🟠 متن و تقریر درس @kharejkalam

🔰نکته ای کوتاه از حضرت استاد: | استفاده از فرصت بی نظیر ماه مبارک رمضان #نکته_های_کوتاه 📥 متن 👇 🌐@kharejkalam

🔰نکته ای کوتاه از حضرت استاد: | استفاده از فرصت بی نظیر ماه مبارک رمضان ⭕️ بیکار نباشیم و به هر طریقی کاری برای اسلام انجام دهیم 🔸ماه رمضان، ماه بسیار بزرگ و پربرکتی است و فرصت بی نظیری را ایجاد می کند. برای ما طلاب علاوه بر این مسائل، توفیق تبلیغ و ترویج دین نیز وجود دارد، و این همراه راهی است که به خاطر آن وارد حوزه علمیه شده ایم. امروزه شرایط و ابزارهای تبلیغی متنوع شده و با گذشته متفاوت است. یک روش آن، روش سنتی و حضور در مکان های مختلف است؛ روش دیگر آن استفاده از فضای مجازی است که فرد می تواند توسط آن جمع وسیعی را پوشش دهد. استقبال گسترده از فضای مجازی نیز نشان می دهد که این ابزار می تواند وسیله خوبی برای تبیلغ و نشر دین باشد. 🔸اگر شرایط برای ما طلاب فراهم است در خانه نمانیم و هجرت کرده و به مکان هایی که نیاز است برویم، و اگر این شرایط فراهم نیست لاقل از طرق دیگر به این مسئولیت بپردازیم. نباید این فرصت تبلیغی را از دست داد. امروزه تبلیغات مسموم فراوانی از سوی دشمنان صورت می گیرد و ما باید توانمان را در این زمینه مضاعف کنیم، و همان گونه که مقام معظم رهبری فرمودند، در زمینه جهاد تبیین تلاش کنیم. ⭕️ در تبلیغ دین چه بگوییم و چگونه بگوییم؟ 🔸محور آنچه باید گفته شود همان سه رکن مباحث اسلامی یعنی اعتقادیات، اخلاقیات و احکام است. نباید نسبت به این مسائل و بیان احکام غفلت شود، البته بیان احکام هم باید به صورت گزینشی و بیان مسائل مبتلا به باشد. بحث اعتقادات نیز باید بیشتر برای مخاطب جوان و نوجوان بیان کرد، زیرا افراد میان سال به بالا، اعتقاداتشان شکل گرفته و آسیب چندانی متوجه آنها نیست. در بیان اعتقادات نیز بهتر است با رویکرد پاسخ به شبهات مباحث مطرح شود، مانند اینکه اجازه داده شود، مخاطبین سخنان و شبهات ذهنی خود را آزادانه بیان کنند و بعد پاسخ داده شود. 🔸روش تبلیغی هم باید بر اساس روش پیامبر اکرم (ص) باشد. ایشان «طبیب دوار بطبه» بودند و لذا این روحانی است که باید به سراغ مردم برود. این رسم و شیوه ای که ما به مسجد برویم تا مردم بیایند و بعد ما صحبت کنیم، روش خیلی موفقی نیست و همه جا جواب نمی دهد. گاه باید به سراغ خانه ها رفت و مسجدی تربیت کرد. باید با سر زدن به مردم و گفت و گو با آنها این راه را باز کرد. متاسفانه برخی تبلیغات بر علیه روحانیت باعث ایجاد دافعه در میان برخی شده است و باید اینها را با ایثار و از خودگذشتگی ترمیم کرد. نکته دیگر اینکه اگر طلبه برای تبلیغ به جایی رفته است، در صورتی که جایی برای ماندن دارد، همان جا و میان مردم بماند و با آنها حشر و نشر داشته باشد. 🔸کارهای تبلیغی بسیار ارزشمند است. قرآن کریم می فرماید: «الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ حَسيبا» . به هر طریقه ای که می شود باید برای اسلام و نشر معارف کاری انجام دهیم و بیکار نباشیم؛ اگر کار تحقیقی است، اگر کار تبلیغی مستقیم است، اگر استفاده از فضای مجازی است. نکته دیگر پرداختن به مناسبات ها است که کار تبلیغی را جذاب می کند و لازم است که از قبل برای آن مناسبت ها برنامه ریزی شود. 🔸امیدواریم که خداوند متعال توفیق دهد تا بتوانیم آن مسئولیتی که بر دوش داریم را در حد توانمان عمل کنیم. @kharejkalam

