1⃣) فقره اوّل: بحث از تعبیر مفرد 👈👥ادباء تعبیر {مفرد} را در هر بحثی به یک معنای خاصّی ترجمه می نمایند مثلا در تعریف کلمه زمانی که بحث از معنای این تعبیر می شود، می گویند: {مفرد در تعریف کلمه در مقابل مرکّب است} و هکذا؛ از این رو در لا نفی جنس لازم است روشن گردد که مراد نحویّون از تعبیر {مفرد} در مقابل چه اصطلاحی می باشد. 🏃🏃با تورّق کتب نحوی در می یابیم که ایشان مفرد را در مقابل مضاف و شبه مضاف قرار داده اند و در تفسیر آن گفته اند: {این تعبیر شامل سه مصداق می شود: ۱) فرد مذکّر در همانند: لا رجلَ فی الدَّار. ۲) دو فرد مذکّر یعنی مثنّی در همانند: لا رجلَین فی الدَّار. ۳) سه فرد به بالا از مذکّر یعنی جمع در همانند: لا رجالَ فی الدَّار.} ✏️بنابراین این گونه تصوّر نگردد که مراد نحویّون از تعبیر مفرد، یک فرد مذکّر می باشد تا در نتیحه مثنّی و جمع از تحت آن خارج شود بلکه مراد در مقابل مضاف و شبه مضاف است کما مرّ. 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

2⃣) فقره دوّم: بحث از نحوه نفی جنس کردن لا در صورت مفرد بودن اسم آن 📝نفی جنس کردن لای نفی جنس نسبت به هر سه مصداق تعبیر مفرد، متفاوت می باشد لذا گفته می شود: 🔻لا رجلَ فی الدَّار، نفی جنس مرد در خانه می نماید یعنی هیچ جنس مردی در خانه نیست به همین جهت جایز نیست گفته شود: {لا رجلَ فی الدار بل رجلان} زیرا متکلّم با بیان تعبیر {لا رجلَ} در حقیقت درصدد است نفیِ جنس مرد بودن نماید. 🔻متکلّم با استعمالِ {لا رجلَین فی الدَّار}، درصدد است نفی وجود مثنّی نماید یعنی دو فرد (مثنی) را از خانه نفی کرده است به همین جهت در این کلام نیز شاید چنین احتمال رود که وجود دو فرد مذکّر (مثنّی) نفی شده لکن نسبت به نفی یک فرد مذکّر سخنی به میان نیامده است لذا ممکن است گفته شود که این کلام یعنی لا رجلَین فی الدَّار این مطلب را اثبات نمی کند که یک فرد مذکّر در خانه نیست و چنین احتمالی موجود می باشد. 🔻لا رجالَ فی الدَّار، نفی جنس جمع بودن مرد در خانه می نماید یعنی هیچ جمع مردی در خانه موجود نمی باشد به همین جهت ممکن است یک مرد یا دو مرد در خانه وجود داشته باشند. 📚همان طور که صاحب الحدائق الندیّه، جلد ۱، صفحه ۴۰۷ در شرح فرازی از متن صمدیّه می فرماید: {النوع الرابع من انواع النواسخ: لا النافیه للجنس ای جنس اسمها؛ ان مفردا فمفردا او مثنّی فمثنّی او جمعا فجمعا}؛ 👈و سپس در رابطه با نفس جنس مثنّی و جمع می فرماید: {و معنی نفی الجنس فی المثنّی و الجمع نفی کلّ مثنّی و کل جمع}؛ یعنی معنای نفی جنس در مثنّی و جمع، نفی هر مثنّی و هر جمع می باشد‌ به عبارتی دیگر لای نفی جنس، مثنّای موجود و جمع موجود را نفی می نماید به تعبیری متکلّم در همانند لا رجالَ فی الدَّار درصدد است که نفی جمع کند یعنی بگوید در خانه جمع افراد مذکّر موجود نیست لکن شاید یک نفر در آن وجود داشته باشد و هکذا در مثنّی. ✔️بنابراین برای نفی جنس مرد در خانه، هیئت {لا رجلَ} وجود دارد و برای نفی مثنّی در خانه، هیئت {لا رجلَین} وضع گردیده و برای نفی جمع مرد در خانه، هیئت {لا رجالَ} موجود است. 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

#زِیَادَة_تَوضِیح: 📝توضیح آن که: همان طور که بیان شد تعبیر مفرد در مقابل مضاف و شبه مصاف می باشد و مراد از آن، هم فرد مذکّر همانند {لا رجلَ} و هم مثنّی همانند {لا رجلَین} و هم جمع همانند {لا رجالَ} می باشد یعنی منظور از کلمه مفرد در این بحث، مفرد و مثنّی و جمع است و از طرفی گفته شده است زمانی که اسم لای نفی جنس، مفرد باشد مبنی خواهد شد به همین جهت: 👈 اسم هر سه مثال: 1⃣لا رجلَ فی الدَّار 2⃣لا رجلَین فی الدَّار 3⃣لا رجالَ فی الدَّار بنابر قول برخی از نحویّون، مبنی می باشند و بناء آن ها بنا بر آن چه که منصوب می شوند، است مثلا زمانی که رجل در حالت مفرد باشد و در کلامّ رایت رجلاً باشد نصب آن به حرکت می باشد یعنی { ً } لذا وقتی مبنی بر لا نفی جنس می شود مبنی بر فتح خواهد بود و زمانی که رجل در حالت مثنّی باشد و در کلام رایت رجلین باشد نصب آن به حرف می باشد یعنی {-َین} لذا وقتی مبنی بر لا نفی جنس می شود مبنی بر یاء خواهد شد. 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

#فائده 📜شاید در در مقام ‌تدبّر و تفکّر، سوالی به ذهن خطور نماید و آن این که در همانند {لا رجالَ فی الدَّار} تعبیر رجال جمع می باشد و همان طور که در جای خود به اثبات رسیده است، جمع یکی از خصوصیّات اسم بوده به همین جهت این سوال پیش می آید که این خصوصیّت یعنی جمع با علّت بنایی که علمای علم نحو برای اسم مفرد لای نفی جنس بیان کرده اند، تعارض نمی کند؟ 🏃با رجوع به برخی از کتب نحوی در می یابیم که برخی از شارحین نیز نسبت به چنین سوالی التفات داشته اند و لذا در مقام پاسخ از آن نیز برآمدند؛ به همین جهت لازم است به بیان این سوال و جواب بپردازیم؛ 🗣صاحب مکرّرات المدرّس در مساله {لا زیدین} به دو اشکال اشاره نمودند لکن آن چه که ما نحن فیه لازم است به آن پرداخته شود، اشکال دوم است یعنی می فرماید: {دوّم: این که تثنیه و جمع از مختصّات اسماء است، [لذا] چرا با علت بناء معارضه نکرده [است] }؟! ✏️ایشان بعد از بیان اصل اشکال، به جواب آن می پردازد و می فرماید: {و اما جواب از اشکال دوم این است که مختصّات اسم با علّت بناء در صورتی معارضه می کند که [آن خصوصیّت] وارد بر علّت بناء باشد [نه این که علّت بناء وارد بر خصوصیّت شود] چون للوارد قوّه و تسلّط علی المورود}. 📙توضیح بیان ایشان: در میان نحویّون قائده ای موجود است به این مفاد که: {للوارد قوّه و تسلّط علی المورود} یعنی امری که وارد بر چیزی شود یعنی مورود، یک قوّت و تسلّطی دارد که آن مورود از چنین قوّتی برخودار نیست؛ در ما نحن جمع بودن که یکی از اختصاصات اسم است در کلمه رجال می باشد و سپس این کلمه با وجود چنین خصوصیتی، اسم برای لا نفی جنس گردید و همان طور که در جای خود به اثبات رسید اسم لای نفی جنس در صورت مفرد بودن، مبنی می شود به همین جهت "وارد" در ما نحن فیه همان علت بنایی است که اسم لای نفی جنس به جهت آن مبنی گشته است و "مورود" همان خصوصیتی است که در رجال وجود دارد یعنی جمع؛ از طرفی گفته شد للوارد قوه و تسلط علی المورود به همین جهت وارد که همان علّت بنایی است که سبب مبنی شدن اسم لای نفی جنس گشته است، از قوّت و تسلطی برخوردار است که مورود یعنی خصوصیت موجود در رجال از چنین قوتی و تسلطی برخوردار نمی باشد‌ لذا خصوصیت جمع با علّت بناء معارضه نمی کند. 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

#سوال شماره: #۰۲ ❓ملاک نحویّون برای تعیین اعرف معارف و رتبه بقیه معارف درست می باشد یا خیر؟ به عبارتی آیا مقتصای حال تعیین می کند که کدام یک از معارف، اعرف است یا دلایلی که نحویّون بیان کرده اند؟ #بیان_آدرس_جهت_مطالعه: همع الهوامع، جلد ۱، صفحه ۱۸۵. 🗣توجّه: در پایان بحث، ان شا الله یک جمع بندی اجمالی ارائه می گردد. #پایان بحث ساعت: ۲۱:۰۰ ✅✅محتوای دوازدهم 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #برگرفته از گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

#پاسخ سوال شماره: #۰۲ ✳️از میان دوستان برخی دلایلی که نحویّون مطرح کرده اند را قبول داشتند و ظاهر عبارت برخی دیگر نیز گویای این بوده که ملاک در تعیین اعرف معارف، مقتضای حال می باشد. 🗣به نظر می رسد آن دسته از رفقایی که مقتضای حال را ملاک تعیین قرار داده اند، مسیر درست تری را در پیش گرفته اند لذا در این باره برخی از دوستان تعابیری مناسبی را به کار برده اند لکن قبل از بیان پاسخ‌ سوال، ذکر یک ‌نکته لازم است و آن این که قبل ورود در هر مبحثی، ابتدا باید مشخّص کنیم که آن مسئله مربوط به کدام یک از علوم می باشد تا برای اثبات و نقد آن بتوانیم ادله ای متناسب با آن علم را ذکر کنیم. 👈در ما نحن فیه نیز باید توجّه داشت که مسئله "معرفه و نکره" از مباحث نحوی نمی باشد چون نه با تعریف علم نحو تناسب دارد و نه با موضوع آن؛ به همین جهت بحث معرفه و نکره از مباحث علم بلاغت است فتامّل. #بیان پاسخ سوال: از آن جایی که مبحث معرفه و نکره از مباحث علوم بلاغی است لذا تعیین اعرف معارف که متفرّع بر بحث معرفه و نکره می باشد نیز تابع مقتضای حال است به همین جهت نمی توان به صورت کلّی گفت که ضمیر اعرف معارف است و یا اسم اشاره اعرف معارف می باشد و... زیرا ممکن است طبق مقتضای حالی، اسم اشاره اعرف از ضمیر باشد و طبق مقتصای حال دیگر علم اعرف از ضمیر باشد و هکذا. #ادامه_پاسخ:👇

#جمع بندی پایانی این که نحویّون گفته اند: ملاک در اعرفیت عدم وجود احتمال خلاف و به تعبیری واضح تر بودن است، صحیح است امّا این واضح تر بودن را مقتضای حال مشخص می کند نه دلایلی که ایشان ذکر کرده اند. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #برگرفته از گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

معرّفی کتاب الالفیّه فی علمِ النَّحوِ للسّید علی خان المدنی #معرفی_کتاب 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️