👌گناهی که انسان را به بهشت می‌برد ! جالب است بدانید که گناهی وجود دارد که انسان را به بهشت می‌برد! از #امام_صادق (ع) نقل شده است که فرمود: إِنَّ الرَّجُلَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّهَ «به راستی که شخصی گناهی می‌کند و خدا به وسیله آن گناه او را به بهشت می‌برد» راوی می‌گوید: با تعجب عرض کردم: چطور ممکن است که خدا به وسیله گناه گناهکار را به بهشت ببرد!؟؟ فرمودند: نَعَمْ إِنَّهُ لَیُذْنِبُ، فَلَا یَزَالُ مِنْهُ خَائِفاً، مَاقِتاً لِنَفْسِهِ، فَیَرْحَمُهُ اللَّهُ، فَیُدْخِلُهُ الْجَنَّهَ. «آری، راستش این است که گناهی می‌کند و دائماً نگران و ترسان است و(گناهش را فراموش نمی‌کند، از گناه خوشحال نیست، به گناهی که کرده است افتخار نمی‌کند) نسبت به خود عصبانی است،(عذاب وجدان دارد و خودش را سرزنش می‌کند، این چه کاری بود که تو کردی؟! چطور می خواهی توبه کنی؟) پس خداوند به او #رحم می‌کند و او را به بهشت می‌برد.» الکافی (ط – الإسلامیه) ؛ ج۲ ؛ ص۴۲۶ پس در واقع گناه انسان را به بهشت نمی‌برد بلکه آن #پشیمانی بعد از گناه و #عذاب_وجدان است که انسان را به #بهشت می‌برد و این یک مژده است به بندگان گناهکاری که از کرده خودشان پشیمان و دچار عذاب وجدان هستند و خود را دائماً سرزنش می‌کنند. البته حقیقت توبه همین پشیمانی و عذاب وجدان است. «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: النَّدمُ تَوبَهٌ. پشیمانی از گناه، خود، #توبه از #گناه است. (تحف‌العقول، ص ۵۵ ـ الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص ۹)