سلام بر دارالعباده اجتماع دیروز در یزد، فوق‌العاده بود. خواستم برایش نظیری سراغ بیاورم، چند نمونه به نظرم آمد: روز استقبال از رهبر عزیز انقلاب در دی‌ماه 86، راهپیمایی 9 دی 88 و همچنین تشییع شهدای گمنام مدفون در همین حسینیه‌ی امیرچخماق (2 دی 1393). کسانی می‌گویند یزد پایتخت اصلاحات است؛ و کسان دیگری تلاش دارند تا در پروژه‌ی #یزد_شهر_جهانی ، هویت و فرهنگ یزد را فرادینی و سکولار جلوه دهند؛ و کسان دیگری هم در موضوع #سلام_فرمانده می‌گویند جمهوری اسلامی برای شلوغ‌بازی، بار دیگر خود را به ارزش‌های دینی مورد احترام مردم گره زده تا از کیسه‌ی دین ارتزاق کند و زمان بخرد. از همه‌ی این‌ها یک سؤال مشترک دارم: چرا هرچه در تاریخ این شهر می‌گردیم، نمونه‌های چنین تجمعاتی را تنها در موضوعات عمیقاً دینی و انقلابی می‌یابیم؟ چرا حتی یک مورد از چنین تجمعاتی درباره‌ی آن‌چه شما به دنبالش هستید رخ نداده؟ حتی اگر استقبال از رؤسای جمهوری مثل خاتمی و احمدی‌نژاد را هم اضافه کنیم- که البته دولت هم در ایجاد آن‌ها نقش داشت-، باز هم استقبال از مسئول نظام اسلامی را خواهیم دید و نه طرفداری از یک گروه و جناح را. و حتی اگر استقبال از سید حسن خمینی را- حدود 25 سال قبل- هم اضافه کنیم، باز هم استقبال گرم مردم از نواده‌ی امام خمینی است و نشانه‌ی عمق تعلق خاطر مردم به انقلاب و روحانیت شیعه. چرا یک نمونه سراغ نداریم که شما با گرایش سکولار و منتقدانه‌ی خود از اسلام ناب و انقلاب اسلامی، جمع زیادی از مردم را به صحنه کشیده باشید؟ (تذکر: همه‌ی این اجتماعات (سلام فرمانده، استقبال از امام خامنه‌ای، 9دی 88، 2 دی 93) مردمی بودند و مردم از سر تطمیع یا تهدید یا اجبار در آن شرکت نکرده بودند. و البته هیچ رفتار ساختارشکنانه‌ای هم در میان نبود. این را نوشتم تا نگویید نمی‌گذارند ما تجمع کنیم. نمونه‌های تجمعات ساختارشکنانه‌ی شما را هنوز به یاد داریم که جز خرابی و نفرت‌پراکنی برای مردم ثمری نداشتند و البته بسیار محدود بودند.) آیا استقبال از امام خامنه‌ای هم سوءاستفاده‌ی نظام از دین مردم بود؟ آیا تشییع شهدای گمنام هم فریب مردم بود؟ شعارِ مرگ بر خاتمی مردم یزد را در 9 دی فراموش کرده‌اید؟ کمی بیندیشید و در قضاوت‌های خود تجدید نظر کنید. این‌جا یزد است؛ شهر دهم فروردین 57، شهر شهید محراب آیت‌الله صدوقی. #دارالعباده_یزد #سلام_فرمانده @jorenush