🔴وفاق طبق قانون یا برای دور زدن آن؟
✍محمد ایمانی
فراز هایی از یادداشت:👇
✅۱- کلمات اگر درست تعریف نشوند، مخاطب را از واقعیت منحرف، و حقیقت را قربانی میکنند. منطقیون میگویند «تعریف باید جامع افراد و مانع اغیار باشد». یعنی باید تمامی مصادیق آن مفهوم را دربر بگیرد و ضمنا مانع دربرگیری غیر باشد و بر مصادیق مفاهیم دیگر صدق نکند. این روزها در حالی که نمایندگان مجلس، مطابق مسئولیت قانونی و مطالبه ۱۲بندی رهبر انقلاب، مشغول بررسی کابینه پیشنهادی هستند، یک جریان سیاسی و رسانهای میکوشد از شعار درست رئیسجمهور محترم درباره وفاق و همدلی چماق بسازد یا چنان تحریف کند که به تعطیلی مسئولیت مهم مجلس شورای اسلامی منتهی شود.
📣وفاق، وسیله و ابزار است، نه هدف. بنابراین باید مقصد و مقصود آن روشن شود. طبعا با کسانی که در گفتار یا رفتار، با ارزشها و هنجارهای اسلامی، منافع و امنیت ملی، و اصل قانون زاویه دارند، نمیتوان هماهنگی و همراهی و همدلی و سازگاری داشت
📌نظام جمهوری اسلامی، ترازهای شرعی و قانونی کاملا روشنی دارد و نمیشود با متعرضان به آن اصول همدلی کرد. رهبر حکیم انقلاب، چند سال قبل فرمودند؛ «فتنه، #خط_قرمز نظام است». فتنه، خط قرمز است، چون اسلامیت و جمهوریت و امنیت کشور، خط قرمز نظام است.
⁉️کدام نظام در دنیا با #حامیان_براندازی تغافل و وفاق و همدلی میکند که جمهوری اسلامی دومین آن باشد؟
در حالی که گروهکهای ورشکسته و تروریست، دستور ترور و جنایت و آتشافروزی میدادند، برخی از مدعیان اصلاحطلبی، هیزمکش آنها شده بودند. این بازیچگان فتنه، چنان جوگیر شده بودند که حتی کسانی مانند #بهزاد_نبوی را هم که نخواستند با آنها همراه شوند، از مرکزیت جبهه اصلاحات کنار گذاشتند.
بهزاد نبوی گفته «ما اصلاحطلبان قطعا نمیتوانیم با معترضان کف خیابان که شعارهای براندازانه میدهند، همسو شویم. بحث محافظهکاری نیست؛ ما شعارهای آنان را قبول نداریم. ما میخواهیم در چارچوب نظام، اصلاح کنیم. نمیخواهیم #دینامیت زیر ساختمان نظام بگذاریم، بلکه میخواهیم همین بنا را اصلاح و ایراداتش را برطرف کنیم.»
📌اگر شباهت مواضع سیاسی با مقاصد و مطامع دشمنان ملت ایران، یکبار و دوبار باشد، میتوان حمل بر بیخبری و غفلت و خطا یا تصادف کرد. اما اگر همیشه به آن طرف غش کردند، ماجرا فرق میکند.
⁉️اینهائی که ادبیاتشان با ادبیات دشمنان مو نمیزند، چگونه میتوانند دلسوز ملت ایران و مدعی وفاق باشند؟
📌سیاستبازان، وفاق را به رای دربسته به همه وزرای پیشنهادی و عدم بررسی صلاحیت یکایک آنها تفسیر میکنند! در این نگرش، وفاق ملی یعنی سؤال نکردن از صلاحیت سیاسی و فنی شورای راهبری و دستپخت آنها در قالب اثرگذاری بر ۷۰ درصد ترکیب نهائی کابینه پیشنهادی. این تقدس جعلی از کجا میآید؟! این در حالی است که مجلس شورای اسلامی طبق قانون مسئولیت دارد صلاحیتهای سیاسی و تخصصی هر یک از وزیران را احراز کند و رهبر انقلاب نیز در دیدار اخیر با نمایندگان مجلس بر ضرورت این کار تاکید فرمودهاند.
اگر افرادی در میان گزینههای پیشنهادی، صلاحیت فنی یا سیاسی وزارت را نداشته باشند، طبعا اهلیت تصدی وزارت را ندارند.
بحث روشن حقوقی و قانونی را نباید به بیغولههای سیاسی کشاند. اگر بنا باشد هر امر حقوقی تبدیل به بحثهای سیاسی با تشخیصهای مندرآوردی شود، سنگ روی سنگ بند نمیشود.
⭕️ متن کامل در زیر👇
https://kayhan.ir/001EVg