امام جواد(ع)-حضرت علی اصغر(ع)-ولادت اگر دست و بالت کمی خالی است اگر حال و روز تو بی حالی است اگر آسمان در قفس میکشی اگر قسمتت بی پَر و بالی است اگر کار و بار تو پیچیده و... اگر چند وقتی بد اقبالی است اگر تار و پودت گره خورده است اگر غصه‌ها نقشِ این قالی است اگر رنگ و روی تو زرد است و سرد اگر مثل پاییز یک شالی است علاجش فقط یک نفس یا علیست خدا هست با آنکه او با علیست خدا در شکوهِ جلال علیست خدا در ظهورِ جمال علیست خدا در نزولش علی می‌شود خدا در مقامش کمالِ علیست حرام خدا و حلال خدا حرام علی و حلال علیست پیمبر پس از سِیرِ معراج گفت که ما هرچه دیدیم مال علیست علی چارده مرتبه آمده علی عین میلادِ آل علیست علی گفته و غرق عین اش شدیم همه راهیِ کاظمینش شدیم مرا فارغ از قیل و قالم کنید مرا راحت از خشکسالم کنید محال است لب را به مِی تر کنم مرا تشنه‌ی این محالم کنید مرا بشکنید و بسازید باز تَرَکهای روی سفالم کنید فقط روی چشمان خود میکشم از این خانه هرچه"حوالم"کنید مرا می‌کشاند دو گنبد طلا شب رفتنم شد حلالم کنید ببینید رویای جبریل را مبارکترین کودک ایل را شلوغ است اگر آستانِ جواد پُر از برکت است آسمان جواد گدایی به شاهی مقابل نشست چه ها می‌کند تکه نان جواد پیمبر پدر با خدیجه شد و... رضا نیز با خیزران جواد علی‌اکبرش را ببین بعد از این رضا می شود میهمان جواد شبیه نماز حسین و علی است نماز رضا با اذان جواد فقط شانه‌ات را به دیوار نِه فقط زیرِ لب گو به جانِ جواد تو را می‌دهد تا قیامتِ مراد گره وا کُنَد خاکِ باب الجواد خدا خواست تا بی کرانش دهند و در یک افق سه جوانش دهند علی جان آقای کرببلاست حسین آمده تا سه جانش دهند فقط دوست دارد ببیند علی فقط دوست دارد همانش دهند علی در سه صورت تماشایی است علی را سه جلوه نشانش دهند علی اصغرش هم علی‌اکبر است اگر فرصت امتحانش دهند به صف فطرس و جبرئیل و رباب که نوبت به نوبت تکانش دهند زمین خوردها را که جان می‌دهند به باب الحوائج نشان می‌دهند اگر بارِ ما از کَرَم می‌کشد برای پدر بارِ غم می‌کشد رسیده بگوید اگر قد کِشَد شبیهِ عمویش عَلَم می‌کشد غریبی ببین تشنگی‌اش ببین که کارِ پدر بر قسم می‌کشد گمانم به دنبال گهواره است کسی که به آتش حرم می‌کشد فقط مادرش آه دنبال او در آن راهِ پُر پیچ و خَم می‌کشد بِبَر نامِ او را خدا بعد آن به حجم گناهت قلم می‌کشد رباب است یک فاصله تا حسین چه‌ها کرده این حرمله با حسین حسن لطفی..........

امام جواد(ع)-مدح و ولادت زیر قدمت بند دل ماست که گیر است بهتر بنویسم دل ما عبد و اسیر است هر کس به تو دل داد محال است نگوید از هرچه دلش غیر تماشای تو سیر است «ای تیر غمت را دل عشاق نشانه» دام است نگاه تو و ابروی تو تیر است از نام و نشان و نسب ما چو بخواهید مائیم گدا و پسر شاه امیر است شهزاده جودی تو که در وصف تو گفتند: هر لحظه و هر ثانیه در فکر فقیر است عالم همه دور سر تو گرم طوافند افلاک کنار وجنات تو حقیر است جانم به فدای تو و دستان کریمت شاهیم سر سفره احسان قدیمت بند دلم از گیسوی تو واشدنی نیست دوری ز تو هیهات، به مولا شدنی نیست آن دل که نشد بسته به خال لبت ای دوست دل نیست، خرابه است، وَ احیا شدنی نیست گشتیم، و گشتیم، و گشتیم، و گشتیم والله که مانند تو پیدا شدنی نیست آن آینه که روی تو را داد نشانم نور است سراسر به خدا «ها» شدنی نیست از برکت روی تو شده گندم ما نان ‌بی برکت تو حاجت ماها شدنی نیست بدجور نمک گیر توأم حضرت باران افتاده دلم پای تو و پاشدنی نیست ای جود و کرامت نمی از لطف نگاهت دریاب گدایی که نشسته سر راهت پیداست نشان تو به هر جای خراسان پس لذت محض است تماشای خراسان از روز ازل یاد گرفتیم بگوئیم مائیم گرفتار و گداهای خراسان جز بر علی و آل علی دل نسپردیم دادیم دل خویش به آقای خراسان هر چند کبوتر نه، ولی شکر که هستیم جاروکش و درباری مولای خراسان از باب تو رفتیم و به لطف تو گرفتیم حاجات خود از محضر بابای خراسان دلتنگ تماشای بهشتیم و نشستیم در پیش تو لبریز تمنای خراسان دردیم، ز رحمت بده این بار دوا را امضا بزن این بار شما مشهد ما را «ابروی تو پیوسته به هم خوف و رجا را» چشم تو به تصویر کشیده است خدا را مُهر از لب آن شیشه پر معجزه بردار بگذار معطر کند عطرت همه جا را هم عشق شمائید وَ هم حضرت معشوق داده است خداوند به ما درد و دوا را ای برکت باران زتو، از شوق در آورد لبخند دل انگیز لبت اشک رضا را یاد حرمت شعر مرا باز عوض کرد انداخت میان دلم این حال و هوا را مثل تو جوانند شهیدان خمینی کرده است دعای تو اجابت شهدا را از لطف تو در راه حسینیم همیشه پای علم پیر خمینیم همیشه وحید محمدی.........

امام جواد(ع)-حضرت علی اصغر(ع)-ولادت آنکه هستی به همه هستی ما داده علیست ما همه مست ولاییم و می و باده علیست سر به هر جاده نهادیم ته جاده علیست هدف خلقت ما عشق به اولاد علیست همه شان باب حوائج همه شان باب مراد همه شان یا که کریمند و یا اینکه جواد آمدی تا كه نگاه پدرت تر نشود تا كه هر بی سر و پا منكر كوثر نشود تا فراموش كسی آیه ی وانحر نشود نسل تو چشمه ی عشق است كه ابتر نشود پشت در پشت همه مظهر اعطینائید همه هستید علی و همگی زهرائید آمدی و نهمین باب اجابت  شده ای پسر عاطفه و عشق و محبت  شده ای بین گهواره ی خود نور حقیقت شده ای در همان كودكیت ركن ولایت شده ای یک نظر کن که فلک در حرکت می آید از قدمهای تو عطر برکت می آید آمدی هر طپش دل شده غرق هیجان شاه شمشادقدان خسروشیرین دهنان که به مژگان شکنی قلب همه صف شکنان تو عیان تر ز عیانی و چه حاجت به بیان همه گفتند که جان در گرو جانان است پسر حضرت سلطان خودش سلطان است عشق همراه شما تا دم آخر زنده است ریشه ی دین خدا از كرمت سرزنده است نهضت سبز كریمانه ی حیدر زنده است با شما تا به ابد نام پیمبر زنده است چقدر نام محمد به شما می آید همه گفتند ولیعهد رضا می آید مومن بسرکم شاهدکم غائبکم یسلک سبیلکم یکر فی رجعتکم و تولیت به اولکم آخرکم ابغض الله و من عدوکم ابغضکم یامن ارجوه دهم عاشق و مجنون توییم پاسخ جلوه ی این الرجبیون توییم قدبرافراشته کردی علم حکمت را به قیامت بکشانی دم قد قامت را به کجا سجده کنم شکر کنم نعمت را که نگاه تو گشاید گره حاجت را پدرانم همه گفتند از این باب مراد ای جواد بن جواد بن جواد بن جواد باز هم در دل من شوق حرم افتاده است و ضریحی كه پناه دل هر دلداده است حس صحنت به همان خوبی گوهرشاد است هرطرف می نگرم پنجره ی فولاد است كرمت قابل لمست كرم سلطان است حرمت مثل رواق حرم سلطان است باز هم آمده ام مثل گدا محتاجم ناامید از همه دنیا به شما محتاجم و تصدق بده در راه خدا محتاجم به هوای حرم كرببلا محتاجم باز هم شوق ضریح شه بی سر دارم باز هم دست به گهواره ی اصغر دارم رضا تاجیک.........

