eitaa logo
💕 جهاد زنان💕
400 دنبال‌کننده
7.8هزار عکس
1.7هزار ویدیو
39 فایل
مادر از هر سازنده‌ای سازنده‌تر و باارزش‌تر است. جهاد زن، خوب شوهرداری کردن، فرزند آوری و تربیت فرزندانی صالح است. آیدی پاسخ به سؤالات @n_khammar123
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از محسن عباسی ولدی
🔸پایه ها را بشناسیم و تربیت را روی آنها بنا کنیم🔸 بدون تردید، دین برای خود، یک نظام تربیتی دارد. کسی که می‌خواهد در مسیر تربیت، دینی عمل کند و به اهدافی که دین برای تربیت ترسیم کرده برسد، باید با مبانی و روش‌های تربیت دینی آشنا باشد. 📚من دیگر ما، کتاب اول، ص23 https://eitaa.com/abbasivaladi
هدایت شده از محسن عباسی ولدی
❓آیا والدین، معلمان و روحانیان با مبانی و روش های تربیت دینی آشنا هستند؟ 🔹ناآگاهی تاثیرگزاران تربیتی از مبانی و روش های تربیت دینی🔹 والدین، معلّمان و روحانیان، سه قشر تأثیرگذار تربیتی در جامعۀ ما هستند. ما این اقشار را در میانۀ میدان تربیت، مدیرانی می‌دانیم که عدم آشنایی آنان با مبانی و روش‌های تربیت دینی، می‌تواند جامعه را با خطرهای جدّی📛 رو به رو کند؛ امّا سؤال اساسی این جاست که آیا برنامۀ تعریف شده و تدوین یافته‌ای برای آموزش این سه قشر، وجود دارد؟! 📚من دیگر ما، کتاب اول، ص23 https://eitaa.com/abbasivaladi
🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂 از دین، فراری بود. خوراکش موسیقی بود و رقص. می‌توانست محدودیت‌هایی را که دین در برقراری ارتباط بین دختر و پسر گذاشته، بپذیرد. دلِ خوشی از مذهبی‌ها نداشت. مادرش را اگر می‌خواستی پیدا کنی، باید در جلسات مذهبی به دنبالش می‌گشتی. پدرش از دنیا، سجّاده را می‌شناخت و مسجد را. مادر از دستش شاکی بود. دخترش را پیش من آورده بود تا او را هدایت کنم! با او وارد صحبت شدم. از دست مادرش گِله داشت. از این که وقت نماز که می‌شود، به سراغش می‌آید و تا وقتی که نمازش را نخواند، رهایش نمی‌کند. هر چه می‌گوید تازه اذان گفته‌اند، بگذار یک ساعت دیگر نمازم را می‌خوانم، مادر رهایش نمی‌کند. کمی که دیر می‌شد، مادر، زبان به ناسزا می‌گشود و او را مجبور به نماز خواندن می‌نمود. او هم برای این که از دست مادر نجات یابد، رو به قبله می‌ایستاد و چند کلمه به عربی سخن می‌گفت! به مادر گفتم: دختر، راست می‌گوید؟ تأیید کرد. گفتم: یعنی تو برای این که دخترت نمازِ اوّل وقت بخواند، این گونه برخورد می‌کنی؟ گفت: بله. انسان باید نمازش را اوّل وقت بخواند. و من مانده بودم و یک دنیا تعجّب که در کجای دین آمده که فرزند را این گونه به نماز اوّل وقت، دعوت کنید؛ در حالی که خدا، نماز اوّل وقت را واجب نکرده است؟! 🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂 🔴در این که نماز اوّل وقت، بسیار پسندیده است، تردیدی نیست. آنچه در این جا مورد انتقاد قرار گرفته، شیوۀ دعوت به نماز اوّل وقت است. ❗️روش‌های تربیتی به نام دین که هیچ ردپایی در معارف دینی ندارد! بسیاری از اقشار جامعۀ ما حتّی از الفبای آموزه‌های تربیت دینی بی‌خبرند. کم نیستند افرادی که به نام دین، روش‌هایی را برای تربیت فرزندان خویش در پیش گرفته‌اند که هیچ ردّ پایی در معارف دینی ندارد. 