eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
938 دنبال‌کننده
31 عکس
7 ویدیو
79 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
تو شاه و سلطانی آقا ، تو جان و جانانی آقا بسکه رئوفی کسی را ، ز در نمی رانی آقا ای شده ، هم سفره با غلام سایه ات ، بر سر ما مستدام یارضا ، ای جانم یارضا... اگر چه این زهر کینه ، شرر زده خرمنت را شکر خدا کسی آقا ، نکرده غارت تنت را ربودند ، پیرهن جد تو برهنه ، شد بدن جد تو یارضا ، ای جانم یارضا... ز بار غمها شکستی ، بار سفر دگر بستی میان کوچه پنجاه بار ، آه کشیدی نشستی بر لبت ، این حرف تکرار شد هر چه شد ، از در و دیوار شد یارضا ، ای جانم یارضا...
نور هل أتی رضا ، یار بی نوا رضا دست خالیم ، بده ، در راه خدا رضا جان جوادت به ما کن نگاهی ما را کنج صحنت بده پناهی امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا نام ما را بنویس ، آقا جزء زائرت مثل کفتر حرم. بودم کاش مجاورت مرغ دلم را آب و دانه بده بر ما کنار حرم خانه بده امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا دستگیر عالمی و ، در رأفت زبانزدی امام بین حجره ات ، تنها دست و پا زدی گر چه شد بلند آه از نهادم شکر حق رسید جوادت به دادت امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا چشمت از غم حسین ، گریه چون شمع کند گفتی فرش حجره را ، خادمت جمع کند دور از مدینه ، در اوج غریبی یاد کربلا و خدالتریبی وای حسین وای حسین وای حسین وای حسین
میروی میرود قرار زهرا بمان یک شب دگر کنار زهرا بعد تو دیگر روز ، خوشی نبیند زهرا پشت همین در بابا ، ز پا نشیند زهرا واویلا واویلا واویلا واویلا بعد تو میبرند حق ولی را ببندند با طناب دست علی را خوب دهند این مردم ، حق ذوی القربی را ثانی به قنفذ گوید ، محکم بزن زهرا را بعد تو در مدینه بی پناهم پشت در نگویند که پا به ماهم هجوم دشمن‌ها و ، یک زن تنها چه کنم اگر که در باز شود ، به ضربه پا چه کنم امان از غصه دو نور عینت غربت حسن ماتم حسینت یکی به وقت تشییع ، شود پر از تیر تنش یکی لگدکوب شود ، ز سم مرکب بدنش
اگر چه روسیاه و بینوایم فقیر سفره امام رضایم گفته به من بابایم ، وصل به این دریا باش خیر دو دنیا خواهی ، نوکر این آقا باش السلطان اباالحسن... چه شاهی اینقدر بنده نواز است در خانه اش روی همه باز است خاک سیه از لطفش ، بدل به زر میگردد گدا بیاید اینجا ، کریم بر میگردد السلطان اباالحسن... زهر کینه ای کاش دهد امانش دوباره ببیند روی جوانش اگر که مرهم روی ، جگر نباشد سخت است پدر که خواست جان دهد ، پسر نباشد سخت است السلطان اباالحسن... چقدر او روضه گودال میخواند از تنی که شده پامال میخواند به گریه می‌گفت زدند ، جد مرا یابن شبیب نفس به سینه داشت شد ، سرش جدا یابن شبیب السلطان اباالحسن...
میروی میرود قرار زهرا بمان یک شب دگر کنار زهرا بعد تو دیگر روز ، خوشی نبیند زهرا پشت همین در بابا ، ز پا نشیند زهرا واویلا واویلا واویلا واویلا بعد تو میبرند حق ولی را ببندند با طناب دست علی را خوب دهند این مردم ، حق ذوی القربی را ثانی به قنفذ گوید ، محکم بزن زهرا را بعد تو در مدینه بی پناهم پشت در نگویند که پا به ماهم هجوم دشمن‌ها و ، یک زن تنها چه کنم اگر که در باز شود ، به ضربه پا چه کنم امان از غصه دو نور عینت غربت حسن ماتم حسینت یکی به وقت تشییع ، شود پر از تیر تنش یکی لگدکوب شود ، ز سم مرکب بدنش
فاطمه شد خونجگر ، وای من وای من شهید شد پیمبر ، وای من وای من شب مصیبت ، خاتم الأنبیاست شروع غربت ، علی مرتضاست وامحمدا وامحمدا هنوز مانده زمین ، کار دفن رسول شروع شد هجمه ها ، به زهرای بتول به دور کعبه شد ، ظلمت در طواف بوسه گه نبی ، شکست با غلاف وامحمدا وامحمدا داد تسلی دل ، غرق در محن را به روی سینه گذاشت ، حسین و حسن را سینه مصطفی ، جای حسین اوست زیر سم ستور ، نور دو عین اوست
اگر چه روسیاه و بینوایم فقیر سفره امام رضایم گفته به من بابایم ، وصل به این دریا باش خیر دو دنیا خواهی ، نوکر این آقا باش السلطان اباالحسن... چه شاهی اینقدر بنده نواز است در خانه اش روی همه باز است خاک سیه از لطفش ، بدل به زر میگردد گدا بیاید اینجا ، کریم بر میگردد السلطان اباالحسن... زهر کینه ای کاش دهد امانش دوباره ببیند روی جوانش اگر که مرهم روی ، جگر نباشد سخت است پدر که خواست جان دهد ، پسر نباشد سخت است السلطان اباالحسن... چقدر او روضه گودال میخواند از تنی که شده پامال میخواند به گریه می‌گفت زدند ، جد مرا یابن شبیب نفس به سینه داشت شد ، سرش جدا یابن شبیب السلطان اباالحسن...
