eitaa logo
«متن و مقالات»
9 دنبال‌کننده
8.9هزار عکس
2.5هزار ویدیو
376 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 شمشیر عدالت‌ معاویه قاتل علی 🔻معاویه و برخی گردن کلفت ها متوجه شدند قضیه عدالت امیرالمومنین واقعا جدی است و علی(ع) نه تنها به آنها پست و مقام نخواهد داد بلکه ثروت های حرام آنها را به بیت المال باز می گرداند! 🔻معاویه و اصحاب دیروز امام علی در کاخ سبز شام، اتاق فکر مفصل تشکیل دادند و کلید اصلی فتنه آفرینی و مبارزه با حکومت علوی را یافتند: !! 🔻 بنابراین معاویه تصمیم گرفت به علی(ع) با شعار حمله کند! او شروع به مطالبه گری قصاص قاتلان عثمان نمود و شرط بیعت را پذیرش کمیته حقیقت یاب پیدا کردن قاتلان قرار داد. 🔻بخش زیادی از مردم بی بصیرت آن زمان به راحتی فریب مطالبه به ظاهر شرعی و عقلی معاویه را که پیراهن خونین عثمان را برافراشته بود، خوردند. 🔻در حالی که اولا محرک اصلی قتل عثمان خود معاویه بود و امام علی در نامه‌ای به او نوشت: «به خدا سوگند، کسى جز تو پسر عمویت را نکشت»!! 🔻ثانیا امام تا حد امکان برای کشته نشدن عثمان با فرستادن امام حسن و امام حسین به معرکه تلاش کرد ... 🔻اما معاویه که می‌دانست عثمان در یک انقلاب عمومی توسط هزاران نفر کشته شده، اما برای ایجاد درگیری داخلی در حکومت نوپای امام بر این موضوع اصرار می کرد. مثلاً فقط در یک روایت آمده است که ۲۰ هزار نفر خود را قاتل عثمان می دانستند!! 🔻در گام بعدی معاویه با تحریک خواص دنیا طلب، به سرکردگی عایشه و طلحه و زبیر با شعار خونخواهی عثمان اغتشاش داخلی که جنگ نامیده می شود، بر امام تحمیل کرد. 🔻معاویه با فاصله کمی، در قالب جنگ بزرگ همین سیاست را پیش گرفت و در لحظات پیروزی امام، ناگهان جریان مدعی و اعتدال و صلح با میدان داری اشعث شکل گرفت و با تحمیل حکمیت بر امام، کمر حکومت علوی را شکست. 🔻در ادامه پیامدهای جنگ صفین، خوارج و جنگ داخلی شکل گرفت و در نهایت با ضربت نهروانیان در سحر ۲۱ رمضان امام به شهادت رسیدند. 🔸پ.ن: اگر مردم دوران بصیرت داشتند هرگز نمی توانست نعمت عدالت الهی و حقیقی امام علی را جامعه بگیرد... 🔻ما اگر آن زمان بودیم کدام طرف بودیم؟ امروز هم فرزندان علی و فرزندان معاویه در میدان مبارزه جهانی در حال نبردند، ما کدام طرفیم؟ @mersad598
در ستایش میانه روی پیش از این در چند یادداشت به دولت احتمالی چهاردهم و گفتمان آن اشاره کرده بودم. رای پزشکیان حاصل ائتلاف نانوشته ای میان دو گفتمان تغییر و میانه روی علیه محافظه کاری بود. انتخاب عارف به عنوان معاون اول رییس جمهور نخستین و صریح ترین پیام پس از پیروزی پزشکیان به همه طیف های سیاسی بود که بیانگر رویکرد او در دولت آینده است. پزشکیان با حکم عارف به همه گفت که اولا اصلاح طلب است، ثانیا میانه رو؛ پیامی که به مذاق طیف رادیکال اصلاح طلبان خوش نیامد و پیام های انتقادی آنان را روانه رسانه ها کرد. معرفی کابینه را می توان تیر خلاصی بر پیکر رادیکال ها دانست که آینده دولت چهاردهم را در مسیری تازه قرار خواهد داد. پزشکیان با معرفی این کابینه، در گزینش میان دو گفتمان تغییر و محافظه کاری، تغییر حداقلی با رویکرد میانه روی را برگزید تا شاید نشان دهد که اولویت نخست او نه تغییرات ایدئولوژیک و سیاسی که کار و کارآمدی است. اینک و با کابینه ای که به میانه طیف سیاست و چهره هایی چون عارف و لاریجانی و قالیباف نزدیکتر است و احتمالا در مجلس، با مهار نیروهای رادیکال، کار دشواری در کسب رای اعتماد نخواهد داشت(جز در موارد خاص و حتی کمتر از کابینه سیزدهم) روشن تر از گذشته می توان گفت که چالش اساسی دولت چهاردهم، ائتلاف نانوشته میان دو جبهه مشارکت و پایداری و همگرایی این دو جریان تندرو در تقابل با زیست بوم میانه روی -که زمینه رشد گفتمان تندروی را محدود می سازد- خواهد بود و پزشکیان به مثابه یک بندباز باید از این دره عمیق به آرامی، سلامت و تعادل گذر کند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
