#حج #اسرار #نکته‌ها 🕋 عرفات 💠 چون هشتم ذي‌الحجه و يوم ترويه بگذرد، كاروانيان بي‌شكيب دل به عرفات مي‌سپارند، تا با وقوف در اين وادي مقدس اما خارج از حرم، سرمايه شعور بردارند و اذن دوباره دخول بگيرند. در علت نام‌گذاری اين سرزمين گفته‌اند: چون آدم و حوا ـ كه از سر غفلت به آفت فراق مبتلا بودند ـ در اين زمين يكديگر را يافتند و شناختند، به جهت اين معرفت، اين مكان را عرفات ناميدند تا آنان پس از تلخي هجران با شيريني وصل شادكام شوند. روايتي معروف‌تر اما سرّ اين نام را این‌چنین گويد كه: در روز عرفه، مَلك مُقرب حق جبرئيل، حضرت آدم را به اين وادي آورد و چون ظهر شد به او گفت: به خطاي خويش اقرار كن و مناسك و اعمال حج را بياموز، و چون آدم به خطاي خود اعتراف كرد، اين سرزمين عرفات شد.1 اين اعتراف پدر براي فرزندان او سنت شد تا آنان نيز در عرفات، ذاكر استغفار باشند. عرفات، سرزمين عطوفت بي‌منتهاي خداست و عرفه، بهانه‌ای براي آمرزش بندگان تا با اتكال به رحمت بی‌کران او دل به دریای مغفرت بسپارند. در عرفات، بي‌سؤال، عطا مي‌كنند و بي‌بهانه مي‌بخشند و مگر نگفت مولاي پرواپيشگان كه «گناه‌كارترين اهل عرفات آن است كه از اين سرزمين برگردد و گمان برد كه مورد آمرزش خداوند متعال قرار نگرفته است.»2 1. بحارالانوار، ج 96، ص 253. 2. من‌لایحضره‌الفقیه، ج 2، ص 137. @khademshohada_znj 🕊🕊