‍ ‍ 🍃اوایل تابستان بود با رفقا قرار گذاشته بودیم تو این شب های خنک تابستان،به گلزار بیاییم و طی یک حرکت خودجوش نوشته های روی مزار شهدارو که کم رنگ شده بودند رنگ بزنیم. ایام ماه رمضان بود،یه شب بعد از افطار طبق قرار هر شب راهی گلزار شدیم و دست به کار. در حین رنگ زدن بودیم که جوانی قدبلند و خوش چهره نظر مرا به خود جلب کرد لباس ساده ای به تن داشت و چفیه ای سفید به روی شونه اش.نزدیک ما آمد.. بعد از سلام و احوالپرسی از ما پرسید: -شهیدی به نام عجب گل غلامـے میشناسید؟ -بله چطور مگه؟! -قطعه سنگـی امانت دست بنده ست،به شما میدهم لطفا به همسر یا مادر بزرگوار شان تحویل دهید.این سنگ متعلق به بارگاه آقـ✨ــا #ابوالفضل_العباس میباشد. این را که گفت حالم دگرگون شد سنگ را ازش تحویل گرفتم،خداحافظی کرد و رفت. و ما هاج و واج به این سنگ کوچک اما معطر نگاه می‌کردیم،اصلا مونده بودیم ایشون کی بود و چطوری این سنگ را به ما داد؟!! خلاصه این سنگ بین دوستان دست به دست میشد و بر سر اینکه هرکس فقط یک رکعت نماز بر رویش بخواند دعوا بود!!! دوستانم از قبل سنگ متبرک را داخل یک جانماز به همراه تربت کربلا و عطر حرم امام رضا ع بسته بندی کرده بودن و آماده برای خانواده شهید. وقت موعد فرا رسید،5نفری به سمت مزار شهید رسیدیم، مادر و همسر شهید نشسته بودند پس از عرض ادب و فاتحه،بنده با احترام امانتی را تحویل مادر بزرگوارشان دادم، اما نمیدانم چه شد هر دو زدن زیر گریه و ما متعجب ان ها را نگاه میکردیم.... چندی بعد مادر شروع به صحبت کرد: ماهر پنج شنبه شب سر مزار عجب گل می آییم و تا خود صبح کنارش می نشینیم، صبح جمعه دعای ندب

نشینیم، صبح جمعه دعای ندبه را میخوانیم و بعد میرویم،چندهفته پیش،صبح جمعه،وقتی از نماز برمیگشتم دیدم جوانی خوش سیما ،سبز پوش،کنار مزار عجب گل نشسته!! تعجب کردم و خودم رو رسوندم کنارش. باورتان نمیشود چه عطر خاصی درهوا پیچیده بود... بهم سلام کرد و گفت: -مادر کجا بودید؟ منتظرتان بودم -رفته بودم نماز جماعت داخل مهدیه، چرا؟ -خواستم به شما عرض کنم قطعه سنگی از مزار #حضرت_ابولفضل در راه است به زودی توسط دوستان ما به دست شما خواهد رسید. سنگ مزار پسرتان را نگذارید،وقتی رسید ان را داخل سنگ قبر بگذارید. من اومدم چیزی بگم که دیدم پا شد و خداخافظی کرد وکم کم از ما دور شد و رفت،و آن عطر خاص هم کم شد... داشتم با خودم فکر میکردم که ایشون کی بود اما اون مرد ناپدید شده بود از اون روز منتظر این امانتی بودم تا اینکه امشب شما ان را به ما تحویل دادید،به خودم آمدم دیدم چنان محو صحبت های مادر شهید شده ایم که سر و صورت همه ی دوستان خیس است...آخه هنوز باورمان نمیشد این قطعه سنگ متبرک به وسیله ما به دست مادر شهید برسد. 🌷شهید والامقام«عجب گل غلامی» متولد 1374 در شهرستان بردسیر زندگی می‌کرد و در مورخ 14 فرودین 1397 در منطقه بوکمال به شهادت می رسد.🌷 #شهید_عجب_گل_غلامی#_مدافع_حرم_کرمان

دوست شهیـــد من😍 خنده نکن، دلا رو دیوونه نکــن⭕️☺️ 🎤 #حسین_دانش ✨🌷🌷🕊🕊🕊🌷🌷✨

#تولدت_مبارك_قهرمان♥️🌱 یاد #حاج_احمد بخیر که میگفت: (فرمانده‌ای که #عدالت ندارد #ولایت هم ندارد) حاج احمد! کاش زودتر یه خبری ازت برسه بلاتکلیفی بد دردیه:) #حاج_احمدبرگرد❤️

「°°•°↷✿ • . بـہ آیتــ الله بہجتــ گفتنـد: چـہ کارکنیـم تا آدم بشویـم؟ فرمـودند:نگـویید چکار کنیـم!بلکہ بگـویید چـہ کار نکنیـم تا آدم بشویـم...