امام جواد(ع)-حضرت علی اصغر(ع)-ولادت رستخیز کلمات است، قلم می خواهم دل من می رود از دست، قلم می خواهم جوهرم مست شده؛ مست، قلم می خواهم ساقی از میکده ی عرش شراب آورده از لغت نامه ی حق، واژه ی ناب آورده خوش ترین حال اگر حال پریشانی ماست بهترین باده اگر باده ی روحانی ماست بخدا زیر سر یار خراسانی ماست شیعه بوده است از آن روز ازل مست رضا ذکر او تا به ابد چیست، أناالمست رضا امشب این شاه خراسان سر دیگر دارد آمده تا که از این خمر ثمر بردارد هر که در نسل خودش با برکت تر دارد شرفُ الشمس تر از ماه خدا، بسم الله پسری مثل جواد بن رضا، بسم الله هیچ کس مثل رضا شاه کرم پرور نیست کودکی خوبتر از ابن رضا دیگر نیست دشمنش لال شود، کوثر ما ابتر نیست قمری کرده به دست قمری جلوه گری چه مبارک پدری و چه مبارک پسری آه ای شب زدگان، ماه رضا ماه همه است پسر شاه، بوالله شهنشاه همه است او که با سن کم خود ولی الله همه است بین گنجینه ی زهرا نهمین دُر شده و درک او بیشتر از حد تصور شده و دوست از وسعت این جود و سخا مبهوت است دشمن از سحر کلامش بخدا مبهوت است از کرامات جواد بن رضامبهوت است او اشاره بکند معجزه ها خواهد کرد ماهی بحر در افلاک شنا خواهد کرد    آمده تا که جهان پر شود از جود فقط قطره در جوف صدف دُر شود از جود فقط عالمی غرق تفکر شود از جود فقط نه فقط بر من و ما جود و کرم دارد او به امامان، بخدا جود و کرم دارد او قدسیان، روبرویش بال و پر انداخته اند شیرها، پیش نگاهش جگر انداخته اند علماء، پای علومش سپر انداخته اند علم و حلم و کرم و جود اساساً با اوست آنچه خوبان همه دارند، تماماً با اوست شعرا، واژه کم آمد، بنویسید جواد جبرییل آمده باید بنویسید جواد بعد از این جای محمد، بنویسید جواد او علی، حضرت زهرا و حسین و حسن است پسر شاه خراسان همه ی پنج تن است دشمنانش، بخدا پست تر از خاشاکند دوستانش همگی محترمند و پاکند زائران حرم او، همه ی افلاکند عاشقان حرمش اهل نجاتند همه انبیاء، دور و برش در صلواتند همه با دو مولود، دلم معتکف قنداقه است چشم دل، دیده دو دُر در صدف قنداقه است بوسه باران پدرها، هدف قنداقه است یکی از نسل رضا مثل علی اکبر شد یکی از نسل حسین است و علی اصغر شد علی اصغر، ولی از عشق پدر شد اکبر عمر شش ماهه ی او نوح ترینِ محشر سپر دین خداوند شده با حنجر از سه شعبه شده هر چند کباب این کودک سربلندی حسین است و رباب این کودک امیر عظیمی..........

مناسبت های ماه رجب صفای طیبه دارد صفای ماه رجب که عالمی شده مست از دعای ماه رجب ولادت سه امام و رسالت نبوی فزوده بربرکات و صفای ماه رجب مقام و منزلتش نیست کمتر از رمضان بلند باد شکوه نوای ماه رجب بخوان ترانه یا ذوالجلال و الاکرام که مشکلت بگشاید خدای ماه رجب به روز اول این مه ولادت باقر شدست موجب عز علای ماه رجب به روز دهم امام جواد آمده است به پاسداری رحمت سرای ماه رجب به سیزدهم مه از فروغ روی علی   جلا گرفته رخ دلگشای ماه رجب به بیست و هفتم مه بعثت رسول خدا به حق شده سبب اعتلای ماه رجب بخوان نماز و مناجات کن به خلوت شب که بهرمند شوی از عطای ماه رجب شبی خوش است(کلامی) برات می بخشند به حرمت صلوات و دعای ماه رجب #ولی-الله-کلامی-زنجانی