💎توصیه پیامبر خدا (ص) درباره جوانان ✳️پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: 🔸اوصیکُمْ بِالشُّبّانِ خَیْرا فَاِنَّهُمْ اَرَقُّ اَفـْئِدَةً اِنَّ اللّه َ بَعَثَنی بَشیرا وَ نَذیرافَحالَـفَنِی الشُّبّانُ وَ خالَفَنِی الشُّیوخُ 🔹 شما را به نیکی با جوانان سفارش می کنم، چراکه آنان دل های رقیق تری دارند؛ به‌راستی که خداوند مرا بشارت‌دهنده و هشداردهنده برانگیخت، جوانان با من همپیمان شدند و پیران با من به مخالفت برخاستند. 📚سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۷۶

#گزیده_های_اعتقادی | آزادی عقیده و جهاد اسلامی 💡 قسمت اول: 🤔 آیا جهاد اسلامی با اصل آزادی عقیده و مذهب سازگاری دارد؟ 🔹 جهاد با دشمنان اسلام، یکی از فرایض مهم اسلامی است. قرآن کریم مؤمنان را به جهاد با جان و مال خویش در راه خدا دعوت می‏کند. جهاد با جان، یا جهاد مسلحانه دو گونه است؛ یکی جهاد ابتدایی و دیگری جهاد دفاعی. درباره جهاد دفاعی در ارتباط با مسأله آزادی بحثی نیست، چرا که دفاع از جان، مال، عقیده، دین و آیین و آن‏چه برای انسان اهمیت و حرمت دارد یکی از حقوق طبیعی بشر به شمار می‏رود، اما درباره جهاد ابتدایی این اشکال مطرح شده است که این جهاد با آزادی عقیده و مذهب و اینکه گفته شده اسلام طرفدار تحمیل عقیده و مذهب بر دیگران نیست –منافات دارد؛ جرا که در این جهاد، مسلمانان بدون این‏که از طرف کشور یا ملتی مورد حمله و یا تهدید واقع شده باشند، جهت بسط و گسترش اسلام به سرزمین‏های دیگر یورش می‏برند، و از آنان می‎خواهند تا به آیین اسلام ایمان آورند. 🔹 این امر سبب شده است که عده‏ای از مستشرقان گسترش اسلام را در سرزمین‏های دیگر –خارج از شبه جزیره عربستان- نتیجه قدرت نظامی و شمشیر معرفی کرده و اسلام را به عنوان دین خشونت و شمشیر معرفی کنند (نمونه‏هایی از این دیدگاه را دکتر شوقی ابوخلیل در کتاب «الاسلام فی قفص الاتهام» و گوستاولوبون در کتاب «تمدن اسلام و عرب» نقل کرده‏اند). 👇 پاسخ:

🔹 در پاسخ به این اشکال لازم است از یک طرف، ماهیت جهاد ابتدایی، اهداف، احکام و آداب آن از دیدگاه اسلام مورد مطالعه قرار گیرد و از طرف دیگر، فتوحات مسلمانان از نظر تاریخی و چگونگی برخورد آنان با ملت‏های مغلوب بررسی شود. ⭕️ 1. دفاع از کیان اسلام و امت اسلامی 🔹 نگاهی گذرا به آیات جهاد در قرآن کریم این حقیقت را روشن می‏کند که در اسلام جنگ و جهاد مسلحانه با دیگران نقش بازدارنده، دفاعی، امدادی و یاری دادن مظلومان، و مبارزه با ستمگران دارد و هرگز به عنوان یک روش برتر برای توسعه قلمرو اسلامی تشریع نشده است. 🔹 در نخستین فرمانی که در تاریخ تشریع اسلامی درباره جهاد صادر شده آمده است: «أُذِنَ لِلَّذِينَ يقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بِغَيرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ» (سوره حج، آیه‏های 40 -39) به مجاهدان اجازه پیکار داده شد، زیرا آنان مورد ستم واقع شدند، و خداوند بر نصرت آنان تواناست. آنان کسانی‎اند که به ناحق و به جرم این‎که خدا را پروردگار خود می‎دانستند، از سرزمینشان بیرون رانده شدند. 🔹مسلمانان در مدت سیزده سال که پیامبر اکرم (ص) در مکه اقامت داشت و مردم را به آیین اسلام دعوت می‏کرد، مورد شکنجه‏‎های فراوان مشرکان قرار داشتند. آنان از پیامبر (ص) درخواست کردند تا به آنها اذن جنگ و پیکار دهد، ولی آن حضرت آنان را به صبر و شکیبایی در برابر آزارهای مشرکان توصیه می‏کرد. اما آن هنگام که آنان توسط مشرکان از شهر و دیار و خانه و کاشانه خود بیرون رانده شدند، و مال و ثروتشان توسط مشرکان تاراج شد، خداوند به آنان اجازه پیکار داد. آیا چنین پیکاری جز دفاع از حقوق طبیعی و مشروع انسانی، ماهیت دیگری دارد؟ 🔹قرآن کریم در جایی دیگر می‏فرماید: «وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» (سوره بقره، آیه 190): در راه خدا با کسانی که با شما می‎جنگند، نبرد کنید و از حدود الهی تجاور نکنید، زیرا خداوند تجاوزگران را دوست ندارد. 🔹 این آیات نیز بیان می‏دارد که مسلمانان وظیفه دارند با کسانی به پیکار برخیزند که آهنگ جنگ با آنان را دارند و نباید در جنگ با دیگران راه تعدی را برگزینند؛ مانند این‏که پیش از دعوت دیگران به آیین توحید و روشن شدن حقیقت برای آنان، اقدام به جنگ کنند، یا بدون این‏که دیگران قصد جنگ با آنان داشته باشند، جنگ را آغاز کنند، یا در جنگ با دشمن کودکان و زنان و افراد ناتوان را بکشند، یا دعوت به آتش‏بس را نپذیرند و مانند آن (ر.ک: المیزان، ج2، ص 61). آن‎چه از این آیات به دست می‏آید این است که جهاد با کافران نوعی اقدام تلافی‏جویانه و بازدارنده است، تا آیین اسلام و امت اسلامی از خطر تعدی کافران در امنیت بسر برد. 🔹 قرآن کریم تصریح می‏کند که خداوند مسلمانان را از روش مسالمت‏آمیز و آمیخته با احسان و عدالت با کافران باز نداشته است، بلکه تنها آن‏ها را از داشتن رابطه دوستانه با آن دسته از کافران که مسلمانان را از دیارشان بیرون کرده و با آنان به جنگ پرداخته‏اند برحذر داشته است (سوره ممتحنه، آیه‏های 9 -8). 🔹 این قانون اسلامی، عادلانه‏ترین، حکیمانه‏ترین و انسانی‏ترین قانونی است که می‏توان درباره برخورد با دشمنان و بیگانگان تصور نمود، زیرا آن‎گاه که بیگانگان قصد توطئه، خصومت و جنگ با امت اسلامی نداشته باشند، نه تنها نباید با آنان جنگ کرد، بلکه احسان و نیکی به آنان نیز پسندیده است، ولی آن‎گاه که دست به توطئه و خصومت می‏زنند، نباید با آنان پیوند دوستی برقرار کرد، چرا که چنین پیوندی مایه سرشکستگی و ذلّت امت اسلامی خواهد شد. #گزیده_های_اعتقادی 📙برگرفته از کتاب «آزادی از دیدگاه اسلام و لیبرالیسم»، حضرت استاد ربانی گلپایگانی 🔍 ادامه را در قسمت بعد بخوانید: @kharejkalam

