#محسن_حسام_مظاهری، دانش‌آموخته جامعه‌شناسی تشیع: #انجمن_حجتیه یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین سازمان‌های مذهبی در ایران معاصر است و به‌عنوان یک تجربه و الگوی فعالیت دینی، ارزش آن را دارد که موضوع چند #رساله‌_دانشگاهی باشد. به دلایلی چون غلبه‌ی فضای تبلیغاتی منفی علیه انجمن و مشی فعالیت این تشکل با چراغ خاموش، تاکنون داده‌ها و اسناد کافی درین باره منتشر نشده و با فقر تحلیلی و پژوهشی در این موضوع روبه‌رو هستیم. من هیچ پژوهش مستقل قابل‌اعتنایی در این موضوع سراغ ندارم. چند عنوان کتابی هم که در این باره منتشر شده، همه از یک سنخ‌اند و پژوهش محسوب نمی‌شوند. #آسیب_مشترک این آثار، انگیزه‌ی #سیاسی پدیدآورندگان‌شان که در استخدام ادبیاتی مطلق‌گرا، قطبی و یک‌سویه خود را نشان می‌دهد. آثاری ایدئولوژیک که برای تولید نفرت و تبلیغات سیاسی تولید شده‌اند و با صدور احکام قطعی و در دادگاه‌های «انقلابی» جایی برای تأمل و تحقیق مخاطب باقی نمی‌گذارند. چنین آثاری نمی‌توانند به فهم و شناخت درست از این موضوع کمک کند. انجمن حجتیه نماد یک #جریان_فرهنگی_مذهبی است که مثل هر جریان مشابه دیگری، اقبال و ادبار به آن محصول مجموعه شرایط اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جامعه‌ی پیرامون است. مسئله این است که چطور و چرا شیخ #محمود_حلبی که سابقه‌ی فعالیت پررنگی در #نهضت_نفت داشت، پس از کودتا، به‌کلی از سیاست کناره می‌گیرد و به تأسیس چنین سازمانی رو می‌آورد. یا چرا #علی‌اصغر_کرباسچیان و #رضا_روزبه و دیگران، در آن مقطع به تأسیس #مدارس_مذهبی مثل #علوی و #نیکان رو می‌آورند؟ @ketabenaab