✅ #غاصب، ضامنِ عین است ... ⚠ «ضامن عین»، یعنی اگر این مالی که #غصب شده، حتی بدون کوتاهی غاصب از بین برود یا آسیب ببیند، غاصب در صورت از بین رفتن مال، یا قیمت آن یا مِثْلِ همان چیز را باید به صاحبش بدهد و در صورت آسیب دیدن مال، غاصب باید خسارت را جبران کند. 📝 اگر چیزی که غصب شده «قیمی» باشد (مثل آن، از جهت خصوصیاتی که در جلب تقاضا دخالت دارد، فراوان نیست)، مثل گاو و گوسفند، باید قیمت آن را بدهد و چنانچه قیمت بازار آن به واسطۀ اختلاف عرضه و تقاضا فرق کرده باشد، به فتوای آیت‌الله سیستانی باید قیمت وقتی را که تلف شده بدهد؛ اما امام خمینی می‌فرمایند احتیاط آن است که بین قیمت روزی که آن چیز غصب شده تا قیمت روزی که غاصب می‌خواهد بهایش را پرداخت کند، بین غاصب و مالک مصالحه شود. 📝 و اگر چیزی که غصب شده و از بین رفته «مثلی» باشد (مثل و مانند آن از جهت خصوصیاتی که در جلب تقاضا تأثیر دارد، فراوان است)، مانند گندم و جو، باید مثل همان چیزی را که غصب کرده بدهد؛ ولی چیزی را که می‌دهد باید خصوصیات نوعی آن، که در جلب تقاضا تأثیر دارد، مانند چیزی باشد که آن را غصب کرده و از بین رفته‌است، مثلاً اگر از قسم اعلای برنج غصب کرده، نمی‌تواند از قسم پست‌تر بدهد.