eitaa logo
حجت الاسلام دکتر هدایی تبریزی
1.8هزار دنبال‌کننده
8.7هزار عکس
4.7هزار ویدیو
152 فایل
استاد حوزه و دانشگاه وکیل و نماینده مراجع عظام تقلید دارای اجازات علمی از مراجع تقلید دارای دو مدرک دکترای phdدانشگاهی کارشناس عالی مشاوره وراهنمایی کارشناس اخلاق و تربیت کارشناس طب اسلامی
مشاهده در ایتا
دانلود
ما تربیت نشدیم ! ما بیش از این نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم و… اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را به ما یاد ندادند. کجا به ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار کنیم…؟ در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های را به ما نیاموختند. داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.» از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن» تا «مهرورزی» به آموزش نیاز دارد. بخشی از سلامت روحی و جسمی ما در گرو «تنفس صحیح» است. آیا باید در جوانی یا میان‌سالی یا حتی پیری، گذرمان به یوگا بیفتد تا بفهمیم تنفس انواعی دارد و شکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟! به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند، در دنیایی دیگر زندگی می‌کند؛ دنیایی که بویی از آن به مشام بینندگان ناشی نرسیده است. هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم، چند خط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم». همه چیز از جلو چشم ما گذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است. اگر حرف مولوی درست باشد که «فرع دید آمد عمل بی‌هیچ شکر پس نباشد مردم الا مردمک»، باید بپذیریم که آدمیت ما به اندازۀ مهارت ما در «نگاه» است. اگر در خانه یا مدرسه، یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، انسانی دیگر بودیم. انسانی که نمی‌‌تواند از چشم و گوش و زبان خود درست استفاده کند، پا از غار بدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهد که آنان با «نگاه» بیگانه نبودند. من پدرانی را می‌شناسم که در آتش محبت فرزندانشان می‌سوزند و برای رفاه و آسایش آنان سر از پا نمی‌شناسند، اما تا دهۀ هفتاد یا هشتاد عمرشان ندانستند که فرزندانشان بیش از خانه و ماشین، به آغوش گرم او نیاز دارند و او باید آنان را لمس می‌کرد و می‌بوسید و دست محبت بر سر و روی آنان می‌کشید. بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگر همۀ دنیا را برای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن او و بوسیدن روی او، به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد. در جامعه‌ای که از در و دیوار آن، سخن از حق و باطل می‌بارد، کسی به ما یاد نداد که چگونه از حق خود دفاع کنیم یا چگونه حق را مراعات کنیم و مسئلۀ «حق و باطل» را به حقوق افراد گره نزنیم. عجایب را در آسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلو خانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم. نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی، عاشقی، و اعتراض، بیشتر از املا و انشا نیاز به معلم و آموزش دارند. به كودكانمان مفاهيم زيبا و باشكوه زندگى را بياموزيم دوران شيرين كودكى تكرارناپذير است. @jafar1352hodaei
والدینی که اعتقاد دارند یک بچه به این دنیا بیاورند و تمام تمرکز خود را روی همان یک کودک بگذارند تا او را خوب تربیت کنند، باید بدانند کودک تک فرزند به دلیل مرکز توجه بودن و در ارتباط با بزرگسالان و ...دچار آسیبهای فراوانی می شود .
فرزندان و شاگردان ما 💎 قیمتی‌ترین سرمایه و ⚰ مهم‌ترین توشه ما برای سفر آخرت‌ند؛ 💢 پس برای حفظ و ارتقای آن‌ها 🤔 برنامه ریزی کنیم 😓 تلاش کنیم 🤯 نفس بزنیم و 🤲 دعا کنیم. ✌️بالاخره هر طور هست پیروز می‌شویم.
﷽ 🔹بسیاری از خانم‌ها و مردهای قدیم وقتی می‌خواستند در منزل غذا درست کنند، وضو می‌گرفتند و با حالِ طهارت، غذا را درست می‌کردند و می‌خوردند. 🔹مگر در مسئلۀ شیر دادن روایت نداریم که وقتی مادر می‌خواهد به بچه شیر دهد، وضو بگیرد و با طهارت، شیر بدهد؟! در بعضی از موارد نیز اصلاً نباید شیر داده شود. اینها تأثیر دارد! 🔹🔻متأسفانه این مطالب امروزه از بین رفته است🔺و می‌گویند: «نه آقا، خب شیر است دیگر؛ حالا بچه می‌آید و می‌خورد! وضو داشتن و نداشتن چه تأثیری دارد؟!» 🔹تأثیرش را انسان بعد متوجه می‌شود؛ وقتی که در زندگی مسائلی اتفاق می‌افتد معلوم می‌شود که این تأثیر از کجا نشأت گرفته است! در اینجا مسائل و حکایاتی است که موجب اطالۀ مجلس می‌گردد؛ لکن همین‌قدر باید بدانیم که 🔻تمام اینها در آن اجر معنوی و ملکوتی و برزخیِ غذا مؤثر است.🔺 🔹افراد عادی این‌ها را نمی‌فهمند و بی‌توجه، غذا را می‌خورند؛ حال مثلاً این ظرف برنج را هرکس که درست کرده، درست کرده باشد! 🔹ولی وقتی انسان قدری رشد و تجرّد پیدا کند و نفْس و حالش با آن عوالم، ارتباط و انس داشته باشد، وقتی این ظرف را جلویش بگذارند و اولین لقمه را بردارد، می‌بیند که لقمۀ دوم را نمی‌تواند بخورد و می‌فهمد که مسئله‌ای در این غذا هست که به نفْس اجازه نمی‌دهد آن را بپذیرد؛ چون نفْس با بدن ارتباط دارد. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ٢۰٧
🌞 🔰یک نکته خیلی مهم ⚠️مادری که ماهی چند جلد که دانایی خود را بالا ببرد نخواند از پس بچه‌ها بر نمی‌آید و وقتی بچه‌ها تربیت نشوند نه تنها برای خانواده ، بلکه برای جامعه هزینه دارند! 🔻 به این صورت که یا باید برای نگهداری آنها در هزینه بدهیم و یا در به دیگران لطمه می‌زند. 📝«استاد تراشیون» بهترین ها در کانال ما😊 🌴https://eitaa.com/jafar1353hodaei🌴