✍ انسان باید از نظر فکری در رابطه با زندگی دنیا این چنین باشد؛ همیشه این احتمال را بدهد که آنِ بعد مرده باشم؛ نه زنده. خود این حالت، برای دل رافت، رقّت و رحمت می آورد. نه اینکه در ذهن انسان این باشد که حالا هستیم. می دانید این حالا هستیم انسان را به کجاها می کشد؟ ✍📒✍📒✍📒 نفس و آثار آن #مرگ

💦💦💦💦 من به‌راهِ مردانِ تو می‌رَوَم. این راه را چندان ناهموار و دشوار مکُن که از پا درآیم. دستم بگیر که محتاجِ دستگیری تواَم! خدایا! رضایتِ وجدان می‌خواهم، نه رضایت خویشان و دوستان. خداوندا! کینه‌ام را به‌دشمنانِ سرزمینم عمیق‌تر کُن، زبانم را تیزتر کُن، پایم را استوارتر کُن، زبونی‌ام را کمتر کُن، شاید بتوانم سنگی از کوهِ سنگی دردهای مردم بردارم و باری از بارِ عظیمِ غم‌های‌شان بکاهم! خدایا! بیکاره‌ام مکُن، بی‌مصرفم مکن، عیاشم مکن، وِرّاجم مکن، بهانه‌گیرم مکن، خودْباوَرَم مکن، اسیرِ تنم مکن، پیش فرزندانِ سرزمینم سرافکنده و سرشکسته‌ام مکن، دَر به‌دَرَم کُن امّا دلبسته به‌زر و زیوَرَم مکن! خدایا! کاری مکن که کودکان، آنگاه که از مادران و پدران خود می‌پرسند: «این میرمَهنا، برای مَردُمِ ما چه کرده است؟» هیچکس هیچ داستانی برای گفتن نداشته باشد! 💦💦💦💦 بر جاده های آبی سرخ #نادرابراهیمی #نادر_دوست_داشتنی_ما @ketabe_khoub

📚 کتاب کرایه میکردم و هر جلدش را یک شبه میخواندم... 🔹️بازنشر مستند غیررسمی۶ به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی 📥 مشاهده نسخه کامل مستند👇 khl.ink/f/55271

شیطان برای همه ما ریسمان و زنجیر فراهم کرده، برای همه. طمع از هیچ کس نبریده. برخی را با ریسمان زر و سیم، برخی را با ریسمان شهوت، برخی را با ریسمان قدرت و جاه و برخی مثل من و شما را با ریسمان علم و شهرت! 🪴🪴🪴🪴🪴 نخل و نارنج وحید یامین پور @ketabe_khoub

یارب به‌ که شاید گفت این نکته که در عالم رخساره به کس ننمود آن شاهدِ هرجایی #حافظ

از من مرنج که وسط دل نشاندمت سائل عزیز خویش به ویرانه می برد... 🍁

🇮🇷🇱🇧 دانشگاه‌ها و مدارسی که می‌خوان این کتاب رو برای دانشجوها و دانش‌آموزاشون تهیه کنن، می‌تونن به مناسبت دهه فجر، سفرنامه لبنان رو با ۳۰٪ تخفیف سفارش بدن. برای سفارش، بهم پیام بدید! ادمین   @Hami_enghelabi 🇮🇷🇱🇧 @ketabe_khoub

📚نام کتاب: سی و ۳ 🖋نویسنده: هاشم نصیری 📑انتشارات: کتابستان 📓تعداد صفحات: ۲۰۰ 📖توضیحات: کتاب «سی و 3» داستان جوان ایرانی به نام امید است که ارشد مهندسی الکترونیک از دانشگاه شریف دارد و از طرف دانشگاه‌های معتبر جهان دعوت‌نامه دارد اما او بیشتر دوست دارد کاری برای وطن و مردم مسلمان انجام بدهد به همین خاطر بر روی تمام پیشنهاد‌های دنیایی چشم می‌بندد و دعوت حاج قاسم سلیمانی را می‌پذیرد. این اتفاق در سال‌های پایانی دهه هفتاد رخ می‌دهد و او به یکی از فرماندهان سپاه در عرصه جنگ الکترونیک و ساخت پهپاد تبدیل می‌شود. او حضور موثری در جنگ سی وسه روزه حزب الله لبنان در مقابل اسرائیل دارد. جنگ مهمی که باعث شد اولین شکست بزرگ نظامی اسرائیل رقم بخورد و از جنوب لبنان عقب نشینی کند. 📗📘📙 @ketabe_khoub

