✡️ جان استوارت میل تئوریسین استبداد روشنگرانه (٢) 💥 برگی دیگر از پروندهٔ #بت_شناسی 1⃣ #جان_استوارت_میل تا بدان‌جا می‌تاخت که برای این بخش از جهان حتی #بردگی را نیز مُجاز و عامل #ترقّی می‌شمرد: 👈 اقوام بی‌تمدن و به‌ویژه دلاورترین و پرنیروترین آنها، از کارِ پیوسته و عاری از هیجان بیزارند. ولی همهٔ تمدن‌های راستین جز از این راه به‌دست نمی‌آیند. از این‌رو، حتی #برده‌داری ممکن است از راه ایجاد محرّک نخستین زندگی صنعتی و تحمیل آن همچون تنها اشتغال پرشمارترین بخش اجتماع گذر به #آزادی_برتر را شتاب بخشد. 2⃣ در این‌جاست که اندیشهٔ #استبدادگری_خوب به‌عنوان مناسب‌ترین شکل حکومت بر این مردمان توصیه می‌شود: 👈 در کشوری که هیچ‌گونه محرّکی برای بهبود خودانگیختهٔ مردم وجود نداشته باشد، تنها امید آنها به هر حرکتی در جهت پیشرفت، به فرصت‌هایی موکول است که استبدادگری خوب می‌تواند پدید آورد. 3⃣ این #استبدادگر_خوب کمتر می‌تواند یک حکمران بومی باشد و لذا چه بهتر که «ملل متمدن» مستقیماً متکفل امور «استبدادگری خوب» شوند: 👈 در یک استبداد بومی، وجود استبدادگری خوب پدیده‌ای نادر و گذراست، ولی هنگامی که آنان زیر حاکمیت کشوری متمدن‌تر قرار داشته باشند، کشور حاکم باید بتواند چنین حکمران مستبدی را به‌نحوی پایدار برای آنان تأمین کند. کشور حاکم باید بتواند همهٔ آنچه را که به‌وسیلهٔ سلسله‌ای از پادشاهان مستبد فراهم می‌شود برای اتباعش انجام دهد... چنین است حاکمیت کمال مطلوب #ملتی_آزاد بر #ملتی_وحشی یا نیمه وحشی. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter