اهانت به قرآن در اروپا و چند نکته ۱. اسلام سریعترین رشد در بین تمام ادیان را در اروپا و جهان دارد. به گونه ای طبق آمارها، حدود ۷ درصد جمعیت فرانسه و حدود ۸ درصد جمعیت سوئد را مسلمانان تشکیل می دهند. واهمه اروپائیان از گسترش اسلام در اروپا (که می تواند از مسیر ورود نمایندگان مسلمان به کرسی های تاثیرگذار بیش از این هم شود) آنها را به انجام اقدامات جنون آمیز تحریک کرده است. ۲. اینکه اهانت به مقدسات «آزادی بیان» خوانده می شود، از چند جهت قابل بحث است: الف- آیا اگر «آزادی بیان» با ارزش های دیگری همچون «توهین به مقدسات دیگران (در اینجا حدود دو میلیارد نفر انسان)» در تعارض قرار بگیرد، باید آزادی بیان را اولویت داد؟ اگر «آزادی بیان» با «انتشار زشتی ها در جامعه» تعارض پیدا کرد، چطور؟ ب- فرض بگیریم که در غرب، «آزادی بیان» ارزش مطلق است و هیچ ارزشی به پای آن نمی رسد. حالا، سوال: چرا رئیس جمهور فرانسه علیه کسی که برای خود او #کاریکاتور کشیده بود، شکایت کرد؟ درباره آتش زدن پرچم #همجنسگرایان، در امریکا و برخی کشورهای دیگر غربی، که به حبس های طولانی مدت (در یک نمونه، حبس ۱۵ ساله) منجر می شود، آزادی بیان کجاست؟ چرا اجازه ساخت مستند درباره #هولوکاست یا نقد و بررسی آن صادر نمی شود؟ نتیجه گیری: بر خلاف شعارها، «آزادی بیان» یک ارزش مطلق در غرب نیست. آزادی بیان در غرب، به شیوه های بسیار پیشرفته و بعضا پنهانی مدیریت می شود که در این باره ان شاء الله بیشتر خواهم نوشت. آزادی بیان در غرب، به عنوان یک ابزار (یا بهتر بگویم سوءابزار)، فقط برای موارد خاص (از جمله اهانت و توهین و تحقیر هر گونه تهدید علیه فرهنگ غرب) به شدت مورد حمایت قرار می گیرد. دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231