📣 #مباحث_امامت | 9 روش زیبا در تشخیص صحت احادیث 🔹 ابن صدیق الغماری الشافعی (م 1380 ق) یکی از عالمان برجسته اهل سنت است که برای اثبات صحت و درستی حدیث مدینه العلم، از 9 روش جالب استفاده کرده است. 🔹 وی در این باره کتاب «فتح الملک العلی بصحه حدیث باب مدینه العلم علی(ع)» را نوشته است. روش های بکار رفته در این کتاب آن قدر برای متخصصان این فن جالب است که علامه امینی صاحب کتاب گرانسنگ «الغدیر» درباره آن گفته است: «اگر سن من بالا نرفته بود آن قدر این کتاب را می خواندم تا حفظ شوم». ✅ از نکات جالب این کتاب پرداختن به مباحث علم رجال و حدیث شناسی به صورت کاربردی است. در سلسله مباحثی که برگرفته از درس خارج امامت حضرت استاد ربانی گلپایگانی است، به بیان مختصر و روان این روش ها می پردازیم. #مباحث_امامت #استاد_ربانی_گلپایگانی @kharejkalam

#گزیده_های_اعتقادی | آزادی عقیده و جهاد اسلامی 💡 قسمت دوم: جهاد یا دفاع از حریم انسانیت 🤔 اشکال مورد بحث 🔹 برخی گفته اند جهاد در اسلام با آزادی عقیده و مذهب منافات دارد و مسلمانان برای بسط و گسترس اسلام به کشورهای دیگر یورش برده و اسلام را بر آنان تحمیل کرده اند. آنان ه همین خاطر اسلام را دین خشونت و شمشیر معرفی کرده اند. 🔹 در قسمت اول بیان شد که در اسلام جهاد مسلحانه با دیگران نقش دفاعی در برابر ستمگران و یاری رساندن به مظلومان را دارد و هرگز برای توسعه قلمرو اسلامی وضع نشده است. 🔹 آموزه های دینی بیان می کند که آن‎گاه که بیگانگان قصد توطئه و جنگ با امت اسلامی را نداشته باشند، نه تنها نباید با آنان جنگ کرد، بلکه احسان و نیکی به آنان نیز پسندیده است، ولی آن‎گاه که دست به توطئه و خصومت می‏زنند، نباید با آنان پیوند دوستی برقرار کرد، چرا که مایه سرشکستگی و ذلّت امت اسلامی خواهد شد. در ادامه قسمت دوم بحث را با هم دنبال می کنیم: 👇 ادامه بحث:

