#امام_جواد_ولادت
ما راه علی و آل را میپوییم
حق را ز طریق پاکشان میجوئیم
میلاد جواد ابن رضا را امشب
تبریک به ثامن الحجج میگوییم
#امام_جواد_مدح
زِ فهمم فراتر جوادالائمه
هزاران برابر جوادالائمه
زِ هر خوب ، بهتر جوادالائمه
زِ هر بهتری ، سر ، جوادالائمه
شَهِ ذره پرور جوادالائمه
همه دُرّ و گوهر جوادالائمه
هم اول هم آخر جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
خبر دار سازید هر چه گدا را
که باید ببینند آقای ما را
ببینند در چهره اش مصطفی را
جمالِ علی ابن موسی الرضا را
ببینند اعجاز دست خدا را
ببینند سیمای مشکل گشا را
به دامانِ مادر ، جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
ارادت چه خوب است ابراز گردد
ببر نام او تا که اعجاز گردد
خوشا نوکری هایمان ساز گردد
هُویّت به این شکل احراز گردد
به نامش اگر صبح آغاز گردد
زِ کارم هزاران گره باز گردد
دعایی کند گر جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
تو آن رنگ و بوی بهاری که مانده ...
زِ شمس الشموس آن نگاری که مانده
من و سینۀ بی قراری که مانده
تو و بخششِ بی شماری که مانده
به جز نوکری چیست کاری که مانده؟
به قربان این یادگاری که مانده...
زِ زهرا و حیدر ، جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
جز این خانواده به کس دل ندادم
که این خانه بوده است باب المرادم
مرا مادرم نوکری داد یادم
برای غلامیِّ این خانه زادم
به فکر زیارت اگر اوفتادم
مقیّد به رفتن زِ باب الجوادم
شفیع است محشر جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
زِ ماهِ رخش نور تابیده می شد
طراوت به آفاق پاشیده می شد
اگر شاخصِ جود سنجیده می شد
شهِ کشور جود نامیده می شد
گر از بخشش و جود پرسیده می شد
همه در امامانِ ما دیده می شد
ولی بیشتر در جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
ازل تا ابد از خدایش سلامش
یَمِ علم ، می بارد از هر کلامش
زِ دست رضا ریخته مِی به جامش
صفاتش هویداست از رویِ نامش
کند ماه سجده به هر صبح و شامش
نگنجد فقط ذره ای از مقامش
به هفتاد منبر جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
دگر روز آمد شبِ تار رفته
دگر خواب از چشم بیدار رفته
دلم هر کجا در پِیِ یار رفته
نه یک بار و ده بار ، صد بار رفته
جمالش گمانم به کرار رفته
و در زُهد و تقواش انگار رفته
به موسی ابن جعفر جوادالائمه
سلام خدا بر جوادالائمه
#مهدی_مقیمی
نام تو حلاوت است مثل صلوات
جود است و اجابت است مثل صلوات
ریزد گل نور ، از آسمان هشتم
میلاد تو برکت است مثل صلوات
#میثم_مومنی_نژاد
#امام_جواد_سرود
رسیده از راه نهمین
ستاره ی عرش خدا
از ته دل صدا بزن
مبارکه امام رضا
روی دل ها امشب، در غمو می بنده
داره روو دستای، امام رضا می خنده
تا ابد جود و کرم
به اسمش گره خورده
با اومدنش از راه
بَرِکت رو آورده
یا جواد الائمه
اگه گدایی بلدی
پس دیگه دس روو دس نذار
شبِ کرامته بیا
کاسه ی خالیتو بیار
نه نمیشه پیدا، کریم ترین از این آقا
بی نظیره آره، نداره مثلش دنیا
توو گرفتاری بگو
یا جواد الائمه
دیگه غم نمی مونه
با جواد الائمه
یا جواد الائمه
#وحید_محمدی
#ولادت_امام_جواد علیه السلام
حق سيرتی به صورت انسان رسيده است
آئينه دار جلوه ی يزدان رسيده است
از ماورای عرصه ی جولان جبرئيل
ديباچه اي ز مظهر خوبان رسيده است
وقتي كه پای صحبت عرش است و كبريا
آذين كنيد خانه كه مهمان رسيده است
سرزنده مي شود همه گلهاي ارغوان
