eitaa logo
خزینة الجواهر
1.2هزار دنبال‌کننده
33.8هزار عکس
33هزار ویدیو
38.7هزار فایل
منبعی از محتوای ناب تبلیغی مناسبتی ارتباط باخادم كانال @a1nemati پستهای مفیدتان را به ما ارسال کنید
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از بیداری طلاب
♨️روزنه نوشت 🔻حاشیه ای بر دیدگاه‌های خاص جناب جعفریان پیرامون نسبت علم و دین از انصاف نباید گذشت؛ جناب رسول جعفریان، از معدود تاریخ جویان معاصر ماست که در دو دهه گذشته، پیوسته در تکاپو و تولید بوده و لحظه‌ای قرار نداشته است. گرچه برخی مطلعین براین باورند که بسیاری از آثار وی، بازتکرار همان آثار پیشتر چاپ شده، در عناوین و اسلوبی تازه است. جعفریان گرچه خاستگاه پژوهشی خود را مدیون حوزه علمیه است اما در سالهای اخیر به شدت از حوزه فاصله گرفته و این فاصله با بدبینی و گاه با بدگویی و تندخویی همراه شده است. گذشته از شذوذات جعفریان در تحلیل فضای حوزه و کم قدرپنداری این نهاد خدوم، مدتی است که تیغ تیز انتقادات وی متوجه اسلام نیز شده است. او در سالهای اخیر که در قامت یک سلیبریتی نیز جلوه کرده، هراز گاهی نظرات قابل تأملی را در تحلیل آموزه های دینی ارایه می کند که البته هنوز از جانب ارباب دین و دانش، چندان جدی گرفته نمی شود که محل مجادله و مباحثه علمی واقع شود اما مخاطبان عام او با یک خط ممتد تبلیغی مواجه اند که به نظر نگارنده ممکن است برخی بن مایه های مذهبی آنان را با چالش جدی مواجه کند. ارتباطات هوشمندانه جناب جعفریان در در تمام ابن سالها، در دو ساحت راهبردی، برقرار بوده است؛ او از یک سو با ارباب قدرت و رجال سیاسی و از دیگر سو با طیف خاصی از رجال دینی رابطه وثیقی داشته است. این روابط همواره در میزان موفقیت او در نگارش و انتشار آثارش تاثیر مستقیم داشته است؛ تأسیس کتابخانه تاریخ ایران و اسلام او، حاصل رابطه نسبتا نزدیکش با جناب حجت الاسلام است که گفته می شود از منبع وجوهات شرعیه، به حمایت از ایجاد و اداره چنین مراکزی اقدام می کند. و تأثیرات رابطه جعفریان با اهل سیاست، در مسؤلیت مرکز اسناد و کتابخانه مجلس، در دوران ریاست آقای ، و اکنون واگذاری مسوولیت کتابخانه دانشگاه تهران تجلی نمود‌. هرچند این دو محور ارتباطی و نتایج آن، ذاتا مخدوش نیست و برکاتی نیز داشته است اما برآیند آن نشان می دهد که جعفریان یک است که گاه اتخاذ مواضع و رویکردش، تحت تاثیر ارباب سیاست و دیانت قرار می گیرد. شاید محصول این تشویش و اضطراب و گاه تذبذب در مواضع، بی ارتباط با نوع روابط ایشان نباشد. چه اینکه جعفریان کارآموز در حلقه نزدیک به آیت الله ، به مرور به یک مخالف خوان دوآتشه ایشان بدل شده، و تاریخ پژوه صریح نقاد جریان های مخالف انقلاب، در چاپ های نخست کتاب جریان ها و سازمان ها، حالا در چاپ نوزدهم دارد حرفهای قبلی اش را تعدیل می کند یا پس می گیرد؛ این هر دو اتفاق البته فی نفسه جرم یا گناه نیست اما انسان را با نوعی تردید مواجه می کند و حکایت عدم ثبات فکری و سیاسی دارد که طبعا حد یقف هم ندارد و نتیجه آنکه، نمی شود روی حرف های دیروز و امروز و شاید هم فردای امثال ایشان حساب باز کرد. ایشان در سال‌های اخیر، نه