# پاسخ ⭕️ جهاد یا دفاع از حریم انسانیت 🔹 از آیاتی که پیش از این یادآوری شد این مطلب به دست می‏‎آید که جهاد اسلامی به انگیزه سرکوب کردن فتنه‎ها و مقابله با متعدیان و متجاوزان به جان، مال و کیان امت اسلامی تشریع شده است، نه به منظور تحمیل عقیده و مذهب اسلام بر دیگران. اکنون اگر این حکم و قانون اسلامی با توجه به اصل فطرت در جهان‎‏بینی اسلامی مورد توجه قرار گیرد، روشن خواهد شد که جهاد اسلامی جنبه دفاعی دارد؛ دفاع از یکی از بنیادی‏ترین حقوق فطری بشر که عبارت است از توحید و یکتا‏پرستی. قرآن کریم در این‏باره می‏فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيهَا» (سوره روم، آیه 30): ذات و هویت خود را به سوی دین حنیف استوار بدار که مقتضای فطرت الهی است که انسان را بر پایه آن آفریده است. بر این اساس، شرک و بت‎پرستی بزرگترین انحرافی است که در مسیر فطرت رخ داده و بدترین قید و زنجیری است که گوهر پاک انسانی یعنی فطرت توحید را به اسارت می‏کشاند و رهایی و نجات انسان‎ها از آن از اهداف نبوت بوده است: «يضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيهِمْ» (سوره اعراف، آیه 157). 🔹 از سوی دیگر، واقعیت‎های تاریخی به روشنی بیان‎گر آن است که مستکبران، یعنی صاحبان زر، زور و سلطه، منادیان و حامیان شرک و بت‏پرستی بوده‎اند و از بیداری فکری و آزادی جوامع تحت سلطه خویش سخت نگران و ناراضی بوده و مانع نشر دعوت حق و آیین توحید شده‏اند. بنابراین پیامبران الهی مأموریت یافتند تا آیین توحید را ترویج کنند و در راه رهایی بشر از اسارت شرک و بت‏پرستی به جهاد فکری، عملی، تبلیغی مبادرت ورزند و در صورت لزوم، برای فراهم ساختن زمینه تبلیغ، دست به جهاد مسلحانه بزنند. 🔹 علامه طباطبایی، در این‏باره بحث جامع و روشنگری دارد، در قسمتی از آن آمده است: «از دیدگاه قرآن، اسلام –آیین توحید- مقتضای فطرت بشری است، همان فطرتی که کمال و سعادت انسان در گرو رعایت آن است. مقتضای این مطلب آن است که قوانین فردی و اجتماعی بر مبنای توحید استوار باشد. و نشر و بسط این اصل در میان مردم از حقوق مشروع بشری است که به هر وسیله ممکن باید در استیفا و حفظ آن کوشید. شریعت اسلام در این‎باره راه اعتدال را برگزیده است، زیرا نخست دعوت دیگران به توحید و تحمل آزارها و شکنجه‎ها در این راه را توصیه کرده است، سپس دفاع از کیان اسلام و امت اسلامی را واجب شمرده، و سرانجام جهاد ابتدایی را تشریع فرموده است که در حقیقت به دفاع از حق انسانی و آیین توحید باز می‎گردد؛ با این‏حال، پیش از اتمام حجت از طریق دعوت خیر خواهانه و مسالمت‏آمیز، به جهاد و قتال اقدام نکرده است، چنان‏که سیره پیامبر اکرم (ص) به روشنی بیانگر این حقیقت است. 🔹 اما این‏که در جهاد ابتدایی مشرکان و بت‎پرستان –غیر اهل کتاب- حق انتخاب ندارند و به پذیرش آیین توحید ملزم می‏شوند؛ چاره‏ای جز این نیست، چرا که همان‏گونه که گفته شد، بت‎پرستی و الحاد بدترین ظلم و ستمی است که بر فطرت انسان می‏شود و هرگاه معالجه این خطر مهلک از طریق عادی ممکن نباشد، راهی جز غلبه و اکراه وجود ندارد. همان‎گونه که پیروان مکاتب دیگر نیز تخلف از قوانین مدنی را به هیچ‏وجه نمی‏پذیرند، و همگان را بر پذیرش و عمل به آن‎ها وادار می‎سازند، هر چند به اعمال قدرت و خشونت بینجامد» (المیزان، ج2، ص 68 – 67). 🔹 بنابراین، در مواردی نیز که جهاد اسلامی بدون آن که تهدید و تجاوز از سوی ملت یا دولتی صورت گرفته باشد، تحقق یافته، می‏توان گفت این جهاد هرگز به انگیزه کشورگشایی یا اعمال سلطه و استیلا بر جان و مال دیگران نبوده است، بلکه بدان جهت بوده است که موانع از سر راه دعوت اسلامی برداشته شود تا مردم از آیین توحید خالص آگاه شوند و حق فطری و اصیل خویش را باز شناسند، و از اسارت کفر و بت‎پرستی آزاد گردند. #گزیده_های_اعتقادی 📙 برگرفته از کتاب «آزادی از دیدگاه اسلام و لیبرالیسم»، حضرت استاد ربانی گلپایگانی 🔍 ادامه را در قسمت بعد بخوانید: @kharejkalam

📣 #مباحث_امامت | 9 روش زیبا در تشخیص صحت احادیث ⭕️ قاعده اول 🔹 سخن در بررسی روش ها و قواعدی بود که نویسنده کتاب «فتح الملک العلی»، ابن صدیق الغماری در اثبات صحت حدیث مدینه العلم بکار گرفته است. این روش ها که به زیبایی توسط ایشان بیان شده، بر گرفته از قواعد رجالی پذیرفته شده نزد عالمان اهل سنت است و می تواند به عنوان قواعد خوبی در بررسی احادیث دیگر به کار گرفته شود. 👇 در ادامه به بررسی اولین قاعده صحت حدیث می پردازیم. ...