📚من دیگر ما، کتاب اول، ص24 https://eitaa.com/abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌تربیت بر اساس نگاه حکیمانۀ دین به عالم، در آفرینش هر موجودی، هدفی وجود دارد. خداوند نیز در هر موجودی، استعدادهای لازم برای رسیدن به هدف خلقت آن موجود را قرار داده است. ✳️با توجّه به این دو مقدّمه، باید گفت: «تربیت، فراهم کردن زمینه‌ برای رشد استعدادها در جهت رسیدن به هدف آفرینش است». ✔️پس در راه‌کارهای تربیتی، باید سه عنصر اساسی شناخته شود: 1️⃣ هدف آفرینش 2️⃣ استعدادها 3️⃣ شیوۀ فراهم کردن زمینه برای رشد استعدادها جهت رسیدن به هدف ما باید ابتدا هدف آفرینش را بررسی کنیم و پس از آن، به یکی از اصلی‌ترین سرمایه‌های انسان، یعنی فطرت، اشاره کنیم. همچنین باید چیستیِ ساز و کار تربیت را نیز تبیین کنیم؛ زیرا بدون اجرای آموزه‌های تربیتی در یک ساز و کار، نمی‌توان به اهداف تربیت دینی دست یافت. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص63 https://eitaa.com/abbasivaladi
💕 جهاد زنان💕
✅مبانی تربیت دینی 📌هدف آفرینش از نگاه دینی، هدف آفرینش، تنها و تنها خداست؛ یعنی انسان، آفریده شده
✅مبانی تربیت دینی 📌هدف آفرینش هدف تربیت در مکتب اسلام، پرورش انسانی است که در مقابل خدای خویش، در جایگاه عبودیت قرار بگیرد. از همین رو، تربیت، زمینه‌سازی برای رشد استعدادها در مسیر بندگی خداوند است. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص65 https://eitaa.com/abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌هدف آفرینش بیایید همین حالا، حسّاسیت‌های خود را در تربیت فرزندانمان، بازبینی کنیم و به این پرسش‌ها پاسخ دهیم: ❓ کدام‌یک از حسّاسیت‌های ما به جهت نقصی است که فرزندانمان در مسیر بندگی خدا دارند؟ ❓ کدام‌یک از حسّاسیت‌های ما، برخاسته از تلقین‌های جامعه به ماست؟ ❓ اگر بخواهیم هدف تربیت را بندگی خدا بگذاریم، چه اندازه از دغدغه‌هایمان کم می‌شود و چه دغدغه‌هایی وارد مسیر تربیت فرزندانمان می‌شود؟ ❓ برای تربیت فرزندانی که بندۀ خدا باشند، تا چه اندازه از روش‌هایی که خود خدا گفته، استفاده می‌کنیم؟ ❇️پاسخ صحیح و به دور از هر گونه تعصّب به این پرسش‌ها، می‌تواند مسیر روش‌های تربیتی ما را تا اندازۀ بسیاری تغییر دهد. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص67 https://eitaa.com/abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌فطرت با توجّه به تفکّر دینی، باید گفت: انسان به گونه‌ای آفریده شده که هم خدا را می‌شناسد و هم به او گرایش دارد. علاوه بر این، انسان به هر چه رنگ خدا داشته باشد هم گرایش دارد: ☘️«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّینُ الْقَیمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یعْلَمُونَ»☘️ پس روى خود را با گرایش تمام به حق، به سوى این دین كن، با همان سرشتى كه خدا، مردم را بر آن سرشته است. آفرینش خدا، تغییرپذیر نیست. این است همان دین پایدار؛ ولى بیشتر مردم نمىدانند. (سورۀ روم، آیۀ۳۰) انسان، به صورت فطری، به هر چیزی که مصداق حق باشد، گرایش دارد. اگر کسی بتواند در مسیر تربیت خود یا دیگران، عوامل شکوفایی فطرت را ایجاد کرده، از موانع شکوفایی فطرت، دوری کند، به تربیت دینی دست پیدا می‌کند. به عبارت دیگر، با توجّه به تعریفی که پیش از این از تربیت ارائه کردیم، باید گفت: «تربیت، فراهم کردن زمینه‌ برای رشد فطرت در جهت رسیدن به هدف آفرینش، یعنی بندگی است». 📚من دیگرما، کتاب اول، ص68 https://eitaa.com/abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌فطرت نکتۀ مهمّی که بحث فطرت را به تربیت فرزند، گِره می‌زند، آن است که انسان در دوره‌های مختلفی که در طول زندگی طبیعی خود پشتِ سر می‌گذارد، پاک‌ترین دوره را در دوران کودکی تجربه می‌کند. 