شکسته بال و پرم ، یا امام الرئوف دست بکش بر سرم ، یا امام الرئوف یک عمر بوده ام ، گدای خواهرت مرا ز در مردان ، به حق مادرت علی موسی الرضا کشیدی آن لحظه که ، عبا روی سرت آمد یادت غم ، جد بی یاورت عبا کشیده بود ، به روی اصغرش مباد که رباب ، ببیند حنجرش علی موسی الرضا ز سوز زهر جفا ، سوخت اگر سینه ات میخ به پهلوی تو ، نرفت از کینه ات ضربه پا چنان ، به در زد آن پلید همره مادرت ، محسن شد شهید علی موسی الرضا
یافضة خذینی ، نور چشمای ترم رو کشتن یافضة خذینی ، گل بی برگ و برم رو کشتن یافضة خذینی ، نانجیبا پسرم رو کشتن بیا که مسمار در ، پهلوی منو درید بیا که با ضرب لگد ، محسن من شد شهید امان از دل علی 4 .............. یافضة خذینی ، داره از غم جگرم میسوزه یافضة خذینی ، تو آتیش بال و پرم میسوزه یافضة خذینی ، دیر بیایی پسرم میسوزه میون دیوار و در ، نفس نفس میزنم تا نسوزه صورتم ، آتیش و پس میزنم ............... ابتا یارسول الله ، چی به روز دخترت آوردن ابتا یارسدل الله ، روز روشن حق ما رو بردن ابتا یارسول الله ، علی رو با دست بسته بردن یه مشت بی حیا منو ، با ضرب مشت می زدن جلو چشمای علی ، با قصد کشت می زدن .............. یابن الحسن کجایی ، گل اسیر کینه های خاره یابن الحسن کجایی ، مادرت بین در و دیواره یابن الحسن کجایی ، سینه زخمی شده از مسماره همه هجوم می برن ، ولوله و همهمه س همه دارن رد میشن ، در رو تن فاطمه س
قربون اون صحن و ، سرات بشم آقا چقدر مظلومی ، فدات بشم آقا قبول کن تا که ، گدات بشم آقا چقدر مظلومی ، فدات بشم آقا آخر ازت حاجتمو میگیرم یه روز برای پسرت میمیرم یا مظلوم یا مظلوم حسن جان ....... همیشه از غصه ، دلت پریشون بود خونه تو واست ، شبیه زندون بود اهل و عیال تو ، بی سر و سامون بود خونه تو واست ، شبیه زندون بود غریبی اما هیچ کسی نگفته همسرت از ضرب لگد بیفته یا مظلوم یا مظلوم حسن جان ....... اگر که زهر کین ، تاب ز جسمت برد خدا رو شکر مهدی ، آب برات آورد اگر چه ظرف آب ، روی لبت میخورد خدا رو شکر مهدی ، آب برات آورد به آه جد تو جواب ندادن هر چی می‌گفت تشنمه آب ندادن یا مظلوم یا مظلوم حسین جان
به سامرا امشب ، فاطمه گریونه برای فرزندش ، روضه میخونه زهر جفا زد شررت حسن جان فدای زخم جگرت حسن جان توأم مثه عموت حسن غریبی برات بمیره مادرت حسن جان واویلا واویلا واویلا ...... تو رو توی غربت ، با دل خون کشتن شبیه من مادر ، تو رو جوون کشتن شهید اگر شدی توی جوونی بهار عمر تو شده خزونی از تازیانه و غلاف شمشیر نداری رو پیکرت نشونی واویلا واویلا واویلا ...... چجور بگم مادر ، چی به سرم اومد جلو چش بابات ، ثانی منو میزد افتاده بود تو خونمون شراره از چشم بچه ها می‌ریخت ستاره یکی نگفت به دومی نامرد ای بی حیا زن که زدن نداره واویلا واویلا واویلا ..... بیا با هم امشب ، شهید مسمومم گریه کنیم واسه ، حسین مظلومم حسینم و غریب گیر آوردن با سم مرکب تنش و آزردن تا بسوزونن دل زینبم رو نانجیبا پیروهنش رو بردن واویلا واویلا واویلا
روز و شب در هوای سامرایم من گدای آقای سامرایم یک روز إن شاء الله ، با مدد از مولایم من از نجف مشابه ، تا حرمش می آیم غریب امام عسکری... وا اماما شده ذکر مدامم رو به قبله شده پای امامم ز دیدگان مهدی ، خون جگر می ریزد کنار جسم بابا ، خاک به سر می ریزد غریب امام عسکری... ز پا افتاده اما با سنان ، نه زهر کین خورده اما خیزران ، نه فدای مظلومی که ، مقابل طفلانش ز ضرب چوب کینه ، شکسته شد دندانش وای حسین وای حسین.... این عزا بر دلش شراره افروخت گل و غنچه میان شعله ها سوخت مدینه بود و غربت ، مدینه بود و ناله از نفس افتاد دگر ، مادر هجده ساله یا زهرا یا زهرا....