانک چسبیده، مهری لباس دختر را گرفته بود و دنبال تانک می‌دوید...» کات... 🔻این صحنه، می‌تواند صحنه‌ی هیجان‌انگیزی از آغاز یک فیلم، سریال یا پویانمایی باشد، فیلمی که ویژه‌ی دختران نوجوان است.