🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_شانزدهم قرآن ڪریم #بخش_اول 💠سورہ ڪهف 🔶مأموریت عجیب دو پیامبر (سوره ڪهف-آیه۸۲) و اما داستان دیوار ڪہ متعلق بہ دو پسر یتیم این شهر بود و زیر آن گنجے براے آن‌ها وجود داشت و پدرشان مرد صالحے بود. پروردگارت می‌خواست وقتے ڪہ آن‌ها بالغ شدند، آن گنج را از زیر دیوار خارج ڪنند. این لطفے از جانب پروردگارت بود و من این ڪار را از پیش خود نڪردم. این آیہ، پردہ از راز یڪے از سہ مأموریتے برمی‌دارد ڪہ موسے بہ همراہ خضر علیهمالسلام و بہ رهبرے او انجام دادند. آن‌ها در این مأموریت، دیوار در حال تخریبے را بازسازے ڪردند و وقتے موسے علیه‌السلام از سرّ این ڪار سوال ڪرد؛ خضر علیه‌السلام پاسخ داد: گنجے در زیر این دیوار نهفتہ ڪہ متعلق بہ دو بچہ یتیم است. خدا ارادہ ڪرد تا زمانے ڪہ این‌ها بزرگ می‌شوند و آن را استخراج می‌ڪنند گنجشان محفوظ بماند. چون پدر آن‌ها مرد صالحے بود ما مأمور شدیم دیوار را بازسازے ڪنیم تا مبادا گنج ظاهر شود و اموال این یتیم‌ها بہ خطر افتد. 🔶نڪتہ عجیب در این داستان: چون پدر این دو بچہ یتیم، انسان صالحے بود خدا دو پیامبر را مأمور می‌ڪند تا از اموال فرزندان او محافظت ڪنند. 🔶نڪتہ عجیب‌تر اینڪه: امام صادق علیه‌السلام فرمود: «انہ ڪان بینهما و بین ذلڪ الأب الصالح سبعة آباء» آن مرد صالح، جد هفتم این دو یتیم بود. نتیجہ اینڪه: ڪسے چند صد سال قبل می‌زیستہ؛ چون انسان صالح و متدینے بودہ است خداوند متعال بہ دو پیامبر خود ڪہ یڪے از آن‌ها نیز اولوالعزم است مأموریت می‌دهد تا از اموال دو یتیم در نسل او مراقبت ڪنند و این امر بسیار شگفت انگیز است. 🔶زیانڪارترین انسان‌ها چہ ڪسانی‌اند؟ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُڪُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً(۱۰۳) الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیهُمْ فیِ الحْیَوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یحَسَبُونَ أَنهَّمْ یحُسِنُونَ صُنْعًا (۱۰۴-ڪهف) بگو: [می‌خواهید] شما را از زیانڪارترین مردم با خبر ڪنم؟ آن‌ها ڪسانی‌اند ڪہ تمام سعے و تلاششان در زندگے دنیا بہ هدر رفتہ با این حال خیال می‌ڪنند ڪار خوبے انجام می‌دهند. این آیہ از ڪسانے خبر می‌دهد ڪہ در عمل از هر زیانڪارے زیان ڪارترند و آن‌ها ڪسانے هستند ڪہ در زندگے دنیا هم از عمل خود بهرہ نگرفتند؛ چون «ضلال سعی» همان خسران و بی‌نتیجگے عمل است و چون این‌ها علاوہ بر غفلت از ضرر، آن را سود هم تلقے می‌ڪنند از این رو بہ زیانڪار ترین افراد لقب گرفته‌اند. خسران و خسارت در ڪسب و ڪارهایے صورت می‌گیرد ڪہ بہ منظور سود انجام می‌شود و وقتے خسران تحقق می‌یابد ڪہ ڪاسب بہ غرضے ڪہ از تلاش خود داشتہ، نرسد؛ بلڪہ مقدارے از سرمایہ هم نابود شود و یا حداقل منفعتے عاید او نگردد در نتیجہ سعیش بی‌نتیجہ شود. و این همان است ڪہ آیہ شریفہ آن را «ضلال سعی» خواندہ است. اگر ڪسے ضرر ڪرد و فهمید ضرر ڪردہ است بہ فڪر چارہ افتادہ و سعے می‌ڪند ڪہ جبران ڪند؛ اما بیچارہ ڪسے ڪہ ضرر می‌ڪند و گمان می‌ڪند ڪہ دارد سود می‌برد. چنین ڪسے چون امیدے بہ بازگشت و جبرانش نیست پس در حقیقت زیانڪار تر از او هم ڪسے پیدا نمی‌شود. آنگاہ در دو آیہ بعد ریشہ این وارونہ انگارے آن‌ها را چنین بیان می‌ڪند ڪه: آن‌ها ڪسانے هستند ڪہ بہ آیات پروردگارشان ڪافر شدند و دیدار [قیامت و محاسبہ اعمال] را بہ وسیلہ او منڪر شدند و آیات من و پیامبرانم را بہ باد استهزاء و تمسخر گرفتند. 💠سورہ مریم 🔶خدا عنایت می‌ڪند؛ اما تو هم تڪانے بخور! وَ هُزِّے إِلَیْڪِ بجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْڪِ رُطَبًا جَنِیًّا(۲۵- مریم سلام اللہ علیها) تڪانے بہ این تنہ نخل بدہ تا برایت رطب تازہ فرو ریزد. این سخن زمانے بہ مریم سلام اللہ علیها گفتہ می‌شود ڪہ او براے دنیا آوردن فرزندش از مسجد فاصلہ گرفتہ و پاے تنہ نخلے خشڪیدہ نشستہ است. وقتے فرزندش بہ دنیا می‌آید بہ او گفتہ می‌شود تو این نخل خشڪیدہ را تڪان بدہ بہ قدرت الهے این تنہ، صاحب رطب تازہ شدہ و بر تو فرو می‌ریزد. 🔶نڪتہ قابل توجہ در این داستان براے خدایے ڪہ نخل خشڪیدہ را پر ثمر ڪردہ و آن را در یڪ چشم بر هم زدن، صاحب رطب تازہ می‌ڪند؛ بے شڪ ریختن آن‌ها و در دسترس قراردادنشان نیز ممڪن بود؛ اما این جریان بہ ما می‌آموزد ڪہ قرار نیست تمام امور بشر حتے برگزیدگان الهے از راہ امدادهاے غیبے ادارہ شود. ڪمڪ‌هاے ویژہ و امدادهاے غیبے الهے ڪہ از مسیر غیر عادے و ناشناختہ نصیب برخے می‌شود حقیقتے است انڪار ناپذیر؛ اما این بدان معنا نیست ڪہ چون خدا می‌تواند پس بشر بابد دست روے دست گذاشتہ و فقط منتظر غیب باشد. انسان باید بداند ڪہ این عنایت‌ها بہ مانند سایر امورے ڪہ از خداوند متعال صادر می‌شود تحت مدیریت حڪمت الهے قرار دارند و هر ڪجا ڪہ حڪمتش اقتضاء ڪند انسان را بہ امداد غیبے یارے می‌ڪند. 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 یڪ جرعہ معرفت @yekjoremarefat

🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_شانزدهم قرآن ڪریم #بخش_دوم 🔶راہ محبوب شدن در بین مردم إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ سَیَجْعَلُ لهَمُ الرَّحْمَانُ وُدًّا(۹۶- مریم سلام اللہ علیها) بے تردید ڪسانے ڪہ ایمان آوردہ و ڪارهاے شایستہ انجام می‌دهند، [خداے] رحمان بہ زودے براے آنان محبتے [در دل‌ها] قرار خواهد داد. ڪلمہ «وُدّ» و «مودّت» بہ معناے محبت است. این آیہ شریفہ وعده‌اے زیبا از ناحیہ خداے متعال است بہ ڪسانے ڪہ ایمان آوردہ و عمل صالح می‌ڪنند ڪہ بہ زودے محبت آن‌ها را در دل‌ها قرار می‌دهد. همان‌گونہ ڪہ در آیہ نمایان است این بشارت را مقید بہ قیدے نڪردہ است از این رو دلیلے ندارد ڪہ ما آن را منحصر در فرد خاصے ڪنیم و یا آن را مربوط بہ بهشت یا قلوب همہ مردم در دنیا و یا مقید بہ قیود دیگرے ڪنیم. بہ عبارت دیگر آیہ مطلق است و پیامش این است هر ڪس اهل ایمان و انجام عمل صالح باشد خداوند محبت او را در دل دیگران انداختہ و او بدون اینڪہ قدمے در این جهت برداشتہ باشد محبوب دیگران می‌شود. در روایتے از رسول خدا صلے اللہ علیہ وآلہ آمدہ است: هنگامے ڪہ خداوند ڪسے از بندگانش را دوست دارد بہ فرشتہ بزرگش جبرئیل