🎥 لحظاتی از آنچه رهبر انقلاب در طول این سال‌ها درباره‌ی ایران عزیز گفتند... 🔸 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: نگاهم نسبت به آینده‌ی این کشور خیلی روشن است. بنده میدانم که خدای متعال اراده فرموده است که این ملّت را به متعالی‌ترین درجات برساند. وطن، امروز با اسلام یکی است. اسلامیّت و ایرانیّت متضاد نیستند، یک حقیقتند. هر کسی سرباز اسلام شد، از هر ارزشی ــ از جمله ارزش میهن و وطن ــ دفاع میکند. #ایران #ای_ایران #جانم_فدای_ایران 🌐 @Sh_Khabar

ایرانیان پاک پروانه‌ی منند! شعرخوانی قادر طهماسبی (فرید)

کاروانی که بود بدرقه‌اش حفظ خدا به‌تجمل بنشیند، به‌جلالت برود خواجه حرکت کشتی دوم با نام حنظله از بندر سیسیل ایتالیا به سمت غزه

🎥 آتش‌سوزی در یک کلیسای قرن نوزدهمی در کبک کانادا 🆔 @snn_ir

مگر مسیح رخت بسته از دیارتان! آییی! می‌بینید !؟ این کلیسا نیست !؟ وآنچه می‌سوزد و بسان پیکر بی‌جان سرداری [ پاسدار عهد و پیمان کیش و آئینش وفاداری ] از فراز مرکبش ناگاه سرنگون گردیده گلدسته است!؟ کر شدید آیا مگر کورید!؟ باز می‌پرسم از شما ناقوسخانه است آنچه می‌افتد!؟ وامصیبت ای دریغ و درد نشنود دیگر کسی آواز مرگش را؟ وعده‌های راستینش را؟

🔻 گرسنگیِ کودکان غزه صدای اسرائیلی‌ها را هم درآورد 🗞️درحالی‌که حاکمان عرب همچنان در سکوت نظاره‌گر نسل‌کشی در غزه‌اند، صدها معترض در تل‌آویو با تصاویر کودکان قحطی‌زده و کیسه‌های آرد، فریاد توقف جنگ و محاصره سر دادند. 🗞️یکی از برگزارکنندگان این تجمع گفت: «ما تصاویر کودکان غزه را حمل می‌کنیم که بر اثر گرسنگی مرده‌اند. آن‌ها فقط از گرسنگی مرده‌اند؛ درحالی‌که اسرائیل از ورود کمک‌ها به غزه جلوگیری کنند

السلام علی المهدی و علی ابائه چند سالیست که تکیه اربعینی ها، در این مسیر، برپا می‌شود. نه از سر عادت، که از سر عهد. نه فقط برای خدمت، که برای حضور؛ حضوری در این زمانه ی پر التهاب وقتی اربعین فرا می‌رسد، دل‌ها از نو شعله‌ور می‌شود. اما امسال، داغ‌ها رنگی تازه دارند. زخم‌های کربلا، در چهره‌ی زخمیِ غزه، تکرار می‌شوند. و مظلومیت، دیگر تنها روایت دیروز نیست؛ بلکه صدایی است که همین امروز، از پشت مرزهای آتش به گوش می‌رسد. در چنین هنگامه‌ای، برپایی موکب، صدایی است از دل تاریخ و حضور در صحنه‌ی دفاع از حقیقت و دعایی برای آمدن آنکه وعده‌اش، پایان دوران ستم است. ۱۱ روز مانده تا اربعین @gharagahqods

گفتگویی هست و من هستم گفتگویی و دگر هم هیچ؛ (+آه افسوس! -راستی افسوس !؟ +چی بگویم ؟ چون نمی‌دانم! ) و سکوتی و دگر هم هیچ! غالبا آندو گرچه پر حرفند و پرغوغا این روزها اما گفتگوشان هرچه باشد تند یا آرام خاموشند جام از دست سکوتی پاک می‌گیرند و بی‌باکانه می‌نوشند راز است؟ [این می‌پرسد از دیگر ] اینکه دور از هرچه می‌باید نشستم و نگاهم سرد و بی‌روزن بسته با زنجیر رویاها و خواهشها مانده تا آن دور زندگی را با گروهی ناتوانی هم‌سفر گشته کوله‌بارش را به‌روی شانه‌های این و آن هشته و ره‌آوردش چه شد جز دادها بیدادها ؟ افسوس! _راستی افسوس!؟ چی بگویم !؟ عقده‌ی کوری نچسبی داغ و دردی از معماها معمایی‌ وز میان رازها رازی راز گویم چون نمی‌دانم با خودم می‌گویم اما ... ناگهان لرزید چشم ها باریک کرده و نگاهش مانده تا آن دور با تکان‌های سرش اندیشناکان در مهیب ساکتی خاموش این یکی پرسید از آن دیگر: شاید این تقدیر ما باشد؟

کاروانی که بود بدرقه‌اش حفظ خدا به‌تجمل بنشیند، به‌جلالت برود خواجه سومین حرکت دریایی به‌سمت غزه #کاروان_صمود #عهد_انس_انسان

طوفان الاقصی بند پایانی قصه نوح بود آنجا که مردمان از کشتی به خشکی رسیدند اول زبان‌ها دگرگون و آخر آدم‌ها پراکنده و جدا شدند آنجا عهدی پیش آمد عهدی که امروز باز همه‌را سوار بر کشتی کرده و به‌سوی بلا می‌برد آنجا که از آن آمده بودیم و مثل همیشه وقتی پیاده شدیم دیدیم چیزی را گم کرده‌ایم نبودِ چیزی داشت خودش را با گم شدن چیزی نشانمان می‌داد و نگرانمان می‌کرد دست در جیب می‌کنیم و خیره بر زمین می‌گردیم زمینی که از آن نجات یافته بودیم ما را به‌سوی خود می‌کشاند آنجا زمین بلا بود و ما مبتلا بهم و آنچه که می‌پنداشتیم راحتِ جان است عذاب جان ما شد وقتی‌که راه خود را گرفتیم و گفتیم و رفتیم: عیسی به‌دین خود، موسی به‌دین خود امروز چه؟ هنوز هم همه سوار کشتی‌_ایم ؟ کشتی خانه‌ی پدربزرگمان بود که به‌طوفان دچار شد طوفانی که (شما بخوانید سودایی که) همه‌را با خود برد حتی همسر نوح یعنی مادربزرگمان را (شاید این داغ در آن زمان از همه‌سنگین‌تر بود) و امروز باز داریم به‌قصه‌ی طوفان و کشتی بر می‌گردیم! به‌اولین قصه به سرآغاز آنجا که همه دار و ندارمان همین یک جمله بود؛ به باسم‌الله الرحمن الرحیم همه با هرزبان و هر عبارتی به‌هر کیش و آیینی #خاطره #کاروان_جهانی_صمود #عهد_انس_انسان

#عهد_انس_انسان #کاروان_جهانی_صمود