eitaa logo
خانه طلاب جوان
8هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.4هزار ویدیو
304 فایل
﷽ 🌀کانال رسمی «خانه طلاب جوان» پویشی برای ترسیم #طلبه_عصر_انقلاب 💎صاحب امتیاز: ☑️ نشریه خط: @KHAT_NASHRIYE ☑️ نشریه عهد: @NASHRIYEAHD ☑️ رادیو روایت: @RADIOREVAYAT ☑️ سیر صراط: @SEIR_SERAT 👨🏻‍💻 ادمین: @admin_kht 🌐 سایت: www.khanetolab.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
حجةالاسلام عالم زاده نوری - ذنب امام.mp3
2.07M
▪️ذنب امام امت▪️ 🎙 حجة الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری 🏴 #هیأت_امام_حسن_علیه_السلام #اراده_جمعی #نصرت_امام #ذنب_امام #صلح_امام_حسن_ع #قبول_حکمیت #تجربه_برجام #تقیه #نفاق خانه طلاب جوان @KhaneTolab
خانه طلاب جوان
▪️ذنب امام امت▪️ 🎙 حجة الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری 🏴 #هیأت_امام_حسن_علیه_السلام #اراده_جمعی #
▪️ذنب امام امّت▪️ 📣 فرمودند که «مَن أَحَبَّنا فهُو مِنّا اَهَل البيت» راوی با تعجب می پرسد «جُعِلتُ فِداك،مِنکُم؟» حضرت میفرماید «مِنّا و الله، اَما سَمِعتَ قَولَ ابراهيم (عليه السلام): فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی؟» یعنی هر که با ما برقرار کند از ما میشود و جزء شخصیت ما میشود البته همان و در نتیجه یک پدید می آید که با آن میشود یک کار بزرگ انجام داد. آنگاه حرکت ما میشود . از آن طرف کندی های ما میشود ، ضعف های ما میشود وبال گردن امام، بدی های ما میشود . 📣 این تعبیر قرآن در مورد پیامبر(ص) که میفرماید « لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّر» ، این چیست؟ این مربوط میشود به آن شخصیت جمعی پیامبر(ص) که خود پیامبر(ص) با همان «مَنْ تَبِعَنِي» یک را پدید آورده اند که کوتاهی های هر فرد به پای جمع و به پای امام نوشته میشود. 📣 صلح را ملاحظه کنید. این صلح یک عبادت بزرگ است و افتخار است برای امام حسن(ع) تا دامنه قیامت که برخلاف خواسته خود این صلح را پذیرفت. اما برای چه؟ برای امت ننگ است تا دامنه قیامت که در آن شرایط حساس آن حضرت را تنها گذاشتند و حضرت مجبور به پذیرفتن این صلح شد. 📣 پذیرش حکمیت برای افتخار است و یک عبادت بزرگ است. آن حضرت علی رقم میل باطنی خود و داشتن یارانی مانند مالک اشتر و داشتن توان مقابله ،حکمیت را می پذیرد. اما برای یک لکه ننگ است که در تاریخ ثبت شده است. 📣 قبول هم مانند همین است، برای کسی که در آن شرایط بر خلاف میل خود آن را قبول کرد، یک سجده تاریخی بزرگ است. اما برای خواصی که همراهی نکردند و کار را به آنجا رساندند یک ننگ بزرگ است و در تاریخ میماند. آن کسانی که که از چرخه ولا یت خارج شدند، آن کسانی که داعیه ولایت را به زبان و ادّعا و سخنرانی داشتند اما در واقع وجودشان جبهه دیگری را تقویت میکرد و وجودشان خرج یک جبهه دیگری میشد. اینها هرقدر عبادت های فردی داشته باشند فایده ای ندارد. 📣 و چقدر این مرد شبیه جدشان امیرالمومنین است. مجبور کردند آن حضرت را به در حالی که داد، فریاد زد ،موعظه کرد اما زیر بار نرفتند. بعد که مجبور به اجازه دادن شد فرمود رضایت میدهم چون میشود برای امت و بعد از آن کلی گذاشت که رعایت نکردند. اما بعد از اینکه نتیجه نداد به حضرت علی(ع) گفتند «تو حکمیت را قبول کردی و باید توبه کنی». 📣 در اینجا دو مفهوم و هم مشخص میشود و شکل میگیرد. مفهوم برای جایی است که جریان جاری در حکومت جریان فاسدی است که شخص باید طوری عمل کند که هم خودش را و هم دینش را حفظ کند و هم وجودش خرج این جریان فاسد نشود. اما مفهوم برعکس تقیه است. جریان جاری در جامعه جریان صالحی است که شخص طوری عمل میکند که وجودش خرج دستگاه دیگری میشود و فقط ظاهراً به این جریان منتسب است و بر میباشد و ادعایش هم این است که من در این جریان هستم. 📣 و ما فدای آن آقایی بشویم که کوتاهی های ما را بر دوش میکشد و کندی ها و کوتاهی های ما را به خود نسبت میدهد و مجبور است تحمل کند. این جمله منسوب به است که فردی به خدمت ایشان رسیده بودند و از ایشان پرسیده بود که «شما از طلبه ها راضی هستید؟» و در جواب ایشان فرموده بود «اگر راضی نباشم چه کنم؟» 🎙 گوشه ای ازسخنرانی حجة الاسلام عالم زاده نوری در هیأت امام حسن(علیه السلام) خانه طلاب جوان @KhaneTolab
خانه طلاب جوان
▪️عبودیت جمعی▪️ 🎙 حجة الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری 🏴 #هیأت_امام_حسن_علیه_السلام #اراده_جمعی #ع
▪️عبودیت جمعی▪️ 📣 باید مراقب که حول امام - یا - شکل میگیرد، باشیم. ببینیم در کدام جبهه هستیم و وجود ما خرج کدام جبهه میشود. من هرچه نماز شب بخوانم ، عبادت ، مناجات، دعا ، توسل، قرآن و ... انجام بدهم ، مهم این است که وجود من خرج کدام جبهه میشود. 📣 خداوند میفرماید :«لَأُعَذِّبَنَ» یعنی قسم میخورم -با تاکید فراوان- که عذاب کنم؛ «كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ دَانَتْ بِوَلَايَةِ كُلِّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَيْسَ مِنَ اللَّهِ» آن کسی که وجودش خرج جبهه دیگری میشود و ذیل نیست؛ «و إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً» حتی اگر او نیکوکار و خداترس باشد یعنی در اعمال فردی بهترین باشد. از آن طرف میفرماید «وَ لَأَعْفُوَنَّ» قسم میخورم -با تاکید فراوان- که گذشت میکنم و می بخشم؛ «عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ دَانَتْ بِوَلَايَةِ كُلِّ إِمَامٍ عَادِلٍ مِنَ اللَّهِ» آن کسی که وجودش خرج میشود؛ «و إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَنْفُسِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً» اگر چه در زندگی شخصی خودش انسان ظالم و گناهکاری بوده اما وجودش در آن که میخواهد کار بزرگی انجام بدهد خرج میشود. 📣 از این دست روایات بسیار است. برای مثال امام صادق(ع) میفرماید: «لَوْ أَنَّ الرَّجُلَ عَمِلَ أَعْمَالَ الْبِرِّ كُلَّهَا وَ صَامَ دَهْرَهُ وَ قَامَ لَيْلَهُ وَ أَنْفَقَ مَالَهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَمِلَ بِجَمِيعِ طَاعَاتِ اللَّهِ عُمُرَهُ كُلَّهُ وَ لَمْ يَعْرِفْ نَبِيَّهُ الَّذِي جَاءَ بِتِلْكَ الْفَرَائِضِ فَيُؤْمِنَ بِهِ وَ يُصَدِّقَهُ وَ إِمَامَ عَصْرِهِ الَّذِي افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ طَاعَتَهُ فَيُطِيعَهُ لَمْ يَنْفَعْهُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنْ عَمَلِه» بعد ایشان به این آیه از قرآن اشاره میکنند « وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً» و بعد در ادامه میفرماید «وَ لَوْ تَقَطَّعَ الْجَاهِلُ مِنْ الْعِبَادَةِ إِرْباً إِرْباً مَا ازْدَادَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا بُعْداً» این انسان اگر از فرط عبادت تکه تکه بشود چیزی بر او زیاد نمیشود جز دوری از خداوند. 📣 در مورد بسیاری از آیاتی که درباره آمده، در تفاسیر گفته شده که منظور از حبط عمل، آنجایی است که این وجود در دستگاه دیگری خرج شده ولی در ظاهر در زندگی فردی در حال است. دینداری دستور عبودیت است و دین بیشتر از این که دستور باشد دستور است. این عبادت و اعمال فردی ما با این که به وسیله آن میشود کار های بزرگ را انجام داد، اصلا قابل مقایسه نیست. این روایت که میفرماید «بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلى خَمْسٍ: الصَّلَاةِ، وَ الزَّكَاةِ، وَ الصَّوْمِ، وَ الْحَجِّ، وَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْءٍ مَا نُودِيَ بِالْوَلَايَة» چون اصلا قابل مقایسه نیست حج و نماز شب و ... با اینکه در دستگاه حق، در این جمع اراده ها حول محور بتوان یک کار بزرگی انجام داد. 📣 شاید تعبیر معروف که میفرماید «الاسلام هو الحکومة بشؤونها» به همین دلیل باشد؛ «و الاحکام قوانین الاسلام و هی شأن من شؤونها» یعنی قوانین است و اسلام آمده دستور همین را بیان کند و این عبودیت جمعی باید رقم بخورد؛ «بل الاحکام مطلوبات بالعرض و امور آلیة لاجرائها و بسط العدالة» این اجرای حکومت و این به سمت که امام زمان (عج) میخواهند آن را پدید بیاورند، همان است و اسلام میخواهد این را محقق کند و بقیه بالعرض در خدمت این هدف قرار دارند و امور آلی هستند برای اجرای آن. 🎙 گوشه ای از سخنرانی حجة الاسلام عالم زاده نوری در هیأت امام حسن(علیه السلام) خانه طلاب جوان @KhaneTolab
