🔴 نفوذ تفکرات انحرافی را جدی بگیرید ◾️یکی از آفت های منبر که تو این دهه شدید دیدم، تطهیر افراطی گناهکاران و گیردادن شدید به احیانا ترک اولی توسط پیامبران بود و به تبعش تحقیر جامعه مؤمنین. ◾️آقایون دقت کنید... گویا یه حرکت آگاهانه در این جریان داره رخ میده. اولا گویا اهل بیت، فقط به حر توجه دارند. حبیب و بریر و ... هم تو حاشیه هستن. تازه ظاهرا یه طور القا می کنن که میتونی حر باشی بدون اینکه توبه کنی و جبران... ◾️ثانیا چنان به بهانه ماجرای سیب خوردن حضرت آدم و ... به حضرات انبیاء الهی می تازند انگار کل ماجرا کف دستشونه. بابا یه خرده روایت بخونید به علمای بزرگ رجوع کنید. چقدر ظاهرگرا شدید شما؟ ◾️نتیجه این ماجرا هم اینه که انگار همه مشکلات زیر سر جامعه مؤمنین هست. کفار و گنه کاران که خیلی نایس هستن و بخشیده میشن. پیامبران هم تازه نعوذ بالله اینقدر عملشون کمه که اندازه ما هم توجه ندارن. یه جور تعریف می کنن که یه بچه سه ساله هم میتونه به حضرت آدم ایراد بگیره. ◾️آقا یه خرده فکر کنیم به منبرهامون. تقریبا توی سه چهارتا منبر پشت سر هم دیدم که سه چهارتا طلبه به پیامبران بزرگ حتی حضرت موسی ع به راحتی تاختند. فاعتبروا... 👤 دکتر حمیدرضا مقصودی 🔴به پویش #بیداری_ملت بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

خودتون ببینید و لذت ببرید 🔸میتونه یک نوجوان سیزده ساله معلم تموم دنیا باشه

شب دوازدهم : امام سجاد علیه السلام تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه در پرده ست تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه در خیمه به خود پیچیده تب کرده ست خودِ روضه به هر سو چشم می دوزد خودش تب می کند در خویش و می سوزد تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه مستور است تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه از چشم همه دور است برای فهم این روضه همین روضه که در یک گوشه ی یک خیمه افتاده ست برای فهم این روضه که نامش گاه زین العابدین و گاه سجاد است برای فهم این مضمون آیینی تو باید از حسین بن علی رخصت بخواهی و دو زانو پای شرح کامل این روضه بنشینی ......... تمام دیدنی هارا هم از نزدیک هم با درک کامل دیده این آقا به جای اصغر شش ماهه هم ترسیده این آقا و همراه پدر خون علی را در هوا پاشیده این آقا کسی که روضه را می بیند از نزدیک خود هم می شود یک قسمت از روضه کسی که روضه را می بیند از نزدیک نه ، دل را نخواهد کند دیگر راحت از روضه نشسته با خودش یادش می آید ناگهان یک قسمت از روضه بهم می ریزد و خود می شود چون مجلس روضه به این ترتیب زین العابدین می ساخت از هر حادثه روضه اگر رد می شد از زلفش نسیمی یاد گیسوی پدر بر روی نی می کرد و تب می کرد و با موی پدر روز خودش را عین شب می کرد وداع هرکسی را با پدر می دید این آقا بهم می ریخت سر یک صحنه ی این گونه او درجا بهم می ریخت به یاد لحظه ی آخر که از خیمه پدر می رفت می افتاد به یاد لحظه ای که سر از اوج پیکر باباش سر می رفت می افتاد به یاد لحظه ای که دست زینب بر کمر می رفت می افتاد به یاد آن شبی که ساربان با خنجرش از گودی گودال در می رفت می افتاد تمام روضه ها را دیده بود و شرح هر یک را پس از کرب و بلا می دید نسیمی بر گلی می خورد, او بر دست بابا اصغر خود را که می زد دست و‌پا می دید کسی در کوچه می افتاد او در کوچه هم گودال را می دید صدای پای چندین اسب می آمد تن بابای خود را زیر سم اسب ها می دید به مقتل ها اضافه می کنم من مقتل السَّجاد کسی که با تمام لشکر ارباب هفتاددو دفعه رو خاک‌کربلا افتاد که هم کرببلا هم کوفه و هم شام دیده زجر کسی که هم خودش دیده ست هم از خواهرش هر شب شنیده زجر کسی که هم شهید و هم اسیر و هم شده جان باز یقینا روضه ها هرسال از او می شود آغاز که گفته سم شهیدش کرد جز ارباب و غم عباس و عون و قاسم و جون وعلیِ اکبر و اصغر غم بازار شام و کوفه و کوچه همه باهم شهیدش کرد #مهدی_رحیمی_زمستان