#مدح_امام_جواد #مدح_حضرت_علی_اصغر آنکه هستی به همه هستی ما داده علیست ما همه مست ولاییم و می و باده علیست سر به هر جاده نهادیم ته جاده علیست هدف خلقت ما عشق به اولاد علیست همه شان باب حوائج همه شان باب مراد همه شان یا که کریمند و یا اینکه جواد آمدی تا كه نگاه پدرت تر نشود تا كه هر بي سر و پا منكر كوثر نشود تا فراموش كسي آيه ي وانحر نشود نسل تو چشمه ي عشق است كه ابتر نشود پشت در پشت همه مظهر اعطينائيد همه هستید علی و همگي زهرائيد آمدي و نهمين باب اجابت شده اي پسر عاطفه و عشق و محبت شده اي بين گهواره ي خود نور حقيقت شده اي در همان كودكيت ركن ولايت شده اي یک نظر کن که فلک در حرکت می آید از قدمهای تو عطر برکت می آید آمدی هر طپش دل شده غرق هیجان شاه شمشادقدان خسروشیرین دهنان که به مژگان شکنی قلب همه صف شکنان تو عیان تر ز عیانی و چه حاجت به بیان همه گفتند که جان در گرو جانان است پسر حضرت سلطان خودش سلطان است عشق همراه شما تا دم آخر زنده است ريشه ي دين خدا از كرمت سرزنده است نهضت سبز كريمانه ي حيدر زنده است با شما تا به ابد نام پيمبر زنده است چقدر نام محمد به شما مي آيد همه گفتند وليعهد رضا مي آيد مومن بسرکم شاهدکم غائبکم یسلک سبیلکم یکر فی رجعتکم و تولیت به اولکم آخرکم ابغض الله و من عدوکم ابغضکم یامن ارجوه دهم عاشق و مجنون توییم پاسخ جلوه ی این الرجبیون توییم قدبرافراشته کردی علم حکمت را به قیامت بکشانی دم قد قامت را به کجا سجده کنم شکر کنم نعمت را که نگاه تو گشاید گره حاجت را پدرانم همه گفتند از این باب مراد ای جواد بن جواد بن جواد بن جواد باز هم در دل من شوق حرم افتاده است و ضريحي كه پناه دل هر دلداده است حس صحنت به همان خوبی گوهرشاد است هرطرف مي نگرم پنجره ي فولاد است كرمت قابل لمست كرم سلطان است حرمت مثل رواق حرم سلطان است باز هم آمده ام مثل گدا محتاجم نااميد از همه دنیا به شما محتاجم و تصدق بده در راه خدا محتاجم به هواي حرم كرببلا محتاجم باز هم شوق ضريح شه بي سر دارم باز هم دست به گهواره ي اصغر دارم رضا تاجیک

#مدح_امام_جواد در ساحل جود خدا باران گرفته باران نور و رحمت و احسان گرفته مي‌بارد انوار کرم از هر کرانه شب‌هاي دلگير زمين پايان گرفته از سوی جنت سوره‌ی ياسين رسيده خاک مدينه عطر الرّحمان گرفته داده خدا ماهي به خورشيد رئوفش آري دعاي حضرت جانان گرفته نسل امامت مي‌شود پاينده با او از برکتش دل‌هاي شيعه جان گرفته او می رسد جود و سخا معنا بگیرد در قلب عالم نور و رحمت پا بگیرد عالم همه قطره اگر دريا تو هستي کل خلائق عبد اگر مولا تو هستي فيض وجود توست رزق اهل دنيا باران جود عالم بالا تو هستي مانده‌ست ابتر کيدِ بدخواهان شيعه روشن‌ترين تفسير أعطيناهستی مانند کوثر چشمه‌ی جاري نوري با اين حساب آئينه‌ی زهرا تو هستي ای که دل از بابا ربوده خنده‌هایت آرامش هر لحظه‌ی بابا تو هستي ابن الرضایی، تو کريم بن کريمي ما چون گدایی یا اسیری یا یتیمی چشمان تو خورشيد هر اهل يقيني‌ست چشمان تو جنت! نه جنت‌آفريني‌ست با عشق تو قلبي نمي‌سوزد در آتش در هر نگاه روشنت خلدبريني‌ست گويا گره خورده دلم با عرش اعلي هر رشته از مهر شما حبل‌المتيني‌ست من روزي هر ساله‌ام را از تو دارم چشمان من بر دست‌هاي نازنيني‌ست جود تو دارد جلوه‌های هل اَتایی مولا! شفيع ما به درگاه خدايي هر شب دل من سائل باب المراد است آنجا که حاجتمند درگاهش زياد است آنجا که اميد و پناه آخر ماست آنجا که اوج هر توسل «يا جواد» است جز آستان تو پناهي که نداريم اين استغاثه با تمام اعتقاد است بي لطف تو از دست خواهد رفت عبدت يک گوشه‌چشمي، سائل تو خانه‌زاد است در مشهد خورشيد ايران هم که هستيم دل‌هاي ما پروانه‌ی باب الجواد است هر شب دل من در هواي کاظمين است در حسرت يک بوسه بر قبر حسين است یوسف رحیمی