⭕️ قاعده اول: نقل راویان متعدد از راوی و منکر نبودن متن حدیث 🔹 اولین قاعده ای که احمد بن صدیق غماری بیان می کند این است که روایتی معتبر است که راوی آن دارای دو ویژگی باشد: صادق بودن و قدرت حفظ و ضبط. ما دیگر قاعده ای نداریم که وثاقت راوی باید مورد اجماع باشد. حتی در صحیحین هم از افرادی نقل روایت شده که درباره وثاقت آنها تصریحی نیامده است. مثلا ابن غطان گفته است: درباره مالک بن خیر زوالی، وثاقتی نیامده است اما از وی روایت نقل شده است. جمهور معتقد هستند اگر از راوی عده زیادی نقل روایت کنند و متن حدیث او منکر نباشد، حدیث او صحیح است هر چند درباره وی توثیقی نیامده است. این یک قاعده رجالی است. 🔹 ابن صدیق غماری از همین قاعده در حدیث مدینه العلم که عمده بحث اعتبار سنجی آن مربوط به ابالصلت هروی است، بهره گرفته و گفته است: در مورد ابالصلت هروی نیز همین ویژگی وجود دارد زیرا عده زیادی از وی روایت نقل کرده اند که موثق هستند، علاوه بر اینکه درباره وی تصریح به توثیق نیز شده است. بزرگانی همچون یحیی بن معین، ابوسعید هروی، ابوداود صاحب سنن، و عبدالله بن احمد بن حنبل وی را توثیق کرده اند. 🔹 البته در مورد ابالصلت قدح هایی نیز بیان شده است که مستند آنها عمدتا دو چیز است: تشیع و رفض و دیگر نقل احادیث منکر. نویسنده بعدا بیان می کند که هیچ کدام از این موارد وارد نیست، زیرا اساسا این مبنا که به خاطر مذهب، یک راوی تضعیف شود صحیح نیست و ثانیا آنچه ابالصلت بیان کرده مصداق منکر نیست. ⭕️ نکته ای دیگر 🔹 در علم رجال این قاعده مطرح است که اگر فردی هم دارای مدح و هم ذم باشد، اگر وجه جرح وی بیان نشده باشد، مدح های وی بر قدح او مقدم است و اگر وجه آنها بیان شده باشد (قدح ها مفسر باشد) باید به سراغ وجه آن ها برویم. 🔹 در مورد اثبات عدالت یک نفر نی باید دانست که شهادت دو نفر کافی است، زیرا اسباب عدالت زیاد است و بیان همه آنها مشقت دارد، اما جرح اولا: با بیان یک مورد هم ثابت می شود، ثانیا: سلیقه های افراد در جرح ها مختلف است و شاید فردی چیزی را جرح بداند که دیگری نداند. همچنین برخی از قدح ها نیز دخلی در صداقت و پذیرش روایت راوای ندارد، همان گونه که در کتب رجالی گاه بیان شده که فردی چون از چهره دیگری خوشش نمی آمده وی را قدح نموده است. روشن است که این قدح ها معتبر نیست (ر.ک: تدریب الراوی، سیوطی، ص352- 360). 🔍 این بحث ادامه دارد ... #مباحث_امامت 📙 برگرفته از درس خارج امامت، حضرت استاد ربانی گلپایگانی @kharejkalam

💐 ‌پوستر | جهش تولید با مشارکت مردم ✏️ رهبر انقلاب در پیام نوروزی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳: اگر ما بخواهیم جهش تولید داشته باشیم، بایستی اقتصاد را مردمی کنیم، باید پای مردم را به عرصه‌ی تولید به نحو محسوسی باز کنیم، موانع حضور مردم را برطرف کنیم. در بخش مردمی ظرفیّتهای بزرگی وجود دارد که من ان‌شاءاللّه توضیح خواهم داد در این باره و این ظرفیّتها بایستی فعّال بشود، باید از آنها به نفع کشور و به نفع مردم استفاده بشود. لذا من به این مناسبت شعار امسال را این قرار دادم: «جهش تولید با مشارکت مردم» 🌷 #جهش_تولید_با_مشارکت_مردم