#روشنگری 💡 #عرفی‌گرایی_خواب_بی‌تعبیر_است #انقلاب_خمینی_بی_بازگشت_است. رهبر حکیم انقلاب حدود سه سال پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات و زمزمه‌هایی مبنی بر #گورباچف_خواندن_خاتمی در سخنرانی ۷۹/۴/۱۹ فرمودند: 📌 بنده به‌عنوان کسی که از اوّلِ این انقلاب تا امروز در مسائل گوناگون و در عرصه‌های مختلفِ این نظام، با جوانب و جریان‌های گوناگون مواجه بوده‌ام؛ هم آدم‌ها را می‌شناسم، هم حرف‌ها را می‌شناسم و هم با تبلیغات رسانه‌ای دنیا آشنا هستم؛ به یک #جمع‌بندی رسیده‌ام که به‌طور خلاصه این است: یک طرح همه جانبه آمریکایی برای فروپاشی نظام جمهوری اسلامی طراحی شد و جوانب آن از همه جهت سنجیده شد. این طرح، #طرح_بازسازی_شده‌ای است از آنچه که در فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاد. به‌نظر خودشان می‌خواهند همان طرح را در ایران اجرا کنند... دشمن در چند مورد #اشتباه کردند: 🔺اشتباه اول‌شان این است که آقای خاتمی، گورباچف نیست. 🔺اشتباه دوم‌شان این است که #اسلام_کمونیسم_نیست. 🔺اشتباه سوم‌شان این است که #نظام_مردمىِ جمهوری اسلامی، نظام دیکتاتوری پرولتاریا نیست. 🔺اشتباه چهارم‌شان این است که #ایرانِ_یکپارچه، شوروىِ متشکل از سرزمین‌های به هم سنجاق شده نیست. 🔺اشتباه پنجم‌شان این است که نقش بی‌بدیل #رهبری_دینی و معنوی در ایران، شوخی نیست. 🔹متن کامل بیانات در آدرس زیر 👇 https://farsi.khamenei.ir/amp-content?id=3016 #تا_انقلاب_مهدی_کابوس_دشمنانیم #لبیک_یا_خامنه‌ای_لبیک_یا_حسین_است

🔴نهضت را چگونه ادامه دهيم؟ ✍️محمدكاظم انبارلويي هميشه در هر مقطع تاريخي اين سؤال مطرح است كه از كجا آغاز كنيم. پاسخ سؤال از كجا آغاز كنيم را ملت ما در 15 خرداد 1342 در ياري نهضت امام خميني (ره) داده‌اند. پس از آن در هر لحظه و زمان به ويژه در ايام امامت مقام معظم رهبري اين سؤال مطرح است كه نهضت را چگونه ادامه دهيم؟ نهضت اسلامي امام خميني (ره) با قدرت و صلابت ادامه دارد فارغ از اينكه چه دولتي در تهران سر كار است. ملت ايران و ملت‌هاي جهان چشمان خود را به افق‌هاي دور دوخته و در انتظار و تمهيد فرج صاحب عصر و زمان هستند. امر مشارکت سیاسی فوق العاده مهم است. مشارکت را برای قوام ، بقا، دوام ، عزت و عظمت جمهوری اسلامی نیاز داریم. نباید شب انتخابات به فکر مشارکت سیاسی افتاد. اگر از همین لحظه به فکر آن نباشیم فردا دیر است. برگردیم به پرسش صدر مقاله. كار را از كجا شروع كنيم يا نهضت را چگونه تداوم ببخشيم. چند راه‌حل ارائه شده است : 1- يك يا دو حزب نيرومند سراسري تشكيل دهيم تمام مسئوليت‌هاي سياست‌ورزي را بپذيريم. مردم‌سالاري بدون حزب واقعي يك توهم است. انتخابات يعني رقابت احزاب نه افراد. 