🌺 اربعین موسوی یا کلیمی
1⃣ #اربعین_موسوی یا #اربعین_کلیمی در اصطلاح به ٣٠روز ماه ذی‌القعده به‌علاوه ١٠روز اوّل ماه ذی‌الحجّه گفته می‌شود که طبق روایات خداوند در این ایام #حضرت_موسی (ع) را به کوه طور فراخوانده و ٣٠روز (تا پایان ماه ذی‌القعده) با آن حضرت مواعده نموده و سپس به ١٠روز اول ذی‌الحجّه آن را تکمیل فرمود.
2⃣ چون این ۴٠روز در آیات قرآن و روایات، دورهٔ عبادت حضرت موسی کلیم‌الله در خلوت خود با خداوند بوده و پس از این ۴٠روز بود که خداوند #تورات را بر آن حضرت نازل نمود، این ایام را اربعین موسوی یا اربعین کلیمی می‌نامند.
3⃣ خداوند متعال در آیۀ ۱۴۲ از سورۀ اعراف به این مسأله اشاره فرموده است:
🕋 و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخيهِ هارُونَ اخْلُفْني في قَوْمي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبيلَ الْمُفْسِدينَ.
4⃣ حضرت موسای کلیم در این ایام حالاتی خاص داشتند و از جذبات الهیّه به‌شکلی مخصوص بهره‌مند بودند. در ادعیهٔ شیعی به حالات خاص آن حضرت در این ایام و تجلیّات خاص خداوند برای آن حضرت مکرراً اشاره شده است.
5⃣ عدد ۴٠ و #اربعین گرفتن بر اساس روایات و تجربهٔ اهل معنا اثری خاص بر وصول انسان به کمالات دارد و لذا در میان اهل سلوک متداول است که بسیاری از عبادات را در دوره‌های ۴٠روزه به‌جا می‌آورند.
6⃣ ماه ذی‌القعده، ماه اول از سه ماه حرامی است که به هم پیوسته‌اند (ذی‌القعده و ذی‌الحجّه و محرم) و #ماه‌های_حرام دارای حرمتی خاص در عالم ملکوت و در عالم ظاهر هستند. اسباب #استجابت_دعا در آنها فراهم است و بار گناه در آنها سنگین‌تر از اوقات دیگر است و لذا همواره سالکین الی الله را به #مراقبه بیشتر در این ماه‌ها دعوت می‌کنند.
7⃣ ١٠روز اول ماه ذی‌الحجّه نیز از شریف‌ترین اوقات سال است تا جائی‌که هیچ دهه‌ای در نزد خداوند از این ده روز محبوب‌تر نیست:
📖 قال رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله: ما من أيّام العمل الصالح فيها أحبّ إلى الله عزّوجلّ من أيّام العشر -يعني عشر ذي‌الحجّة- [اقبال الاعمال سید بن طاووس، ج۲، ص۳۵]
👈 لذا این دورهٔ ۴٠روزه بسیار سزاوار توجّه و عبادت و مراقبه شده است.
✍️ حجةالاسلام محمدحسن وکیلی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [٧٧]
🕋 تفسیر آیهٔ ١۵٠ سورهٔ اعراف [٢]
💥 راز رفتارهای تند ظاهری موسی (ع)
1️⃣ ظاهر برخی تعبیرها و رفتارهای موسی (ع) به‌ویژه خطاب به برادرش هارون (ع) به‌نظر تند می‌آید؛ لیکن همهٔ آنها برای تنبیه قوم و نشان‌دادنِ اهمیّت بی‌بدیلِ خداپرستی است.
2️⃣ برای فهم صحیح کردارها و سخنان حضرت موسی (ع) توجّه به چند مطلب ضروری است:
🔸١. موسی (ع) از انبیای اولوالعزم است و پیامبران - به‌خصوص اولوالعزم آنها - دارای مقام منيع #عصمت هستند. بی‌تردید، انبیاء (ع) در گفتار و کردار، کمتر از ملائکه نیستند و وقتی فرشتگان پیش از دستور خدا کاری نمی‌کنند و زیر فرمان او هستند [انبیاء : ٢٧] مسلّم، انبیای اولوالعزم چنین‌اند.
🔸۲. موسی (ع) پیامبری است که از #اربعین (چهل شبانه‌روز خلوت و مناجات با خدا) برگشته است؛ اربعینی که اگر افراد عادی از آن برخوردار شوند، نه‌تنها حرکات و کلمات ناشایست از آنها صادر نمی‌شود، بلکه چشمه‌های حکمت از قلب‌شان می‌جوشد و بر زبان‌شان روان می‌گردد [جامع الأخبار، ص٩۴]؛ چه رسد به اربعینی که با مواعدهٔ الهی نصیب کسی هم‌چون کلیم الله (ع) شده باشد: «وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً». [بقره : ۵١] اربعين حضرت موسی (ع) عادی نبود که فقط چهل روز مواظب غذا، گفتار و رفتارش باشد، بلکه در این مدّت، بی‌خواب و خوراک و فرشته‌منش زندگی کرد و مانند فرشته‌ها که همواره در سجود، رکوع یا تسبیح‌اند، به عبادت و مناجات پرداخت و غذا و نوشیدنی وی در این مهمانی، مکالمه با خدا و مناجات و تسبيح بود. [بحارالأنوار، ج۶٧، ص٢۴]
3️⃣ آیا می‌توان مانند برخی مفسّران ساده‌اندیش، تنها با تکیه بر ظاهر الفاظ و افعال و بی‌ملاحظهٔ مطالب یاد شده، رفتارهای کلیم الله (ع) و گفتارِ به‌ظاهر تند خلیفة الله را، آن‌هم پس از بازگشت از اربعین تجلّی و صعق و دریافت تورات، چنین توجیه کرد که: «موسی (ع) در حال اندوه و خشم بود و چنین حرکات و کلماتی از هرکس در چنین حالی طبیعی است»؟!! [روح المعانی، ج۵، ص۶۴]
4️⃣ سكوت و نطقِ غضب‌آلود موسی (ع) هردو عاقلانه‌اند، ازاین‌رو معلم اول در علم کلام امامیه، شیخ مفید (ره) به‌جا فرموده است که غضب موسی (ع) به هارون (ع) برای این بود که به قومش بفهماند چه گناه بزرگی مرتکب شده‌اند. [مجمع البیان، ج۴، ص٧۴١]
5️⃣ توجّه تامّ به مقام والای دو پیامبر معصوم و آگاهی کامل حضرت موسی (ع) به مقام شامخ برادر خود هارون (ع) و اطلاع وی از اشتراک ایشان در امر رسالت الهی، همگی شاهد عدم استخفاف و نفی تحقیر و اهانت‌اند.
6️⃣ در ادامه توضیح داده خواهد شد که موسای کلیم (ع) در وادی مقدس طور، افزون بر درخواست‌هایی برای خویش، برای برادرش هارون (ع) نیز از خدای سبحان درخواست‌هایی کرد. تقاضاهای بلند موسی (ع) برای هارون (ع) که خواهد آمد، نشانهٔ نظر مثبت وی دربارهٔ برادر گرامی‌اش بود؛ گویا این‌دو يک روح‌اند در دو بدن.
7⃣ به‌گفتهٔ برخی بزرگان، اگر موسی (ع) سر و صورت برادرش را گرفته و به طرف خود می‌کشید، مانند این است که گاه انسان از فرط اهتمام به چیزی به سر و صورت خود می‌زند [المیزان، ج٨، ص٢۵١] و چه چیزی برای موسی (ع) و هارون (ع) و برای هر خداپرست متعهّدی بااهمیّت‌تر از توحید و به خطر افتادن خداپرستی است؟!
8⃣ پس واکنش‌های تند موسی در برابر هارون (ع)، نه اندک تجاوزی به حریم برادر و کاستن از حُرمت وی است و نه ذرّه‌ای تعرّض به مقام عصمت موسی (ع) و جایگاه رفیع این پیامبر اولوالعزم.
📚 تفسیر تسنیم، آیةالله جوادی آملی
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter