eitaa logo
جهاد تبیین
76 دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸علت تفاوت رفتار خداوند با جوامع مؤمن و غیرمؤمن🔸 ، روزی را کم می‌کند لذا خداوند به ما یاد داده است که استغفار کنید تا باران برای شما بفرستیم: (اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا) . ممکن است این سؤال برای شما پیش آید که چطور آنها که نه اهل نماز و نه اهل عبادت هستند، باران مفصل و مرتب دارند، اما ما که اهل نمازیم و به خدا اعتقاد داریم، با یک گناه یا چند گناه گرفتار کم‌بارانی می‌شویم؟ علتش آن است که بین شما و خداوند متعال برقرار است. شما در حوزۀ تربیتی خدایید، و کسانی که در حوزۀ تربیتی خداوند قرار دارند، و دارند. رفتار خدا با کسانی که از حوزۀ تربیتی خارج شده و به خود واگذار شده‌اند، به‌گونه‌ای دیگر است. بچه‌ای که مدرسه می‌رود با بچه‌ای که کوچه‌نشین است و سرپرستی ندارد، فرق می‌کند. کسی از نمی‌پرسد که مشق و تکلیف تو چطور شد؛ اما بچۀ پدردار، وقتی تکالیفش را انجام ندهد، پدر پول‌توجیبی‌اش را کم یا قطع می‌کند. شما ولگردهای عالَم و به‌خودرهاشدگان نیستید! شما در نعمتِ تربیت دین و قرآن هستید و هر کار شما زیر نظر خدا و اهل‌بیت است. امام زمان (ع) اعمال و رفتار ما را هفته‌ای دو بار مرور می‌کنند. شما چنین وضعی دارید. وقتی‌که می‌دهید، خداوند بر باران شما می‌افزاید، و سیل و آفت را برمی‌گرداند.
⭕️چرا در آیات قرآن «بشارت»وانذار» در کنار یکدیگر آمده است؟ 🔹 و یا «تشویق» و «تهدید» بخش مهمى از انگیزه هاى تربیتى و حرکت هاى اجتماعى را تشکیل مى دهد. آدمى هم باید در برابر انجام کار نیک شود، و هم در برابر کار بد بیند، تا آمادگى بیشترى براى پیمودن مسیر اول و گام نگذاردن در مسیر دوم پیدا کند. به تنهايى براى رسیدن به فرد یا جامعه کافى نیست؛ زیرا در این صورت مطمئن است انجام گناه خطرى براى او ندارد. فى المثل مى بینیم: پیروان کنونى حضرت مسیح (عليه السلام) عقیده به «فداء» دارند، و معتقدند حضرت مسیح (عليه السلام) فداى گناهان آنها گردیده، حتى رهبرانشان گاه سند بهشت به آنها مى فروشند و گاه گناهشان را از طرف خدا مى بخشند! 🔹مسلماً چنین جمعیتى به آسانى مرتکب مى شود. در «قاموس کتاب مقدس» مى خوانیم: « ... فدا نیز اشاره به کفاره خون گران بهاى مسیح است که گناه جمیع ماها بر او گذارده شد و گناهان ما را در جسد خود بر صلیب متحمل شد»! مسلماً این ، افراد را در ارتکاب جسور مى کند. کوتاه سخن این که آنها که تصور مى کنند تنها براى تربیت انسان (اعم از کودکان و بزرگسالان) کافى است، و باید ، تهدید و را به کلى شست و کنار گذاشت، سخت در اشتباهند، همان گونه که پایه تربیت را تنها بر ترس و تهدید گذاردن و از جنبه هاى تشویقى غافل بودن نیز گمراهى و بى خبرى است. 🔹این هر دو گروه در شناخت انسان در اشتباهند؛ توجه ندارند: مجموعه اى است از و ، از حب ذات و علاقه به حیات، و نفرت از فناء و نیستى، ترکیبى است از جلب منفعت و دفع ضرر. آیا انسانى که ابعاد روح او را این دو تشکیل مى دهد، ممکن است پایه تربیتش تنها روى یک قسمت باشد؟ مخصوصاً تعادل میان این دو لازم است که: اگر و امید از حد بگذرد باعث جرأت و است، و اگر و انذار بیش از اندازه باشد نتیجه اش یأس و و خاموش شدن شعله هاى عشق و است. 🔹درست به همین دلیل در آیات قرآن، و یا «انذار» و «بشارت» در کنار هم قرار گرفته، حتى گاهى «بشارت» بر «انذار» مقدم است، مانند آیه ۱۱۹ سوره «بقره»: «إِنّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشیراً وَ نَذیراً»؛ (ما تو را به حق براى و [مردم جهان] فرستادیم) و گاه به عکس، «نذیر» بر «بشیر» تقدم یافته، مانند آیه ۱۸۸ سوره «اعراف»: «إِنْ أَنَا إِلاّ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ لِقَوْم یُؤْمِنُونَ»؛ (من بیم دهنده و بشارت دهنده ام براى افرادى که ایمان مى آورند). هر چند در اکثر آیات قرآن، بشارت مقدم داشته شده این نیز ممکن است به خاطر این باشد که در مجموع، رحمت خدا بر عذاب و غضب او پیشى گرفته است؛ «یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ». [۱] پی نوشت: [۱] «مصباح المتهجد»، ص ۴۴۲ و ۶۹۶ (مؤسسه فقه الشیعه، بیروت)؛ کتاب «المزار»، ص ۱۶۱ (کنگره شیخ مفید)؛ «بحار الانوار»، ج ۹۱، ص ۲۳۹ و ۳۸۶، و ج ۹۵، ص ۲۳۲ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ پنجاه و پنجم، ج ۱، ص ۴۸۵
♻️بسم الله الرحمن الرحیم ♻️ روزمان را با آغاز کنیم 👈مراحل و انتقام از دشمن از نگاه قرآن: 🔹قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ( سوره توبه/۵۲) 🔸ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﻜﻲ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻳﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ; ﭘﺲ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻳﻢ . 1️⃣: 🔹قرآن کریم، درآیه 52 سوریه توبه و آیه 31 طور، به این شیوه پرداخته است.یعنی نخست،دشمن را در حالت انتظار برای تنبیه شدن، نگهداشته است ،این حالت با تهدید شدید کلامی نیز همراه است: نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُون(توبه/52).در این آیه شریفه به صراحت اعلان شده که عذاب(تنبیه) یا از سوی خدا یا با دستان خود مسلمین، به شما دشمنانِ الهی، خواهد رسید. اما برای زجر کشی، زمانِ آن را مشخص نمی کند تا اظطراب و وحشت، دشمن را فراگرفته آنان را فرسوده کند. 2️⃣: ♦️مقابله به مثل با دشمن، یکی از دستور های مهم قرآنی است: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُم(بقره/194). از سوی دیگر، انتقام از دشمن،جزو سنت های الهی است که آیات متعدد قرآن«» را از ویژگی مهم خدا معرفی می نماید: إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُونَ (سجده/22)
▪️بسم الله الرحمن الرحیم ▪️ روزمان را با آغاز کنیم 👈مراحل و انتقام از دشمن از نگاه قرآن 🔹قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ( سوره توبه/۵۲) 🔸ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﻜﻲ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻳﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ; ﭘﺲ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻳﻢ . ❇️ بیان 1️⃣: 🔹قرآن کریم، درآیه 52 سوریه توبه و آیه 31 طور، به این شیوه پرداخته است.یعنی نخست،دشمن را در حالت انتظار برای تنبیه شدن، نگهداشته است ،این حالت با تهدید شدید کلامی نیز همراه است: نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُون(توبه/52).در این آیه شریفه به صراحت اعلان شده که عذاب(تنبیه) یا از سوی خدا یا با دستان خود مسلمین، به شما دشمنانِ الهی، خواهد رسید. اما برای زجر کشی، زمانِ آن را مشخص نمی کند تا اظطراب و وحشت، دشمن را فراگرفته آنان را فرسوده کند. 2️⃣: ♦️مقابله به مثل با دشمن، یکی از دستور های مهم قرآنی است: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُم(بقره/194). از سوی دیگر، انتقام از دشمن،جزو سنت های الهی است که آیات متعدد قرآن«» را از ویژگی مهم خدا معرفی می نماید: إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُونَ (سجده/22)
🌱بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 روزمان را با قرآن آغاز کنیم 👈مراحل و انتقام از دشمن از نگاه قرآن: 🔹قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ( سوره توبه/۵۲) 🔸ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﻜﻲ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻳﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ; ﭘﺲ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻳﻢ . 1️⃣: 🔹قرآن کریم، درآیه 52 سوریه توبه و آیه 31 طور، به این شیوه پرداخته است. یعنی نخست،دشمن را در حالت انتظار برای تنبیه شدن، نگهداشته است ،این حالت با تهدید شدید کلامی نیز همراه است: نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُون(توبه/52).در این آیه شریفه به صراحت اعلان شده که عذاب(تنبیه) یا از سوی خدا یا با دستان خود مسلمین، به شما دشمنانِ الهی، خواهد رسید. اما برای زجر کشی، زمانِ آن را مشخص نمی کند تا اظطراب و وحشت، دشمن را فراگرفته آنان را فرسوده کند. 2️⃣: ♦️مقابله به مثل با دشمن، یکی از دستور های مهم قرآنی است: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُم(بقره/194). از سوی دیگر، انتقام از دشمن،جزو سنت های الهی است که آیات متعدد قرآن«» را از ویژگی مهم خدا معرفی می نماید: إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُونَ (سجده/22)
⭕️منظور از «معاقبه» كه در جهاد با نفس لازم است چيست؟ (بخش اول) 🔹علماى اخلاق براى امورى را بيان كرده اند كه التزام به آنها لازم است. يكی از اين امور، است كه بعد از «مشارطه» و «مراقبه» و «محاسبه» قرار دارد. بعد از ، اگر معلوم شد كه تقصير كرده و دست به ارتكاب معاصى زده، بايد به او مهلت نداد؛ كه مهلت دادن همان و ارتكاب معاصى و مانوس شدن با آن همان. و اگر نفس با انس گیرد و مثل كودك که به شير مادر وابسته است و به آن خو کرده، با معصيت خو گرفته باشد، همانند جدا کردن نوزاد از شیر مادر جدا کردن او از و معصیت دشوار و سخت است. 🔹اگر «لقمه مشتبهى» از روى شهوت نفسانى خورده، بايد با گرسنگى شكم را تنبيه كند، و اگر به «نامحرم» نظر كرده، بايد چشم را از نظر كردن منع كند، و همين طور سایر اعضاء و جوارح! «طلحه» نقل كرده: روزى مردى لباسش را كند و شروع كرد در هواى گرم [كه زمين داغ بود] خود را در خاك ماليدن و به خود مى گفت: «بچش كه عذاب جهنم شديدتر و گرم‌تر از اين است! آيا مثل مرده اى در شب و فرد بيهوده اى در روز هستى؟!» او در ادامه مى گويد: پيامبر (صلی الله علیه و آله) در زير درختى بودند، وقتى این مرد را ديدند، نزديك آمدند، آن مرد گفت: من بر من غلبه كرده است. 🔹پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «آيا چاره اى جز اين نبود؟» [گويا مرد گفته باشد، نه، فقط به اين صورت نفس من تنبيه مى شود،] پيامبر فرمودند: «درب هاى آسمان به روى تو گشوده، و خداوند عز و جل نزد ملائكه به تو مباهات و افتخار مى كند». سپس به اصحاب فرمودند: «تَزَوَّدُوا مِن اَخِيكُم» [۱] (از برادرتان توشه برگيريد) و اين گونه در مقابل مقاومت كنيد، و از او حساب بكشيد و عقابش كنيد. 🔹تعجب است اهل و فرزند و زيردستان خود را به خاطر كار زشتى كه كرده اند مورد عتاب قرار مى دهى، و از اين مى ترسى كه اگر عقاب نكنى از تحت قدرت و امر تو خارج شوند و بر تو طغيان كنند، ولى به خود كه «بزرگترين دشمن» تو است مهلت مى دهى، به كسى كه و ضررش از طغيان و ضرر زيردستانت بيشتر است! نهايت ضررى كه اهل تو در اثر نافرمانى به تو مى رسانند اين است كه معيشت و زندگى تو را مشوش و دچار اختلال مى كنند و اگر تعقل مى كردى مى يافتى كه زندگى، است و نعمتِ بهشت ماندنى است، و تو چيزى است كه عيش ابدى تو را منغّض و ناگوار مى كند، پس او اولى به و است! 