لباس چهل تکه کلیدی ترین شعار رییس جمهور، وفاق است که بر همین اساس، کابینه خود را کابینه وفاق نامیده است. دال مرکزی فهرست پیشنهادی وزیران را می توان میانه روی سیاسی و حرکت روی لبه تیز و دانست. فهرستی که بیش از آنکه نماینده یک گفتمان فکری باشد، حاصل توافقات ریش سفیدی با بزرگان سیاسی است. با این حساب، کابینه پزشکیان را می توان یک‌ دانست که هر تکه اش جنس و رنگ متفاوت دارد. کابینه پیشنهادی با وجود که نقطه برجسته مثبت آن به شمار می رود فاقد یک دال مرکزی اندیشه محور مبتنی بر ارزشهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی یک جریان، حزب یا حتی جبهه سیاسی اجتماعی مشخص است که بخشی از ارکان آن تعارضات ساختاری و درونی دارند به نحوی که از هم اکنون می توان چالش های عقیدتی آینده میان وزرای نفت و کار و تامین اجتماعی و اقتصاد از یکسو و میان وزرای ارشاد و آموزش و پرورش و علوم از سوی دیگر را حس کرد. کابینه پزشکیان را می توان شبیه یک کابینه دانست که سهم بزرگان دو جریان سیاسی کشور، لحاظ و نمایندگانی از سوی چهره های شاخصی چون خاتمی، عارف، قالیباف، لاریجانی، روحانی، ظریف و... در هیات وزیران حضور خواهند داشت که بیش از آنکه وزیران پزشکیان باشند ممکن است نمایندگان این چهره ها باشند؛ رویکردی که با توجه به فرهنگ سیاسی کشور حتی ممکن است نتیجه بخش و کارآمد باشد. نکته قابل تاملی که پزشکیان باید مدنظر داشته باشد اینکه نیاز امروز کشور بی تردید، کارآمدی و دستیابی به نتیجه ملموس در سفره مردم است و وفاق، ضرورتا به منجر نمی شود چنانکه تصور دولت یکدست به کارآمدی منجر نشد، شرایطی که ممکن است سرنوشت دولتهای دوازدهم و سیزدهم را برای دولت چهاردهم تکرار کند. لازمه گذر از این وضعیت، گفتمان زدایی از ساختار حکمرانی و کمی سازی شاخص های کارآمدی است که مستلزم به کارگیری سطح گسترده ای از است که در گفتمان سیاسی و فرهنگی موجود، قطعا به تعبیر خواهد شد و دولت را وارد چالش های گسترده هویتی خواهد ساخت. باید منتظر ماند و آینده و چگونگی مدیریت پزشکیان بر این کابینه چهل تکه را به تماشا نشست. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
نطق تاریخی همه ما با شنیدن عبارت "نطق تاریخی" عمدتا به یاد نطق مرحوم پزشکپور در مخالفت با استقلال بحرین یا نطق مرحوم مصدق در مجلس برای ملی شدن صنعت نفت یا نطق مرحوم مدرس علیه رضاخان یا نطق گتیسبورگ آبراهام لینکلن می افتیم.  از این منظر، مفهوم نطق تاریخی یک تعبیر ویژه برای یک سخنرانی ویژه است که نتایج و دستاوردهایی ویژه دارد. نطق امیرحسین ثابتی گرچه با معیار نطق های تاریخی شاید چندان همخوان نباشد اما از یک منظر می توان یک سخنرانی ویژه تلقی کرد. پیش از این در یادداشتی از همگرایی دو جبهه مشارکت و پایداری در مخالفت با کابینه پزشکیان نوشته بودم. نطق ثابتی از این جهت قابل تامل است که مشابه آن را تنها می توان در نطق های نمایندگان جبهه مشارکت در مجلس ششم جستجو نمود، نطقی که با طرح جایگاه مجلس در رأس امور و زیر سوال بردن دخالت بیرونی در امور مجلس، از بهره گیری از نام و عنوان رهبر انقلاب برای حمایت از افراد یا طرح ها و لوایح خاص، انتقاد و نتیجه آن را تعطیلی و ناکارآمدساری نهاد مجلس دانست. نطق ثابتی را شاید نتوان تاریخی با تعاریف استاندارد آن تلقی کرد اما شاید بتوان یک نقطه تاریخی برای روشن شدن رویکرد جبهه پایداری یا دست کم برخی اعضای آن نسبت به شاخص های بنیادین سیاست ورزی در کشور دانست.   به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat