https://eitaa.com/javadheidari110

💠 سوال: آيا سوءظن يك امر اختيارى است يا غير اختيارى؟ اگر انسان صحنه اى را مى بيند و بى اختيار گمان بدى درباره شخص يا اشخاص مى برد، آيا اين امر گناه محسوب می شود؟ #اخلاق_سوءظن ✍️ پاسخ: پرنده افکار انسان دائما از این شاخه به آن شاخه می پرد. بنابراین بدگمانى كه در فكر انسان پيدا شده به تنهائى مشمول مجازات و نكوهش نيست، بلكه اگر در مرحله عمل ظاهر نشود، و انسان ترتيب اثرى بر آن ندهد، سخنى نگويد، و كارى كه دلالت بر بدگمانى مى كند انجام ندهد، نه جاى نكوهش دارد و نه كيفر. سوءظن داراى سه مرحله است: «سوءظن قلبى»، «سوءظن زبانى»، «سوءظن عملى». آنچه در قلب است مشمول تكليف نيست چون از اختيار انسان بيرون است، ولى آنچه در زبان و در عمل است، حرام و ممنوع مى باشد. لذا اگر بدون مقدمات اختيارى گمان بدى براى انسان پيدا شد انسان باید درباره آن موضوع به نیکی بينديشد، و احتمالات صحيح را مد نظر قرار دهد بى شك انديشه در اين احتمالات صحيح، سبب مى شود كه سوءظن سست گردد يا به كلى برطرف شود. #کارشناس_اخلاق_و_مشاوره آدرس کانال: @javadheidari110 ️ 🌿🌿🌿🌿🌿🌿

#پست-پیشگام #اعتکاف-در-مسجد-جامع-و-مسجد-دانشگاه موضوع:بررسی فقهی اعتکاف در مسجد جامع و غیر آن نویسنده:حجت الاسلام امیر صالحی کارشناس فقه مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

#پست-پیشگام #بررسی_فقهی_اعتکاف_در_سفر نویسنده:حجت الاسلام امیر صالحی کارشناس فقه مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

🌷هرکس که شود داخل حصن حیدر 🌷ایمن بود از عذاب روز محشر 🌷جز مهر علی و آل چیزی نبود 🌷سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر 🌹 #میلاد_امام_علی (ع) و روز پدر مبارک باد. 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110

🔴 ویژه نامه میلاد حضرت علی برای نوجوانان در قالب pdf ♦️ پاسخ به 7 پرسش پربسامد نوجوانان درباره حضرت علی علیه السلام 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110

#احکام_شرعی #اعتکاف #گروه_تبلیغی_پاسخگو @javadheidari110

سوال: با توجه به بازگشت حضرت زینب (سلام الله علیها) از شام به مدینه، چرا قبر ایشان در شام است؟ پاسخ: نکته ی اول: چگونگی رحلت و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب (س) روشن نیست. در مورد محل دفن پیکر مطهر آن حضرت سه قول وجود دارد: ۱ـ قبر حضرت در محلی به نام «راویه» در یک فرسخی دمشق می‌باشد، که الان به نام زینبیه معروف است. اینان بر این عقیده‌اند که چون در مدینه قحطی و تنگدستی شدیدی به وجود آمد و عبدالله جعفر( شوهر حضرت زینب) هرچه داشت، به دیگران بذل و بخشش کرد و دیگر چیزی برای کمک و احسان به دیگران نداشت، ناراحت و در رنج بود که همراه زینب از مدینه به شام رفت و در آن جا درگذشت.(۱) ۲ـ حضرت زینب در قاهره، پایتخت مصر، مدفون است. بقعه و بارگاه مجلّلی در همان جا به نام حضرت موجود است. اینان بر این باورند که چون حضرت زینب در مدینه مردم را علیه حکومت بنی امیه تحریک می‌کرد، یزید دستور داد که او را از مدینه تبعید نمایند. حضرت مصر را انتخاب کرد. حاکم مدینه او را همراه عدّه دیگری از زنان بنی هاشم به مصر فرستاد. وی همان جا از دنیا رفت. (۲) ۳ـ حضرت در قبرستان بقیع در مدینه مدفون است. اینان معتقدند که حضرت پس از ورود به مدینه از شام، همراه اهل بیت در همان جا زندگی کرد. در سال ۶۲ در مدینه درگذشت.(۳) محققانی چون سید محسن امین (نویسنده اعیان الشیعه) و محلاتی (نویسنده ریاحین الشریعه) و علامه بیرجندی (نویسنده کبریت احمر) همین دیدگاه اخیر را پذیرفته‌اند اما قبری که در شام است و معروف می‌باشد که متعلق به زینب کبری، دختر علی است، متعلق به ام کلثوم، همسر مسلم بن عقیل است که بعد از شهادت حضرت مسلم، با عبدالله جعفر ازدواج کرد یا مربوط به ام کلثوم صغرى یا یکی از زنان اهل بیت است که کنیه او ام کلثوم می‌باشد.(۴) اما کسی که در مصر است، زینب دختر یحیى(۵) نوه امام سجاد است، یا دختر حسن بن زید، از نوه‌های امام مجتبى(۶). دکتر سید جعفر شهیدی، می‌نویسد: «پایان زندگانی شیر زن کربلا روشن نیست. مسلّم است که زینب(س) پس از بازگشت از شام، مدتی دراز زنده نبود، چنان که مشهور است سال شصت و دوم از هجرت به جوار حق رفته است. در کجا؟ مدینه؟ دمشق؟ قاهره؟ هر یک از نویسندگان سیره برای درستی رأی خود، دلیلی و یا دلیل‌هایی آورده است... این زیارتگاه‌ها (شام و مصر) از مصادیق بیوتی است که نام خدا در آن ها به بزرگی یاد می‌شود و دوستداران اهل بیت یا خلوص نیّت فراوان، مراتب ارادت خود را به کسی که آن مزار به نام اوست، بیان می‌دارند و با پیغمبر خود و خانواده او تجدید عهد می‌کنند.»(۷) تفاوتی ندارد که سرانجام سفر زینب(س) عقیله بنی هاشم، به دمشق بوده یا مصر. تفاوتی ندارد که خورشید کجا غروب کرده است. آنچه اهمیت دارد، شعاع آن آفتاب روشنی بخش است که در طول زمان غروب نمی‌کند.به او سلام می‌فرستیم. پی‌نوشت‌ها: ۱. وسیلة الدارین، ص ۴۳۳؛ سید ابراهیم موسوی زنجانی، ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، تهران، اسلامیه، ج ۳، ص ۳۷. ۲. ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۳۴. ۳. اعیان الشیعه، سید محسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۱۸ ه ق، چاپ پنجم، تحقیق سید حسن امین، ج ۱۱، ص ۶۳. ۴. اعیان الشیعه، ج ۱۱، ص ۵۸. ۵. همان، ص ۶۷. ۶. ریاحین الشریعه، ج ۳، ص۳۴ - ۳۶. ۷. زندگانی حضرت فاطمه(ع)، ص ۲۶۲. 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110

مصاحبه ی خبر گزاری فارس با جواد حیدری👆👆👆

💠سوال: در برخی از روایات، به عفو و گذشت در برابر ظلم دیگران دعوت شده ایم و در برخی دیگر به گرفتن حق و عدم سکوت در برابر ظالم توصیه شده ایم. از نظر اخلاقی وظیفه ما گذشت و سکوت است یا احقاق حق؟ #اخلاق_عفو_ممدوح_مذموم ✍️ پاسخ: برای دریافت پاسخ خود لازم است به مرز بین عفو ممدوح و مذموم دقت نمایید. عفو ممدوح عفوی است که فرد با وجودی که قدرت بر انتقام دارد، از خطای شخصی که به او ستم کرده بگذرد البته به شرطی که این عفو و گذشت منجر به گستاخی ظالم نگردد. در برخی از روایات توصیه به عفو و گذشت شده ایم و سیره معصومین علیهم السلام نیز بر همین مبنا بوده است. امام صادق عليه السّلام می فرمایند: در گذشتن از کسی که به تو ظلم کرده، از مكارم دنيا و آخرت است.(1) گاهی در ظلمی که به انسان می شود پای حق شخصی در میان است و سکوت و عفو انسان در این مورد، گناه دیگری را به دنبال ندارد واین عفو موجب نیکو انگاشتن آن عمل در بین مردم نمی شود، در این شرایط توصیه به عفو و بخشش و گذشت شده ایم. علاوه بر این ، این نوع بخشش و گذشت باعث می شود طرف مقابل متنبه و شرمنده ‌شود لذا در چنين مواردي عفو کارپسنديده ای است همانطور که قرآن نیز بدان سفارش فرموده: وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيم(2) اما در مواردی که پای حق شخصی در میان نیست و سخن از مصالح عمومی مردم است مانند مواردی که کسی با ظلم و جنایت خود در جامعه، ایجاد رعب و وحشت و فساد و ... را فراهم می آورد، گذشت و عفو و بخشش جایگاهی ندارد.دراین موارد برای حفظ نظم جامعه و پیش‌گیری از تکرار جرم باید از عفو صرف نظر کرد. گاهی مواقع اگر انسان طرف مقابلش را ببخشد نه تنها از رفتارش شرمنده نمی شود بلکه نسبت به تکرار ظلم جری تر می شود در چنين مواردي ـ‌مخصوصاً اگر رفتاري علني باشد‌ـ بايد فرد خطاكار کيفر و مؤاخذه شود؛ تا تأديب شده و بفهمد حدود الهي لازم‌الاجراست. خداوند در قرآن مي‌فرمايد: وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ در مقام اجراي حدود الهي تحت تأثير عواطف قرار نگيريد و حکم خدا را اجرا کنيد.(3) پی نوشت ها: 1.ترجمه مشكاة الأنوار، ص: 481 2.نور / 22 3. نور / 2 #کارشناس_اخلاق_و_مشاوره آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