eitaa logo
کتاب زندگی
2.2هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
3.4هزار ویدیو
32 فایل
@Niloufarkalhor ارتباط با ادمین
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 السلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ اَمیرَالمُومِنین وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُه 💫💫💫💫💫💫💫💫💫 💫 *"ما رأيْتُ اِلّا جميلاً"*💫 💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ✅ این کلام فقط از زبان او شنیده شد و معلم الهی ما امروز دختر علی علیه السلام است و درس او که به وسعت عالم گسترده است همین عبارت کوتاه اوست. آیا ما در *شداید و سختی ها*، *زیبایی انجام تکلیف و وظیفه ی الهی* را می بینیم؟🏴
🍁🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃 🍂🍃🍂 🌦 طلوع باران 🌦 🍁ادامه ی جلسه ی چهارم ماهیت مرگ 🍁 یک روز عاشق عروسکمان شدیم و اگر لحظه ای دور میشد گریه می کردیم؛ بزرگتر شدیم عاشق خانه و ماشین و ... شدیم و برای بدست آوردن و‌ از دست ندادنش چقدر سختی متحمل شدیم؛ اما کِی عاشق خدا بودیم؟؟؟ 🍂🍃 به هرچیز و هرکسی نباید دل دهیم؛ وگرنه لذت حیات و عشق حقیقی را نمی‌چشیم. روزی پدر و مادر، عشقمان هستند، روزی خودمان، روزی دوست و همسر و فرزندمان، روزی مال و مقاممان؛ این‌ها همه رفته‌اند و می‌روند. اما ما کجاییم؟ تازه منتظر امام زمان(عجّل‌الله فرجه) هم هستیم که روزی بیاید. اما از کجا معلوم که وقتی آمد و او را دیدیم، عاشقش شویم؟ مگر تمام کسانی که علی و حسن وحسین(علیهم‌السلام) را دیدند، عاشقشان شدند؟! در زیارت امین‌الله می‌خوانیم: "اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي... مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيَائِكَ، مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ". اول باید محبّ برگزیدگان خدا شویم و عشق حقیقی را بیابیم؛ تا بتوانیم اسیر سایر عشق‌ها نشویم و شخصیتمان را برای محبت‌های بیرونی خرد نکنیم. ولی ما قبل از خدا و اولیائش، عاشق و معشوق بقیه شده‌ایم و برای همین امروز هیچ نداریم. خدا را هم دوست داریم؛ اما دستمان به او نمی‌رسد و هر روز اسیر جلوات می‌شویم. ادامه دارد... @ketabezendagi 🍃🍂🍃 🍂🍃🍂🍃🍂 🍁🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
4_5875019806385637651.mp3
7.42M
گزیده ای از جلسه ششم معراج
🌸💦🌸💦🌸💦🌸 💦🌸💦🌸 🌸💦 📚 🌸💦عدم آگاهى انسان به مدت عمر خود/ قسمت دوم💦🌸 فَإِنْ قُلْتَ أَ وَ لَيْسَ قَدْ يُقِيمُ الْإِنْسَانُ عَلَى الْمَعْصِيَةِ حِيناً ثُمَّ يَتُوبُ فَتُقْبَلُ تَوْبَتُهُ قُلْنَا إِنَّ ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ يَكُونُ مِنَ الْإِنْسَانِ لِغَلَبَةِ الشَّهَوَاتِ لَهُ وَ تَرْكِهِ مُخَالَفَتَهَا مِنْ غَيْرِ أَنْ يُقَدِّرَهَا فِي نَفْسِهِ وَ يَبْنِيَ عَلَيْهِ أَمْرَهُ فَيَصْفَحُ اللَّهُ عَنْهُ وَ يَتَفَضَّلُ عَلَيْهِ بِالْمَغْفِرَةِ فَأَمَّا مَنْ قَدَّرَ أَمْرَهُ عَلَى أَنْ يَعْصِيَ مَا بَدَا لَهُ ثُمَّ يَتُوبَ آخِرَ ذَلِكَ فَإِنَّمَا يُحَاوِلُ خَدِيعَةَ مَنْ لَا يُخَادَعُ بِأَنْ يَتَسَلَّفَ التَّلَذُّذَ فِي الْعَاجِلِ وَ يَعِدَ وَ يُمَنِّيَ نَفْسَهُ التَّوْبَةَ فِي الْآجِلِ وَ لِأَنَّهُ لَا يَفِي بِمَا يَعِدُ مِنْ ذَلِكَ فَإِنَّ النُزُوعَ مِنَ التَّرَفُّهِ وَ التَّلَذُّذِ وَ مُعَانَاةَ . التَّوْبَةِ وَ لَا سِيَّمَا عِنْدَ الْكِبَرِ وَ ضَعْفِ الْبَدَنِ أَمْرٌ صَعْبٌ وَ لَا يُؤْمَنُ عَلَى الْإِنْسَانِ مَعَ مُدَافَعَتِهِ بِالتَّوْبَةِ أَنْ يُرْهِقَهُ الْمَوْتُ فَيَخْرُجَ مِنَ الدُّنْيَا غَيْرَ تَائِبٍ كَمَا قَدْ يَكُونُ عَلَى الْوَاحِدِ دَيْنٌ إِلَى أَجَلٍ وَ قَدْ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهِ فَلَا يَزَالُ يُدَافِعُ بِذَلِكَ حَتَّى يَحِلَّ الْأَجَلُ وَ قَدْ نفذ [نَفِدَ] الْمَالُ فَيَبْقَى الدَّيْنُ قَائِماً عَلَيْهِ فَكَانَ خَيْرَ الْأَشْيَاءِ لِلْإِنْسَانِ أَنْ يُسْتَرَ عَنْهُ مَبْلَغُ عُمُرِهِ فَيَكُونَ طُولَ عُمُرِهِ يَتَرَقَّبُ الْمَوْتَ فَيَتْرُكَ الْمَعَاصِيَ وَ يُؤْثِرَ الْعَمَلَ الصَّالِح. 🌸💦...‏اگر بگويى مگر نشده كه گاه شخصى تمام اوقاتش را در معصيت و گناه گذرانده آنگاه توبه نموده و توبه او پذيرفته شده است؟ پاسخ مى‏دهيم: اين امر هنگامى است كه شهوات بر انسان چيره گردند و از مخالفت با آنها عاجز شود، نه اينكه اساس كار را بر ارتكاب معصيت بگذارد، تا در آخر كار توبه كند. تنها در اين صورت خداوند از او مى‏گذرد و با بخشايش بر او تفضّل مى‏كند. امّا كسى كه با توجه و با قصد گناه كار مى‏كند تا در پايان كار توبه كند در واقع مى‏كوشد تا كسى را بفريبد كه فريفتنى نيست، او مى‏خواهد لذت نقد را بگيرد و قول توبه نسيه بدهد. و [به قول معروف: وعده سر خرمن مى‏دهد. غالبا چنين اشخاصى در عمل به اين وعده خود توفيق چندانى نمى‏يابند؛ زيرا دل كندن از لذت و رفاه و دشوارى توبه بويژه در دوران كهولت و ضعف بدن كارى بسيار دشوار و گاه ناشدنى‏ است. وانگهى معلوم نيست كه بر اثر فردا فردا كردن، مرگ غافلگيرش نكند و او را بدون توبه از دنيا نبرد [و ميان او و خواسته‏اش جدايى نيفكند.] چنان كه گاه كسى براى مدتى قرضى گرفته ولى او آنقدر درنگ و فردا فردا مى‏كند كه زمان پرداخت فرا مى‏رسد، پولش تمام شده و قرض بر گردن او باقى است. به اين ترتيب بهترين چيز همان است كه زمان مرگ و مدت عمر بر انسان ناپيدا و پوشيده ماند. تا در طول عمر منتظر مرگ باشد و [با ياد مرگ‏] گناهان را ترك كند و كارهاى صالح و نيكو را برگيرد. ادامه دارد... @ketabezendagi 🌸💦 💦🌸💦🌸 🌸💦🌸💦🌸💦🌸
🦋 🌈 🦋 🌈 🦋 🌈 🦋 🌦 طلوع باران 🌦 🦋 ادامه ی جلسه ی چهارم ماهیت مرگ 🦋 بارها این کلام را از حضرت زینب شنیده ایم که 🍃«ما رایت الّا جَمیلا »؛🍃 پس چرا حقیقت این کلام را در زندگی‌مان پیدا نکرده‌ایم؟؟ چگونه میتوانیم پدیده‌ها و اتفاقات را زیبا ببینیم؟؟؟ 🌈 🦋 ما که یک روز به جبر از این قالب مادی و تمام خواصش جدا می‌شویم. پس چه بهتر که امروز به اختیار خود از این خواص بمیریم. مگر نه اینکه تمام غصّه‌های ما، سر همین خواص است و نفسمان نیز با همین غصه‌ها و حالات تعین می‌گیرد؟ با همین نفس هم نماز می‌خوانیم و فروع دین را انجام می‌دهیم؛ اما بدانیم که دیگر بر پایۀ تقوا نیست. وقتی از مرگ فرار می‌کنیم و معنی حیات را از دست می‌دهیم، نه تنها عمل و عبادت، که علم و ایمانمان هم کار نمی‌کند؛ چون به ظلم به نفس، آلوده است و در آن، کسب خیر نکرده‌ایم. البته همین الآن هم اگر بخواهیم، عمق دلمان به ما می‌گوید چه کنیم؛ اما نمی‌خواهیم گوش دهیم. اگر این عوالم را بِچشیم و با جدا شدن از هواها درست بمیریم، چنان حیاتی می‌گیریم که دیگر هیچ چیز در بیرون، تحت تأثیرمان قرار نمی‌دهد. در عین حال، همه چیز را دوست داریم و تمام اتفاقات و پدیده‌های هستی برایمان شیرین می‌شود؛ غرق عشق خدا می‌شویم و لذت حیات را می‌بریم. مولوی چه زیبا دربارۀ سیر مرگ می‌گوید: تو از آن روزی که در هست آمدی آتشی یا بادی یا خاکی بُدی گر بر آن حالت، تو را بودی بقا کی رسیدی مر تو را این ارتقا؟ از مبدّل، هستیِ اول نماند هستیِ بهتر به جای آن نشاند همچنین تا صدهزاران هست‌ها بعد یکدیگر، دوم بِه ز ابتدا از مبدّل بین، وسایط را بمان کز وسایط، دور گردی ز اصل آن از سبب‌دانی شود کم، حیرتت حیرت تو ره دهد در حضرتت این بقاها از فناها یافتی از فنایش رو چرا برتافتی؟ اصل لذت هستی، این است که آن‌قدر جلوات وجود را در خود ببینیم تا متحیّر شویم: «تو دیگر کیستی؟!» و این حیرت، ما را به او می‌رساند؛ که دلیل‌المتحیّرین است. اما وقتی چشم دلمان به اسباب باشد، دیگر او را نمی‌بینیم که اهل حیرت شویم. البته اسباب هم غیر او نیستند؛ همه، ظهور خودش‌اند. ولی ما کثرت می‌بینیم و از وحدت دور می‌شویم. زان فناها، چه زیان بودت که تا بر بقا چسبیده‌ای ای نافقا؟ چون دوم از اوّلینت بهتر است پس فنا جو و مبدّل را پرست ادامه دارد.... @ketabezendagi 🦋 🌈 🦋 🌈 🦋 🌈 🦋
4_5875019806385637799.mp3
5.88M
گزیده ای ازجلسه هفتم معراج
💐🔷💐🔷💐🔷💐 🔷💐🔷💐 💐🔷 📚 💐🔷عدم آگاهى انسان به مدت عمر خود /قسمت سوم 🔷💐 فَإِنْ قُلْتَ وَ هَا هُوَ الْآنَ قَدْ سُتِرَ عَنْهُ مِقْدَارُ حَيَاتِهِ وَ صَارَ يَتَرَقَّبُ الْمَوْتَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ يُقَارِفُ الْفَوَاحِشَ وَ يَنْتَهِكُ الْمَحَارِمَ قُلْنَا إِنَّ وَجْهَ‏ التَّدْبِيرِ فِي هَذَا الْبَابِ هُوَ الَّذِي جَرَى عَلَيْهِ الْأَمْرُ فِيهِ فَإِنْ كَانَ الْإِنْسَانُ مَعَ ذَلِكَ لَا يَرْعَوِي وَ لَا يَنْصَرِفُ عَنِ الْمَسَاوِئِ فَإِنَّمَا ذَلِكَ مِنْ مَرَحِهِ وَ مِنْ قَسَاوَةِ قَلْبِهِ لَا مِنْ خَطَإٍ فِي التَّدْبِيرِ كَمَا أَنَّ الطَّبِيبَ قَدْ يَصِفُ لِلْمَرِيضِ مَا يَنْتَفِعُ بِهِ فَإِنْ كَانَ الْمَرِيضُ مُخَالِفاً لِقَوْلِ الطَّبِيبِ لَا يَعْمَلُ بِمَا يَأْمُرُهُ وَ لَا يَنْتَهِي عَمَّا يَنْهَاهُ عَنْهُ لَمْ يَنْتَفِعْ بِصِفَتِهِ وَ لَمْ تَكُنِ الْإِسَاءَةُ فِي ذَلِكَ لِلطَّبِيبِ بَلْ لِلْمَرِيضِ حَيْثُ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ وَ لَئِنْ كَانَ الْإِنْسَانُ مَعَ تَرَقُّبِهِ لِلْمَوْتِ كُلَّ سَاعَةٍ لَا يَمْتَنِعُ عَنِ الْمَعَاصِي فَإِنَّهُ لَوْ وَثِقَ بِطُولِ الْبَقَاءِ كَانَ أَحْرَى بِأَنْ يَخْرُجَ إِلَى الْكَبَائِرِ الْفَظِيعَةِ فَتَرَقُّبُ الْمَوْتِ عَلَى كُلِّ حَالٍ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الثِّقَةِ بِالْبَقَاءِ ثُمَّ إِنَّ تَرَقُّبَ الْمَوْتِ وَ إِنْ كَانَ صِنْفٌ مِنَ النَّاسِ يَلْهَوْنَ عَنْهُ وَ لَا يَتَّعِظُونَ بِهِ فَقَدْ يَتَّعِظُ بِهِ صِنْفٌ آخَرُ مِنْهُمْ وَ يَنْزِعُونَ عَنِ الْمَعَاصِي وَ يُؤْثِرُونَ الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ يَجُودُونَ بِالْأَمْوَالِ وَ الْعَقَائِلِ النَّفِيسَةِ فِي الصَّدَقَةِ عَلَى الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاكِينِ فَلَمْ يَكُنْ مِنَ الْعَدْلِ أَنْ يُحْرَمَ هَؤُلَاءِ الِانْتِفَاعَ بِهَذِهِ الْخَصْلَةِ لِتَضْيِيعِ أُولَئِكَ حَظَّهُمْ مِنْهَا 💐🔷 اگر بگويى: الان هم كه زمان دقيق مرگ از او پنهان مانده و هر ساعت به انتظار مرگ است، باز در فساد و محرّمات غرق گشته است، در پاسخ مى‏گوييم ! وجه تدبير در اين امر همان است كه گذشت و اگر آدمى با اين حال باز از گناه بر حذر نيست و از فساد فاصله نمى‏گيرد، از سرمستى و سنگدلى او سرچشمه مى‏گيرد نه از تدبير ناصواب. چنان كه گاه پزشك براى بيمار نسخه‏اى مى‏نويسد كه به سود اوست. امّا اگر بيمار از طبيب فرمان نبرد و با او مخالفت نمايد و از آنچه گفته پرهيز كند و يا بر حذر نباشد، هيچ گاه نسخه دكتر سودى به او نمى‏بخشد و اين كار زشت و ناروا نه به زيان پزشك كه به زيان خود بيمار است؛ زيرا او از سخنان طبيبانه پزشك پيروى ننموده است. وانگهى اگر انسان به طول بقاى خود و عدم فرا رسيدن مرگ ناگهانى‏ اطمينان داشته باشد، بسيار بيشتر در طغيان و گناهان بزرگ در مى‏غلتد. پس انتظار مرگ براى او در هر حال از اطمينان بقا مفيدتر است، وانگهى اگر چه شمارى از مردم از ياد مرگ غافل مى‏شوند و موعظت نمى‏پذيرند، امّا شمارى ديگر اثر مى‏پذيرند و از معاصى بازشان مى‏دارد و اينان عمل صالح را بر مى‏گزينند. اين‏ دسته از اموال گرانقدر و شتران پر قيمت خود بر فقيران و مساكين انفاق و صدقه مى‏كنند. با اين وصف از عدالت نيست كه به خاطر عدم آگاهى و غفلت يك گروه كه حق خود را ناديده مى‏گيرند و سود خود را از اين امر نمى‏برند، گروهى ديگر از بهره‏جويى و استفاده از اين امر محروم گردند. ادامه دارد.... @ketabezendagi 💐🔷 🔷💐🔷💐 💐🔷💐🔷💐🔷💐
💠🔷💠🔷💠🔷💠 🔷💠🔷💠 💠🔷 🌦 طلوع باران 🌦 💠🔷 اولین قسمت از جلسه ی پنجم ماهیت مرگ 🔷💠 گاهی اوقات نمی‌توانیم نسبت به نتیجه یک اتفاق رها باشیم، مدام برنامه‌ریزی می کنیم و حدس می‌زنیم و ذهنمان درگیر است؛ چرا اینقدر رها شدن برای ما سخت است ؟؟؟ 