فضائل سوره توبه (#برائت) روی عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: «من قرأ هذه السورة بعثه الله یوم القیامة بریئا من النفاق...» از #پیغمبر_اکرم صلی الله علیه وآله وسلم روایت است که فرمود: هر کس این سوره را قرائت نماید خداوند او را در قیامت مبری از نفاق محشور فرماید. متن وترجمه البرهان فی تفسیر القرآن ج6 ص 116 روی عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم انه قال: من قرأ سورة الانفال و براءة فانا شفیع له و شاهد یوم القیامة انه بریء من النفاق و اعطی من الاجر بعدد کل منافق و منافقة فی دار الدنیا عشر حسنات و محی عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات و کان العرش و حملته یصلون علیه ایام حیاته فی الدنیا. مستدرک الوسائل ج4 ص340 از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر کس سوره های «انفال» و «توبه» را قرائت نماید من شفاعت کننده و گواهی دهنده برای او، در روز قیامت خواهم بود، مبنی بر اینکه او از نفاق به دور است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا، به او ده حسنه داده می شود و ده گناه از او پاک می شود و ده درجه بالا برده می شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی او در دنیا بر او درود می فرستند. #قران_بخوان @kalam_maesoumin

🛑 تمام خیر در #ولایت امیرالمومنین و #برائت از دشمنان ایشان است. 🖇 #دوشنبه_های_برائتی ⭕️ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیْهِ‌وَآلِهِ: ✅ﻣﻦْ ﺳَﺮّﻩُ ﺃَﻥْ ﻳَﺠْﻤَﻊَ ﺍﻟﻠﻪُ ﻟَﻪُ ﺍﻟْﺨَﻴْﺮَ ﻛُﻠّﻪُ، ﻓَﻠْﻴُﻮَﺍﻝِ ﻋَﻠِﻴّﺎً ﺑَﻌْﺪِﻱ، ﻭَ ﻟْﻴُﻮَﺍﻝِ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺎﺀَﻩُ ﻭَ ﻟْﻴُﻌَﺎﺩِ ﺃَﻋْﺪَﺍﺀَﻩُ. ⭕️رسول‌اڪرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: 🔰ڪسى ڪه دوست دارد خداوند تمام #خير و #خوبی را برای او جمع ڪند، پس بايد محبت و #ولایت (امیرالمؤمنین) علی علیه‌السّلام را بعد از من بپذیرد، و همچنین دوستان او را دوست بدارد و با دشمنانش #دشمنی_ڪند. 📚بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۲۷، ص ۵۵ الروافض الحیدری @ravafez_alhaydari

تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات اهل سنت؟؟ بعضی می گویند: روایتی هست که می گوید حضرت زهرا (سلام الله علیها) در ماجرای هجوم عوامل دستگاه خلافت به خانه آن حضرت، مهاجمان و سرانِ آنها را علنی و با ذکر نام لعن فرمودند پس تظاهر به لعن با ذکر نام شخصیت های مورد علاقه سنی ها، می تواند اقتدا به سیره حضرت فاطمه (سلام الله علیها) باشد. در پاسخ می توان گفت: «شرایط رویارویی» با «شرایط آتش بس» فرق دارد. در آن زمان عده ای آتش برای سوزاندن خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) آورده بودند و می خواستند امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را با وضع زننده ای بازداشت کنند بنابراین، شرایط رویارویی بود و طبیعی بود آن حضرت هم آنها را لعن کند و افکار عمومی نیز کاملا به ایشان حق می داد که واکنش متناسب نشان بدهند. اما بعدها امام علی(علیه السلام) که مولا و مقتدای ما هستند با حزب غاصبانِ خلافت آتش بس کردند و این آتش بس تا زمان ما نیز ادامه دارد. در شرایط آتش بس، اصل بر همزیستی و ادبیات ملایم است. امام علی(ع) در شرایط آتش بس، حتی در نماز جماعت ابوبکر شرکت می فرمودند. بنابراین شرایط ما با «شرایط خاص حضرت زهرا(س) هنگام حمله به خانه ایشان»، تفاوت جدی دارد. علاوه بر این، چند روایت معدودی که «لعن با ذکر نام» را مطرح می کنند اولا هیچیک از آنها سند صحیح ندارند ثانیا در عصر حاضر مرز محفل خصوصی و عمومی خیلی کمرنگ است و لعن با ذکر نام حتی اگر در محفل خصوصی باشد، عادت می شود و مفسده دارد. اساسا اینکه «نام مقدسات اهل سنت را بیاوریم و تظاهر به لعن با صدای بلند کنیم» در هیچ حدیثی با اسناد صحیح به شیعیان توصیه نشده است و این کارها از آداب خودساخته برخی از افراد است که بعدها به اسم آداب شیعی ترویج شده است. در اینجا چند نکته باید بیان شود: 1 - وحدت شیعه و سنی که دنبالش هستیم اصلا به معنای انکار مسایل قطعی تاریخی همچون غصب خلافت نیست. 2 - برائت از ظلم مورد تایید مدافعان وحدت است اما «تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات سنی ها» درست نیست و اهل بیت (علیهم السلام) نیز به شیعیان اینطور تعلیم نداده اند. 3 - وحدت یعنی همزیستی و رفتار نیکو و عدم تظاهر به لعن مقدسات سایر مذاهب با ذکر نام. البته افرادی مثل یزید و شمر را با ذکر نام نیز لعن می کنیم زیرا از مقدسات هیچیک از مذاهب اسلامی نیستند. 4 - لعن در مکتب تشیع به همان شیوه ای است که در زیارتنامه هایی که از معصومین(ع) تعلیم شده است یعنی «لعن ظالمان بطور کلی». #برائت #شیعه #وحدت