بخشی از کتاب من و عباس بابایی: خاطرات حسن دوشن از شهید عباس بابایی «من «حسن دوشن» فرزند اسماعیل متولد ۱۳۳۱ هستم. اصل فامیلی ما «جهان‌دیده» است. بر اثر اختلافات پدرم با برادرش او نام خانوادگی خود را عوض می‌کند و «دوشن» می‌گذارد که در آذری به معنی «افتاده» است. از طرفی نام دوشن برگرفته از روستای آباء و اجدادی ما ندوشن است. پدر بزرگ‌های ما اهل آن جا بودند و یزدی به‌حساب می‌آمدند؛ اما من بچهٔ شاهیام، بچهٔ قائم‌شهر. آنجا به دنیا آمدم. ما هشت تا بچه هستیم؛ پنج تا پسر، سه تا دختر. از این پنج تا پسر، اوراقشان فقط من درآمدم؛ بقیه همه ماشاءالله مهندس و دکتر شدند. من بچهٔ وسطی‌ام. بین پسرها وسطی‌ام؛ دو تا پسر از من بزرگ‌تر هستند، دو تا پسر کوچک‌تر. در دخترها هم یک خواهر کوچک‌تر دارم، دو تا خواهر بزرگ. در اصل من فرزند پنجم خانواده هستم. #شهید_عباس_بابایی #فرماندهان_میدان