🖥 آدم‌های خوش‌بخت ❤️ روایت‌های زنانه از غزه 📝خانه، از خانه‌هایی که توی ذهن آدم‌ها تعريف شده، دور است. دیوارهای لُخت و زمختِ بلوکی دارد. آفتاب از مربع‌های بی‌حفاظی که باید پنجره می‌شدند و نشدند، تو می‌زند. جای فرش، روی سیمان پارچه‌ای پهن کرده‌اند و چند کِناره دورتادور چیده‌‌اند تا سفتی زمین را بگیرد. پرده‌های کج و کوتاه، کارِ در را می‌کنند و میخ‌ها، کارِ کمد و چوب‌لباسی را. از مردهای چهارزانوی کم‌حرف، از زن‌هایی که گِردی صورتشان با حجاب کیپ شده و از بچه‌ها می‌شود فهمید چند خانواده، خانه یکی شده‌اند. قرارِ جشن دارند اما به‌جز مُشتی نقل و گردن‌آویزِ ساده‌ای که جای حلقه‌ی گل را گرفته، چیزی ندارند. وسطِ مجلس، جایی که باید گُلِ قالی باشد و نیست، پسر نوجوانی نشسته است. صورتِ پسر آب رفته و با خنده‌، لولای فَکش، صاف بیرون می‌زند. تیشرت زردش چند سایز کوچک است و لاغری بازو‌هایش را زیادی نمود می‌دهد. پسرِ استخوانی، همه‌ی صفحه‌ها و سوره‌های قرآن را، کلمه‌به‌کلمه حفظ کرده و قلبش عینِ قلبِ پیغمبر، شده ظرفِ کلامِ وحی. حالا جای خانه نیمه‌ساخته‌ی بالا، ویلایی چند هزار متری فرض کنید که کوچه‌باغ‌های دور و بَرَش بوی باروت نمی‌دهند. به‌جای خوپ‌خوپِ خمپاره، صدای قناری‌های روی شاخه و شُرشُر آب شنیده می‌شود. درخت‌های قدبلند، حِصار عمارت شده‌اند. تمام حیاط با چمن فرش شده و استخر بزرگی با فواره‌های قدونیم‌قد، قشنگی را چند برابر کرده‌ است. دو آلاچیقِ دل‌باز با چوب گردو، مشرق و مغرب حیاط ساخته‌اند. از روی کاناپه‌های راحتی‌شان، پنجره‌های قدی ساختمان معلوم است. از پشت شیشه‌‌ها می‌شود اثاثیهٔ شیک و آنتیک داخل خانه را دید. دو خانه بالا را بگذارید روی کفه‌های یک ترازو. خانه‌ی بلوکی، از هزار هزارتا ویلا، از همه‌ی مال و منال‌ها، سنگین‌تر است. خدا به پیغمبرش گفته این را از قولِ من، به همه آدم‌ها بگو: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ» گفته: به "شِفا و موعظه و هدایت و رحمتِ" قرآن باید شاد بشوید. که این‌ها، از همه ثروتی که می‌شود جمع کرد، بهتر است. آدم‌های خانه‌ی بلوکی، این را می‌دانند که از ته دل می‌خندند و از ذوق، انگشت می‌مالند گوشه چشم‌ها. آدم‌های خانه‌ی بلوکی رسیده‌اند به بزرگترین نعمت و رحمت. و عین آبشارِ بلندبالایی که می‌افتد روی زمین، پیشانی‌شان را می‌چسبانند به خاک و پشت سرهم شکر می‌کنند. شکر، دنیا و آخرت‌شان را آباد می‌کند. این را هم خودِ خدا قول داده است. 📝سیمین پورمحمود، رسانه «ریحانه»؛ 💬مجموعه روایت «می‌نویسم تا صدای غزه باشم» 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 نان درآوردن جزو وظایف زن نیست 📝نان درآوردن مطلقا جزو وظایف زن نیست. آن‌جایی که زن می‌خواهد برود بیرون برای این‌که نان دربیاورد نه، همان در خانه بماند. نان درآوردن بر زن لازم نیست، بیخود زحمتش را به خودش ندهد، کارهایی دارد که معادل آن کار هست داخل خانه، خیلی هم مهم‌تر است. 📝اما آن‌جایی که صحبت فعالیت اجتماعی است، صحبت جهاد در راه خداست، صحبت کار فرهنگی است، صحبت عرض کنم که حفظ پشت جبهه است، صحبت کارهای سیاسی گوناگون است، آن‌جا بله زن برود، آن‌جا تکلیف اوست، وظیفه اوست، بایستی هرچی هم می‌تواند اگر چنان‌چه آن کار، کار واجبی هست از کار داخل خانه هم بزند، آن را محدود کند تا این‌که بتواند به آن کار اجتماعی و سیاسی‌اش برسد. 📝رهبر انقلاب، ١٣۶۳/۱۲/٠۴ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 با قرآن مأنوس باشید 📝اگر زنها با قرآن مأنوس بشوند، بسیاری از مشکلات جامعه حل خواهد شد؛ چون انسانهای نسل بعد در دامن زن پرورش پیدا میکند و زنِ آشنای با قرآن و مأنوس با قرآن و متفاهم با مفاهیم قرآن، خیلی میتواند در تربیت فرزند تأثیراتی داشته باشد. 