جویند همه هلال و من ابرویش گیرند همه روزه و من گیسویش در دوره‏ى این دوازده ماه، مرا یک ماه مبارک است، آن هم رویش ✔این رباعی معروف از کیست؟ هنگام تصحيح «دیوان دانش گیلانی»، این رباعی را که از قبل می‌شناختم در مأخذ دیدم ولی انتسابش به #دانش برایم مشکوک بود. در اقیانوس ژرف اشعار پارسی، یافتن نام شاعر برای اشعاری که از سراینده‌اش بی‌خبریم، کاری بس دشوار و ظریف است. 📘تنها سندی که یافتم: در کتاب سخنوران آذربایجان (ج ۲، ص ۶۱۵)، این #رباعی منسوب به #لعلی ایروانی تبریزی است؛ البتّه با قوافی ابرویت، گیسویت و رویت. در ضمن برخی واژگان این رباعی به گونه‌ی دیگر هم در آثار مختلف ثبت شده‌اند؛ مثلاً «گیرند همه کمند و ...» یا «از جمله‌ی این دوازده ماه تمام». این مطالب را در پاورقی دیوان دانش آورده‌ام. آخرین چاپ این دیوان، تعداد اندکی برای نمایشگاه کتاب ۱۴۰۲شمسی، توسّط #انتشارات_محمل بود و هنوز موجود است. الآن در #گوگل به نام واعظ‌زاده خوانساری هم می‌آورد که بعید است درست باشد. #دانش_گیلانی #لعلی_تبریزی #جواد_هاشمی_تربت http://www.instagram.com/javadhashemi69/ @javadhashemi_torbat