عربیکا🌲

🔺|سفر در روحِ تاریخ و جغرافیای مقاومت| [درباره کتاب عربیکا(نوشته دکتر وحید یامین‌پور)] سفرنامه خواندن و سفرنامه نوشتن، توصیف مشتی سنگ و چوب و یا وصف حرکت‌های وضعی و انتقالی چند موجود دوپا نیست. بلکه سفر در آفاقِ نفوس و ارواح آدمیان است. اساسا روایت از پس رؤیتِ روح و معنای چیزی ممکن می‌شود، و الا توصیف وجنات یک چیز مادامی که راه به کشف جوهره آن باز نکرده اساسا توصیف محسوب نمی‌شود. سفرنامه «عربیکا» شرح چنین سفری است. در آن ضاحیه توصیف می‌شود، به همین معنا؛ یعنی روح ضاحیه توصیف می‌شود؛ روح لبنان، روح مقاومت ، روح انسان مجاهد لبنانی. ما این التفات را خصوصا از روایت‌های شهید آوینی در مستندهای روایت فتحش می‌شناسیم. او بود که به ما آموخت روایت جنگ و جهاد، شرح آمار و ارقام تیر و ترکش‌ها و اصابت‌ها نیست. بلکه همه این آمارها بر بستر یک معنای اشراقی از روح جهاد و مجاهد تازه معنا و مفهوم پیدا می‌کند. آنچه که در عربیکا رویت‌پذیر است، تولد دوباره چنین التفاتی است. رستن از دام تحلیل‌های نظامی و ژئوپلیتیک که در این یکسال و اندی فضا را اشباع و اشغال کرده است-و در بسیاری از موارد مانع از فهم معنای قذسی این نبرد شده است- تنها و تنها با چنین نظرکردنی ممکن می‌شود. نقطه قوت دیگر عربیکا، نگاه روندی به مقاومت است. یعنی برای آنکه قدر لحظه و آن را معلوم کند، تاریخ و روند مقاومت را همچون موجودی زنده و پیش‌رونده برای مخاطب حاضر می‌کند. همین مطلب کتاب را از یأس‌های معمول نجات داده و خواننده هرچند سختی و جدیت میدان را در آن نظاره می‌کند، اما دستِ باز و امکانات فراوانی که پیش روی مقاومت است را هم مشاهده می‌کند. این نگاه روندی همان چیزی است که ما در بیانات رهبران مقاومت، رهبر عزیز ما و امثال خود شهیدسیدحسن نصرالله بارها و بارها می‌دیدیم و می‌بینیم. البته معمولا در این بیانات از ذکر جزئیات پرهیز می‌شود، اما عربیکا متعهد است این جزئیات را ولو موجز مطرح کند. در واقع باوجود اینکه نگاه روندی در کتاب حاضر است این نگاه کلی با ارجاعات مدامش به جزئیات تاریخی و میدانی، کاملا عینی و ملموس شده است. بنابراین هرچند این سفرنامه شرح سفری در روزهای مشخصی از ایام بعد از شهادت سیدعزیزما است، اما مخاطب در آن به ملاقات مقاومت در کلیت وسعت تاریخی و جغرافیایی‌اش می‌نشیند. همه آنچه گفته شد، علاوه بر یک نکته اصلی است؛ نکته‌ای که هر سفرنامه‌ای( و شاید هرکتابی) باید واجد آن باشد و البته خیلی از کتاب‌ها واجد آن نیستند؛ عربیکا «شیرین» است. کتاب کتاب شیرینی است. این شیرینی وقتی با طراوت شهود و رویت شکوه مقاومت، و لمس گرمای تجربه لحظه ورق خوردن تاریخ عجین می‌شود، چیز عجیبی می‌سازد که بعید است به مخاطب اجازه دهد کتاب را زمین‌بگذارد. از این سه نکته پیدا است که خواندن عربیکار را شدیدا توصیه می‌کنم؛ حتی برای آنان که مقاومت در مرکز توجهشان نیست. کناش|حمیدرضا میررکنی @ketabe_khoub