📝رهبر انقلاب، ۱۳۸۸/۷/۲۸ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 برای یک لیوان آب ❤️ روایت‌های زنانه از غزه 📝صدای قل‌قل کتری و بوی چای تازه‌دم فضا را پر کرده بود. دست‌هایم مشغول آماده‌ کردن شام بود، اما دلم گیر کرده بود میان بازی و خنده‌ی بچه‌های کوچه، که هر شب صدایشان از پنجره‌ی آشپزخانه هل می‌خورد داخل. بشقاب‌ها را روی میز ‌چیدم، لیوان‌ها را کنار هم ردیف کردم و پارچ آب را آرام وسط سفره ‌گذاشتم. همه‌چیز عادی بود؛ درست مثل هر شب. صدای جیغ شادی دختربچه‌ای از کوچه بلند شد و همان لحظه صفحه‌ی تلفن‌همراهم روشن شد. خبری تازه از کانال بچه‌های غزه مقابلم ایستاد: «در حمله‌ی وحشیانه‌ی اسرائیل به چادری که آوارگان در آن پناه گرفته بودند، ۷ کودک که برای گرفتن آب در صف ایستاده بودند، به طرز وحشیانه‌ای کشته شدند.» ناگهان احساس خفگی کردم. لیوانی آب برداشتم و به دهان بردم. انگشتم را لرزان روی دکمه‌ی پخش کلیپ زدم. هفت کودک آرام خوابیده بودند. چشم‌هایشان خسته نبود. دیگر خواب برایشان مثل بمب‌ها ترسناک نبود؛ شاید چون می‌دانستند فردا چشم باز نمی‌کنند و نمی‌بینند که آسمان بر سرشان هوار شده. پیراهن یکی از پسرها آبی بود؛ آبی کبود، مثل آسمانی که مدتهاست بر فراز غزه امنیتش را از دست داده. مردی، با دستانی لرزان که ترس از هر انگشتش می‌بارید، با وسواس دکمه‌های پیراهن پسرک را می‌بست. انگار می‌خواست با بستن هر دکمه، لحظه‌ای دیگر زندگی به او برگرداند. ذهنم پرید سمت منطقه‌ی العطار، جایی که کودکان برای گرفتن آب در صف ایستاده بودند. بچه‌هایی که تنها به یک چیز فکر می‌کردند: آب! نه جنگ! نه مرگ! صدای برخورد توپ به شیشه‌ی آشپزخانه از جا پراندم. پنجره را باز کردم. بچه‌های کوچه، به‌جای خنده و شکلات هر شب‌شان، توپ و تشر دیدند و بی‌آنکه چیزی بگویند آرام از کنار پنجره دور شدند. پدر هنوز پیراهن پسرک را مرتب می‌کرد. نگران بود مبادا پوست لطیفش با زمین خشن تماس پیدا کند و خراش بردارد. غافل از اینکه پسرک دیگر هیچ دردی را حس نمی‌کرد؛ نه خراشی، نه تشنگی‌ای که ساعت‌ها برای رفعش ایستاده بود. آب در گلویم گره خورد و به سرفه افتادم. لیوان از دستم افتاد و کف آشپزخانه شکست. چشم‌هایم روی کلمات خبر خشک شد. دیگر نمی‌توانستم به لیوان‌های روی میز، که در سکوت می‌درخشیدند، نگاه کنم. انگار هر لیوان پر، شرمنده‌ی بطری‌های خالی‌ای بود که همان لحظه از دست کودکان غزه رها شده و روی خاک افتاده بود. 📝مرجان اکبری، رسانه «ریحانه»؛ 💬مجموعه روایت «می‌نویسم تا صدای غزه باشم» 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 ارزشمندترین خدمت 📝شما با دانش و تخصصتان، با حضورتان در میدان‌های اجتماعی و سیاسی و کار، با به عهده گرفتن نقش بسیار مقدس و والای مادری، با تربیت، با پرورش، در طول زندگی آینده‌تان میتوانید بزرگ‌ترین خدمات را به آینده و انقلاب بکنید. 📝رهبر انقلاب، ١٣۶۵/٠٧/٠١ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 خانه‌دار و پرافتخار مثل ابرقهرمان‌ها 📝وظایف داخل خانه‌ی زنان، اهمیتش کمتر از وظایف بیرونی نیست، شاید بیشتر هم باشد، فقط هم ظرافتِ زنانه از عهده‌ی انجام آن برمی‌آید. 