#مدح_امام_جواد سرچشمه جود بیکران است جواد صاحب دم و عیسای زمان است جواد تا کور شود چشم همه بد گویان محبوب ترین خلق جهان است جواد علی علی بیگی

#مدح_امام_جواد ای آمد و رفت دل ما سمت تو رایج ما حاجت محضیم و شما باب حوائج ما آمده ایم از کرمت بال بگیریم این قصه ی دل را همه دنبال بگیریم تا در طمع و بخل و حسد گیر نیفتیم روزی بنما آن چه که گفتیم و نگفتیم بخشیدی و دستم تو بهانه که ندادی هر کار کنی آخرش آقا تو جوادی حالا تو و این دست دل ما که دراز است درب حرم از لطف به روی همه باز است از فقر نشستیم که باران برسانی بر سفره ی این بی سر و پا نان برسانی باید ز در خانه ی تو رزق بگیریم خوشحال از آنیم که ما قشر فقیریم افتاده به پایت دل و بر فیض تو بند است هرگز نخورد آب زمینی که بلند است ای کاش که در ساحلتان موج بگیریم یک جرعه بنوشیم و فقط اوج بگیریم تا حال و هوای حرمت باز بیاییم با پا که نشد، با پر پرواز بیاییم این شعر لبالب همه اش شرح فراق است این ماه رجب یکسره صحبت ز عراق است حالا که دو دستم به ضریحت نرسیده میلم طرف پنجره فولاد کشیده مجتبی کرمی

#مدح_امام_جواد #مدح_حضرت_علی_اصغر #دوبیتی_و_رباعی بر شادی پیغمبر و زهرا صلوات بر آینه ی علی اعلی صلوات هم مولد اصغر است و هم روز جواد بر کرب و بلا و طوس یکجا صلوات * معشوق، به باد داده گیسو صلوات بر نوگل کربلا ز هر سو صلوات نقّاره زدند، ماه پیدا شده است بر جلوه ی آن هلال ابرو صلوات * بر دلخوشی ضامن آهو صلوات جانم! بفرست باز بر او صلوات آمد دو علی دو جلوه از پیغمبر بر هر دل مشتاق علی گو صلوات *** بر روی جواد، باز بهتر صلوات بر ناز نگاه علی اصغر صلوات این نیست صدای این همه جمعیت! بفرست بلندتر به حیدر صلوات حامد اهور

#شعر_آئینی #حضرت_جواد_الائمه_ع در هواى سينه سودائيم شد كبوتر اين دل هرجائيم يك مدينه مستى و شيدائيم مست مست از كوثر زهرائيم كوثر امشب غيرت دريا شده ضامن آهو مگر بابا شده آسمان گرديده امشب خاكبوس مى‏تراود عطر شادى از نفوس در اجابت غرق شد شمس الشموس شد شكوفا جلوه ی سلطان طوس باز شد بر روى دل باب المراد كور چشم ابتران ، آمد جواد اين پسر سر تا به پا پيغمبر است اين پسر آئينه دار حيدر است اين پسر سرّ خداى اكبر است سلسله جنبان روز محشر است اين پسر ملك ولايت را ولى است در نگاه او محمد منجلى است او كه ايثار و كرم آئين اوست دلنوازى عادت ديرين اوست دشت و اقيانوسها مسكين اوست دام دلها گيسوى مشكين اوست كهكشانها و زمين آواره ‏اش كعبه ی خيل ملك گهواره ‏اش روى ماهش معنى الله و نور خال رويش محشر يوم النشور مى‏برد دل يك نگاه او ز حور چشم بد از حسن وجه الله دور جبرئيل امشب بخواند ان يكاد دود كرد اسپند در پاى جواد کمیل کاشانی

