تکرار و تکرار و تکرار.... تنها تلاش برای زنده بودن و نه زندگی کردن... ایستادن بر تپه ی ناامیدی و یاس و نظاره کردن آنچه به تاراج می رود از فرصت و جوانی و استعداد... آینده ای مبهم، فردایی ترس آور و گذشته ای ناخوشایند... این ها ثمره ی سفره ایست که سیاستمداران برایمان پهن کردند. و ما همچون تیرهایی رها شده از کمان، ناکجا آباد را تجربه می کنیم. اتفاقات این روزها به قدری سریع مختصات ذهنی مان را جابجا می کنند که اگر مجهز به یقین نباشیم، بوی بیهودگی فضای روحمان را پرخواهد کرد. جوگیری های مفرطی که از سوی صاحب منصبان رخ می دهد، در حال خواندن فاتحه ی انگیزه ی ماست. شاید تا بحال هیج وقت با چنین ترکیبی از احساسات مواجه نبوده ایم.ترس، هیجان، شوق،پشیمانی، لذت همه و همه یکجا گرد آمده اند تا استواریمان را محک بزنند. و من این توالی روزهای تکراری و پرکسالت را خواهم شکست. و من تسلسل حاصل از تکرار روزمرگی ها را با ساختن دو روز متفاوت در زندگی باطل خواهم نمود. و من زندگی خویش را ترجمه خواهم کرد و برایش معنای واضح تری خواهم یافت تا در هیاهوی جنجال های بر سر قدرت و ثروت، باختن را تجربه نکنم. من روزنه ای از امید می بینم که مرا فرا می خواند...... #انگیزه_لازمم #امید_ضروریست #با_نور_خدا_ظلمتی_نخواهد_ماند https://eitaa.com/roznevesht