‌ [ یڪ‌لحظہ‌بپرسیم‌زخودانصافاً این‌هفتہ‌براےاو‌چه‌کاری‌کردیم(: ] #اللھم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱

#تلنگــرانـــہ✨ آیٺ الله جـاودان مےفرمـودند✨: ↓ °• ‌اگہ کسےدرجنگ #شهـیدبشہ یڪبارشهـیدشده اماکسے اگہ باهواےِ نفـس خودش بجنگه #هرروزشهـیدمیشہ •°

Γ⛈°🌙 ..》°○ شهیـد بیدارت میڪند✨ شهیـد دستت را میگیرد👐🏻 شهیـد شهیـدت مےڪند اگرڪه بخواهی♥️~/ فرقـی نمی ڪند...🍭 " فڪه " و " اروند" یا " دمشق " و "حلب"🎈 یا " صعده "و " صنعا " ...و این را بــدان: 『هر ڪسی با یڪ شهیدی خو گرفت روز محــشــــــر آبــــرو از او گرفتــ🧡』 #شَھیدانہ:)

#بســـــم_ربِّ_العشــــــــــق رمـــــان #طعـــــم_سیبـــ به قلم⇦⇦🍁بانو.میـم.سـرخه ای🍁 قسمٺـ دوم: تلوزیون رو روشن کردم.برفک تموم صفحه رو گرفته بود...منم از خدا خواسته برای این که بحثو عوض کنم گفتم: -مامان جون تلوزیون خراب شده!!! مادربزرگ با خونسردی گفت: -چیزی نیست مادر.عمرش داره تموم میشه.هر وقتکی که اینطوری میشه پسر مهناز خانم میاد اینجا و درستش میکنه.الانم زنگ میزنم بیاد تا ببینم چش شده باز!!! دستمو مشت کردم محکم فشار دادم که ناخونام فرو رفت توی دستم.مادر بزرگ از جاش بلند شد تا زنگ بزنه به مهناز خانم. سریع از جام بلند شدم و گفتم: -آخ مادر جون!!!من باید میرفتم جایی اصلا حواسم نبود... مادر بزرگ برگشت سمتم گفت: -کجا مادر!!؟؟؟بمون مهمون میاد زشته! چشمامو تنگ کردم و گفتم: -زود برمیگردم مادرجون.دیرم شده!! مادر بزرگ نفسی کشیدو گفت: -باشه مادر برو!ولی... -ولی چی مادر جون؟؟ -داری میری تو راه برو همین روبه رو دم خونه ی مهناز خانم به پسرش بگو بیاد که من دیگه زنگ نزم. چشمامو محکم بستم و بازکردم گفتم: -نه مادر جون واقعا دیرم شده!!! -از دست تو دختر باشه برو خودم زنگ میزنم. آماده شدم چادرمو سرم کردم و یریع از خونه رفتم بیرون. از در که رفتم بیرون یه نگاهی به در خونه ی علی انداختم و سریع راهمو کج کردم و رفتم. سر خیابون مادر بزرگ یه پارک نسبتا بزرگ بود حدودای ده دقیقه تا یک ربع تا اونجا راه بود. پیاده رفتم تا رسیدم. داخل پارک شدم.راه اندکی رو قدم زدم تا رسیدم به یه نیمکت و همونجا نشستم. با خودم فکر کردن که شاید اگر می موندم و علی می اومد بهتر بود!! ولی بعد باخودم گفتم که نه بهتر شد که اومدم بیرون وگرنه از خجالت آب میشدم.شایدم دستو پامو گم میکردم. از مادربزرگم که بعید نیست هر حرفیو بزنه و اون بنده خدا رو هم به خجالت بندازه!!دیگه میشد قوز بالا قوز!!! حالا هم که اومدم بیرون و نمی دونم علی کی میره خونه ی مادربزرگ و کی برمیگرده! تصمیم گرفتم نیم ساعتی توی پارک بشینم... توی همین فکر بودم که یک دفعه متوجه ترمز یه موتور جلوی پام شدم.قلبم ریخت.خودمو سریع جمع و جور کردم. موتور دو ترک بود.ترک پشت موتور با یه لحن نکبت باری گفت: -به به خانم خشگله!اینجا چی کار میکنی. قلبم شروع کرد به تپش!از جام بلند شدم سریع راهم رو کج کردم و رفتم سمت دیگه ای ولی متوجه شدم دارن میان دنبالم!! اومدن طرفم و یکیشون گفت: -منتظر کی بودی؟!خالا کجا با این عجله؟!برسونمت! حرصم گرفته بود و از طرفی پاهام از ترس توان خودشو از دست داده بود!!!یه لحظه دورو بر پارک رو نگاه کردم و زدم توی سر خودم.هیچکس توی پارک نبود! انگار به بن بست خوردم.هیچ راه فراری نداشتم.همینطور که ایستاده بودم و دنبال راه فرار میگشتم... یکی از اون پسرای ولگرد چادرمو از سرم کشید... دیگه هیچ چیزی نفهمیدم. پام پیچ خوردو افتادم روی زمین شروع کردم به جیغ کشیدن و بلند بلند گریه کردن... پوشیم پهش زمین شد... غیر از صدای خنده ی اونا چیزی نمی شنیدم... ادامه دارد... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 متـــــڹ بالا نوشتهـ ے: 🍁بانو.میـــــم.سُرخِـــــه

#بســـــم_ربِّ_العشــــــــــق رمـــــان #طعـــــم_سیبـــ به قلم⇦⇦🍁بانو.میــم.سرخه ای🍁 قسمٺـ سوم: متوجه پیاده شدن یکی از پسرا از روی موتور شدم.دیگه حس کردم آخر عمرم رسیده! اومد طرفم چشمامو بستم... گوشیم رو از روی زمین برداشت... زیر لب گفتم یا ضامن آهو...عکسام! یک دفعه صدای فریاد اومد سریع برگشتم و دیدم یکی از پسر ها روی زمین پرت شده و موتور هم یک طرف افتاده... اون یکی هم که گوشی من دستش بود گوشی رو پرت کرد روی زمین و برگشت طرف موتور... بیشتر که دقت کردم تا بتونم ببینم چه اتفاقی افتاده دیدم که علی گل آویز شده با اون پسرا!!!قلبم درد گرفت... گوشیمو برداشتم و از روی زمین بلند شدم و ازشون دور شدم و از دور علی رو نگاه میکردم و فقط بلند بلند گریه میکردم... از ترس پاهام میلرزید. بی اراده جیغ میکشیدم علی با هرمشتی که میزد دوتا مشت میخورد... اصلا حواسم به اطرافم نبود که کسی نیست و بلند فریاد میزدم کمک!! انقدر دعوا عمیق بود که لباس سفید علی قرمز شده بود... نفهمیدم چی شد!!!ولی بعد از چند ثانیه لنگ لنگ موتورو برداشتن و فرار کردن... صدای موتور توی گوشم پیچید... اونا رفتن و من قلبم از شدت تپش درد گرفته بود... چند دقیقه ای بین منو علی سکوت بود اون خیره به دستای خونیش و منم خیره به صورتش... کم کم برگشت و بهم نگاه کرد. چادرم افتاده بود کنار نیمکت.نگاهی انداخت بهش و بعد رفت تا برش داره.با همون دست های خونیش چادرمو برداشت.و یه قدم اون نزدیک میشد به من و یه قدم من نزدیک میشدم به اون.جز صدای قدم هامون صدای دیگه ای به گوش نمیرسید... به نیم متری هم رسیدیم یه نفس عمیق با لرزه کشیدم و چادرمو گرفت سمتم... منم سریع ازش گرفتم و سرم کردم... صدام میلرزید و بغض داشتم باهمون لحن بغض آلود گفتم: -ممنونم... نفس عمیق کشید و چشماشو بست بعد با عصبانیت گفت: -شما نباید این موقع ظهر می اومدید اینجا اونم تنها!!مگه نمی دونید این پارک پر از خلاف کار و معتاده اگر بلایی سرتون می اومد چی به فکر خودتون نیستین به فکر مادر بزرگتون باشین.... حرفشو قطع کردم و با جدیت تمام گفتم: -من اگر میدونستم اینجا پر از معتاده هیچ وقت نمی اومدم.من به فکر مادر بزرگ هستم شما نمی خواد به من امرو نهی کنید!!! یک دفعه انگار یکی زد تو سرم و یادم افتاد که اون بود منو نجات داد و با لحن آروم گفتم: -شرمنده... یک دفعه متوجه شدم علی افتاد روی زمین... بی اراده جیغ زدم گفتم چی شد؟؟؟ چشماشو روی هم فشار دادو گفت: -هیچی نیست جای چاقو درد میکنه! بی اراده فریاد زدم: -چاقو!!!! -سطحیه... -بیایید بریم بیمارستان! -گفتم که سطحیه... ادامه دارد.... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #بانو_میم_سرخه_ای🙃🌹