🌸رسول رحمت و مهربانی، محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هر کسی که به دنیا می‌آید، بر اساس فطرت به دنیا می‌آید؛ یعنی با معرفت به این که الله، خالق اوست». انسان، وقتی به دنیا می‌آید، با فطرتی به دنیا می‌آید که تحت تأثیر موانع شکوفایی فطرت، قرار نگرفته است. به همین دلیل هم کودک را باید در زمرۀ موحّدان خالص دانست. ✅ اگر این فطرت، با یک تربیت صحیح، همچنان دست نخورده باقی بمانَد، ما وظیفۀ خود را در تربیت فرزند، انجام داده‌ایم. ⬅️ به عبارتی می‌توان گفت: وظیفۀ پدر و مادر در تربیت، مراقبت از فطرت فرزندان است. بسیاری از مسائلی که ما دوست داریم در زندگی فرزندانمان به صورت یک اصل در بیاید و آنها، این اصول را مراعات کنند، مسائلی هستند که فرزندان ما به صورت فطری به آنها گرایش دارند و اگر مانعی بر سرِ راه فطرت آنان ایجاد نکنیم، راحت‌تر از آنچه در خیال ما بگنجد، آن اصول را در زندگی مراعات خواهند کرد. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص71 @abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌فطرت 🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹 می‌گوید: دیگر از دست این بچّه‌، خسته شده‌ام. می‌‌گویم: خدا نکند! مگر انسان از دست فرزندش خسته هم می‌شود؟ می‌گوید: بچّه‌‌ای که به مادرش احترام نگذارد، چه آش دهن سوزی است که انسان، از او خسته نشود؟ می‌گویم: تقصیر بچّه‌ چیست؟ می‌گوید: می‌شود یک بار هم که شده، تو حق را به ما بدهی؟ اسم تو را باید بگذارند: مدافع حقوق کودکان! می‌خواهم حرفی بزنم که می‌گوید: کاش یک بار هم که می‌آمدم پیش تو، حق را می‌دادی به من. می‌گویم: به جای این که تو هم مثل همیشه عصبانی شوی، یک سؤال می‌پرسم، جواب بده. می‌گوید: بپرس. می‌گویم: قبول داری که مادر، بیش از همه برای فرزندش زحمت کشیده و می‌کشد؟ می‌گوید: همین است که آتشم می‌زند. اگر برایش زحمت نکشیده بودم که این قدر عصبانی نمی‌شدم. می‌گویم: قبول داری که انسان، بدون این که نیازی به آموزش داشته باشد، می‌داند باید به کسی که برای او زحمت کشیده، احترام بگذارد و قدردان زحمات او باشد؟ می‌گوید: می‌خواهی مرا عصبانی‌تر کنی که پرسش‌هایی به این وضوح می‌پرسی؟! می‌گویم: وضوح پاسخ این پرسش‌ها، به این دلیل است که انسان، طوری آفریده شده که به خوبی‌ها تمایل دارد و اگر به این خوبی‌ها عمل نمی‌کند، باید به دنبال ریشه‌اش گشت. می‌گوید: ریشه‌اش در کجاست؟ می‌گویم: کودک تو می‌داند که باید به کسی که برای او زحمت کشیده، احترام گذاشت و می‌داند که تو هم برای او زحمت کشیده‌ای و برای فهمیدن اینها هم نیازی به آموزش ندارد؛ امّا بارها دیده که تو به مادرت، احترام نگذاشته‌ای و حتّی بر سرِ او داد کشیده‌ای. درست است؟ می‌گوید: این دو تا چه ربطی به هم دارند؟ مادرم به من زور می‌گوید. من هم باید جوابش را بدهم. می‌گویم: اوّلاً پس تو معتقدی که می‌شود به مادر، بی‌احترامی کرد؛ حتّی اگر بیشترین زحمت را برای انسان کشیده باشد. ثانیاً اگر حرف‌های مادر تو برای تو زور است، حرف‌های تو هم برای فرزندت، زور است. پس تو خودت مانعی هستی بر سرِ راه شکوفایی فطرت فرزندت. می‌گوید: نمی‌دانم چه بگویم؟ می‌گویم: لازم هم نیست چیزی بگویی. فقط از سرِ راه فطرت فرزندت بلند شو. همین! 🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹 📚من دیگرما، کتاب اول، ص73 @abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌ساز و کار تربیت ✳️تربیت، یک ساز و کار (سیستم) است. ساز و کار، اجزای به هم پیوسته و هماهنگی است که در یک ارتباط، تعریف شده و نتیجۀ مشخّصی را ایجاد می‌کند. اختلال در قسمتی از ساز و کار، موجب اختلال در رسیدن به هدفی می‌شود که برای آن ساز و کار، تعریف شده است. برای این که ساز و کار بودن تربیت، به