✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شبهات_غدير ٢»         روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٠۶ ✍️ مناسبت روز: امروز هشتمین روز از «#دهه‌ی_ولایت_و_امامت» و شب عید سعید غدیر است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با یکی از سؤالات و شبهات#غدیر آغاز می‌نمائیم: ❓از آنجا که حدیث غدیر متواتر است و در سند حدیث غدیر هیچ‌کس نمی‌تواند تشکیک کند، لذا برخی از افراد در متن حدیث و در معنای کلمه «مولا» اشکال کرده‌اند که در جمله‌ی «من کنت مولاه»، کلمه «مولا» به معنای سرپرست و صاحب اختیار نیست؛ بلکه به معنای دوست است! لذا منظور پیامبر(ص) در حدیث غدیر این بوده که هر کس من دوست اویم، علی (ع) نیز دوست اوست! ✅ در پاسخ به این مسئله، توجه شما را به چند نکته جلب می‌نمائیم: 1️⃣ در آیه تبلیغ، حکم شدیدی برای عدم رساندن این مطلب توسط پیامبر (ص) قرار داده شده! و خداوند می فرماید: «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ...»: «ای پيامبر، آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان، که اگر چنين نکنی، امر رسالت را ادا نکرده‌ای! خدا تو را از (شر) مردم حفظ می کند...» (مائده/۶٧) با عنایت به جمله فوق‌الذکر، این تهدید الهی نمی‌تواند در رابطه با موضوع نه چندان مهمی مانند دوستی باشد! و در ادامه آیه نیز آمده: که خدا تو را از (آزار و شر) مردم حفظ می‌کند! حال سؤال اینجاست، مگر دوستی خطری ایجاد می‌کند که خدا باید پیامبرش را از آن حفظ کند؟ پس قطعاً این مساله، مربوط به خلافت و ولایت است که بسیاری به آن طمع داشتند و بخاطر آن ممکن بود حتی به پیامبر خدا، آسیب برسانند! در ضمن طبق احادیث معتبر شیعه و سنی، مردم قبل ازغدیر خم، به دوستی و نزدیکی پیامبر (ص) با امیرالمومنین(ع) کاملاً آگاه بودند، بنابراین طرح مجدد این موضوع، نمی‌تواند چنین اهمیتی داشته باشد! همچنین در آیه «اکمال» که در مورد روز غدیر نازل شده، خداوند می‌فرماید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا…»: «امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین نهایی شما پذیرفتم...» (مائده/٣) آیا دوستی امیر لمومنین(ع) چنان اهمیتی دارد که دین خدا به آن، کامل می‌شود که اگر چنین هم فرض کنیم، این خود، بالاترین دلیل بر افضلیت حضرت علی (ع) برای امامت و خلافت بعد از پیامبر (ص) است! 2️⃣ طبق روایات شیعه و سنی، پیامبر (ص) قبل از گفتن «من کنت مولاه» از جمعیت پرسیدند: «أَلَسْتُ أَوْلَى بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ؟» یعنی چه کسی نسبت به شما از خود شما سزاوارتر است و امر او را بر امر خودتان مقدم می کنید؟ و مردم جواب دادند: خدا و پیامبرش (ص)؛ سپس حضرت فرمودند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ» لذا از قرینه کلام، کاملاً معلوم است که این جمله به این معنی است که «هر کس من، نسبت به او از خودش سزاوارترم زین پس، علی (ع) نسبت به او از خودش سزاوارتر است و صاحب اختیار اوست!» 3️⃣ روز غدیر هر چند در ایام پایانی اسفند ماه بوده اما آفتاب گرم عربستان بطوری بوده که در کتب تاریخی آمده که مردم ردای خود را زیر پا و بالای سر خود نگاه می‌داشتند لذا مسلماً روا نیست که بگوییم مردم در این گرمای شدید، حدود سه روز برای اعلام موضوع نه چندان بزرگی مانند دوستی، معطل شدند بلکه حتماً مسئله بسیار مهمتر و برای مسلمانان آن‌چنان حیاتی بوده است! 4️⃣ طبق تصریح کتب شیعه و سنی، افراد حاضر در روز غدیر از کلمه «مولا» معنای «خلافت الهی» را برداشت نموده‌اند! چراکه پس از آن خلیفه اول و دوم به حضرت امیر، چنین تبریک گفتند: «هنیئاً لک یا بن أبی طالب أصبحتَ مولای و مولى جمیع المؤمنین و المؤمنات»: «مبارک باد بر تو اى پسر ابى طالب که مولاى من و مولاى تمام مردان و زنان مؤمن گردیدى» (مسند احمد، ج۴، ص٢٨١) و سپس همه‌ی مردم با ایشان بیعت نمودند، لذا هر انسان معقولی می‌داند که دوستی، نیاز به تبریک اینچنین و بیعت کردن، ندارد! ✍️ هرچند ادله دیگری نیز در این زمینه وجود دارد، اما قطعاً برای یک انسان بدون غرض و منطقی، همین ادله کفایت می کند!