چشم‌های خسته را مثل یک جنین نیمه‌باز می‌کنم چند شب یا شبانه روز می‌شود که رشته‌ی امید را دراز می‌کنم دیدگان خویش را سوی آسمان فراز می‌کنم ماه را دوباره دیده‌ام سپید و بدر یا هلال و زرد که مثل من نشسته است و انتظار می‌کشد گاه چون هلال، ناامید و زرد می‌روم گاه چون امید، روشن و سپید می‌شوم با ستاره‌ها نیاز می‌کنم گاه حالت نماز می‌کنم راستی مخاطب عزیز آسمان شب گرچه بی‌کرانه بی‌شباهتی به چادرِ سیاه روستا و خانه‌های شهر نیست این دو گرچه در فراق هم ولیک فاصله دلیل قهر نیست آسمان شب فسانه‌ها و رازها درون خود نهفته داشته‌‌ست امید را چنان ستاره‌ها برای آدمی همیشه تا هنوز هم نگاه داشته‌‌ست که هر کجا دلی شکست در پناهگاهِ امنِ گوشه‌ای خزید طناب دست را حلقه کرد دور زانوان و خیره در فلک چرخِ سرگذشت را نگاه کرد گاه هم سر بروی دست‌ها نهاد و پرده‌‌های پلک را کشید رو به‌عالمی دگر نهاد گرم بخت و سرنوشت خویش یک زمان چشم بست بر هرآنچه هست و دل برید از هرآنچه نیست با دل پریش چند شب یا شبانه روز نه چند ساعت و دقیقه نه! گاه دیده‌ام نحیفِ ثانیه چون ستبر هفته‌ها و ماه‌ها و سال‌هاست گاه جمله‌ای که مخفیانه و نزار کنج خلوتی شکفته می‌شود سرنوشت‌ساز قرنهاست گاه یک عمل راستی من چکاره‌ام؟ هیچ! مثل تو! هیچ‌کاره‌ام! شاعرم! بگذرم گاه یک عمل در میان کارها و رنج‌های ناتمام کار را تمام می‌کند شنیده‌ای تو هم ضربت امیر مومنین که روز جنگ باز راست آمد و بر میان لاالهِ عمر عبدود نشست نه یک‌ تن از هزار و صد هزار را بلکه هیبت بت زمانه را بت هول را شکست ... از گذشته تا همیشه بهتر از عبادت و تمام کارهای جن و انس بود چند ثانیه است شایدم سالها و ماه‌ها و هفته‌هاست پیش من من؟ کیستم؟ آه من هنوز هم فرد نیستم یکی از هزار و صد هزار رنج نامقدسم هنوز هیچ نیستم! من هنوز از خودم سوال می‌کنم چیستم؟ من مرددی فتاده در میان آنچه بود و آنچه نیست شایدم رد بوی پیرهن بر تنی که رفته تا به دور و روز گشته دیر در انتظار سوی رفته از دو چشم پیر خیال مانده نیمه‌کاره‌ای معطلم دست‌های خسته‌ام مرا کنار می‌کشند و بر سرم نهیب می‌زنند سوال‌پیچ می‌‌کنند تو چه‌کاره‌ای !؟ گوشه‌ای نشسته‌ام مگر پر شود رکاب بی‌نگینِ انتظار دست‌های ناامید من بر صراط عهد مستقیم

پاک سوخت هرچه از گذشته تا کنون شعر گفته بود شاعر گذشته مرد شعر نو شعر تازه بایدش سرود

خاطره‌ی شهید حاج رمضان ره با حاج قاسم #خاطره

. ابرها در چشم برهم‌زدنی آفاق را از دیده‌ها پوشاندند و هیچ‌ کجا از شدت طوفان در امان نمانده بود هر چیزی که ماندگار بنظر می‌رسید ازجا کنده و فراموش می‌شد و صاعقه‌‌ها همچون تازیانه‌‌‌هایی آسمانی، چنان بر گرده‌‌ی زمین می‌‌کوفتند که کوه‌ها از هیبتشان خورد می‌شدند همه‌چیز همچون فردا، به شبحی در دوردست بدل شده بود! و تنها آنچه که می‌آمد و ماندگار می‌نمایید، آینده‌‌‌‌ای بود که قصه‌ها، آینه‌گردان عزم و همتش بودند [گنجینه‌‌های خاطراتی از این دست ] قصه‌ها آینه‌هایی بودند واژگونه نما راست را چپ می‌نمایاندند و چپ را راست کاهنانی کهنسال که در قعر چاه پیشانی ماه می‌دیدند و در پیشانی زندانی طلعت شاه و می‌گفتند: نجات همانجاست که خطر آنجاست قصه‌ها فقط باور می‌خواستند تا صبر کارش را بکند عده‌ای به‌قدر همت خود دست بر دامان طوفان زدند و همسفر باد شدند تا درون آن بدمند برای آب و جاروی زمانه‌ای که آلوده به‌غبار شده بود. و برای کسانی تنها تکاپویی مانده بود تا گذرِ طوفان. ابرها آرام‌آرام باز شدند و شدت طوفان رو به‌کاستی می‌نهاد. خورشید پیدا می‌شد و پرندگان که مبشرانِ سرآمدن شب‌اند آواز سر می‌دادند. تکلیف زندگی به‌روشنی زندگی گیاهی می‌مانست و چیزها واضح‌تر از همیشه بودند. آنقدر که دیگر فردا نه شبحی در دوردست بلکه نزدیک‌تر از هر همیشه پیش‌ پایمان ایستاده بود. ما با خاطره‌هامان تصویر آن‌ بادپیمایان را در دست گرفته بودیم و به‌جستجویشان گام همت می‌نهادیم. و در این جستجو بود که باز فردا ساخته می‌شد.

🎥 لحظاتی از آنچه رهبر انقلاب در طول این سال‌ها درباره‌ی ایران عزیز گفتند... 🔸 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: نگاهم نسبت به آینده‌ی این کشور خیلی روشن است. بنده میدانم که خدای متعال اراده فرموده است که این ملّت را به متعالی‌ترین درجات برساند. وطن، امروز با اسلام یکی است. اسلامیّت و ایرانیّت متضاد نیستند، یک حقیقتند. هر کسی سرباز اسلام شد، از هر ارزشی ــ از جمله ارزش میهن و وطن ــ دفاع میکند. #ایران #ای_ایران #جانم_فدای_ایران 🌐 @Sh_Khabar

ایرانیان پاک پروانه‌ی منند! شعرخوانی قادر طهماسبی (فرید)

کاروانی که بود بدرقه‌اش حفظ خدا به‌تجمل بنشیند، به‌جلالت برود خواجه حرکت کشتی دوم با نام حنظله از بندر سیسیل ایتالیا به سمت غزه

🎥 آتش‌سوزی در یک کلیسای قرن نوزدهمی در کبک کانادا 🆔 @snn_ir

مگر مسیح رخت بسته از دیارتان! آییی! می‌بینید !؟ این کلیسا نیست !؟ وآنچه می‌سوزد و بسان پیکر بی‌جان سرداری [ پاسدار عهد و پیمان کیش و آئینش وفاداری ] از فراز مرکبش ناگاه سرنگون گردیده گلدسته است!؟ کر شدید آیا مگر کورید!؟ باز می‌پرسم از شما ناقوسخانه است آنچه می‌افتد!؟ وامصیبت ای دریغ و درد نشنود دیگر کسی آواز مرگش را؟ وعده‌های راستینش را؟

🔻 گرسنگیِ کودکان غزه صدای اسرائیلی‌ها را هم درآورد 🗞️درحالی‌که حاکمان عرب همچنان در سکوت نظاره‌گر نسل‌کشی در غزه‌اند، صدها معترض در تل‌آویو با تصاویر کودکان قحطی‌زده و کیسه‌های آرد، فریاد توقف جنگ و محاصره سر دادند. 🗞️یکی از برگزارکنندگان این تجمع گفت: «ما تصاویر کودکان غزه را حمل می‌کنیم که بر اثر گرسنگی مرده‌اند. آن‌ها فقط از گرسنگی مرده‌اند؛ درحالی‌که اسرائیل از ورود کمک‌ها به غزه جلوگیری کنند

السلام علی المهدی و علی ابائه چند سالیست که تکیه اربعینی ها، در این مسیر، برپا می‌شود. نه از سر عادت، که از سر عهد. نه فقط برای خدمت، که برای حضور؛ حضوری در این زمانه ی پر التهاب وقتی اربعین فرا می‌رسد، دل‌ها از نو شعله‌ور می‌شود. اما امسال، داغ‌ها رنگی تازه دارند. زخم‌های کربلا، در چهره‌ی زخمیِ غزه، تکرار می‌شوند. و مظلومیت، دیگر تنها روایت دیروز نیست؛ بلکه صدایی است که همین امروز، از پشت مرزهای آتش به گوش می‌رسد. در چنین هنگامه‌ای، برپایی موکب، صدایی است از دل تاریخ و حضور در صحنه‌ی دفاع از حقیقت و دعایی برای آمدن آنکه وعده‌اش، پایان دوران ستم است. ۱۱ روز مانده تا اربعین @gharagahqods