نطق تاریخی همه ما با شنیدن عبارت "نطق تاریخی" عمدتا به یاد نطق مرحوم پزشکپور در مخالفت با استقلال بحرین یا نطق مرحوم مصدق در مجلس برای ملی شدن صنعت نفت یا نطق مرحوم مدرس علیه رضاخان یا نطق گتیسبورگ آبراهام لینکلن می افتیم.  از این منظر، مفهوم نطق تاریخی یک تعبیر ویژه برای یک سخنرانی ویژه است که نتایج و دستاوردهایی ویژه دارد. نطق امیرحسین ثابتی گرچه با معیار نطق های تاریخی شاید چندان همخوان نباشد اما از یک منظر می توان یک سخنرانی ویژه تلقی کرد. پیش از این در یادداشتی از همگرایی دو جبهه مشارکت و پایداری در مخالفت با کابینه پزشکیان نوشته بودم. نطق ثابتی از این جهت قابل تامل است که مشابه آن را تنها می توان در نطق های نمایندگان جبهه مشارکت در مجلس ششم جستجو نمود، نطقی که با طرح جایگاه مجلس در رأس امور و زیر سوال بردن دخالت بیرونی در امور مجلس، از بهره گیری از نام و عنوان رهبر انقلاب برای حمایت از افراد یا طرح ها و لوایح خاص، انتقاد و نتیجه آن را تعطیلی و ناکارآمدساری نهاد مجلس دانست. نطق ثابتی را شاید نتوان تاریخی با تعاریف استاندارد آن تلقی کرد اما شاید بتوان یک نقطه تاریخی برای روشن شدن رویکرد جبهه پایداری یا دست کم برخی اعضای آن نسبت به شاخص های بنیادین سیاست ورزی در کشور دانست. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی  #جبهه_پایداری #جبهه_مشارکت #تندروی #میانه_روی #نطق_تاریخی #امیرحسین_ثابتی به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat