✡ تابوشکنی به سبک سینمای رضا قزاق (4) 🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت دوم) 1⃣ به مرور زمان و با حمایت‌های گسترده‌ی #حکومت_پهلوی، جریان پویای #تابوشکنی در جامعه اسلامی ایران، از گویندگی فیلم‌های خارجی به دنیای تصاویر در یک فیلم غیرایرانی و با یک بازیگر خارجی کشیده می‌شود تا شرایط را برای گام‌های بعدی خود مهیا کند. 2⃣ این‌گونه است که فیلم سینمایی #حاجی_آقا_آکتور_سینما محصول سال ۱۳۱۰، به کارگردانی #اوانس_اوهانیانس (Ovanes Ohanian)، که عنوان‌دارِ دومین فیلم صامت تولید شده در صنعت #سینمای_ایران است را می‌توان به‌عنوان اثری پیشرو در این زمینه معرفی نمود؛ اثری شاخص که مستقیماً باورها و اعتقادات دینی و ملی ایرانیان را نشانه رفته است و نمایش عمومی آن در ایران با انتقادات بسیاری مواجه گردید. 3⃣ در این میان یکی از مهم‌ترین نوشته‌های انتقادی نسبت به این اثر سینمایی در این دوره متعلق به نویسنده‌ای با عنوان مستعار «غ مقدم» بود که در شماره ۱۴۴۴ روزنامه اطلاعات مورخ ۲۶ مهر ۱۳۱۰ به چاپ رسید و طی آن نویسنده به‌صراحت در نقد این اثر سینمایی نوشته است: 📝 #سینما، هرچند که نواقص آزادی آن نسبت به سایرین (کافه و تئاتر) کمتر است ولی یقیناً آن نیز از نقطه نظر اخلاقی با این وضعیت فعلی خوب نبوده و محتاج به اصلاحاتی است… ورود انواع و اقسام فیلم‌ها که جز تخریب افکار مردم نتیجه دیگری ندارد، چه فائده دارد؟ معمولاً جوانان ما هنگام خروج از سینماها، جز یک درس عشقی، حکایات و روایات مهمل چیز دیگری نمی‌آموزند… 4⃣ تأکیدهای مدام منتقدان فرهنگی و سینمایی کشور در آن مقطع زمانی، بر این مهم که محتوای فیلم‌های آن دوره با وضعیت کشور و هنجارهای جامعه اسلامی ایران در تضاد است را می‌بایست به‌عنوان دلیلی روشن بر عزم جدی متولیان صنعت سینمای ایران در عصر #پهلوی و یا بهتر است بگوییم شاغلین و فعالین عرصه‌ی سینمای ایران، در دوران پهلوی اول و دوم از برای تغییر #سبک_زندگی مردم مسلمان ایران قلمداد نمود. ✍ سید وصال مهدوی 📖 متن مقاله در سایت اندیشکده: 👉 goo.gl/GBrBms ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter