چشم‌های خاکی، خنده‌های آبی در زایشگاه بی‌مهار زمان، نسلی پا گرفت که گویی از فصلی دیگر به این خاک تبعید شده بود. نه از جنس این تقویمِ پر زرق و برقِ امروز، نه از قماشِ این شهرِ پرهیاهوی بی‌قراری. اینان، آدم‌های دیگری بودند؛ ریشه‌هایشان تا عمق سادگی خاک می‌رفت و شاخ و برگشان در آسمانِ ایمان، مأنوسِ باد و طوفان بود. بسیجی‌های قدیمی... نه تیتر روزنامه‌ها بودند، نه سوژه دوربین‌ها. فقط بودند؛ با کفش‌هایی که ردّ پاگُذارِ بیابان بود و چشم‌هایی که عمقِ بی‌ریا بودن آسمان را وام گرفته بود. انقلاب برایشان نه یک شعار، که یک زیستن بود. یک نفس کشیدن، یک جور دیدنِ دنیا. ساده بودند مثل آب روان، بی‌هیچ تعریفی اضافه. گویی هر سلولشان، سرود بی‌تکلفی را می‌خواند. این سادگیِ انقلابی، مرزی بود میان من و ما که در آن مرز، من به احترام ما رخت بر می‌بست. نه نیاز به دکلمه‌ای بود و نه به ژست قهرمانانه. قهرمانی، در خشت به خشت وجودشان تنیده بود، بی‌آنکه خود بدانند. و جبهه... جبهه نه فقط میدان جنگ، که یک دانشگاه بود، یک مکتب، یک کارخانه آدم‌سازی. آنجا بود که خشتِ وجودشان پخته می‌شد، آبدیده می‌گشت. و در کوره‌زارهای آتش و خون، چه شگفت، که گلِ خنده می‌شکفت! خنده‌های بی‌ریا... خنده‌هایی که طعمِ غافلگیری داشت. خنده‌هایی که از تهِ گلو بر می‌خاست، بی‌پروا، رها از هر محاسبه‌ای، هر مصلحتی. آن خنده‌ها، ردِ پایی بود از یقین. نشانه‌ای بود از ما خوبیم حتی وقتی تیر از کنار گوششان می‌گذشت، حتی وقتی گرسنگی شکم را می‌جوید، حتی وقتی پای رفیقشان به مین می‌رفت. چگونه بود که در محاصره مرگ، زندگی را اینگونه بی‌حساب و کتاب جشن می‌گرفتند؟ شاید جواب در همان سادگی بود. در همان عدم تعلق به دنیا. در همان یقینی که می‌گفت: اینجا فانی است و آنجا ابدی. و با این گواهینامه یقین خنده‌هایشان، دریچه‌ای بود به ابدیت. دریچه‌ای به بهشتی که در همین گبه‌های خاکی، در همین شب‌های سرد، در همین شوخی‌های بی‌غرض خود را نشان می‌داد. امروز در هیاهوی تکرار جای این خنده‌های آبی، این چشم‌های خاکی، این سادگی‌های بی‌مثال چقدر خالی است. چقدر نیاز داریم به روایت بی‌واسطه، به تصویر بی‌روتوش، از نسلی که بودن را به داشتن ترجیح داد و در این انتخاب، میراثی از جنس شرافت، برایمان به یادگار گذاشت. روایتشان، نه برای اشک که برای فکر است. برای بازخوانی مفهوم اصیل انسان. بیا ساده باشیم بیا ساده باشیم و عاشق! #دفاع‌مقدس #جبهه #شهید #دلنوشته ✍طاهره‌موحدی‌پور( عضو انجمن کلام) https://eitaa.com/neroly1402 انجمن علمی پژوهشی کلام https://eitaa.com/jzackalampajoohesh