خطر مقدس نمایان احمق ... #تشیع_انگلیسی #انجمن_حجتیه #اسلام_آمریکایی #با_ما_همراه_باشید #جلوه_های_تاریکی @jelvehayetariki

روشنگری آگاه سازی اطلاع رسانی پیشگیری دوستان خود را دعوت کنید 👇👇👇 @jelvehayetariki

🔰مهمترین اختلاف وهابیت با اهل سنت در چه مسائلی است؟ ✅قسمت اول @jelvehayetariki وهابیت در بسیاری از مسائل دین با اهل سنت و دیگر مسلمانان اختلاف دارند که به برخی از مهمترین آنها اشاره می شود. 🔻 وهابیون به دلیل داشتن نظریات، عقائد و باورهای شخصی، به دشمنی با همه فرق اسلامی پرداختند. آن ها نه تنها علیه عقاید و باورهای اهل سنت، بلکه علیه فرقه های آن ها، دست به قلم شدند و با فتاوای خود و نگارش کتاب های متعددی دشمنی خود را نشان دادند. در ذیل به اختصار، به بعضی از موارد اختلافی بین اهل سنت و وهابیت اشاره می کنیم: ⛔️تنقیص پیامبر هدف و تفكر وهابیون، عادى جلوه دادن مقامات پيامبران و اولياى الهى است و اينكه آنان پس از مرگ كوچكترين تفاوتى با افراد عادى ندارند، آن ها در اين راستا، مسائلى را مطرح ميكند كه همگى يك هدف را تعقيب ميكنند، و آن عادى جلوه دادن پيامبران، مخصوصا پيامبر اسلام و اولياء بزرگ دين با افراد عادی است. در این جا به دو نمونه اشاره می شود: @jelvehayetariki الف)زیارت: مسئله زیارت و سفر به قصد زیارت قبور پیامبران، ائمه اطهار(علیهم السلام)، صالحان و مؤمنان، از جمله موضوعاتی است که همواره مورد قبول مذاهب و فرق اسلامی، بوده است، و مشروعیت آن طبق آیات قرآن، روایات، سیره پیامبر و اصحاب ایشان، مسلّم می باشد. ولی در این میان فرقه وهابیت قصد سفر برای زیارت را بدعت، ضلالت و شرک می دانند. علمای اهل سنت، از همان ابتدا در برابر حرمت زیارت قبور موضع گرفته و با آن مخالفت کرده و به مقابله پرداخته‌اند و کتابهایی چون شفاء السقام في زیارة خیرالأنام تألیف سبکی شافعی، دفع الشبه عن الرسول نوشته حصنی دمشقی و رفع المنارة في تخریج أحادیث التوسل و الزیارة اثر محمود سعید ممدوح و ... را تألیف کردند. صالحی شامی از علمای برجسته مذهب شافعی و مؤلف کتاب سبل الهدی و الرّشاد درباره فتوای ابنتیمیّه و نظر علما درباره این فتوا می‌نویسد: «شيخ تقي‌الدين سبكي شيخ جمال‌الدين بن‌زملكاني، شيخ داود ابوسليمان مالكي، ابن‌جمله و علمای دیگر، درباره شرعی بودن سفر به قصد زیارت پیامبر، کتاب‌هایی در ردّ ابنتيميّه که معاصر آنها بوده، نگاشتهاند؛ زیرا ابن تیمیّه در این مورد نظر زشتی داده است که آب دریاها آن را پاک نمیکند» ❇️مقاله  ردّ نظر وهابیت از سوی اهل‌سنت در حرمت زیارت قبور ،حبیب عباسی،مجله سراج منیر ،شماره ۷ و ۸ @jelvehayetariki

🔰مهمترین اختلاف وهابیت با اهل سنت در چه مسائلی است؟ @jelvehayetariki ✅قسمت دوم ب) توسل: مسلمانان به دلیل آیات و روایات متعدد و سیره پیامبر و صحابه ایشان، توسل را امری مشروع می دانند، و تنها ابن تیمیه و پیروان او، توسل را بدعت دانسته و به حرمت آن فتوا داده اند. @jelvehayetariki عالمان اهل سنت از زمان سربرآوردن ابن تیمیه تاکنون، همواره در صدد دفاع از این مسئله بوده اند، که می توان به آثاری همچون «شفاء السقام فی زیاره خیر الانام» اثر تقی الدین سبکی شافعی(متوفای 756 هـ)، «الجوهر المنظم فی زیاره قبر الشریف النبوی المکرم» اثر ابن حجر هیتمی (متوفای 974 هـ )، «ارغام المبتدع الغبی بجواز التوسل بالنبی» اثر عبدالله غماری، «رفع المناره لتخریج احادیث التوسل و الزیاره» اثر محمود سعید ممدوح، به عنوان مشتی از خروار اشاره کرد. ❇️ مقاله«بررسی دیدگاه وهابیان درباره توسل سلف به پیامبر پس از حیات» محسن عبدالملکی،مجله سراج منیر،شماره۹. @jelvehayetariki

🔰مهمترین اختلاف وهابیت با اهل سنت در چه مسائلی است؟ @jelvehayetariki ✅قسمت سوم ج)اهل بیت آیات و روایات متعددی در منابع معتبر شیعه و اهل سنت نسبت به فضائل اهل بیت پیامبر وجود دارد، و همه مسلمانان آن را قبول دارند، ولی وهابیت با بهانه های واهی و سخنان بی اساس آن را رد کرده و یا به گونه ای بیان می کنند که فضیلتی محسوب نشود. به عنوان نمونه: سوره هل اتی در شأن اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده است،و سبب نزول سوره، طبق روایات صحیح و معتبر فریقین همان ایثار و عمل خالصانه «علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام» می باشد، چنان که علامه امینی در الغدیر نام 34 نفر از ناقلان این حدیث را نام می برد، از جمله: ابوجعفر اسکافی (متوفای 240 ه.ق.)، ابو عبداللّه محمّد بن علی ترمذی (متوفای 285 ه.ق.)، محمّد بن جریر طبری (متوفای 310 ه.ق.)، شهاب الدین ابن عبد ربّه قرطبی مالکی (متوفای 328 ه.ق.) و ... . ولی ابن تیمیه به دلیل معیار و سلیقه شخصی و نگاه خودش، از پذیرش آن ممانعت می کند. ❇️مقاله«وهابیت و اهل بیت پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم)» @jelvehayetariki

🔰مهمترین اختلاف وهابیت با اهل سنت در چه مسائلی است؟ ✅قسمت چهارم @jelvehayetariki 🔻ردّ مذاهب اربعه اهل سنت توسط وهابیت اهل سنت، پیروی یکی از مذاهب اربعه (حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی) را واجب می دانند، ولی وهابیت تقلید کردن از مذاهب اربعه را، حرام و مخالف قرآن می دانند. ابن تیمیه به عنوان نظریه پرداز تفکر وهابیت، تصریح می کند: تقلید کردن از مذاهب چهارگانه اهل سنّت، حرام و مخالف قرآن است.وی، علاوه بر تنقیص مذاهب، سعی در از اعتبار انداختن کتب صحیح روایی اهل سنت، مانند صحیح بخاری و صحیح مسلم را دارد و با صراحت بیان می دارد که در بخاري و مسلم اغلاطي وجود دارد. ابن تیمیه به تنقیص فرقه های اهل سنّت نیز پرداخته و گفته است: اشاعره و ماتریدیه (که جزء مهمترین فرقه های کلامی و عقیدتی اهل سنّت اند) از اهل سنّت نیستند. @jelvehayetariki وهابیون ضمن اسلامی ندانستن مذاهب اربعه، التزام به آن‌ها را «کفر»دانسته اند. آن ها می‌گویند‌ مذاهب اربعه در اوایل اسلام نبوده است. و حاکمان در قرون بعدی آن‌ها را ساخته‌اند. مقبل الوادعی، نیز ضمن بیان این که مذاهب اربعه ساخته‌شده سلاطین هستند، می‌نویسد: در کتاب خدا و سنت رسول‌الله (ص) اثری به نام مذهب وجود ندارد که دلالت کند فرد مسلمان باید به مذهب معینی از مذاهب ملتزم باشند» از این رو عالمان اهل سنت از همان ابتدا در برابر تفکرات وهابیت، ایستادگی کرده و با آن ها به مقابله پرداختند، چنان که برخی ازآن ها، ابن تیمیه را فردى بدعت گو، گمراه، گمراه كننده وافراط گر مـى دانند؛ تقی الدین علی بن عبد الکافی سبکی اشعری شافعی در مقدمه کتابش می نویسد: «ابن تيميه بدعتهایی در اصول عقايد ايجاد كرد و اركان و پايه هاى اسلام را خراب كرد اینها همه بعد از آن بود که او خود را زير پـوشـش تبعیت از كتاب و سنت پنهان کرد و اظهار کرد كه به سوى حق دعوت و به بهشت هـدايـت مـى كند. ولى از تبعیت سرباز زد و به بدعت گويى پرداخت. او با مخالفت با اجـمـاع از جماعت مسلمين جـدا شـدند @jelvehayetariki ❇️ مقاله «شیوه‌های وهابیت در مخالفت با اهل سنت»، مقاله «ابن تیمیه و نگرش آن به مذاهب» 📛📛موارد فوق تنها نمونه ای از مسائل اختلافی بین اهل سنت و وهابیت بود، و این مسئله نشان دهنده جدا بودن فرقه وهابیت از اهل سنت است. @jelvehayetariki

⛔️ پاسخی به یک خرافه؛ 👈در آستانه #نهم_ربیع(عیدالزهرا) 🚫 عده ای افراطی درست در آستانه هفته #وحدت بین شیعه و سنی، به توجیه مراسمی خرافی و ضداسلامی به عنوان #عیدالزهرا در روز 9 ربیع الاول که ادعا میکنند روز قتل خلیفه دوم، عمربن خطاب است می پردازند. ✅ اما واقعیت چیست؟ ◀️ اولا این مناسبت سازی، جعلی و غیرمعتبر است. کتب تاریخی، کتب روایی شیعی و سنی، هیچ یک روز قتل خلیفه دوم را 9 ربیع نمی دانند. بلکه همگی بر این باورند که قتل وی در ماه ذی الحجه رخ داده و نه ربیع الاول!!👌 همه فقها و مراجع شیعی تنها روایت غیرمستندی که در این باره باعنوان "رفع القلم" وجود دارد، را رد کرده اند. ◀️ ثانیا اینکه جریان تفرقه افکن و افراطی، این روز را بعنوان عید با حرکتهایی زشت و دور از شان اهل بیت، به همراه #لعن و #سب و توهین برگزار می کنند تنها با یک هدف است و بس. 👈و آن تحت الشعاع قرار دادن #هفته_وحدت بین شیعه و سنی، در هفته پس از این روز جعلی است که سب، دشنام،‌ لعن و ناسزا تقریباً جزء لاینفک این قبیل جشن‌هاست. 📝 برای مطالعه بیشتر رک: کتاب نهم ربیع، جهالت ها و خسارت ها، نوشته مهدی مسائلی #تشیع_انگلیسی #انجمن_حجتیه #اسلام_آمریکایی #تشیع_صهیونیستی #جلوه_های_تاریکی #با_ما_همراه_باشید 👇 @jelvehayetariki

#شیعه_انگلیسی چه هدفی را دنبال می‌کند؟ چرا برخی شیعیان، تمام فسادها و مشکلات را فراموش کرده و خود را درگیر تبریک یا عدم تبریک ربیع کرده اند؟ هجوم به خانه فاطمه زهراء سلام الله علیها اول ربیع نبوده بلکه ۵۰ روز پس از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است. الف. تاریخ هجوم بر خلاف آنچه امروزه تصور عمومی است، حمله به خانه حضرت زهرا (س) ۵۰ روز پس از شهادت رسول خدا (ص) رخ داده، نه ۳ روز پس از آن. ۱. بنا بر روایت هشام بن سالم از امام صادق (ع)، پس از شهادت رسول خدا (ص)، حضرت فاطمه (س) هر هفته روزهای دوشنبه و پنج شنبه به زیارت قبور شهدا [در احد] می رفتند.[86] در روایت محمود بن لَبید نیز به استمرار بر این کار توسط آن حضرت اشاره شده است.[87] با توجه به روایت سلیم بن قیس از سلمان فارسی، حضرت فاطمه (س) پس از هجوم دشمنان به خانه شان، دچار چنان مصدومیتی شدند که منجر به بستری شدن ایشان گردید و همین وضعیت تا زمان شهادتشان ادامه یافت.[88] روشن است که با توجه به فاصله منطقه احد تا مدینه، در صورت مصدومیت ایشان در همان روزهای نخست، طی این فاصله آن هم به طور مکرر، امکان پذیر نخواهد بود. نتیجه آنکه هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا (س) و مصدومیت ایشان باید مدتی پس از رحلت رسول خدا (ص) رخ داده باشد تا او امکان زیارت قبور شهدا و سوگواری در کنار آن را یافته باشند. ۲. چنان که گذشت، غصب فدک، ده روز پس از شهادت پیامبر (ص) رخ داد. توجه به عبارت های موجود در منابع کهن در توصیف چگونگی حرکت حضرت فاطمه(س) هنگام رفتن به مسجدالنبی برای ایراد خطبه فدکیه، احتمال وقوع حمله در روزهای نخست را منتفی می سازد. در توصیف چگونگی حرکت آن حضرت آمده است: «مَا تخْرِمُ مِشْیتُهَا مِشْیةَ رَسُولِ اللَّهِ (ص)»[89]؛ راه رفتن ایشان هیچ تفاوتی با راه رفتن رسول خدا (ص) نداشت. روشن است که اگر هجوم به بیت آن حضرت پیش از آمدنشان به مسجد در روز دهم برای ایراد خطبه رخ داده بود، باید به جای چنین توصیفی، که حکایت از نوعی حرکت طبیعی دارد، به نوع حرکت مصدوم و مجروح اشاره می شد؛ مثلاً گفته می شد: درحالیکه بعضی از زنان زیر بازوهای ایشان را گرفته بودند و برای حرکت یاری می دادند به مسجد آمدند. ۳. در خطبه فدکیه هیچ اشاره ای به هجوم دشمنان به بیت ایشان نشده و این حکایت از آن دارد که تا زمان ایراد خطبه، هجومی صورت نگرفته بوده است. ۴. امیرمؤمنان (ع) پس از بازگشت لشکر اسامه، چندین شب حضرت صدیقه (س) را سوار بر مرکبی می نمودند و برای اتمام حجت به درِ خانه مهاجران و انصار می بردند. این واقعه، خود گویای سلامت آن بانو تا آن ایام است؛ چرا که در صورت مجروح بودن، همراهی با امیرمومنان (ع) برای ایشان امکان نداشت. ۵. «بریده بن حصیب اسلمی» پس از بازگشت سپاه اسامه، به میان قومش رفت و اعلام کرد که تا وقتی حضرت علی (ع) بیعت نکند من بیعت نخواهم کرد. قوم او نیز گفتند: تا وقتی بریده بیعت نکند، ما بیعت نخواهیم کرد[90]. این گزارش حکایت از آن دارد که تا زمان بازگشت سپاه اسامه، هنوز گروه حاکم موفق به اخذ بیعت از امیرالمؤمنین (ع) نشده بودند، نتیجه آنکه تا زمان بازگشت سپاه اسامه، هنوز هجوم به خانه فاطمه زهرا (س) رخ نداده است. ۶. در روایت صاحب مصباح الانوار از امام باقر (ع) آمده است: بیماری حضرت فاطمه (س) ۵۰ شب پس از شهادت رسول خدا (ص) آغاز شده است.[91] با توجه به اینکه به لحاظ تاریخی، برای بیماری حضرت فاطمه (س) هیچ سببی بجز مصدومیت ناشی از هجوم به خانه ایشان گزارش نشده است، می توان نتیجه گرفت: هجوم به خانه حضرت فاطمه (س) ۵۰ روز پس از رحلت رسول خدا (ص) رخ داده است. ب. مدت بیماری و تاریخ شهادت دیدگاه برگرفته از روایت طبری امامی به نقل از امام صادق (ع) شهادت حضرت فاطمه (س) را در سوم جمادی الثانیه دانسته است.[94] بر اساس قول ۷۵ روز، تاریخ شهادت حضرت فاطمه (س) نیمه جمادی الاولی می شود، درحالیکه برای این تاریخ، هیچ روایتی از معصوم نرسیده و گویا صرفاً بر اساس محاسبه ۷۵روز پس از ۲۸صفر، تاریخ شهادت استخراج شده است. این در حالی است که بر دیدگاه مقابل (سوم جمادی الثانیه) در روایتِ طبری امامی از امام صادق (ع) تصریح شده و ۹۵ روز صحیح می‌باشد. ۸۶.کلینی۱۳۶۳، ج۳، ص۲۲۸ ج۴، ص۵۶۱ ۸۷.خزاز۱۴۰۱ق، ص۱۹۸ ۸۸.سلیم بن قیس۱۴۰۵ق، ج۲ ص۵۸۸ ۸۹.سیدمرتضی۱۴۱۰ق، ج۴ص۷۱ طبرسی۱۳۸۶ق، ج۱ ص۹۸ ۹۰.سید مرتضی۱۴۱۰ق، ج۳ص۲۴۳ ۹۱.مجلسی۱۴۰۳ق، ج۴۳ص۲۰۱ ۹۲.یوسفی غروی۱۴۱۷ق. ج۴ص۱۴۱ ۹۳.صفار قمی۱۴۰۴ق، ص۱۷۴؛ کلینی۱۳۶۳، ج۱ ص۲۴۱ و۴۵۸؛ ج۳، ص۲۲۸؛ ج۴، ص۵۶۱ مفید، ۱۴۱۴ق، ص۱۸۵؛ طبری۱۴۱۳ق، ص۱۳۴ ابن عبدالوهاب۱۳۶۹ ق، ص۴۷ طبرسی۱۴۰۶ق، ص۲۲ قطب راوندی۱۴۰۹ق، ج۲ ص۵۲۶ ابن شهرآشوب، ۱۳۷۶ق، ج۳ص۱۱۶ اربلی، بی تا، ج۳ ص۲۶۸ ج۲ ص۷۷طبری۱۳۸۶ق، ص۵۲ حلی۱۴۲۴ق، ص۵۸ خصیبی۱۴۱۱ق، ص۱۷۶ابن بطریق۱۴۰۷ق، ص۳۹۰ شهید اول۱۴۱۹ق، ج۲ ص۶۲ طبرانی۱۴۱۵ق، ج۶ ص۳۲۸ همو۱۴۰۴ق، ج۳ص۵۸ ۹۴.طبری شیعی۱۳۱۳ق، ص۱۳۴ @jelvehayetariki