💠🔷 مرگ را عبور از مراحل دانی به مراحل عالی و جزء سلوک جوهری انسان معرفی کردیم. دانستیم شناخت شهودی مرگ، وجود انسان را تعالی می‌بخشد و او را از رتبۀ ضعیف و محجوب، به رتبۀ قوی و بی‌حجاب می‌رساند. از سیر مستمر مرگ در خلقت آدمی گفتیم و اینکه حتی حیات امروز او، مستلزم بارها مردن بوده است. به قول مولوی: صد هزاران حشر دیدی ای عنود تاکنون هر لحظه از بدو وجود از جماد بی‌خبر، سوی نما وز نما سوی حیات و ابتلا باز سوی عقل و تمییزات خوش باز سوی خارج این پنج و شش تا لب بحر، این نشانِ پای‌هاست پس نشان پا درون بحر «لا» است در فناها، این بقاها دیده‌ای بر بقای جسم، چون چسبیده‌ای؟ آری؛ مرگ، گذر از خصوصیات جمادی، نباتی، حیوانی و حتی عقلی است تا به عالم عشق و ولایت برسیم و آنجا آرام بگیریم. پس همان‌گونه که تا کنون منازل بسیار مرگ را طی کرده‌ایم، از این پس نیز منازل بسیار در پیش داریم. هین بده ای زاغ، این جان، باز باش پیش تبدیل خدا، جانباز باش تازه می‌گیر و کهن را می‌سپار که هر امسالت فزون است از سه پار گر نباشی نخل‌وار ایثارکن کهنه بر کهنه نِه و انبار کن کهنه و گندیده و پوسیده را تحفه می‌بر بهر هر نادیده را آن‌که نو دید، او خریدار تو نیست صید حقّ است او گرفتار تو نیست در بین حیوانات، زاغ، نماد اسارت دنیاست و باز، نماد رهایی. همچون باز، رها باش، خود را به خدا بسپار و به مرگ تن بده تا همچنان از مراحل دانی بگذری و تازه شوی. بدان، نفسی که با مراتب دانی انس گرفته و در همان‌ها تعین یافته، کهنه و فرسوده است و هرگز نمی‌تواند با انسان کامل که هر لحظه در وجودش تجلیِ نو دارد، سنخیت و هم‌رنگی پیدا کند. مثل خرما باش که وقتی ثمر می‌دهی، به راحتی از درخت قالبت جدا شوی، برکات وجودت را جاری کنی و بی‌دریغ در اختیار صاحبت قرار گیری. اما اگر چنین نیستی، لااقل امتیازات وجودت را که داده‌اند تا به تکامل برسی، خراب نکن. ادامه دارد.... @ketabezendagi 💠🔷 🔷💠🔷💠 💠🔷💠🔷💠🔷💠
4_5879988722769857972.mp3
4.45M
گزیده ای ازجلسه هشتم معراج
💐🔶💐🔶💐🔶💐 🔶💐🔶💐 💐🔶 📚 💐🔶 منفعت امتزاج رؤيا با حق و باطل‏ 🔶💐 الأحلام و امتزاج صادقها بكاذبها و سرّ ذلك‏ فَكِّرْ يَا مُفَضَّلُ فِي الْأَحْلَامِ كَيْفَ دَبَّرَ الْأَمْرَ فِيهَا فَمَزَجَ صَادِقَهَا بِكَاذِبِهَا فَإِنَّهَا لَوْ كَانَتْ كُلُّهَا تَصْدُقُ لَكَانَ النَّاسُ كُلُّهُمْ أَنْبِيَاءَ وَ لَوْ كَانَتْ كُلُّهَا تَكْذِبُ لَمْ يَكُنْ فِيهَا مَنْفَعَةٌ بَلْ كَانَتْ فَضْلًا لَا مَعْنَى لَهُ فَصَارَتْ تَصْدُقُ أَحْيَاناً فَيَنْتَفِعُ بِهَا النَّاسُ فِي مَصْلَحَةٍ يَهْتَدِي لَهَا أَوْ مَضَرَّةٍ يَتَحَذَّرُ مِنْهَا وَ تَكْذِبُ كَثِيراً لِئَلَّا يَعْتَمِدَ عَلَيْهَا كُلَّ الِاعْتِمَاد 💐🔶اى مفضّل ! در باره خوابها و حكمت درهم‏آميختگى راست و دروغ آن نيك بينديش. اگر تمام خوابها راست و صادق بود همه مردم پيامبر بودند و از اخبار غيب آگاه‏ بودند و اگر تمام آنها نادرست و كاذب بود، چيزى زايد و بى‏معنى بود و سودى نداشت. از اين رو گاه راست است و مردم از آن سود مى‏برند و با آن به سوى نيكى مى‏روند و از بدى پرهيز مى‏نمايند و بسيارى از آنها نيز دروغ است تا بر خوابها اعتماد كامل نشود. ادامه دارد... @ketabezendagi 💐🔶 🔶💐🔶💐 💐🔶💐🔶💐🔶💐