#احکام_نماز #قصد_فرادا ⁉️سوال : اگر ماموم از ابتدا با این نیت به امام اقتدا کند که در وسط نماز ، نیت فردا کند ، آیا این کار صحیح است ؟ ✅پاسخ : آیت الله خامنه ای : تبدیل نیت نماز جماعت به نماز فرادا اشکالی ندارد . آیت الله سیستانی : بنابراحتیاط واجب جایز نیست . آیت الله مکارم : جایز نیست . 📚منبع : 1) استفتائات سایت خامنه ای ، نماز جماعت ، س30 2) عروه الوثقی ، الصلاه ، فصل فی الجماعه ، م 16 3) منبع :توضیح المسائل 16مرجع ، ج1، م1423 ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

🎙🌸#حضرت_آيت_الله_مظاهری (حفظه الله) ❇️ موضوع : اهمیت خودسازی در جوانی ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی #حرف_خاص ♨️ از نماز لذت نمی‌برم!!! صحنه‌ی نماز یک صحنه‌ی ملاقات خیالی نیست! صحنه‌ای است کاملاً حقیقی با حضورِ کسانی که امروز چشمانت نمی‌بیند... در این صحنه، و در بین این مهمانان، کسانی مقرب‌ترند، که در #رکوع ، موفق‌ترند. ✖️ این جملات نمی‌توانند انتقال‌دهنده‌ی مفاهیمی مثل "مهمانان صحنه‌ی نماز"، و یا "نمازگزار موفق در رکوع" باشند ... 👈 ویدئوی بالا را بنوشید و تمارین رکوع نماز را آرام آرام آغاز کنید. کلیدبهشت🗝🏰 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

#ذکری_برای_کنترل_وسواس_وخیلات تهلیل یا ذکر «لااله‌الا‌الله» یکی از اذکار مورد توجه و توصیۀ حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله در مواردی چون درمان وسواس‌، وسوسه‌های اعتقادی و نیز برای کنترل خیال و وهم بود. 📚 بهجت‌الدعاء، ص361 ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

#احکام_نماز ✅ #نمازمستحبی 💠 #نماز_زیارت چیست و چگونه خوانده می شود؟ 📚 #همــــــــه_مراجع: ✍ «نماز زیارت» رو فقط میشه بعد از زیارت پیامبر (صلّی‌‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم)، امامان معصوم (علیهم‌‌السلام) و همچنین حضرت اباالفضل (علیه‌السلام) بخوانیم. ✍️ یعنی مستحبه بعد از زیارت، دو رکعت نماز مثل نماز صبح بخونیم با این نیت: «نماز زیارت فلان امام رو می‌خونم، قربةً الی‌الله». البته همین که نیت توی دل‌تون باشه، کافیه و اصلاً لازم نیست به زبون بیارین. ✍ برای بقیه امامزاده‌ها اصلاً «نماز زیارت» نداریم و نمی‌شه نیت «نماز زیارت» کرد؛ ولی می‌شه دو رکعت نماز مستحبی به نیت «قربةً اِلی‌الله» خوند و ثوابش رو به روح اون‌ها هدیه کرد. 🔺عروة‌الوثقی، ج1، فصل في صلاة ‌الإستیجار؛ پرسمان احکام ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

⭕️سخنرانی زیبای حاج آقا دارستانی: بچه بزرگ کنین برا امام زمان(عجل الله ). سختی‌ها رو همه‌مون می‌دونیم، ولی خدا و توکل چی میشه؟ پس جهاد چی میشه؟ #تربیت_فرزند 🌻أللَّھُـمَ‌؏َـجِّـلْ‌لِوَلیِڪْ‌ألْـفَـرَج🌻 ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

🌌هرشب ساعت21🕘 🎀با ما همراه باشید🎈 📕رمان📕

💎به وقت رمـ💖ـان💎

💗#هفت_شهر_عشق💗 💗#قسمت_سی_و_دوم💗 سوارى به سوى لشكر امام مى آيد. او همراه خود شمشيرى ندارد، امّا در دست او نامه اى است. خدايا، اين نامه چيست؟ او جلو مى آيد و مى گويد: "من نامه اى براى محمّد بن بَشيردارم. آيا شما او را مى شناسيد؟" محمد بن بَشير از ياران امام است كه اكنون در صف مبارزه ايستاده است. نگاه كن! محمّد بن بَشير پيش مى آيد. آورنده نامه يكى از بستگان اوست. سلام مى كند و مى گويد از من چه مى خواهى؟ ــ اين نامه را براى تو آورده ام. ــ در آن چه نوشته شده است؟ ــ خبر رسيده پسرت كه به جنگ با كافران رفته بود، اكنون اسير شده است. بيا برويم و براى آزادى او تلاش كنيم. ــ من فرزندم را به خدا مى سپارم. امام حسين(ع) كه اين صحنه را مى بيند، نزد محمّد بن بَشير مى آيد و مى فرمايد: "من بيعت خود را از تو برداشتم. تو مى توانى براى آزادى فرزند خود بروى". چشمان محمّد بن بَشير پر از اشك مى شود و مى گويد: "تو را رها كنم و بروم. به خدا قسم كه هرگز چنين نمى كنم". نامه رسان با نااميدى ميدان را ترك مى كند. او خيلى تعجّب كرده است. زيرا محمّد بن بَشير، پسر خود را بسيار دوست مى داشت. او را چه شده كه براى آزادى پسرش كارى نمى كند؟ او نمى داند كه محمّد بن بَشير هنوز هم جوان خود را دوست دارد، امّا عشقى والاتر قلب او را احاطه كرده است. او اكنون عاشق امام حسين(ع) است و مى خواهد جانش را فداى او كند. سپاه كوفه آماده جنگ مى شود. در خيمه فرماندهى، سران سپاه جمع شده و به اين نتيجه رسيده اند كه بايد هر چه سريع تر جنگ را آغاز كنند. برنامه آنها اين است كه از چهار طرف به سوى اردوگاه امام حسين(ع) حمله كنند و در كمتر از يك ساعت او و يارانش را اسير نموده و يا به قتل برسانند. عمرسعد به شمر مى گويد: "خود را به نزديكى خيمه هاى حسين برسان و وضعيّت آنها را بررسى كن و براى من خبر بياور". شمر، سوار بر اسب مى شود و به سوى اردوگاه امام پيش مى تازد. آتش! خدايا! چه مى بينم؟ سه طرف خيمه ها پر از آتش است. گودالى عميق كنده شده و آتش از درون آنها شعله مى كشد. يك طرف خيمه ها باز است و مقابل آن، لشكرى كوچك امّا منظّم ايستاده است. آنها سه دسته نظامى اند. شير مردانى كه شمشير به دست آماده اند تا تمام وجود از امام خويش دفاع كنند. او مى فهمد كه ديگر نقشه حمله كردن از چهار طرف، عملى نيست. شمر عصبانى مى شود. از شدّت ناراحتى فرياد مى زند: "اى حسين! چرا زودتر از آتش جهنّم به استقبال آتش رفته اى؟". سخن شمر دل ها را به درد مى آورد. شمر چه بى حيا و گستاخ است. مسلم بن عَوْسجه طاقت نمى آورد. تيرى در كمان مى نهد و مى خواهد حلقوم اين نامرد را نشانه رود. ــ مولاى من، اجازه مى دهى اين نامرد را از پاى درآورم. ــ نه، صبر كن. دوست ندارم آغازگر جنگ ما باشيم. مسلم بن عوسجه تير از كمان بيرون مى نهد. شمر باز مى گردد و خبر مى دهد كه ديگر نمى توان از چهار طرف حمله كرد. عمرسعد با تغيير در شيوه حمله، پرچم سپاه را به غلام خود مى دهد. طبل آغاز جنگ، زده مى شود و سپاه كوفه حركت مى كند. اين صداى عمرسعد است كه در صحراى كربلا مى پيچد: "اى لشكر خدا! پيش به سوى بهشت!". لشكر كوفه حركت مى كند و روبروى لشكر امام مى ايستد. امام حسين(ع) رو به سپاه كوفه مى فرمايد: "اى مردم! سخن مرا بشنويد و در جنگ شتاب نكنيد. مى خواهم شما را نصيحت كنم". نفس ها در سينه حبس مى شود و همه منتظر شنيدن سخن امام هستند: "آيا مرا مى شناسيد؟ لحظه اى با خود فكر كنيد كه مى خواهيد خون چه كسى را بريزيد. مگر من فرزند دختر پيامبر نيستم؟". سكوت بر تمام سپاه كوفه سايه افكنده است. هيچ كس جوابى نمى دهد. نویسنده:دکتر مهدی خدامیان ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

💗#هفت_شهر_عشق💗 💗#ادامه_قسمت_سی_و_دوم💗 امام ادامه مى دهد: "آيا در اين هم شك داريد كه من فرزند دختر پيامبر شما هستم؟ به خدا قسم، اگر امروز شرق و غرب دنيا را بگرديد، غير از من كسى را نخواهيد يافت كه پسر دختر پيامبر باشد. آيا من، خونِ كسى را ريخته ام كه مى خواهيد اين گونه قصاص كنيد؟ آيا مالى را از شما تباه كرده ام؟ بگوييد من چه كرده ام؟". سكوت مرگ بار سپاه كوفه، ادامه پيدا مى كند. امام حسين(ع) فرماندهان سپاه كوفه را مى شناسد، آنها شَبَث بن رِبْعى، حَجّار بن اَبْجَر، قَيْس بن اَشْعَث هستند، اكنون آنها را با نام صدا مى زند و مى فرمايد: "آيا شما نبوديد كه برايم نامه نوشتيد و مرا به سوى شهر خود دعوت كرديد؟ آيا شما نبوديد كه به من وعده داديد كه اگر كوفه بيايم مرا يارى خواهيد نمود؟" همسفرم! به راستى كه اين مردم، چقدر نامرد هستند. آنها امام حسين(ع) را به كوفه دعوت كرده اند و اكنون در مقابلش شمشير كشيده اند! عمرسعد نگاهى به قَيْس بن اَشْعَث مى كند و با اشاره از او مى خواهد كه جواب امام را بدهد. او فرياد مى زند: "اى حسين! ما نمى دانيم تو از چه سخن مى گويى، امّا اگر بيعت با يزيد را بپذيرى روزگار خوب و خوشى خواهى داشت". امام در جواب مى گويد: "من هرگز با كسى كه به خدا ايمان ندارد، بيعت نمى كنم". امام با اين سخن، چهره واقعى يزيد را به همه نشان مى دهد. نویسنده:دکتر مهدی خدامیان ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

#نمازشب ✅نمازشب و بازشدن گره های کور زندگی 🔷آثار عجیب نمازشب ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

مرحوم دولابی میفرمایند در بهشت هیچ وقت جا تنگ نمی شود همیشه وسیع است چون هم رحمت خداست هم بهشتیان آنقدر محبت دارند که توی هم میروند تا جا باز شود جا زیاد است وهیچ وقت پر نمی شود. اما جهنم این طور نیست از روز اول پر است هرکس وارد جهنم می شود جهنمیان راهش نمی دهند می گویند عقب تر برو اینجا جای ماست ببین در دنیا وقتی می خواهی ملک بخری دیگری می گوید این را من می خواستم بخرم ونمی گذارد شما بخری .از دنیا بوی جهنم می آید هرجا بروی می گویند تو چرا آمدی.. #حاج_اسماعیل_دولابی ‎‎‌‌ ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

#احکام_نماز 💢راه های احراز عدالت امام جماعت چیست؟ ✅از سه راه می توان بدست آورد: 1⃣ علمی وجدانی یا اطمینان: الف) از هر راهی حاصل شود به جز کسی که قطاع باشد یا غیر مبالات در دین است.(مکارم) ب) از هر راه عقلایی حاصل شود.(امام،خامنه ای،سیستانی) 2⃣شهادت: شهادت دو عادل (امام و سیستانی) 3⃣ حسن ظاهر: در ظاهر شخص خوبی است که اگر از اهل محل یا همسایگان او یا کسانی که با او معاشرت دارند، حال او را بپرسند، خوبی او را تصدیق نمایند.(امام،سیستانی،مکارم) 📌نکته: الف) در حسن ظاهر و شهادت دو عادل، حصول ظن یا اطمینان ویا علم لازم نیست.(امام و سیستانی) ب) در حسن ظاهر، حصول ظن لازم است، ولی در شهادت عدلین لازم نیست.(آیت الله مکارم) 📚منبع: ۱) عروه الوثقی، شرائط امام جماعه، م۱۲،۱۴و۱۵ ۲) تحریر الوسیله، شرائط امام،ج۲۷، م۲۷ ۳) اجوبه سوال ۵۵۹ ۴)منهاج الصالحین سیستانی، م۲۰ ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

✍️سخنرانی استاد رفیعی 🎬موضوع: سه ذکر طلایی از امام صادق (ع) ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

🌌هرشب ساعت21🕘 🎀با ما همراه باشید🎈 📕رمان📕

💎به وقت رمـ💖ـان💎

💗#هفت_شهر_عشق💗 💗#قسمت_سی_و_سوم💗 عمرسعد به نيروهاى خود نگاه مى كند. بسيارى از آنها سرشان را پايين انداخته اند. اكنون وجدان آنها بيدار شده و از خود مى پرسند: به راستى، ما مى خواهيم چه كنيم؟ مگر حسين چه گناهى كرده است؟ عمرسعد نگران مى شود. براى همين، يكى از نيروهاى خود به نام ابن حَوْزَه را صدا مى زند و با او خصوصى مطلبى را در ميان مى گذارد. من نزديك مى روم تا ببينم آنها درباره چه سخن مى گويند. تا همين حد متوجه مى شوم كه عمرسعد به او وعده پول زيادى مى دهد و او پيشنهاد عمرسعد را قبول مى كند. او سوار بر اسب مى شود و با سرعت به سوى سپاه امام مى رود و فرياد مى زند: "حسين كجاست؟ با او سخنى دارم". ياران، امام را به او نشان مى دهند و از او مى خواهند سخن خود را بگويد. امام هم نگاه خود را به سوى آن مرد مى كند و منتظر شنيدن سخن او مى شود. همه نگاه هاى دو لشكر به اين مرد است. به راستى، او چه مى خواهد بگويد؟ ابن حوزه فرياد مى زند: "اى حسين، تو را به آتش جهنّم بشارت مى دهم". زخم زبان از زخم شمشير نيز، دردناك تر است. نمى دانم اين سخن با قلب امام چه كرد؟ دل ياران امام با شنيدن اين گستاخى به درد مى آيد. سپاه كوفه با شنيدن اين سخن شادى و هلهله مى كنند. بار ديگر شيطان در وجود آنها فرياد مى زند: " حسين از دين پيامبر خويش خارج شده، چون او از بيعت با خليفه مسلمانان خوددارى كرده است". امام سكوت مى كند و فقط دست هاى خود را به سوى آسمان گرفته و با خداى خويش سخنى مى گويد. آن مرد هنوز بر اسب خود سوار است. قهقهه مستانه اش فضا را پر كرده است، امّا يك مرتبه اسب او رَم مى كند و مهار اسب از دستش خارج مى شود و از روى اسب بر زمين مى افتد، گويا پايش در ركاب اسب گير كرده است. اسب به سوى خندق پر از آتش مى تازد و ابن حَوزه كه چنين جسارتى به امام كرد در آتش گرفتار مى شود و به سزاى عملش مى رسد. به هرحال با پيش آمدن اين صحنه عدّه اى از سپاهيان عمرسعد از جنگ كردن با امام حسين(ع) پشيمان مى شوند و دشت كربلا را ترك مى كنند. ــ جانم به فدايت! اجازه مى دهى تا من نيز سخنى با اين مردم بگويم؟ ــ اى زُهير! برو، شايد بتوانى در دل سياه آنها، روزنه اى بگشايى. زُهير جلو مى رود و خطاب به سپاه كوفه مى گويد: "فرداى قيامت چه جوابى به پيامبر خواهيد داد؟ مگر شما نامه ننوشتيد كه حسين به سوى شما بيايد؟ رسم شما اين است كه از مهمان با شمشير پذيرايى كنيد؟" عمرسعد نگران است از اينكه سخن زُهير در دل مردم اثر كند. به شمر اشاره مى كند تا اجازه ندهد زُهير سخن خود را تمام كند. شمر تيرى در كمان مى گذارد و به سوى زُهير پرتاب مى كند و فرياد مى زند: "ساكت شو! با سخن خود ما را خسته كردى. مگر نمى دانى كه تا لحظاتى ديگر، همراه با امام خود كشته خواهى شد". خدا را شكر كه تير خطا مى رود. زُهير خطاب به شمر مى گويد: "مرا از مرگ مى ترسانى؟ به خدا قسم شهادت در راه حسين(ع) نزد من از همه چيز بهتر است". آن گاه زُهير فرياد برمى آورد: "اى مردم، آگاه باشيد تا فريب شمر را نخوريد و بدانيد كه هر كس در ريختن خون حسين(ع) شريك باشد، روز قيامت از شفاعت پيامبرمحروم خواهد بود". اين جاست كه امام به زُهير مى فرمايد: "تو وظيفه خود را نسبت به اين مردم انجام دادى. خدا به تو جزاى خير دهد". امام بُرَير را مى طلبد و از او مى خواهد تا با اين مردم سخن بگويد، شايد سخن او را قبول كنند. مردم كوفه بُرَير را به خوبى مى شناسند. او بهترين معلّم قرآن كوفه بود. بسيارى از آنها خواندن قرآن را از او ياد گرفته اند. شايد به حرمت قرآن از جنگ منصرف شوند. گوش كن! اين صداى بُرَير است كه در دشت كربلا طنين انداخته است: "واى بر شما كه خاندان پيامبر را به شهر خود دعوت مى كنيد و اكنون كه ايشان نزد شما آمده اند با شمشير به استقبالشان مى آييد". عمرسعد، دستور مى دهد كه سخن بُرَير را با تير جواب دهند. اگر چه تير بار ديگر به خطا مى رود، امّا سخن بُرَيرناتمام مى ماند. نویسنده:دکتر مهدی خدامیان ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19

💗#هفت_شهر_عشق💗 💗#ادامه_قسمت_سی_و_سوم💗 آرى! امام براى اتمامِ حجّت با مردم كوفه، به برخى از ياران خود اجازه مى دهد تا با كوفيان سخن بگويند، امّا هيچ سخنى در دل آنها اثر نمى كند. اكنون خود امام مقابل آنها مى رود و مى فرمايد: "شما مردم، سخن حق را قبول نمى كنيد. زيرا شكم هاى شما از مال حرام پر شده است". آرى! مال حرام، رمز سياهى دل هاى اين مردم است. عمرسعد به سربازان دستور مى دهد كه همهمه كنند تا صداى امام به گوش كسى نرسد. او مى ترسد كه سخن امام در دل اين سپاه اثر كند. براى همين، صداى طبل ها بلند مى شود و همه سربازان فرياد مى زنند. آرى! صداى امام ديگر به جايى نمى رسد. كوفيان نمى خواهند سخن حق را بشنوند و براى همين، راهى براى اصلاح خود باقى نمى گذارند. امام دست به دعا برمى دارد و با خداى خود چنين مى گويد: "بار خدايا! باران رحمتت را از اين مردم دريغ كن و انتقام من و يارانم را از اين مردم بگير كه اينان به ما دروغ گفتند و ما را تنها گذاشتند". سى و سه هزار سرباز، براى شروع جنگ لحظه شمارى مى كنند. آنها به فكر جايزه هايى هستند كه ابن زياد به آنها وعده داده بود. سكّه هاى طلا، چشم آنها را كور كرده است. كسى كه عاشق دنيا شده، ديگر سخن حق در او اثر نمى كند. سخنان نورانى امام حسين(ع) در قلب برادرم اثر نكرد. آيا ممكن است كه او سخن مراقبول كند؟ عَمْرو بن قَرَظَه با خود اين چنين مى گويد و تصميم مى گيرد كه براى آخرين بار برادر خود، على را ببيند. او در مقابل سپاه كوفه مى ايستد و برادرش على را صدا مى زند. على، خيال مى كند كه عَمْرو آمده است تا به سپاه كوفه بپيوندد. براى همين، خيلى خوشحال مى شود و به استقبالش مى رود: ــ اى عمرو! خوش آمدى. به تو گفته بودم كه دست از حسين بردار چرا كه سرانجام با حسين بودن كشته شدن است. خوب كردى كه آمدى! ــ چه خيالِ باطلى! من نيامده ام كه از حسين(ع) جدا شوم. آمده ام تا تو را با خود ببرم. ــ من همراه تو به قتلگاه بيايم! هرگز، مگر ديوانه شده ام! ــ برادر! مى دانى حسين كيست. او كليد بهشت است. حيف است كه در ميان سپاه كفر باشى. ما خاندان همواره طرفدار اهل بيت(عليهم السلام)بوده ايم. آيا مى دانى چرا پدر نام تو را على گذاشت؟ به خاطر عشقى كه به اين خاندان داشت. عمرو همچنان با برادر سخن مى گويد تا شايد او از خواب غفلت بيدار شود، امّا فايده اى ندارد، او هم مثل ديگران عاشق دنيا شده است. على آخرين سخن خود را به عمرو مى گويد: "عشق به حسين، عقل و هوش تو را ربوده است". او مهار اسب خود را مى چرخاند و به سوى سپاه كوفه باز مى گردد. نویسنده:دکتر مهدی خدامیان ♥⃢ 🌿 eitaa.com/joinchat/1912799280C98470c8f19