2- حزب جواب نمي‌دهد يك تجمع نخبگاني سامان دهيم. همان كاركردهاي حزب را داشته باشد. - كاركرد تربيت و شناسايي كادرهاي لازم براي اداره كشور - توليد معنا و گفتمان سياسي - ساماندهي خط رسانه‌اي مجازي و حقيقي - ارائه راه‌حل علمي حداقل براي 4 يا 5 ابرچالش اقتصادي ، سياسي و فرهنگي 3- نقد درست و علمي در ديدگاه فوق و رفتن به سوي يك بازتعريف از نوع سياست‌ورزي در سپهر سياست ايران اين بازتعريف چند سرفصل دارد. الف- مفروض رقابت‌هاي سياسي روي دو مفهوم رقابت جبهه انقلاب با جبهه ضدانقلاب يا غيرانقلاب درست نيست. اين به اقتدار و امنيت ملي و اصل مشاركت آسيب مي‌رساند و بازي در زمين انقلاب‌هاي رنگين جرج سورس است. ردپاي سرويس‌هاي امنيتي قدرت‌ها در القاي اين مفروض و مفهومات آن به خوبي ديده مي شود. عاقبت و ته اين نگاه سقوط جمهوري اسلامي و تكرار شكست مشروطه ونهضت ملي است. ب- رقابت‌هاي سياسي بايد به سمت مفهوم كارآمدي و كاربلدي مديريت كشور براساس داده‌هاي نظام دانايي برود. يعني صورت مسئله رقابت در ذهن رأي‌دهندگان اين بايد باشد 2 يا 3 قطب رقابت در ارتقای زندگي مردم و عزت و سربلندي كشور و توليد قدرت اسلام در جهان توانايي دارند و مي‌خواهند اين توانايي را در معرض رأي مردم قرار دهند. لزوما عرضه اين توانايي در شب انتخابات يا يك هفته منتهي به روز انتخابات نيست. اقطاب رقابت در هر دوره 4 ساله اين توانايي را به مردم عرضه مي‌كنند. ج- رقابت‌هاي سياسي حتما بايد از دخالت دولت‌هاي بزرگ خارجی و ذينفع در ايران به دور باشد و هرگونه آلودگي به اين اخلال را محکوم و از آن اجتناب کنیم. رقابت‌هاي سياسي را از رفتن به سمت و سوي اقطاب سياه و سفيد ، ديو و دلبر دور كنيم. چون فرض بر اين است كه همان‌قدر ما دلمان براي انقلاب و اسلام مي سوزد طرف مقابل هم همين مقدار دلسوزي دارد. 4- متاسفانه الگويي كه امام خميني (ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي براي رقابت و رقابت‌هاي سياسي در منشور برادري تعريف كرده بودند و امام خامنه‌اي پس از آن در رهنمودهاي سياسي آن را بسط و توسعه و تكميل كردند ، از سوي علمداران سياست در كشور در قطب‌هاي رقابت ناديده گرفته شد و به بيراهه رفت. از دل اين بيراهگي سه نبرد نرم دشمن عليه ملت ايران شكل گرفت. اين الگو و مدل تقريبا نزديك به همين مباحثي است كه در بند 3 مقاله به گوشه‌هايي از آن اشاره شد. انتخابات چهاردهمين دوره رياست جمهوري چند گام بلند براي نزديكي به آن الگو بود. اين‌كه به محض اعلام نتايج انتخابات و پيروزي رقيب به آساني به رسميت شناخته شد و همه گروه‌ها ، جناح‌ها و رجال سياسي و مذهبي اين پيروزي را تبريك گفتند اين بود كه رقيب سياه يا ديو نيست . او هم مثل ما انقلابي است طرفدار نظام و اسلام و معتقد به ولايت فقيه و قانون اساسي است. برخی مواضع صريح پزشكيان در حين مناظرات و پس از پيروزي ،سند اين ادعاست. فضايي كه در كشور پس از اعلام نتايج به دست آمد يك فضاي امن، مستعد پيشرفت كشور و ارتقای قدرت ملي است. دشمن از اين فضا احساس ناامي ، ضعف و سرگيجگي مي‌كند. اي مي‌ن فضا را بايد تقويت كرد و براي تحكيم وحدت و وفاق ملي از آن سود چيست؟ پزشكيندارد.ان با برافراشتن پرچم وحدت مليخواهد اين گفتمان را نمايندگي كند. هيچ دليلي براي عدم همراهي با وي از سوي احزاب و فعالان سياسي كشور وجود ما امروز در حال آفرینش « جهان ایرانی» و « ایران جهانی» هستیم. هرکس که در آفرینش چنین نقشی برای ملت ایران اخلال کند خائن و با چند واسطه وصل به سرویس های امنیتی دشمن است.

