💰از گونی به برعنداز ۲۵شهریور در خانه بمانید من با کسی که برای کشورم ناامنی ایجاد کنه شوخی ندارم! خودی وغیر خودی حالیم نیست میگید نه برید در مورد نوع دستگیری روح‌الله زم و جمشید شارمهد و لیدرهای اروپایتان بپرسید

🔴قصه خون 🔹کلیپ «زوم بی‌نهایت» روایتی از آنچه در روزهای اغتشاشات ۱۴۰۱ بر سر این سرزمین آمد

فصل دوم جنگ که بچه بازی نیست(بخش اول) ♦️__اگر میخواهی بچه ات برای خودت باشد ، نگذار با پسر من بپرد مادر جعفر با این حرف آب پاکی را روی دست مامان ریخته بود . شوخی کرد ، اما واقعیت همین بود . جعفر الگویم شده بود . تا دیر می کردم مامان سراغم را از حاج خانم میانجی می گرفت . حق هم داشت . سرو ته ام را می زدی خانه شان بودم . جعفر مجوز همه کارهایم شده بود . هر جا که تا دیروز ممنوع بود با جعفر می رفتم . اولینش هم رودخانه . رودخانه را سالن سینما کرده بودیم . بچه ها جمع می شدند آن جا که برایشان فیلم پخش کنیم . جعفر و اکبر شیر غلامی یک ویدئو و تلویزیون از سازمان تبلیغات گرفته بودند . هن و هن کنان تا وسط رودخانه می کشیدیمشان . ویدئو که هیچ ، آن روزها تلویزیون هم در خانه ها پیدا نمی شد . اکبر با آن ریش پر و توپی خیلی بزرگتر از ما نشان می داد . بچه ها از او حساب می بردند . صدا از کسی در نمی آمد . طفلی ها به همان فیلم های بدون کیفیت راضی بودند . گوش تیز می کردند و به تلویزیون چشم می دوختند که کلمه ای را از دست ندهند . یک خاکفرج بود و یک مسجد صاحب الزمان . ما که خودمان را صاحب عله می دانستیم . هر وقت دلمان می خواست به هوای انجمن اسلامی به مسجد می رفتیم . همین انجمن هر کدام مان را از گوشه ای به مسجد کشانده بود . من ، جعفر ، اکبر ، منصور ، و کلی نوجوان دراز و کوتاه دیگر . مسجد و انجمن ، مدرسه دوم مان شده بود . درس و مشقمان را همان جا می نوشتیم . بعضی وقت ها شانسم می گفت و حاج آقا ترابی ، مسوول انجمن ، در مسجد بود . اول کفش هایم را در جا کفشی می گذاشتم . بعد می رفتم یک گوشه ای که در دیدش باشم ، دفتر کتابم را پهن می کردم . به ذوق اینکه بالای سرم بیاید ، کتابم را کمی ورق بزند ، دستخط خرچنگ قورباغه ام را برانداز کند و با لهجه اصفهانی اش تحسینم کند : بارک الله ! خوب درس بخوان . ادامه دارد ...

#کلام‌شهدا☘ شهید علی‌عباس‌ حسین‌پور🥀 خدایا احساس می‌کنم که اعضای تنم میله‌های زندانی هستند که مرا به اسارت خویش درآورده‌اند و تلاش مقرون من برای فرار از این زندان بی‌فایده است مگر به لطف و رحمتت. خدایا مرا در صف شهیدان قرار ده و توفیقی عطا کن تا هر چه زودتر جانم را نثار درگاهت گردانم.

🌷 شهید مصطفی چمران خدایا! پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه‏گرساز، تا فریب زرق و برق عالم خاکی، مرا از یاد تو دور نکند.

حاجۍمیگفت: این‌انقلاب؛آن‌قدرتلاطم‌وسختۍ داردڪھ‌یك‌روز؎شھداآرزومیڪنند زنده‌شوند‌و‌براۍدفاع‌ازاین‌انقلاب دوبار‌ه‌شھیدشوند❤️ ❬اللّٰھم‌صَلِّ‌عَلۍمُحَمـَّدوآلِ‌مُحَمـَّد!❭ #حاج‌قاسم🕊

پروردگارا، ما را نسبت به گناه حساس بگردان . . . !