می‌گوید من فلان ڪس را دوست دارم او را دوست بدار! جبرئیل هم او را دوست خواهد داشت. سپس در آسمان‌ها ندا می‌دهد ڪه‌اے اهل آسمان! خداوند فلان ڪس را دوست دارد او را دوست بدارید! ڪہ بہ دنبال آن، همہ اهل آسمان او را دوست می‌دارند؛ آنگاہ پذیرش این محبت در زمین نیز منعڪس می‌شود. و هنگامے ڪہ خداوند ڪسے را دشمن بدارد بہ جبرئیل می‌گوید من از او متنفرم، او را دشمن بدار! جبرئیل هم او را دشمن می‌دارد. سپس در میان اهل آسمان‌ها ندا می‌دهد ڪہ خداوند از او متنفر است او را دشمن دارید! همہ اهل آسمان‌ها از او متنفر می‌شوند؛ آنگاہ این تنفر در زمین نیز منعڪس می‌شود. 🔶اصلی‌ترین عامل سختی‌هاے آزار دهندہ قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعَا بَعْضُڪُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّڪُم مِّنیّ‌ِ هُدًے فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَ لَا یَشْقَے(۱۲۳)وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِڪْرِے فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنڪاً وَ نحَشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَمَةِ أَعْمَے(۱۲۴- طه) خداوند متعال بہ آدم و حوا فرمود: از بهشت بہ سوے زمین فرود آیید ڪہ برخے از شما دشمن برخے دیگرند. زین پس هرگاہ از سوے من هدایتے بہ شما رسید، اگر ڪسے از هدایتم پیروے ڪند، نہ گمراہ می‌شود و نہ بہ مشقت و رنج می‌افتد و اگر ڪسے از هدایت من ڪہ سبب یاد نمودن من در همہ امور است، روے بگرداند براے او زندگے تنگ و سختے خواهد بود و روز قیامت او را نابینا محشور می‌ڪنیم. 🔵از این فراز شریف چند مطلب فهمیدہ می‌شود: ۱. اگر ڪسے از هدایتگران الهے ڪہ انسان را بہ سوے خدا و آن ڪمال مطلق هدایت می‌ڪنند پیروے ڪند؛ نہ گمراہ می‌شود و نہ بہ مشقت و رنج می‌افتد. ۲. اینڪہ بہ طور مطلق فرمودہ «گمراہ و شقے نمی‌شود» می‌رساند ڪہ هم ضلالت و شقاوت دنیایے از او نفے شدہ هم آخرتے. ۳. بہ جاے اینڪہ بفرماید «و من لم یتبع هداے؛ و هر ڪہ هدایت مرا پیروے نڪند» فرمود: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِڪْرِی» تا بہ علت حڪم اشارہ ڪند و معلوم شود ڪہ علت تنگے معیشت در دنیا و ڪورے در روز قیامت، فراموش ڪردن خدا و اعراض از یاد او است. ۴. آرامش غیر از آسایش است. آسایش راحتے تن است و آرامش راحتے جان. پیام آیہ ناظر بہ سلب آرامش در صورت غفلت از یاد خداست؛ چون بسیارند ڪسانے ڪہ از یاد خدا اعراض ڪرده‌اند؛ اما غرق در ثروت و امڪانات و آسایشند؛ ولے همان‌طور ڪہ می‌بینیم و آیہ بہ آن اشارہ دارد این افراد از آن آرامش روحے «أَلا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ » بهره‌اے ندارند. ۵. اصولاً تنگے زندگے بیشتر بہ خاطر ڪمبودهاے معنوے و نبودن غناے روحے است، دلیل آن هم عدم اطمینان بہ آیندہ و ترس از نابود شدن امڪانات موجود و وابستگے بیش از حد بہ جهان مادہ است؛ ولے آن ڪس ڪہ بہ خدا ایمان دارد و دل بہ ذات پاڪ او بستہ، از همہ این نگرانی‌ها در امان است. 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 یڪ جرعہ معرفت @yekjoremarefat