🔴 خرج کدام جبهه می شویم؟...عبودیت جمعی 🔴 ❌ باید مراقب که حول امام - یا - شکل میگیرد، باشیم. ببینیم در کدام جبهه هستیم و وجود ما خرج کدام جبهه میشود. من هرچه نماز شب بخوانم ، عبادت ، مناجات، دعا ، توسل، قرآن و ... انجام بدهم ، مهم این است که وجود من خرج کدام جبهه میشود. 📣 خداوند میفرماید :«لَأُعَذِّبَنَ» یعنی قسم میخورم -با تاکید فراوان- که عذاب کنم؛ «كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ دَانَتْ بِوَلَايَةِ كُلِّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَيْسَ مِنَ اللَّهِ» آن کسی که وجودش خرج جبهه دیگری میشود و ذیل نیست؛ «و إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً» حتی اگر او نیکوکار و خداترس باشد یعنی در اعمال فردی بهترین باشد. از آن طرف میفرماید «وَ لَأَعْفُوَنَّ» قسم میخورم -با تاکید فراوان- که گذشت میکنم و می بخشم؛ «عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ دَانَتْ بِوَلَايَةِ كُلِّ إِمَامٍ عَادِلٍ مِنَ اللَّهِ» آن کسی که وجودش خرج میشود؛ «و إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَنْفُسِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً» اگر چه در زندگی شخصی خودش انسان ظالم و گناهکاری بوده اما وجودش در آن که میخواهد کار بزرگی انجام بدهد خرج میشود. ⭕️ از این دست روایات بسیار است. برای مثال امام صادق(ع) میفرماید: «لَوْ أَنَّ الرَّجُلَ عَمِلَ أَعْمَالَ الْبِرِّ كُلَّهَا وَ صَامَ دَهْرَهُ وَ قَامَ لَيْلَهُ وَ أَنْفَقَ مَالَهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَمِلَ بِجَمِيعِ طَاعَاتِ اللَّهِ عُمُرَهُ كُلَّهُ وَ لَمْ يَعْرِفْ نَبِيَّهُ الَّذِي جَاءَ بِتِلْكَ الْفَرَائِضِ فَيُؤْمِنَ بِهِ وَ يُصَدِّقَهُ وَ إِمَامَ عَصْرِهِ الَّذِي افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ طَاعَتَهُ فَيُطِيعَهُ لَمْ يَنْفَعْهُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنْ عَمَلِه» بعد ایشان به این آیه از قرآن اشاره میکنند « وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً» و بعد در ادامه میفرماید «وَ لَوْ تَقَطَّعَ الْجَاهِلُ مِنْ الْعِبَادَةِ إِرْباً إِرْباً مَا ازْدَادَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا بُعْداً» این انسان اگر از فرط عبادت تکه تکه بشود چیزی بر او زیاد نمیشود جز دوری از خداوند. ✴️ در مورد بسیاری از آیاتی که درباره آمده، در تفاسیر گفته شده که منظور از حبط عمل، آنجایی است که این وجود در دستگاه دیگری خرج شده ولی در ظاهر در زندگی فردی در حال است. ✳️ دینداری دستور عبودیت است و دین بیشتر از این که دستور باشد دستور است. این عبادت و اعمال فردی ما با این که به وسیله آن میشود کار های بزرگ را انجام داد، اصلا قابل مقایسه نیست. این روایت که میفرماید «بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلى خَمْسٍ: الصَّلَاةِ، وَ الزَّكَاةِ، وَ الصَّوْمِ، وَ الْحَجِّ، وَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْءٍ مَا نُودِيَ بِالْوَلَايَة» چون اصلا قابل مقایسه نیست حج و نماز شب و ... با اینکه در دستگاه حق، در این جمع اراده ها حول محور بتوان یک کار بزرگی انجام داد. ❌ شاید تعبیر معروف که میفرماید «الاسلام هو الحکومة بشؤونها» به همین دلیل باشد؛ «و الاحکام قوانین الاسلام و هی شأن من شؤونها» یعنی احکام، قوانین است و اسلام آمده دستور همین را بیان کند و این عبودیت جمعی باید رقم بخورد؛ «بل الاحکام مطلوبات بالعرض و امور آلیة لاجرائها و بسط العدالة» این اجرای حکومت و این به سمت که امام زمان (عج) میخواهند آن را پدید بیاورند، همان است و اسلام میخواهد این را محقق کند و بقیه بالعرض در خدمت این هدف قرار دارند و امور آلی هستند برای اجرای آن. 🎙 استاد 📖📖📖📖 خانه طلاب جوان 🔰🔰🔰🔰 @KhaneTolab