در زمان غیبت کبری به کسی «منتظر» گفته می شود و کسی می تواند زندگی کند که منتظر باشد، منتظر شهادت، منتظر ظهور امام زمان(عج). شهید مهدی زین الدین

از خُدا خواسته ام همیشـه جیبم پُر پول باشد تا چند گره از مشکلاتِ مردم بگشائیم ! هر کس به خدا توکل کند خداوند هزینه او را کفایت میکند و از جایۍ ڪه گمان نمیبَرد به او روزۍ میدهد...🌿 #بخوانیم‌_از_او #شهید_ابراهیم_هادی

حاج حسین یکتا: اگه میخوای یه روز دور تابوتت بگردن امروز باید دور امام زمانت بگردی

اذان باصدای ملکوتی شهید ابراهیم هادی @kanalkhabari_shahid_gasemi

حلول ماه ربیع الاول مبارک اللهم ثبتنا و زد فی اخلاصنا لخدمت الاسلام و الولایه

فصل دوم صدای انقلاب(بخش دوم) ♦️حاج اقا ترابی یا در مسجد جمع مان می کرد یا خانه اش . کلای تفسیر و اخلاقش را از زنگ های تفریح مدرسه بیشتر دوست داشتم . هر جمعه از هول کلاس ، آخرین لقمه ناهار را قورت نداده ، می دویدم حاضر می شدم . روی پله های کوچه خانه حاج آقا میانجی منتظر جعفر می نشستم . همیشه اولین نفر سر کلاس حاضر می شدیم . در خانه حاج آقا ترابی باز بود . پرده برزنت را کنار می زدیم . دو اتاق کوچک و یک آشپز خانه نقلی . بی سر و صدا در اتاق کنار آشپزخانه می نشستیم تا دیگران برسند . سرو کله حضرات ، یکی یکی پیدا می شد . یا اللهی می گفتند و اتاق را منور می کردند . ابراهیم زارع با دیدن ما کلاه بافتنی اش را بر می داشت . به موهای چربش که به سرش چسبیده بود دستی می کشید و باز کلاه را تا ابروهایش پایین می آورد . پشت سر ابراهیم صورت تخس منصور باقری از لای در سرک می کشید . با آن هیکل ریز و نی قیلانش آن قدر آتش می سوزاند که مطمئن می شدی نصف بیشترش زیر زمین است . لب هایش از خنده کش می آمد و چشم هایش بسته می شد . منصور بیشتر اوقات با سید حسین رکن الدین می آمد . همسایه دیوار به دیوار بودند . هر چه منصور تخس ، حسین نقطه مقابلش بود . صدای پر و مردانه اش به هیکل لاغرش نمی آمد . حمید آوری فرد به منصور که می افتاد دیگر کسی حریفشان نبود . تا داخل می شد دنبال منصور چشم می گرداند و کنارش می نشست . نفر بعد اکبر شیر غلامی بود . با موهای پر پشت و ریش پر ، حکم پدر جمع را داشت . هرکس می آمد سر و صدایمان اوج می گرفت . به همدیگر حاج اقا و برادر خوش آمدید می بستیم . تا می آمدیم ساکت شویم سرو کله نفر بعد پیدا می شد . مجید ظهرابی پشت سر اکبر وارد می شد . مرتب و اتو کشیده . از همان موقع معلوم بود یک چیزی می شود . آخر هم دکتر شد . در جواب مزه پرانی های ما ، با لبخندی ، دندان های سفید و مرتبش را نشانمان می داد . برادران موسوی ، همیشه باهم می آمدند . صادق و کاظم . صادق از همه قد بلندتر بود . صورت سفیدش از تمیزی برق می زد . پشت سرش کاظم که کوچکتر بود می آمد . خلق و خو و ادبش از روی صادق کپی شده بود . سلان می کرد و لپ هایش گل می انداخت . چشم های هادی رزاقی ، قبل از خودش داخل می آمد . پشت عینک ریزشان می کرد و از لای پرده سرک می کشید . بی سرو صدا یک گوشه دو زانو می نشست . چشم های پف کرده ابوالفضل مرادی شبیه کسانی بود که تازه از خواب بیدار شده اند . سرک می کشید و داخل می شد . علی صالحی ، آخرین نفر می آمد . در راهم پشت سرش می بست . به تکاپو می افتادیم که بالای اتاق برایش جا باز کنیم . از همه بزرگتر بود . صورت استخوانی اش با آن ابروهای پیوندی و بینی کشیده همیشه جدی بود . با همه مان دست می داد و حالمان را می پرسید . نوجوان های دراز و کوتاهی که گفتم این ها بودند . جمعشان که جمع می شد حاج آقا ترابی درس را شروع می کرد . قاب بزرگ و قهوه ای عینک نصف صورتش را می گرفت . سوال هایم را قبل از این که بپرسم ، جواب می داد . انگار فکرم را می خواند . وسط درس مزه می پراندیم و ریز می خندیدیم . دستی به تارهای موی چسبیده به کف سر می کشید . نگاه مهربانش را مساوی بینمان تقسیم می کرد . با لبخند منتظر می شد آرام بگیریم و حرفش را ادامه می داد . در خانه آقای ترابی این قدر بهمان خوش می گذشت که رفتن مان با خودمان بود ، برگشتن مان با خدا . بوی خوشمزه غذا خودش را از آشپزخانه به اتاق می رساند و شکم مان را صابون می زدیم که شام دور هم هستیم . ادامه دارد ...

💌 #کــلام‌شهـــید 🌱آنچه تلخ و اسفبار است این است که شیعه چه بد با غیبت مولایش خو کرده است ؛ چه ناجوانمردانه بریدن از مولا برایش عادت شده است. چه بی‌معرفتیم ما که اصل کل خیر برایمان فرعی شده است. شهید#حجت‌الله_رحیمی🕊🌹

ظهور اتفـاٖق‌می‌افتد ولی‌‌مهم‌ایـن‌اسـت‌که‌مـآ کجاي‌ایـن‌ظهـور‌بـاشیـم.. #شهیدانه🕊 #امام_زمان🌱

🌱‹المُقَدمُ‌المَامُول..› یکی از نام‌های ‌امام‌زمان‌ است یعنی خواستن‌او، ترجیح دارد به هر آرزوی دیگری.. #امام_زمان ♥️

#مثلِ_ابراهیم ابراهیم‌به‌تنهاچیزی‌که‌فڪر‌نمیڪرد مادیات‌بود‌وهمیشه‌میگفت: روزۍ‌راخدا‌می‌رساند‌برڪت‌پول‌مهم‌است ڪاری‌هم‌که‌براۍخداباشد برڪت‌دارد..

شجاع کسی نیست ك نترسه! کسیِ ك میترسه و میگه خدایا ببین من می ترسم! ولی با وجود ترسم میرم جلو ... چون تو رو دوست دارم و بهت ایمان دارم :) -شهیدمصطفی‌صدر‌زاده-

🌱خیلی به پاک بودن و حلال بودن متعلقاتش اهمیت می‌داد. از مهمترین ویژگی‌های اخلاقی‌اش چشم پاکی‌اش بود. گاهی اوقات من و مادرم تو خیابان از کنارش رد می‌شدیم و اصلاً متوجه ما نمی‌شد. برای ازدواج یکی از مشاور‌های اصلی‌اش بودم. به اخلاق هم آشنا بودیم و ملاک‌های هم را می‌شناختیم. خیلی به حجاب اهمیت می‌داد، به نجابت و اخلاق هم همینطور. شهید مدافع حرم #حمید_اسداللهی

#مولای‌من‌مهدی‌جان ❤️ مـا همـانیـم ڪہ از عشـق تـو غفلـت ڪردیـم🥀 بـا همہ آدمیـان غیـر تـو خلـوت ڪردیـم💔 سـال هـا مے گـذرد، منتظـرے بـرگـردیـم 🌤 و مشخـص شـده مـاییـم ڪہ غیبـت ڪردیـم🍂 #امام_زمان

🔰اخلاق نیکو 🔹علی یک اخلاق قشنگی داشت. اگر متوجه می شد غریبه ای هم مشکل دارد، قلبا افسوس می خورد. انگار که رفیق خودش است. می گفت: ای خدا کاش می شد برایش یک کاری کنیم. اگر خودش نمی توانست کمکی کند، با اطرافیان صحبت می کرد... شهید#علی_خلیلی🕊🌹

❣ #عــند_ربـهم_یــرزقون در انتخاب دوست خیلی سفارش داشت. بسیاری از دوستانم کسانی بودند که اگر دوستی‌ام را با آن‌ها ادامه داده بودم، قطعا در زمینه‌های مختلف سقوط کرده بودم. خدا را شکر که استاد مجید کمک کرد و من تمامی دوستان سابق خود را که اهل همه نوع خلافی بودند کنار گذاشتم و الحمدلله در کنار دوستان جدید توانستم در زمینه‌های ورزشی و درسی و ... موفق باشم. #شهید_مدافع_حرم_مجید_صانعی

از شهید آوینی پرسیدند:شهدا چه ویژگی خاصی داشتند که به این مقام رسیدند؟؟ گفت:یکی را دیدم سه روز در هوای گرم خط مقدم جبهه روزه گرفته بود؛ هرچه از او سوال کردم برادر روزه مستحبی در این شرایط واجب نیس خودت را چرا اذیت میکنی؟!جواب نداد... وقتی شهید شد دفترچه خاطراتش را ورق میزدم نوشته بود: خب اقا مجید یک سیب اضافه خوردی جریمه میشی سه روز، روزه بگیری تا نفس سرکش را مهار کرده باشی...!