عشقی لطيف تر ز بهاران رسيده است
از آسمان نمايشِ رحمت چه ديدنيست
الطافِ حق چو بارش باران رسيده است
در مدحت جمالِ سرا پا خدائي اش
سر رویِ دست ، يوسف كنعان رسيده است
از بسكه دلرباست مناجاتهاي او
از رويِ شوقْ موسیِ عمران رسيده است
ذكر شهادتين به لبهای كوچكش
كودك ولی كمالِ مسلمان رسيده است
بابُ المراد، گل پسر ثامن الحجج
دُردانة امير خراسان رسيده است
در بين ازدحام گدا كوچه وا كنيد
نور دو چشم حضرت سلطان رسيده است
ريحانة بهشتی شمس الشموس شد
خورشيد زاده ای زِ امامان رسيده است
بابا كُش است ناز علي اكبريِ او
تاج سر تمام جوانان رسيده است
مولَي الكريم بنده نوازی ، گره گشا
دلسوز سائلان و فقيران رسيده است
عاشق كُشَ است لحن حجاز لبانِ او
تفسيرِ جامع همهْ قُرآن رسيده است
مسكينی و اسير و زمين خورده اي بيا
شأنِ نزول سورة انسان رسيده است
مجنون كه جايِ خود به تمناي ديدنش
ليلي به گيسوی پريشان رسيده است
زانو زده به پيشِ علومش تمام علم
علامه ی هميشه ی دوران رسيده است
تضمين شيعه بودن ما با ولايتش
احيا گر مبانی ايمان رسيده است
دستش كه هيچ نام عظيمش گره گشاست
صاحب لوای بخشش و احسان رسيده است
با نام او براتِ شهادت دهد رضا
باب وصالِ جمله شهيدان رسيده است
مُهر امامت است ميانِ دو شانه اش
در ظلمت زمان ، مَهِ تابان رسيده است
چون مادرش مشخصه ی حق و باطل است
ميزانِ بينِ جنت و نيران رسيده است
اربابِ ما مُراد چهل ساله رضا
بدرالمنير ليله ی هجران رسيده است
حاجت بياوريد كه بابا شده رضا
كوري چشم جمله حسودان رسيده است
شادم ولی غمی دلِ من رنج مي دهد
شرح غمم به ناله ی سوزان رسيده است
رویِ نگار ما و نگاه نَسَب شناس؟؟؟!!!
زين غصه بر لبم به خدا جان رسيده است
حيفْ اين پسر به چنگ حسودی اسير شد
مانند مادری كه جوان بود و پير شد
برخيز اي جوان سر خود بر زمين مَكِشْ
تو زخم ديده ای پَرِ خود بر زمين مَكِش
اي مادري تر از همه كم دست و پا بزن
پهلو شبيه مادرِ خود بر زمين مَكِشْ
بر تار گيسُوانِ تو جاي لب رضاست
اين گيسوی مطهر خود بر زمين مَكِشْ
اسبابِ رقص و شادي زنها شدي چرا
صورت به پيشِ همسر خود بر زمين مَكِشْ
اينان ز دست و زدنت كِيْفْ مي كنند
طاقت بيار و پيكر خود بر زمين مَكِشْ
بر روي نازينْ لبِ تو خاك و خون نشست
پس آيه هاي كوثر خود بر زمين مَكِشْ
شكر خدا كه نيست تماشا كند رضا
گويد دوديدة ترِ خود بر زمين مَكِشْ
در كربلا پدر به سر التماس كرد
برخيز ای جوان سَرِ خود بر زمين مَكِشْ
بس كن حسين آبرویِ خويش را مَبَر
زانو كنار اكبر خود بر زمين مَكِشْ
كار عباست بُردنِ اين جسم ، زينبا
با گوشه هاي معجر خود بر زمين مَكِشْ
#قاسم_نعمتی
#ولادت_امام_جواد علیه السلام
#ولادت_حضرت_علی_اصغر علیه السلام
***
وقتی بساط عشق بازی چیده می شد
سجاده سبزی کنارش دیده می شد
یک پیرِ عاشق بادعای مستجابش
در امتحان عاشقی سنجیده می شد
صبرش اگر چه شهره ی هفت آسمان بود
گه گاهی از زخم زبان رنجیده میشد
گویا دوباره کوثری در بین راه است
کم کم سحر شام دل غمدیده می شد
از نور زهراییِ این فرزندخورشید
طومار غربت در جهان برچیده میشد
دانید این اسطوره دلدادگی کیست؟
در آسمانها این چنین نامیده میشد
او کیست؟آقازاده شمس الشموس است
آرامش جان و دل سلطان طوس است
او مثل نوری جلوه کرد و بهترین شد
همچون رسول الله پیغمبر ترین شد
از آسمانها آمد و جاری تر از اشک
مانند زهرا مادرش کوثرترین شد
سر تا به پایش بود توحید مجسم
بر باده رب الکرم ساغر ترین شد
