eitaa logo
خبرهای تازه
103 دنبال‌کننده
43.1هزار عکس
27.9هزار ویدیو
377 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
30.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✳️ با پویش "Who is Hussain" آشنا شوید. 🔹عنوان «Who is Hussain» نام پویشی جهانی است که در سال ۲۰۱۲ به همت تعدادی از جوانان مقیم لندن برای معرفی امام حسین(ع) به مردم دنیا راه‌اندازی شد. فعالیت های این پویش را میتوان در کشورهایی مثل امریکا، فرانسه، هند، آلمان، نروژ، استرالیا و... مشاهده نمود. اعضای این جنبش را نه فقط مسلمانان که پیروان ادیان دیگر هم تشکیل می‌دهند و ... . 🔸جهت پیوستن به پویش به سایت whoishussain.org مراجعه نمایید. 🎦 ترجمه و تدوین: انجمن بین المللی ترنم صلح @ThrillOfPeace 💠 اینستاگرام ما https://www.instagram.com/ThrillofPeace
هنگامیکه خلیفةالله به عهد ازلی خویش بازگردد و داعیه ی آماده سازی جهان برای گستر را داشته باشد، طبیعت را میشکافد و از دل فلزات و عناصر، با تکیه بر قدرت "وعلّم ادم الاسماء کلها" تجلی اقتدارش را به تصویر میکشد و به رمز جهانِ عاصی شده از غفلت را تسخیر اراده الهی خویش میکند. ✍ مریم اشرفی گودرزی
🌍منجی خاتم یا عالم؟ 🕊به مناسبت میلاد آقای مربی 🖋از لحاظ فراوانی، شاید هیچ تعبیری در محاوره ها و نوشته ها به اندازة «منجی عالم بشریت» برای سخنرانی درباره حضرت موعود، بر حضرتش درود، یا مخاطب قرار دادن ایشان استفاده نشده باشد. 🔸در این یادداشت پرسشی را مطرح می کنم تا لختی در آن تامل کنیم: 💡از لحاظ تربیتی، کدام تعبیر برای صحبت دربارة حضرت حجت، علیه السلام، اولویت دارد: بشریت یا عالم؟ 📌لازم می دانم حرف آخر و اصلی و اساسی را همین ابتدا و به روشنی عرض کنم که این دو تعبیر مطلقا در مقابل هم نیستند. بزرگ منجی بشر حتما مربی و معلم او نیز هست؛ و آقای معلم عالم قطعا نجات‌بخش و حیات‌آفرین برای او نیز خواهد بود. اما چون نوع و شیوه استخدام تعابیر لاجرم بر شیوه زیست و تنظیم رابطه انسان با جهان و درک و فهم او از نقشش در این میان تاثیر می‌گذارد؛ خوب است در آن تامل و درنگ و اولویت ها را با دقت بیشتری انتخاب کنیم. 🔅در تعبیر «» گونه ای از رمزآلودگی و اتکای به نهفته؛ بل به گمانم هویداست. آنکه منجی است؛ در خطیرترین لحظه از غیب برون می آید و کاری می کند و بشر را در کوتاه ترین زمان ممکن در دستانِ پر قدرتش می گیرد و از منجلاب ها و ناداری ها و نادانی هایش نجات می دهد و فرودستان را تا فرادست ترین آستان ها می رساند و می نشاند. از این منظر، قدرت اعجاز گونه آن دستِ درست است که نقشی تمام کننده دارد و تاریخ را به گونه ای آرمانی و اسطوره ای ورق می زند و به سرمنزل مقصود و معهودش می رساند. در این نگاه، از میان واژه ها و مفاهیم دینی، طبیعتا مفاهیمی مانند ولایت تکوینی و علم غیب و اعجاز پررنگ تر و جاندار تر می شوند. 🔅اما از دیگر سو و در نگاهی بیش و کم متفاوت؛ می خواهم عبارت «» را پیشنهاد کنم؛ چراکه «اگر اساس بر معجزه بود، از روز اول ايـن كـار مـى شـد»(معرفـت، ۱۳۸۳ :۵۰). 📌در این پیشنهاد، جنبة نجات بخشی امام غایب و امکان معجزه مطلقا نفی نمی‌شود. اما به صورت کاملا روشن؛ مختار بودن انسان و تعلیم پذیری او و تاثیر‌پذیری از او و و او، برجسته و تعیین کننده می‌شود و عنصر تكليف و مسئوليتِ انسان‌های تربیت شده و تعلیم دیده رخ می‌نماید. در این دیدگاه، امداد‌های غيبى کارکردِ عقـول و ابدان بشری را نه تنها تعطیل نمی کند؛ بلکه آنها را تعلیم می دهد و تربیت می کند. به عقیده نگارنده، كوششِ جامعة تربیت شده ی با اراده و تعلیم دیدة آزاده، هم لازمة و پیش شرط دریافت قابلیت ظهور «حضرت منجی» و هم قاعده پذیرفتن مسئولیت های دوران حضور ایشان است؛ و این مسیر تعلیم و تربیت حتما نمی تواند به مجرد ظهور ایشان و به امید اعجازها و قدرت فوق بشری ایشان تعطیل شود. ❗️اگر دوران ظهور، هنگامه کامل شدن عقول است، پس «عقول» اولا باید باشند و به رسمیت شناخته شوند و در ثانی کامل وبالغ شوند و منفعل نشوند و به چیز دیگری تبدیل و یا تعطیل نشوند. 📌از همین رو فکر می کنم دست کم هر از گاهی می توان در کنار تعبیر نخست، از عبارت «معلم عالم» نیز بهره جست. معلمی که می تواند استعداد های شاگردانش را «با و و و » آنها از قوه به فعل تبدیل کند. علی جعفرآبادی 🔻🔻🔻 یادگیرنده مادام العمر باشیم: @TeacherasLLL