هدایت شده از روزنوشت
⚡️اگرچه دانستن لذتی دارد که برای اهل علم پوشیده نیست، اما گاهی همین دانستن حسِ همه چیز دان بودن را در انسان زنده می کند.
بعضی از ما آدم ها به محض کسب کمی دانش، چنان گستاخانه ادعای اهل علم بودن می کنیم که انتهای این گستاخی چیزی جز غرور علمی نیست.
بعضا با چشمانی گِرد به مخاطب خویش زل می زنیم و کشف حقیقت "من بلدم" و یا " از من بپرسید" را در او به انتظار می نشینیم.
چرخش واژه ی "نمی دانم" در دهان شاید سخت باشد اما سخت تر از آن مسئولیتی است که به واسطه ی ندانستن ها و اظهار نظرها بر گردن خویش می افکنیم.
ما آدم ها حس می کنیم که باید همه چیز را بدانیم و بعد به تبع این حس، بر اساس ظن و گمان و حدس ابراز وجود می کنیم، غافل از اینکه همین حدسیات ممکن است آدرس غلطی باشد برای نرسیدن.
گاهی لازم است از پنجره ی انصاف، به جاده ی آگاهی ها بنگریم. پس لذت ارائه ی آنچه نمی دانیم را با لذت ارائه ی دانسته ها گره نزنیم.
#ندانستن_عیب_نیست
#همه_چیز_دان_نباشیم
#گفتن_با_وجود_ندانستن_خطاست
https://eitaa.com/roznevesht