مژده ای یاران نگار آمد نگار آمد نگار بر تن هستی قرار آمد قرار آمد قرار غنچه ی زهرا به بار آمد، به بار آمد، به بار عالم از یک گل بهار آمد، بهار آمد، بهار جان به شوق او نثار آمد، نثار آمد، نثار لیل رفت اینک نهار آمد، نهار آمد، نهار دامن ریحانه ات گردیده گلشن یا رضا خانه ی تو، قلب تو، چشم تو، روشن یا رضا ای رضائیّون رخ ابن الرّضا را بنگرید رکن ایمان، حصن دین، کهف تقی، را بنگرید چارده مرآت حُسن کبریا را بنگرید هیبت و قدر و جلال مرتضی را بنگرید بر سر دست رضا حُسن خدا را بنگرید طلعت قرآن جمال مصطفی را بنگرید قبله ی اهل ولا باب المراد است این پسر جود با لبخند می گوید جواد است این پسر ای عروس فاطمه! خیر الانام آورده ای عاشر ماه رجب ماه تمام آورده ای عرشیان را آفتابی مستدام آورده ای فرشیان را رهبری گردون مقام آورده ای نوریان را در همه عالم امام آورده ای ناریان را آیت برداً سلام آورده ای جان جان عالم است این بر سر دوشش بگیر ای عروس موسی جعفر! در آغوشش بگیر آسمان گوید که این خورشید تابان من است عرش می بالد که این ماه فروزان من است عدل می نازد که این مولود، میزان من است وحی می خندد که این پاکیزه تن جان من است مادرش ریحانه می گوید که ریحان من است در بغل او را رضا گیرد که قرآن من است بشنوید از حضرت جبریل با صوت جلی کوثر دوّم مبارک باد بر آل علی ای وجود جود از جود وجودت یا جواد دوستان و دشمنان مرهون جودت یا جواد حضرت معبود مشتاق سجودت یا جواد لوح دل آیینه ی غیب و شهودت یا جواد مدح تو گفته خداوند ودودت یا جواد ای زوهم خلق، بالاتر حدودت یا جواد تا ابد ظرف وجود از جود و احسان تو پُر هم تو دُرِّ دریایی و هم بحر سه دُرِّ نوح دل یوسف لقا موسی کلام عیسی دمی بحر ایمان را گهر دُرهای رحمت را یمی هم کتاب الله ناطق هم خطاب محکمی در محیط علم سکّاندار کلّ عالمی در سنین خردسالی پیر پور اکثمی از تمام انبیا غیر محمّد اعلمی در جواب یک سؤال آری هزاران مسئله افکنی برگردن صد پور اکثم سلسله آبرو بخشان عالم آبرومند تواند در سنین کودکی افلاک پا بند تواند جود و احسان، علم و تقوا چار فرزند تواند صد چو لقمان مستمند حکمت و پند تواند باد و باران، ابر و دریا بی قرارت می شود در شکار ماهیی مؤمون شکارت می شود ای بلندای زمان مرهون عمر کوته ات اختران پروانه ی روی نکوتر از مه ات تن، نه بلکه جان ارباب کرم خاک رهت عرش و فرش و آسمان ها و زمین دانشگهت علم ما کان و یکون سطری به قلب آگهت در کتاب آسمانی خوانده حقّ وجه اللّهت می درخشد تا قیامت کوکب اقبال تو شوکت عبّاسیان چون مور شد پامال تو دست تو وقت کرم کار خدایی می کند چشم تو از عالمی مشکل گشایی می کند خلق تو حتّی زدشمن دل ربایی می کند مهر تو در ملک دل فرمانروایی می کند ذات حقّ در طلعت تو خودنمایی می کند عالم خلقت سر کویت گدایی می کند با تو دارم عرض حاجت از تو می خواهم مراد یا جواد ابن جواد ابن جواد ابن جواد ای تو شمع و عالَمت پروانه یا ابن الرّضا ای رضا را نازنین دُردانه یا ابن الرّضا دامن ریحانه را ریحانه یا ابن الرّضا جود، پیش جود تو افسانه یا ابن الرّضا من گدایم بر در این خانه یا ابن الرّضا آشنایم، نیستم بیگانه یا ابن الرّضا تو مرا سرمست از جام ولایت می کنی تو به مأمون حرز مادر را عنایت می کنی کیستم من سائل کوی تو یا ابن الرّضا روز و شب گرم هیاهوی تو یا ابن الرّضا مدح خوان تو، ثناگوی تو، یا ابن الرّضا تشنه کامی بر لب جوی تو یا ابن الرّضا من گدا، جود و کرم خوی تو یا ابن الرّضا دست دل آورده ام سوی تو یا ابن الرّضا ای هماره لطف و احسان و کرامت کارتان کیست «میثم» خاک راه میثم تمّارتان استاد غلامرضا سازگار