🔹بعضى همين چهار مرحله را برشمرده اند، ولى بعضى ديگر مثل مرحوم فيض كاشانى در «محجة البيضاء» دو تاى ديگر يعنى و [توبيخ] را هم اضافه كرده اند، كه شايد بتوان به گونه اى اين دو را در همان معاقبه ادغام كرد؛ ولى ما به تبع مرحوم فيض اين دو را نيز در دو قسمت بعدی شرح مى دهيم. ... پی نوشت؛ [۱] المحجة البيضاء فی تهذيب الإحياء، فيض كاشانى، مؤسسه انتشارات اسلامى جامعه مدرسين، ۱۴۱۷ق، چ۴، ج۸، ص۱۶۸ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۲، ص۲۹۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
♻️بسم الله الرحمن الرحیم ♻️ روزمان را با آغاز کنیم 👈 مراحل و انتقام از دشمن از نگاه قرآن: 🔹قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ( سوره توبه/۵۲) 🔸ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﻜﻲ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻳﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ; ﭘﺲ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻳﻢ 1️⃣➖: ❇️ قرآن کریم، درآیه 52 سوریه توبه و آیه 31 طور، به این شیوه پرداخته است.یعنی نخست،دشمن را در حالت انتظار برای تنبیه شدن، نگهداشته است ،این حالت با تهدید شدید کلامی نیز همراه است: نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُون(توبه/52).در این آیه شریفه به صراحت اعلان شده که عذاب(تنبیه) یا از سوی خدا یا با دستان خود مسلمین، به شما دشمنانِ الهی، خواهد رسید. اما برای زجر کشی، زمانِ آن را مشخص نمی کند تا اظطراب و وحشت، دشمن را فراگرفته آنان را فرسوده کند. 2⃣ ➖تنبیه_عملی: ✅ مقابله به مثل با دشمن، یکی از دستور های مهم قرآنی است: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُم(بقره/194). از سوی دیگر، انتقام از دشمن،جزو سنت های الهی است که آیات متعدد قرآن«» را از ویژگی مهم خدا معرفی می نماید: إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُونَ (سجده/22)
🔸🔸بسم الله الرحمن الرحیم 🔹🔹 روزمان را با آغاز کنیم 👈 مراحل و انتقام از دشمن از منظر : 🔹قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ( سوره مبارکه توبه/۵۲) 🔸 ﺑﮕﻮ : ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﻴﻜﻲ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻳﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ; ﭘﺲ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻳﻢ . 1️⃣ : 💠 قرآن کریم، درآیه 52 سوریه توبه و آیه 31 طور، به این شیوه پرداخته است.یعنی نخست،دشمن را در حالت انتظار برای تنبیه شدن، نگهداشته است ،این حالت با تهدید شدید کلامی نیز همراه است: نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُون(توبه/52). ✅ در این آیه شریفه به صراحت اعلان شده که عذاب(تنبیه) یا از سوی خدا یا با دستان خود مسلمین، به شما دشمنانِ الهی، خواهد رسید. ❕اما برای زجر کشی، زمانِ آن را مشخص نمی کند تا اظطراب و وحشت، دشمن را فراگرفته آنان را فرسوده کند. 2️⃣ : ♻️ مقابله به مثل با دشمن، یکی از دستور های مهم قرآنی است: فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَيْكُم(بقره/194). از سوی دیگر، انتقام از دشمن،جزو سنت های الهی است که آیات متعدد قرآن«» را از ویژگی مهم خدا معرفی می نماید: إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُونَ (سجده/22)