خوبی تبیین شود، یک مثال می‌زنیم: 🚙اتومبیل، یک سازواره است و اجزای مختلفی دارد که در ارتباط هماهنگ و تعریف شده با یکدیگر، «حرکت» تولید می‌کنند. وقتی شما استارت می‌زنید، برقی تولید می‌شود و به سرِ شمع‌ها هدایت می‌شود. از سوی دیگر، جزء سوخت‌رسان هم وارد عمل شده، سوخت را به سیلندرها می‌رساند. با تولید جرقّه در سرِ شمع‌ها، انفجاری رخ می‌دهد که این انفجار، پیستون را به حرکت می‌آورَد و حرکت پیستون، به میل لنگ منتقل می‌شود و... همین طور ادامه می‌یابد تا این که ماشین، به حرکت در می‌آید. انفجارهای تولید شده در سیلندر، حرارت بسیاری را تولید می‌کند که جزء خُنَک کننده، وظیفۀ آب‌رسانی به سیلندر را انجام می‌دهد تا حرارت تولید شده، موجب سوختن موتور اتومبیل نشود. حالا اگر در این میان، همۀ اجزا، کار خودشان را به موقع و درست انجام دهند و تنها جزء خُنَک کننده، از انجام دادن وظیفۀ خود، سر باز بزند، اتومبیل می‌سوزد و دیگر ماشین، حتّی یک قدم هم حرکت نخواهد کرد. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص75 @abbasivaladi
✅مبانی تربیت دینی 📌ساز و کار تربیت برای تبیین بهتر ساز و کار تربیتی، مثالی از تربیت فرزند می‌زنیم. ⚠️قهر کردن وقتی فایده دارد که... قهر کردن یکی از مواردی است که در مکتب اسلام، ابزاری تنبیهی برای تربیت فرزند، معرّفی شده است؛ امّا چنین تنبیهی، در صورتی کارآیی دارد که پدر و مادر، در مسیر تربیتی خود، به قدری به فرزند محبّت کرده باشند که قهر آنها برای فرزند، قابل تحمّل نباشد. اگر این ارتباط عاطفی میان پدر و مادر با فرزند برقرار شده باشد، قهر برای او، بسیار آزار دهنده خواهد بود. 📚من دیگرما، کتاب اول، ص76 @abbasivaladi‌
✅مبانی تربیت دینی 📌ساز و کار تربیت 🕋دستور دادن به نماز در کتب فقهی و روایی آمده است که فرزند را از شش یا هفت سالگی، برای نماز، تمرین دهید و از نُه یا ده سالگی برای وا داشتن آنها به نماز یا جلوگیری از ترک نماز، آنها را بزنید. ⚠️قبل از هر توضیحی، حواسمان باشد که منظور از زدن در این جا، کتک زدن نیست. مقصود، زدنِ اعتراضی است که گاهی مثلاً ما پسِ گردن فرزندمان می‌زنیم، بدون این که جا بیندازد؛ آن هم برای این که اعتراض خود را به او بفهمانیم. اگر بخواهید این دستور العمل را خارج از ساز و کار تربیت، تحلیل کنید، نمی‌توانید. اگر هم بدون عمل کردن به اجزای دیگر ساز و کار، بخواهید به این دستور عمل کنید، باز هم نتیجه نخواهید گرفت. برای این که ساز و کار کاملی را که این دستور العمل در آن قرار دارد، بیان کنیم، به فضای ارتباطی کودک با نماز، اشاره می‌کنیم. ❗️یکی از اوّلین ارتباط‌های کودک با نماز، وقتی است که دور و برَش را می‌بیند و صداهایی را که در اطرافش تولید می‌شود، می‌شنود؛ یعنی همان روزهای اوّل زندگی. او در ساعات خاصّی از شبانه‌روز، صدایی را می‌شنود که بر اثر تکرار، صدایی کاملاً آشنا می‌شود؛ یعنی شنیدن صدای اذان. در این هنگام، حرکاتی را از پدر و مادرش می‌بیند که متفاوت از اوقات دیگر است. پدر و مادر، رو به یک سو می‌ایستند، دست‌هایشان را تا بناگوش، بالا می‌برند، لبشان را تکان می‌دهند و چیزی می‌گویند و در این حالت، با هیچ کس حرف نمی‌زنند. حالا یک روز در هنگام شنیدن این صدا و دیدن این حرکات خاص از پدر و مادر، بچّه‌، احساس گرسنگی می‌کند و از مادرش شیر می‌خواهد؛ امّا مادر، به بهانۀ خواندن نماز اوّل وقت، جواب خواستۀ او را نمی‌دهد و به نماز می‌ایستد. این مادر، بدون این که بخواهد، با این حرکتش، همراهیِ خطرناکی میان گرسنگی و نماز، تولید می‌کند... 📚من دیگرما، کتاب اول، ص78 @abbasivaladi‌‌