او چندسالی گرچه مهمان بود ما را
اما تجلی کرد و نام آور ترین شد
بر تار گیسویش گره خورده دل ما
این شاه زاده ،تک پسر، دلبرترین شد
شد زنده یاد یوسف لیلا دوباره
ابن الرضا بود و علی اکبر ترین شد
در چند جایی که عیان شد غیرت او
با نام زهرا مادرش حیدر ترین شد
فرمودبابایش از او بهتر نباشد
مولود ازاو بابرکت تر نباشد
او آمد و ابن الرضایی کرد مارا
از برکت نامش خدایی کرد مارا
مشتی زخاکیم و قدم بر ما نهاد و
تا عرش برد و کبریایی کرد مارا
دست کریم این امام ذره پرور
یک عمر مشغول گدایی کرد مارا
صوت دل آرای مناجاتش سحرها
سر مست جانان و هوایی کرد مارا
بوسیدن خال رطب دارش در این ماه
مهمان بزم باصفایی کرد مارا
یک قطره ی اشک از کنار سفره ی او
هر نیمه شب مردی بکایی کرد مارا
از گوشه صحن و سرای کاظمینش
مست حسین و کربلایی کرد مارا
نیمه نگاه اوست تسکین الفؤادم
کلب امیر کاظمین ،عبدالجوادم
لبخند او آرامش جان رضاشد
یوسف شدو مهمان کنعان رضا شد
سجاده بابا شده گهواره ی او
لالایی اش آهنگ قرآن رضا شد
ابرو تکان می داد و بابا عشق میکرد
با غمزه ای جانانه جانان رضا شد
آمد که باقی مانده توحید باشد
با نام او شیعه مسلمان رضا شد
قدش عصای پیری ِ این پیرمرد است
قد راست کرد اصل ارکان رضا شد
هر کس که از باب الجواد آمد زیارت
با دست پر مشمول احسان رضا شد
اما خدالعنت کند فامیل بد را
که باعث قلب پریشان رضا شد
امشب دلم جایی دگر هم پرگشوده
ارباب ما آغوش بر اصغر گشوده
امشب نمی دانم چرا در پیچ و تابم
اشک دو چشمانم کند نقش بر آبم
می جوشم و می جوشم و لبریزم از اشک
چله نشینی پای خم کرده شرابم
امشب دخیل گوشه گهواره هستم
دلگرمم و ایمن قیامت از عذابم
عشاق را گویم ازین پس تا قیامت
با نام اصلیم کنید اینسان خطابم
عالم همه دانند در کوی محبت
من ریزه خوار سفره ی طفل ربابم
با اذن سقا در حرم سرباز عشق ِ
ششماه سردار خیام بوترابم
ای کاش همچون حق شناس پاک طینت
عبد علی اصغر کند زهرا حسابم
حالا که غم آلود گشته ناله هایم
انگار باب القبله ی کرب و بلایم
او را خدا می خواست مه پاره ببیند
مسند نشین کنج گهواره ببیند
بر روی دستان پدر با کام عطشان
با روی خونین ، حنجری پاره ببیند
وقتیکه جسمش روی دستان پدر بود
آقای عالم را چه بیچاره ببیند
یک عمر با زخمی که مانده روی سینه
دور حرم بانویی آواره ببیند
اما در آخر چون عموجانش ابالفضل
اورا صف ِمحشر همه کاره ببیند
لب تشنگان اشک را این طفل ساقیست
شش ماه تا قربانی ششماهه باقیست
#قاسم_نعمتی
#سرود_ولادت_امام_جواد علیه السلام
#سرود_ولادت_حضرت_علی_اصغر علیه السلام
🎙به سبک بازدوباره
*
مستم امشب
من گدای گوشه باب المرادم
ریزه خوارم و غلام خونه زادم
خاک زیر پای حضرت جوادم
زندگیم و دادم
هر کسی که بشه ، نوکر این اقا ، سرور عالمینه
قبله دل ما ، رو به سوی دو تا ، گنبد کاظمینه
شام غمها امشب سحر شده
عالم غوغا از این خبر شده
ای نوکر ها سلطان پدر شده
مولا مولا یا جواد ابن الرضا
*
ای گداها
هر کی هر حاجتی که داره بیاره
بارون رحمت از اسمون می باره
خدا پای این اقا کم نمیزاره
هوامون و داره
ریسه بندون میشه ، اسمونا همه ، کاظمین تا به مشهد
چون کبوتر ، دل و ، با سلامی همه ، پریدیم دور گنبد
مستی داره پیمونه رضا
غوغاست امشب در خونه رضا
جونم نذر دردونه رضا
مولا مولا یا جواد ابن الرضا
*
غم سرابه
اشک چشم عاشقا عین شرابه
قسمی که توو دعاها مستجابه
آبروی اقازادهء ربابه
گوهری که نابه