🔴انتقاد شدید امام جمعه پردیسان از ظریف امام جمعه پردیسان: ▪️این آقا باید پاسخگوی خسارت‌های بی‌شمارش به کشور باشد ▪️این صحبت‌ها حتی با عقل سلیم هم جور درنمی‌آید، مضحکه شده‌ایم ▪️مگر شیعه از مذاهب رسمی نیست؟ از کی شیعه بودن در این مملکت امتیاز منفی شده؟ این اراجیف چیست که گفته شده؟ ▪️این امتیازات با تخصص‌گرایی چه تناسبی دارد؟

❤️ یک تصویر گویاتر از هزار کلمه است یا ابالفضل ای خدای ابالفضل ، چه آزمایشی!! .

⭕️عزاداری با ارتکاب جرم یا حرام؟! حضور گناه‌کار در مراسم عزاداری و اماکن متبرکه مذهبی نه تنها ممنوع و قبیح نیست و کسی از آن جلوگیری نکرده و نمی کند و نباید بکند بلکه بسیار خوب بوده و است.زیرا چه بسیار گناه‌کارانی که در اثر شرکت در این‌گونه مراسم و اماکن مذهبی هدایت شدند اما این به معنای مجاز بودن آنها به ارتکاب حرام و خلاف شرع در آنها نبوده و نیست. 📌شرکت گناهکار ومجرم اعم از عرق خور و قمار‌باز و زناکار و کاشف حجاب در عزاداری و اماکن مذهبی بر روی چشمان ماست اما نه برای ارتکاب اعمال خلاف شرع با شیشه عرق و آلت قمار و ... و تجری به گناه و جرم. استناد به حدیث قدسی «الطرق الی الله بعدد الانفس» و متفاوت پنداشتن راههای رسیدن به خدا به اعتبار هر انسان، یعنی صامت دانستن شریعت و مشروعیت بخشیدن به قرائت های متعدد تفکر پوپری دین و شریعت ناطق است و تکلیف مسایل را به صراحت معین می کند. رجوع کنید به «نقد نظریه شریعت صامت» نوشته آقای دکتر حسین غفاری، استاد برجسته و مدیر گروه فلسفه دانشگاه تهران. مگر ما مکلف به جستجوی راه‌های نزدیک کردن مردم به خدا و ائمه از طریق اباحه گری و ارتکاب حرام هستیم؟ ⭕️بقول شهید بهشتی، از نردبان باطل نمی توان به بام حق صعود کرد. مگر با شیوه و روش های حرام می توان اقامه حق کرد؟ مگر الغایات تبرر المبادی؟ هدف وسیله را توجیه می‌کند؟ 📣 لاطائلات برخی افراد درباره نابهنجاری شایسته تقدیر دانستن کشف حجاب در عزاداری، هم نتیجه بیسوادی و هم ناشی از انحراف فکری و اعتقاد به تفکر صراط های متعدد و قرائت های متعدد و نسبیت انگاری پوپری است. الغاية تبرر الوسيلة، هذا ما قال به مكيافيلي مؤلف كتاب الامير الذي ما زال، بعد خمسماية سنة، يمثل قمة فلسفة الحكم، ويعمل بمثابة دليل عمل لحكام الدول ، يطبقونه عملياً وينكرون ذلك علناً ، وفي المقدمة أن الغاية تبرر الوسيلة، وهو يقصد أن مصلحة الدولة واستقرار النظام تبرر اللجوء إلى أية وسيلة عملية متاحة تحقق هذا الغرض بصرف فالقاعدة التي تقول الغاية تبرر الوسيلة غير صحيحة بإطلاق، بل لا بد لصحتها من قيدين: القيد الأول: أن تكون الغاية مشروعة لأن الوسائل لها أحكام المقاصد. ✍سجاد حسن عواد عرفنا سابقا انهم يقولون إن الغاية تبرر الوسيلة، فعندما يريد احدهم أن يصل الى هدف (غاية) معين فإنه سيتبع سبلا مختلفة بغض النظر عن صعوبتها أو سهولتها فالمهم أن يصل لهدفه المنشود ويحققه، هذا ماعرف قديما وإلى الآن. وقد روي ان هناك من كان يسرق الخبز ويطعم المساكين به، فرآه الإمام الصادق (عليه السلام) فسأله: ماتصنع؟ فقال: اسرق الخبز فتكتب عليّ سيئة واعطيه للمساكين فتكتب لي عشر حسنات ( الحسنة بعشر امثالها ) وهذا ما جاء في القران الكريم: ﴿من جاء بالحسنة فله عشر امثالها ومن جاء بالسيئة فلا يجزى الا مثلها وهم لا يظلمون﴾[الأنعام: ١٦٠]. اذن السيئة بالحسنة وتبقى لي تسع حسنات وقد اطعمت المساكين. فقال له الإمام (عليه السلام): "انما عليك سيئة لأنك سرقت، وعليك وزر هؤلاء الذين اطعمتهم خبزا مسروقا! أي انها سيئتان". فبالرغم من ان غايته سليمة إلا ان الوسيلة كانت غير ملائمة لتحقيق تلك الغاية. وتذكُر الروايات أنه من بكى أو تباكا على الحسين (عليه السلام) فله الجنة، نعم له الجنة، لكن مَن؟، أيعقل ان يكون ذاك الذي قصر في أداء عمله! هل يتقبلون بكاءه وهم أصحاب: (رحم الله أمرءاً عمل عملا فأتقنه). هل سيكون ذاك الذي جاء لمجلس العزاء لأجل صديقه او احد اقاربه!، أو يكون الذي يستمع القول فلا يتبعه!، أو ذاك الذي أقام مجلس العزاء لأسباب شخصية!، أيعقل أنه ذاك الشخص المرائي!، أو ذاك الشخص الذي يقطع الطريق أو يعترض طريق المارة!، هل سيكون ذاك الشخص الذي لا يتحلى بالأخلاق!، ويصل به الحد إلى التجاوز على والديه ومن ثم الناس وحتى على رب العزة!، وهل سيكون ذاك الذي ابتدع ايقاعا جديدا في القصائد التي تقرأ للتعزية!، أو ذاك الذي كتب كلمات لا تليق بأهل البيت (عليهم السلام) وكان هدفه التأثير بالآخرين!، فحتى وان كانت الغاية هي أحياء شعائر محرم الحرام امتثالا لقول الائمة (عليهم السلام): ( احيوا امرنا رحم الله من أحيا أمرنا)، فلا يجوز أن نحيي الشعائر بوسائل لا تمت لأهل البيت بصلة، وقد تكون غريبة أو غير مناسبة. وفي هذه قال أمير المؤمنين علي (عليه السلام) في خطبة له: "ومَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلَّا تُرِكَتْ بِهَا سُنَّةٌ فَاتَّقُوا الْبِدَعَ وَالْزَمُوا الْمَهْيَعَ‏ (الطريق الواضح) إِنَّ عَوَازِمَ الْأُمُورِ أَفْضَلُهَا وَإِنَّ مُحْدَثَاتِهَا شِرَارُهَا". اذن لابد لنا من النظر لما تؤول اليه الأمور والحد من البدع التي بدأت تنتشر في كل سنة، ولم نرَ رداً حازماً أو محاربة من أولي الأمر. أو تابعيهم، فطالما لم يكن هناك رداً على مايحصل فإنه سيزداد الأمر سوءا، حينها لا مفر لأحد لأن الجميع سيكون مسؤولاً عمّا جرى وسيجري. وقال تعالى : {وقفوهم انهم مسؤولون (الصافات:٢٤)}.

