⭕️مردم كوفه در زمان امام حسين (عليه السلام) چگونه مردمی بودند؟ قسمت دوم 🔹با عنایت به نکته فوق باید اشاره کنیم که چنین مورّخینی سعی دارند شیعه را به گونه‌ای نشان دهند که اهل وفای به عهد نیستند. به سخن دیگر، دشمنان شیعه بر آن هستند تا گناه عدم حمایت مردم کوفه را بر عهده شیعیان بگذارند. در حالی که توضیحات ذیل تا حدودی نشان خواهد داد که تنها بخشی از مردم کوفه در آن شرایط، شیعه بودند و آنها نیز در شرایطی قرار گرفتند که نتوانستند از امام حسین (علیه السّلام) دفاع کنند، گرچه اگر در حدّ ایثار، قصد فداکاری داشتند، می‌توانستند چنین کنند. این سخنی است که باید درباره آن به اختصار شواهدی ارائه دهیم. 🔹تصویری که از شرایط کوفه در آن زمان می‌ توان به دست داد چنین است: #یزید کسی بود که گرچه برای مردم شام تحمّلش آسان بود، امّا برای مردمی چون مردم عراق تحمّلش قدری مشکل می‌نمود. هنگامی که روی کار آمد، شیعیان کوفه مخالفت را آغاز کردند. بسیاری از مردم کوفه نیز که جانشین مناسبی برای جایگزینی یزید نداشتند، بر اثر جوّ عمومی، حسین بن علی (علیه السّلام) را برگزیدند. به علاوه که عراق در شرایط طبیعی مایل به پذیرش حکومت شام نبود. وقتی که دعوت از ناحیه شیعیان آغاز شد، نه تنها عوام مردم - با روحیه خاص خود - پشتیبانی خود را اظهار کردند، بلکه کسانی نیز که موقعیّت خود را در خطر می‌دیدند و یا تحت تأثیر روحیّه دیگر مردم، اظهار حمایت از #امام_حسین (علیه السّلام) کردند. [۱] نتیجه آن، پیدایش جوّ کاذب اما عمومی در حمایت از امام حسین (علیه السّلام) بود. 🔹جوّی که به خاطر خلأ سیاسی پس از مرگ معاویه، بنی امیّه نیز برای مدتی نتوانستند جای آن را پر کنند. به ویژه، با حاکمیّت نعمان بن بشیر که فردی سهل‌گیر بود، این جوّ گسترش یافت و تا وقتی که ابن زیاد به کوفه نیامده بود به سرعت رو به فزونی بود. با توجّه به حدیثی از امام حسین (علیه السّلام)، می‌توان احتمال دیگری را نیز برای دعوت از ناحیه بزرگان پذیرفت، و آن این که آنها عمداً به این جوّ دامن زده بودند تا امام را به عراق کشانده و در آنجا به شهادت برسانند. فرمایش امام حسین (علیه السّلام) چنین است: «وَ مَا کَانَتْ کَتَبَ إِلَیَّ إِلَّا مَکِیدَةً لِی وَ تَقَرَّبَا إِلَی ابْنِ مُعَاوِیَةَ». [۲] در هر حال مسلّم است که قسمت اعظم این جوّ جلوه مثبت داشت، و زمانی که مسلم بدان دیار رفت فضا را چنان دید که باید هر چه زودتر از امام بخواهد تا به کوفه بیاید. پی نوشت‌ها؛ [۱] افرادی چون عمرو بن حجاج و شبث بن ربعی که خود در کربلا فرماندهی سپاه ابن زیاد را داشتند، از کسانی بودند که به امام حسین (علیه السّلام) نامه نوشته بودند. (الفتوح، الكوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم، دارالکتب العلمیه، بيروت، ۱۴۰۶ق، ج ۵، ص ۵۰-۵۱). [۲] كتاب جمل من انساب الأشراف، البلاذرى، أحمد بن يحيى بن جابر، تحقيق: سهيل زكار، رياض زركلى، دارالفكر، بيروت، ۱۴۱۷ق، چاپ اول، ج ۳، ص ۱۸۵؛ الفتوح، همان، ج ۵، ص ۱۶۹ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چاپ ششم، ص ۱۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #کوفه #امام‌_حسين .💥جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95

⭕️تلاش در راه ترویج مرام و مسلک پدر 🔹بنا نبود #سیدالشهداء علیه‌ السلام از راه خرق عادت و اعجاز پیروز شود، وگرنه یک نفر هم لازم نبود، خود حضرت سیدالشهدا علیه‌ السلام کافی بود. (امام‌ حسین علیه‌ السلام خطاب به گروه جن که برای یاری آن حضرت آمده بودند، فرمود: «نَحْنُ وَ اللهِ أَقْدَرُ عَلَيْهِمْ مِنْكُمْ وَ لَكِنْ لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيَى‏ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ؛ به خدا قسم ما بر آنها نیرومندتر از شماییم؛ لکن مرحله‎‏اى است آزمایشى تا راه براى هر کس که هلاک شود، و یا زندگى جاوید یابد روشن و نمایان شود»؛ لهوف، ص۶۸؛ تسلیة‌ المجالس، ج٢، ص٢٣٣؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٣١). 🔹 #امام_سجاد معصوم علیه‌ السلام با آن حال [بیماری] برای ترویج از مرام و مسلک سیدالشهداء علیه‌ السلام عصا و شمشیر به دست می‏‌گیرد. (...علی‌ بن‌ حسین (ع) به‌ شدت گریست، سپس به عمه‌اش، زینب (س) گفت: عمه جان، شمشیر و عصای مرا بیاور؛ پدرش به او فرمود: با شمشیر و عصا چه می‌کنی؟ گفت: بر عصا تکیه می‌کنم و با شمشیر در پیش روی فرزند رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله می‌ جنگم و دفاع می‌کنم؛ چرا که هیچ خیری در زندگی پس از او نیست. حسین (ع) او را از این کار بازداشت و او را به آغوش گرفت»؛ معالی‌ السبطین، ج۲، ص۲۳ و نیز نک: مقتل‌ الحسین علیه‌ السلام، خوارزمی، ج۲، ص۳۶؛ تسلیة‌ المجالس، ج٢، ص۳۱۳؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶؛ نفس‌ المهموم، ص۳۱۷). 📕رحمت واسعه، ص۶۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) #امام‌_حسين #امام_سجاد

⭕️آياتی در شأن «امام‌ حسين‌» عليه‌ السلام 🔹مفسران با توجه به رواياتی که از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) نقل شده، برخی از آيات و سوره‌ های قرآن را در شأن اهل بيت پيامبر، مثل حضرت زهرا (س) و اميرالمؤمنين امام علی (ع) و يا امام حسن و امام حسين عليهم السلام می دانند. از جمله‌ آياتی که در شأن‌ اهل‌ بيت‌ نازل‌ شده و #امام‌_حسين (ع) را نيز شامل می شود، می توان به #آيه‌_تطهير اشاره کرد. در اين آيه خداوند متعال می فرمايد: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکمْ تَطْهِيرًا؛[احزاب، ۳۳] خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد». از ام‌سلّمه روايت شده که اين آيه در خانه من نازل شد و در خانه هفت نفر بودند؛ رسول خدا (ص) جبرئيل، ميکائيل، علی، فاطمه، حسن و حسين (عليهم السلام). [۱] 🔹از جمله‌ آياتی که به صورت اختصاصی در خصوص‌ #امام‌_حسين (ع) نازل شد، می توان به آيه ۳۳ سوره اسراء اشاره کرد. در اين آيه خداوند متعال می فرمايد: «وَ لاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَ مَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورًا؛ و کسی را که خدا کشتنش را حرام کرده [و به جانش حرمت نهاده] جز به حق نکشید، و هر کس مظلوم [و به ناحق] کشته شود، برای وارثش تسلّطی بر قاتل [جهت خونخواهی، دیه و عفو] قرار داده ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده روی کند؛ زیرا او [با قوانین صحیح و درستی چون دیه و قصاص] مورد حمایت قرار گرفته است». در تفسير عياشی ذيل اين آيه شريفه از امام باقر (ع) روايتی نقل شده که حضرت می فرمايد: «اين آيه در مورد  #امام‌_حسين (ع) است که مظلوم کشته شد، و قائم (عج) ولی او می‌باشد، وقتی قيام کند، از قاتلان آن حضرت خونخواهی خواهد کرد». [۲] 🔹از ديگر آياتی که در شأن‌ #امام‌_حسين (ع) نازل شده، آيه ۱۵ سوره احقاف می‌باشد. در اين آيه آمده است: «وَ وَضَعَتْهُ کرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا». طبق روايتی از رسول خدا (ص)، آيه مذکور در حق‌ #امام‌_حسين (ع) نازل شده است. [۳] آيه «ثُمَّ رَدَدْنَا لَکمُ الْکرَّةَ عَلَيْهِم؛ سپس شما را بر آنها چیره می‌کنیم»؛ْ [اسراء، ۶] نيز در خصوص خروج‌ امام‌ حسين (ع) با اصحابش در هنگام رجعت نازل شده است. [۴] اما سوره‌ای که به عنوان سوره‌ امام‌ حسين (ع) معرفی شده، سوره‌ فجر است. در روايتی که در خصوص فضيلت اين سوره از امام صادق (ع) نقل شده، حضرت می فرمايد: «سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبی‌ تان بخوانيد که اين سوره، سوره‌ حسين‌ بن‌ علی (ع) است، و هرکس اين سوره را بخواند روز قيامت با #امام_حسين (ع) در درجه‌ای از درجات بهشت است». [۵] 🔹در پايان اين سوره آمده است: «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ - ارْجِعِی إِلَى رَبِّک رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً - فَادْخُلِی فِی عِبَادِی - وَادْخُلِی جَنَّتِی؛ تو ای روح آرام يافته به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود و در سلک بندگانم و در بهشتم داخل شو»؛ [فجر، ۲۷ الی ۳۰] شيخ عبدالله بحرانی پس از نقل روايتی که از امام صادق (ع) در خصوص اين سوره و اختصاص آن به امام‌ حسين(ع) بيان شد، می نويسد: «يکی از حاضران پس از بيان امام صادق (ع) عرض کرد: چگونه اين سوره، سوره  امام حسين (ع) است؟ حضرت فرمود: مراد از نفس‌ مطمئنه در اين آيه #امام‌_حسين (ع) و اصحاب و شيعيان آن حضرت می باشد». [۶] در پایان اینکه آيات‌ متعددی‌ به‌ امام‌ حسين (ع) اختصاص يافته است. علاوه بر آياتی که در خصوص اهل بيت (ع) نازل شده و به امام حسين (ع) هم مربوط می شود، برخی از آيات به صورت اختصاصی در مورد ايشان می باشد. پی‌نوشت‌ها؛ [۱] شواهد التنزيل، حاکم‌ حسکانی، تحقيق‌ محمد‌ باقر محمودی، ج۲، ص۱۳۱ [۲] تفسیر عیاشی، محمد بن مسعود عياشی، ج۲، ص۲۹۰ [۳] الهداية الکبری، حسين بن حمدان الخصيبی، ص۲۰۲ [۴] مستدرک سفينة البحار، شیخ ‌علی ‌نمازی، ج۴، ص۸۵ [۵] مجمع‌البیان، فضل بن حسن طبرسی، ج۱۰، ص۳۴۱ [۶] العوالم، عبدالله بحرانی، ص۹۷ منبع: وبسایت‌ مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی‌ به‌ شبهات حوزه‌ علمیه‌ قم  .💥جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95