گفته باباش حسین ، کوری دشمنا ، اسم زیباش علیه
شیره گهواره و ، رو لبای رباب ، ذکر لبهاش علیه
کودک اما شیری دلاوره
خون رگهاش از خون حیدره
مثل اکبر طوفان لشگره
مثل گوهر قنداقه شد صدف
تیرش رو زد مردانه در هدف
زنده کرده نام شاه نجف
مولا مولا یا علی اصغر مدد
#قاسم_نعمتی
#امام_جواد_سرود
#حضرت_علی_اصغر_سرود
میگن برا حاجت دنیایی
برو در خونه ی آقایی
که هست یکی یه دونه ی سلطان
حضرت مولانا جواد ، ای جان
هم دنیا هم عقبا دست جواده
باب مراده ، روزیمو داده
مستیه ما امشب خیلی زیاده
که بی اراده ، عالمی شاده
ای دست عطا ، سلطان سخا
کنار گهوارت بیداره رضا
معنای کرم ، آقای کرم
نمی از کرمت دریای کرم
مولانا جواد ای جانم
هرکی گرفتاره مریض داره
بچه نداره یا بدهکاره
بگید بیاد وقت اجابت شد
وقت توسل برا حاجت شد
آمین دعامون ذکر جواده
باب مراده ، روزیمو داده
حاجت میده خیلی ساده ی ساده
باب مراده ، لطفش زیاده
دست خالی و ، لطف عالی و
دریاب آقا گدای هرسالی و
ای تاج سرم ، قربونت برم
معنی سجیتکم الکرم
مولانا جواد ای جانم
خبر بدید باز شب میلاده
نور علی نورِ دو شهزاده
شب جوادِ پسر مهتاب
شب علی اصغر ارباب
جواد الائمه رحمت و برکت
روح عبادت ، نور قیامت
علی اصغرِ قبله ی حاجت
رمز زیارت ، راز سعادت
دیگه تا ابد ، بی حد و عدد
میخونم یاجواد یاعلی مدد
ماه کاظمین ، نور نیرین
کربلا ببرم بحق حسین
#حسین_رحمانی
امام_جواد_ع_مدح_و_ولادت
ای وجودت حیاتبخش وجود
سائل درگهت کرامت و جود
آیۀ هشت سورۀ نوری
به جوادالائمه مشهوری
مظهر جود ذات لم یزلی
سیدی یا محمد بن علی
تو محمد، علیست ابن و ابت
کنیه ابن الرضا، تقی لقبت
خَلَف پاک مرتضایی تو
کوثر حضرت رضایی تو
پدرت گفت: نازنین پسرم!
ای فدای تو مادر و پدرم....
مظهر کامل امام رضا
آفتاب دل امام رضا
حافظ سر کبریایی تو
وارث علم انبیایی تو
تو ز اسرار غیب آگاهی
در حقیقت خلیفة اللّهی...
کاظمینت درون سینۀ ماست
نجف و مکّه و مدینۀ ماست
یم جود و فتوّتاید همه
اهلبیتِ نبوّتاید همه
همگی بابهای ایمانید
اُمَنای خدای رحمانید
تا صف حشر، اصل هر کَرَماید
رکن ارکان و قادَةُ الاُمَماید
سرّ غیب خدا به قلب شماست
"وَارْتَضاكُمْ لِغَيبِهِ" گویاست
چشم دل بی فروغتان کور است
شاهد من "کَلَامُکُمْ نُور" است
دلتان بحر بی کرانۀ علم
کیست غیر از شما خزانۀ علم؟...
بوسهٔ علم، بر لب و دهنت
فقه، در گاهواره همسُخَنت
پیش علم تو علم عالم چیست!؟
در حضور تو پور اکثم کیست!؟
کل قرآن دلیل منطق توست
پور اکثم ذلیل منطق توست
یک کلام تو صد سپهر کمال
یک سؤال تو سی هزار سؤال
علمها قطره و تو دریایی
عالمی بنده و تو مولایی
تـو ابالهـادی و اباالکـرمی
تـو کلیـماللَّه مسیـح دمی
تو که در هر دلی حرم داری
تو که با دشمنت کرم داری
تو که بر خشم خصم میخندی
به روی دوست در نمیبندی
ای به دست تو باز، مشکل من
یـاد رویـت چـراغ محفل من
تشنــۀ کوثــر ولای توأم
سرفرازم که خاک پای توأم
بندهام بندهای گنه کارم
از دو عالم فقط تو را دارم
من اگر در گداییام کاهل
تو به جود و کرامتی کامل
ای ولایت تمام ایمانم
کاظمین تو قبلۀ جانم
هر چه هستم گدای این کویم
با تمام وجود میگویم:
اَنت بابُ المراد ادرکنی
یا امام جواد ادرکنی
سیّدی "میثم" ام قبولم کن
خاک ذریّۀ رسولم کن
غلامرضا_سازگار
امام_جواد_ع_مدح_و_ولادت
حُسن تو به ماهِ آسمان داده نشد
بی جلوهی تو، بهشت آماده نشد
در وصف تو ثامنالحجج فرمودهست:
مولود به این مبارکی، زاده نشد
محمدجواد_غفورزاده