هدایت شده از هم قلم
📌آیا در سخنرانی صرف نقل روایات و آیات زیاد مطلوب است⁉️
🔰سه اثر مهم «مقدمه چینی در سخنرانی»
🎙درس: «#روش_سخنرانی_پیشرفته» ج1
🔻در اهمیت «چینش» در سخنرانی همین بس که می توان نام دیگر سخنرانی را «چینش» قرار داد. «سخنرانی» یعنی «مقدمه چینی». در منطق صوری، مقدمه مبنای نتیجه گیری است. براین اساس سخنرانی به استدلال منطقی نزدیک تر است تا به خطابه.
🔻اگر «مقدمه چینی» به خوبی صورت بگیرد. هم ذهن را اقناع می کند و هم احساسات را برمی انگیزد.
🔻تاثیر مقدمه چینی در ساحت ذهن علاوه بر اینکه بستر«استدلال منطقی» را فراهم می کند، موجب «تسهیل درک موضوع» برای مخاطب می گردد. اگر سخنران بدون مقدمه چینی، حرف آخر را بزند، مخاطب به اهمیت و عمق موضوع و حتی به اصل آن پی نمی برد.
🔻اثر سوم «مقدمه چینی»، «راهنمای ذهن برای اندیشیدن» است. یکی از کارکردهای اصلی سخنرانی این است که مخاطب را به «تفکر» وا بدارد.
🔻«انتقال اطلاعات خام» نظیر آیه، روایت، داستان، شعر، بدون وادار کردن «مخاطب به تفکر» در بسیاری از سخنرانی ها به صورت مطلق حسن نیست.
🔻عالمان دینی بیش از آنکه دعوت به نقل روایت شده اند، دعوت به درایت و فهم و فکر درباره روایات شده اند. فرمود:«حدیثی که فهمیده شود بهتر است از هزار حدیثی که نقل گردد؛ حَدِيثٌ تَدْرِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ حَدِيثٍ تَرْوِيهِ»(معانی الاخبار، ص 2).
🔻فرمود:« بر شما باد به فهم نه صرف روایت چرا که اهتمام نادان روایت هست و اهتمام علماء درایت و فهم است؛ عَلَيْكُمْ بِالدِّرَايَاتِ لَا بِالرِّوَايَاتِ هِمَّةُ السُّفَهَاءِ الرِّوَايَةُ وَ هِمَّةُ الْعُلَمَاءِ الدِّرَايَةُ»(کنز الفوائد، ج2، ص31) ای چه بسا تمام سخنرانی مقدمه برای فهم یک روایت باشد. چرا که روایت معصوم عمیق هست و نیاز به تبیین دارد.
🔻حتی آیات قرآن نیز نیاز به تبیین دارند و صرف تلاوت کافی نیست؛ پیامبر علاوه بر تلاوت مامور به تبیین آیات قرآن است. «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون»(نحل،44) تبیینی که هدفش این است که مردم را به تفکر سوق دهد.
🔻بسیاری از سخنرانی ها، بدون وادار کردن مخاطب به تفکر عمیق و طولانی مدت در زمان سخنرانی، به وسیله چینش منطقی و مقدمه چینی، فقط به صورت قطعات کوتاه؛ «جلب توجه» می کنند. نه آن که «راهنمای تفکر» باشند؛ سخنرانی به سبک «جلب توجه» نیاز مبرم به «چینش و مقدمه چینی» ندارد برخلاف سخنرانی که راهنمای اندیشه است.
🔻البته باید این نکته را مد نظر داشت که گاهی برخی از مخاطبین عوام یا خواص. ممکن است در این سبک سخنرانی، کم حوصلگی کنند. و این نوع سخنرانی را نپسندند.
🔻گاهی مخاطبان با هوش که سرعت انتقال آنها بالاست، از مقدمه چینی خسته می شوند و به سخنران می گویند:«می شود نتیجه ایی را که می خواهی بگیری اول بگویی بعد که نتیجه را می گویی،می گوید چقدر جالب از کجا به اینجا رسیدی؟ بعد لازم می شود مقدمات را توضیح داد.
🔻بنابراین باید سخنران برای چنین سبک سخنرانی، مخاطبان خود را خلق کند. و کم کم مخاطبان خود را پیدا می کند.
🔻کسانی که اهل تحلیل و تفکر باشند، نمی توانند پای سخنرانی های که فقط اطلاعات دینی صرف، بدون برانگیختن تفکر در طول سخنرانی، بنشینند. لذت او از کشف و شهود فکری است.
👤 علیرضا پناهیان.97.8.29
🚩تهران، موسسه تخصصی تبلیغ امام هادی ع
#تبلیغ_عالمانه_دین
✅#تنها «کانال تخصصی» #دانش_تبلیغ_دین
🆔https://eitaa.com/Daneshetabliqedin