🔴تفاوت قاعده اصولی با قول ماکیاولی در کتاب شهریار آیا قاعدة اصولي (الضرورات تبيح المحظورات) با جمله ( هدف وسیله را توجیه می‌کند) ماکیاولی و تفکر ماکیاولیستی وی در امور سیاست تفاوت ندارد؟ ⁉️سؤال: ما هو الفرق في المعنى بين القاعدة الأصولية (الضرورات تبيح المحظورات) ومقولة ميكافيلي (الغاية تبرر الوسيلة)، وما هو تعريف الضرورة، وما هي الحوادث التي تؤكد أن الرسول صلى الله عليه وسلم استخدم "الضرورات تبيح المحظورات" ولم يستخدم "الغاية تبرر الوسيلة" أو بكلمات أخرى كيف استنبطت القاعدة وحرم كلام ميكافيلي مع العلم بأني استفهم ولا أساوي بين رسول الله وميكافيلي؟ ❇️جواب: فالقاعدة التي تقول الغاية تبرر الوسيلة غير صحيحة بإطلاق، بل لا بد لصحتها من قيدين: القيد الأول: أن تكون الغاية مشروعة لأن الوسائل لها أحكام المقاصد. القيد الثاني: أن يكون ضرر الوسيلة المحرمة التي توصل إلى تلك الغاية المشروعة أقل من مصلحة الغاية المتحققة بها لا أكثر ولا مساويًا، فإذا تحقق هذان القيدان في هذه القاعدة صارت مساوية لقاعدة "إذا تعارضت مفسدتان روعي أعظمهما ضررًا بارتكاب أخفهما"، ومثال ذلك: الكذب مفسدة، ولكن إن تضمن مصلحة تزيد على الكذب جاز كالكذب للإصلاح بين الناس؛ لأنه سبب لحقن الدماء واجتماع المسلمين وإعادة الألفة والمودة بينهم، وغير ذلك. أما إذا كانت الغاية والوسيلة متساويتين في المفسدة؛ فهنا تأتي قاعدة أخرى وهي: "درء المفاسد مقدم على جلب المصالح". أو قاعدة: "الضرر لا يزال بمثله أو بأعظم منه"، مثال ذلك حرمة الإقدام على قتل شخص لحفظ النفس؛ لأنه ليست نفسه بأولى من نفس أخيه المسلم، وهذه المسائل دقيقة، والذين يحددونها هم الراسخون في العلم، ولذلك قيل: ليس الفقه معرفة الحلال من الحرام فقط، ولكن الفقه هو معرفة خير الخيرين فيرتكب أعلاهما وشر الشرين فيرتكب أخفهما. وأما قاعدة: "الضرورات تبيح المحظورات" فهي قاعدة شرعية دل عليها قول الله جل وعلا: فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلا عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ [البقرة:173]، ومعناها واضح، وهو: أن المسلم إذا اضطر إلى شيء بحيث لو لم يتناوله لهلك أو هلكت بعض أطرافه جاز له أن يفعله ولو كان محرمًا، مثال ذلك: أن لا يجد إنسان طعامًا حلالاً ووجد ميتة؛ فإنه يجوز له أن يأكل منها بقدر ما يسد حاجته؛ لأن الضرورة تقدر بقدرها. والفرق بين هذه القاعدة الشرعية وبين قاعدة "الغاية تبرر الوسيلة" واضح، وذلك أن القاعدة الثانية لا تقصر ممارسة المحرم عند الضرورة لتحقيق الغاية، بل ما دامت الغاية حميدة في نظر واضعهما وأتباعه، فإنها تبرر له ممارسة الوسيلة المحرمة ولو كانت مفسدتها تساوي أو تربو على مصلحة الغاية، وعليه فالقاعدة الشرعية مستنبطة من القرآن الكريم والسنة النبوية، وأما المقولة المنسوبة إلى ميكافلي فهي مطلقة ولا انضباط لها بالشرع الحنيف. والله أعلم.

‏‏ 👈 فرازی از وصیت نامه سیاسی _ الهی امام خمینی ره ما مفتخریم و ملت عزیز سرتاپا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است که پیرو‏‎ ‎‏مذهبی است که می خواهد حقایق قرآنی، که سراسر آن از وحدت بین مسلمین‏‎ ‎‏بلکه بشریت دم می زند، از مقبره ها و گورستانها نجات داده و به عنوان بزرگترین‏‎ ‎‏نسخۀ نجات دهندۀ بشر از جمیع قیودی که بر پای و دست و قلب و عقل او‏‎ ‎‏پیچیده است و او را به سوی فنا و نیستی و بردگی و بندگی طاغوتیان می کشاند‏‎ ‎‏نجات دهد. ‏ ‏‏ و ما مفتخریم که پیرو مذهبی هستیم که رسول خدا مؤسس آن به امر خداوند‏‎ ‎‏تعالی بوده، و امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب، این بندۀ رها شده از تمام قیود،‏‎ ‎‏مأمور رها کردن بشر از تمام اغلال و بردگیها است.‏ ‏‏ ما مفتخریم که کتاب نهج البلاغه‏ که بعد از قرآن بزرگترین دستور زندگی‏‎ ‎‏مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی بخش بشر است و دستورات معنوی و‏‎ ‎‏حکومتی آن بالاترین راه نجات است، از امام معصوم ما است.‏ ‏‏ ما مفتخریم که ائمۀ معصومین، از علی بن ابیطالب گرفته تا منجی بشر‏‎ ‎‏حضرت مهدی صاحب زمان ـ علیهم آلاف التحیات والسلام ـ که به قدرت‏‎ ‎‏خداوند قادر، زنده و ناظر امور است ائمۀ ما هستند.‏ ‏‏ ما مفتخریم که ادعیۀ حیاتبخش که او را «قرآن صاعد»‏ می خوانند از ائمۀ‏‎ ‎‏معصومین ما است. ما به «مناجات شعبانیۀ»‏‎‎‏ امامان و «دعای عرفات»‏ ‎‏حسین بن علی ـ علیهما السلام ـ و «صحیفۀ سجادیه» این زبور آل محمد و‏‎ ‎‏«صحیفۀ فاطمیه»‏ که کتاب الهام شده از جانب خداوند تعالی به زهرای مرضیه‏‎ ‎‏است از ما است.‏ ‏‏ ما مفتخریم که «باقرالعلوم»‏‎‏ بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز‏‎ ‎‏خدای تعالی و رسول ـ صلی اللّه علیه و آله ـ و ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد، از ما است.‏ ‏‏ و ما مفتخریم که مذهب ما «جعفری» است که فقه ما که دریای بی پایان است،‏‎ ‎‏یکی از آثار اوست. و ما مفتخریم به همۀ ائمۀ معصومین ـ علیهم صلوات اللّه ـ و‏‎ ‎‏متعهد به پیروی آنانیم.‏ ‏‏ ما مفتخریم که ائمۀ معصومین ما ـ صلوات اللّه و سلامه علیهم ـ در راه تعالی‏‎ ‎‏دین اسلام و در راه پیاده کردن قرآن کریم که تشکیل حکومت عدل یکی از‏‎ ‎‏ابعاد آن است، در حبس و تبعید به سر برده و عاقبت در راه براندازی‏‎ ‎‏حکومتهای جائرانه و طاغوتیان زمان خود شهید شدند. و ما امروز مفتخریم که‏‎ ‎‏می خواهیم مقاصد قرآن و سنت را پیاده کنیم و اقشار مختلفۀ ملت ما در این راه‏‎ ‎‏بزرگِ سرنوشت ساز سر از پا نشناخته، جان و مال و عزیزان خود را نثار راه خدا‏‎ ‎‏می کنند.‏ ( صحیفه امام: جلد 21/ 396 ) 👉 @mahdavizadegan

پنج گفتار در نقد دیدگاه های دکتر محسن رنانی ( تحلیل و نقد نامه « سلام میهن » دکتر محسن رنانی؛ روشنفکران ایرانی چرا و چه نامزدی را می‌پسندند؛ شجاعت تقوای دموکراتیک؛ در خدمت و خیانت وسط بازان؛ انقلاب اسلامی و نعل وارونه مدرن خواهان ) داود مهدوی زادگان تیر 1403 ➖➖➖➖➖➖➖ 🔸 محسن رنانی از جمله دانشگاهیانی است که در دولت های سازندگی و اصلاحات و تدبیر و حالا در دولت چهاردهم در بالاترین سطح طرف مشاوره بوده است و با ولع خاصی در مبارزات انتخاباتی از برآمدن این دولت ها دفاع کرده است. بنابر این، او در کارنامه آنها سهیم بوده است. حال آنکه او هیچگاه شجاعت برعهده گرفتن مسئولیت سهم خود در کارنامه این دولت ها را نداشته بلکه همواره در گفتارهایش خود را منتقد و معترض جلوه داده است. با مطالعه نبشه های چند سال اخیر وی نمی توان تصور کرد که رنانی حاضر به همکاری با جمهوری اسلامی باشد. مگر اینکه گفته شود او با نبشته های انتقادی علمی نمای خود خدا حافظی کرده است. به هر حال، انتظار این است که رنانی این بار مسئولیت سهم خود در دولت جدید را برعهده گیرد و به میهن ایران پاسخگو باشد. در اینجا پنج گفتار در نقد دیدگاه های آقای محسن رنانی را که در چند سال اخیر یادداشت کرده ام برای تنویر افکار عمومی آورده ام. ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan

🔴نقد نظریه شریعت صامت: بررسی انتقادی مقالات قبض و بسط شریعت  ✍تألیف دکتر حسین غفاری؛ استاد و مدیر گروه فلسفه دانشگاه تهران ایشان در ذیل عنوان «سابقه آشنایی نگارنده با مؤلف مقالات قبض و بسط» خاطره‌ای را از برخورد استاد با کتاب «نقدی و درآمدی بر تضاد دیالکتیکی» دکتر عبدالکریم سروش بازگو می‌کند و در ذیل عنوان «فهم دینی همیشه عصری است و مطهری یک دیندار عصر بود و شریعتی هم» به نقد سخن سروش در مورد عصری بودن فهم دینی می‌پردازد. درادامه در ذیل عنوان «تصویر غلط مؤلف از شخصیت استاد شهید مرحوم مطهری» به ذکر خاطره‌ای از استاد می‌پردازد. نویسنده در ذیل عنوان «مطهری و شریعتی، دو روشنفکر دینی» ضمن ناصحیح دانستن عبارت «روشنفکر دینی»، مقایسه آن دو را «ناموزون» معرفی کرده و گفته است که چرا سروش هر دو را با عبارت احیاگر اندیشه اسلامی یاد کرده است و در ادامه ادله خود، در نفی سخن سروش، به یادداشت‌های خصوصی و منتسب به استاد شهید مرتضی مطهری در نقد برخی جزوات سخنرانی دکتر علی شریعتی استناد کرده است. [۱] 📚(۱)باقرزاده ارجمندی، میراحمد، کتاب‌شناسی توصیفی استاد مرتضی مطهری، مؤسسه تحقیقاتی علوم اسلامی – انسانی دانشگاه تبریز (سه علامه تبریزی)، تبریز، چاپ اول، بهار1381ش، ص۴۹۱

🔴حاج قاسم : _کوچه دادن به دشمن بدترین خیانت است: ترویج فهم غلط از دشمن و حساسیت جامعه را از بین بردن خیانت است. اگر در خط مقدم شما دو صدا بلند شد یکی فریاد کرد گفت این دشمن نیست دوست است و یکی گفت دشمن است، این همان چیزی است که در جنگ صفین اتفاق افتاد و طومار سپاه امیرالمومنین را بهم ریخت و خوارج از داخل آن تولد یافت. قرآن سر نیزه! معاویه تطهیر شد خیلی ها تردید کردند. شناخت از دشمن یک امر تحقیقی و تجربی است. _وحدت پیرامون اصول یک امر حقیقی است. 📌ظریف: من ضد روس نیستم، همانطور که برای ایران ضد آمریکا بودن خطرناکه. میگم چرا ضد آمریکا بودن خطرناکه!