📝رهبر انقلاب، ١٣٧۶/١٢/١٨ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 زنانه می‌ایستند ❤️ روایت‌های زنانه از غزه 📝فاطمه‌زهرا اهل غزه بود. در یک اردوی فرهنگی با او آشنا شدم. لنز دوربین را گرفته بودم سمت دانشجوها و به دنبال سوژه، چشم می‌چرخاندم. صورت قاب گرفته شده‌ی فاطمه‌زهرا با چفیه‌ی سفیدومشکی و پوست مهتابی و چشم‌های روشن، توجهم را جلب کرد. میکروفون را از توی کیف بیرون کشیدم و به دنبالش روانه شدم. دوست داشتم به قدر چند دقیقه هم که شده از او مصاحبه بگیرم و نگذارم سوژه از دستم در برود. فیلم‌بردار که دوربین را روشن کرد، نور که تنظیم شد، صدا که تأیید داد، گوشی‌اش را گرفت جلوی دوربین و اشک توی چشم‌هایش غلطید. ماتم برده بود. آلبومی از عکس‌های عزیزانش روی صفحه‌ی گوشی نقش بسته بود که همگی در حمله اسرائیل به غزه بعد از طوفان‌الاقصی شهید شده بودند. از مادر و خواهر و برادر و نوه‌ها تا دوست و آشنایی که با آن‌ها زندگی کرده بود. حالا می‌خواست برای‌مان مقلوبه بپزد. بعد تقسیم کند توی ظرف‌های یک‌بار مصرف و سود حاصل از فروشش را برساند به دست مردمان غزه. برای هرکدام از دخترها، یک کفگیر از مقلوبه توی بشقاب‌ها کشید و بغضش بابت گرسنگی کودکان هم‌وطنش لغزید. کودکانی که نگاه منتظرشان به یک لقمه غذایی بود که دشمن ازشان دریغ کرده است.‌ دشمنی که راهزن غذای نوزاد چند روزه است و زورش به بیماران بیمارستان و کودکان و زنان کمپ می‌رسد. توقعی هم نیست. شرور هربار با یک نقاب در تاریخ ظاهر می‌شود. گاهی با تیر سه‌شعبه، گاهی هم با موشک و بمب سنگرشکن. می‌گفت خیلی از این کودکان را می‌شناسد. هر کدام عزیزکرده‌ی یک خانواده هستند که از ناچاری افتاده‌اند به التماس برای یک قاشق غذای بخورنمیر که آیا بهشان برسد یا نه. اما حرف‌هایش برایم امید را زنده کرد. او گفت مقلوبه‌ نماد سرنگونی رژیم صهیونسیتی است. وقتی برنج و مخلفات میان قابلمه برگردانده می‌شود توی سینی و غذا سر و ته می‌شود، زنان فلسطینی به دنیا نشان می‌دهند که مبارزه فقط در زمین رزم اتفاق نمی‌افتد. آن‌ها در آشپزخانه، نقشه پیروزی بر دشمن را می‌کشند و دستور سقوط تدریجی او را صادر می‌کنند. قدرت زن مسلمان در امورات خانه، خودش را نشان می‌دهد و او در برابر هر مرد دشمن، زنانه می‌ایستد. نگاه گریان کودکان از خاطرم کنار نمی‌رود اما این‌ها دست‌پرورده‌ی زنان محکم و استواری هستند که دشمن را به زانو درمی‌آورند. 📝فاطمه اکبری اصل، رسانه «ریحانه»؛ 💬مجموعه روایت «می‌نویسم تا صدای غزه باشم» 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 #نقشه_راه | آرمان شهیدان فراموش نشود! 📝 آرمان جوانها چه بود؟ اینهایی که رفتند جنگیدند با چه اهداف بلندی رفتند جنگیدند؟ ... این در وصیّت‌نامه‌ها منعکس است؛ برای خدا، برای امام، برای حجاب. دیدید در وصیّت‌نامه‌های شهدا چقدر درباره‌ی حجاب توصیه شده؛ خب، حجاب یک حکم دینی است؛ این آرمان شهیدان فراموش نشود. 📝 این‌جور نباشد که تصوّر بشود «فقط یک جنگی بود مثل جنگهایی که بقیّه دارند در دنیا میکنند؛ بالاخره هر کشوری دشمنی دارد، گاهی جنگی اتّفاق می‌افتد، جوانهایی میروند در جبهه و میجنگند؛ کشته میشوند یا زنده برمیگردند یا مجروح برمیگردند؛ اینها هم مثل آنها»، این نبود قضیّه؛ قضیّه قضیّه‌ی دین بود، قضیّه‌ی آرمان الهی بود، قضیّه‌ی حاکمیّت اسلام بود، قضیّه‌ی انقلاب بود، اسلام انقلابی بود که اینها را میکشاند.» 📝رهبر انقلاب، ۱۳۹۵/۷/۵ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh

🖥 صبر در اوج دلدادگی 📹 نماهنگ رسانه ریحانه به مناسبت هفته دفاع مقدس 📝 ما در طول این هشت سال دفاع مقدّس و بعد از آن، از مادران، گِله نشنفتیم بلکه به‌عکس، مادرها را حماسى‌تر از بسیارى از پدرها یافتیم. 📝 رهبر انقلاب، ۱۳۹۳/۰۳/۲۶ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 🖥 @khamenei_reyhaneh