💥 صفر تا صد افزایش سنوات بازنشستگی
🔹#افزایش_سنوات_بازنشستگی به ۳۵ سال از چالشهای اخیر جامعه بود که پس از تأیید شورای نگهبان تبدیل به قانون شد.
🔸اما چه اتفاقی برای صندوقهای بازنشستگی افتاده است که چنین تصمیمهایی در کشور گرفته میشود؟
🔺نسبت پشتیبانی یعنی به ازاء پرداخت حق بیمه توسط چند نفر بیمهپرداز، چند نفر بازنشسته مستمری دریافت میکنند. اگر این نسبت بالای ۶ باشد (به ازای ۶ بیمه پرداز ۱ بازنشسته) صندوق در وضعیت مطلوبی قرار دارد. اگر نسبت بالای ۳ باشد، صندوق وضعیت سر به سر و نامطمئنی دارد و اکر کمتر از ۳ باشد، صندوق برای پرداخت مستمریها نیازمند کمک دولت از بودجه عمومی است.
◀️ در شرایط کنونی، نسبت پشتیبانی سازمان تأمین اجتماعی بین ۳ تا ۴ است اما این نسبت در صندوق بازنشستگی کشوری ۰/۵ است و به عنوان مثال، این صندوق در بودجه ۱۴۰۲ مبلغ ۲۰۷ همت کمک دریافت کرده است. این در حالی است که کل بودجه وزارت آموزش و پرورش ۲۰۶ همت است.
🔻از ۱۸ صندوق کشور ۱۵ صندوق نسبت پشتیبانی زیر ۶ دارند و ۶ صندوق کمک بگیر از دولت، در بودجه ۱۴۰۲ مبلغ ۳۰۵ همت کمک دریافت کردهاند.
◾️اما چه چیزی باعث شده است این فاجعه پیش آید؟
1️⃣ نکته اول، بازنشستگیهای پیش از موعدی است که دولتها حاتمبخشی کردهاند و گفته میشود ۵۰ درصد بازنشستگیها در کشور ما پیش از موعد بودهاند.
2️⃣ نکته دوم، وضعیت نامطلوب اشتغال است.
3️⃣ نکته سوم، بدهی دولت به صندوقها است که عموماً از هزینهتراشیهای مجلس بدون در نظر گرفتن منابع واقعی و متقن ناشی شده است و گرچه تبلیغات خوبی برای مجلس بوده است ولیکن این صندوقها را به ورشکستگی کشانده است. مجلس برای اصلاح این اشتباه، به اشتباه دیگری دست میزند و هر ساله در قانون بودجه، دولت را مکلف میکند به جای بدهی خود، شرکتهایش را به صندوق واگذار کند. نتیجه این رویکر غلط هم این شده است که ۵۳ درصد خصوصیسازیها از ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۱ در قالب رد دیون دولت بوده است.
4️⃣ نکته چهارم مدیریت معیوب سرمایهها در صندوقهای سرمایهگذاری است که مدیران این شرکتها عموماً تحت تأثیر اعمال نفوذ متنفذان سیاسی و نمایندگان مجلس منصوب میشوند و کار به جایی رسیده است که مثلاً صندوق بازنشستگی کشوری، در سال گذشته ۶۳ شرکت با زیان انباشته داشته است.
❓حال پرسش اینجاست که مقصر کدامیک از دلایل فوق (مردم و بیمهپردازان) بودهاند که باید امروز از آنها انتقام گرفت؟
🖋 مسعود زین العابدین
🖋پینوشت استاد عبادی:
🔹افزایش سن بازنشستگی به عنوان یک تسکین کننده درد شاید چند سالی مشکل صندوقها را مرتفع کند ولی درمان اساسی نیست و تضمینی وجود ندارد که چند سال دیگر دوباره به فکر افزایش سن بازنشستگی نباشیم، علاوه بر این نارضایتی که میان کارگران و کارفرمایان به وجود آورده است موجب ضربه دیدن سرمایههای اجتماعی میشود.
🔸درمان این است که شرکتهای اقتصادی پشتیبان این صندوق با تغییرات اساسی از ضرردهی به سوددهی برسد و این نیاز به تغییر ریلهای اقتصادی است.
✍️ کانال استاد جواد عبادی
🆔 https://eitaa.com/ostadEbadi