تنها در مواضع سیاسی اش تندتر شده که در مسائل فکری و دینی نیز، اظهارات عجیبی بیان کرده است. گاه همصدا با جوجه جامعه شناس های سکولار،پیاده روی اربعین را مصداق فربهی آیینی می خواند، روز دیگر با انتشار گزینشی برخی مصادر عصر صفوی و قجری، تلاش می کند خط خرافه پرستی در سطح عالی سیاسی و مذهبی را القا کند، گاه هم سو با خرده جریان ، تلاش می کند امثال شهید نواب را نماد منحصره جریان انقلابی معرفی کند و اعاظم دهر مثل آیت الله بروجردی را غیرانقلابی معرفی نماید، گاه پا را فراتر نهاده، دوگانه مبارز و غیرمبارز را در مورد سیره اهل بیت مطرح سازد و چنین وانمود کند که ائمه بعد از امام حسین(ع) مبارز و انقلابی نبوده اند. اکنون ایشان در یادداشت اخیرش بر مطالب مطرح شده در یک جمع دانشگاهی شوریده و سخنان عجیبی بر زبان رانده که حاکی از انگاره های سکولار است.صدالبته اظهارات واجد مفاهیم سکولار، موجب نمی شود نویسنده دغدغه مندی چون جعفریان که در احیای عقبه تاریخی اسلام سیاسی، متحمل مرارتهای فراوان شده را یکسره سکولار بخوانیم، اما غفلت یا تغافل نسبت به این سنخ سخنان نیز وجهی ندارد. در مورد یادداشت اخیر ایشان، گفتنی فراوان است اما در اینجا تنها به ذکر چند پرسش بسنده می‌کنیم: آیا اگر یک فیلسوف و فقیه نواندیش، آنهم با نگاه تمدنی و بین الملل گرا، در جمعی دانشگاهی، دیدگاه تخصصی خود را بیان کند، مستحق این ادبیات تهاجمی است؟ آیا چنین اظهاراتی موجب تضعیف هرچه بیشتر رابطه راهبردی حوزه و دانشگاه/ حوزه و نظام نمی شود؟ اگر مدیر حوزه قم نتواند در نسبت علم و دین اظهارنظر کند، چه کسی خواهد توانست؟ اظهارنظر تخصصی در تبیین نسبت علم و دین، و خاصه بیان نسبت طب و کلام و فلسفه و فقه، نیازمند تخصص و اجتهاد این علوم است، آقای جعفریان در کدام یک از این علوم، مطالعات آکادمیک حوزوی یا دانشگاهی دارد؟ @rozaneebefarda @khabarehowzeh
هدایت شده از حوزه علمیه تمدن ساز
1_97794252.pdf
حجم: 1M
💥 حمله هتاکانه سروش محلاتی (ژورنالیست معمم) به علامه 🔻محلاتی آیت‌الله مصباح را امتداد خوارج معرفی کرده است! @feghheakbar
هدایت شده از روزنه
سخنان جنجالی و سکوت سکولارهای حوزوی مدعی دفاع از شعائر شیعی! 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸 سخنان انحرافی و فتنه انگیز آقای حسن روحانی در تحلیل سیره پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله، از شخصیت مبارز و مجاهد ایشان -معاذالله -چهره ای سازش کار و لیبرال مسلک نشان داد. 🔸در این میان، موضع شخصیتهای حوزوی انقلابی مثل آیت الله العظمی نوری همدانی، سیفی مازندرانی و... صریح و شفاف بود و با ادبیاتی متین و علمی به رد سخنان بی پایه حسن روحانی پرداختند. 🔹از ادای دین رجال انقلابی حوزه که بگذریم، در بین طیفهای مختلف حوزوی؛ واکاوی رفتار با این مسئله جالب توجه است. این طیف تشکیل شده از کسانی است که خود را مظهر محبت به معصومین علیهم السلام جلوه می دهند و شعار ظاهری خود را غیرت علیه آسیب زنندگان به این مرام قرار می دهند اما نمی دانیم چرا در برابر این سخنان موهن هیچ موضعی نمی گیرند. 🔻طبیعتا از این جریان نمی توان انتظار موضع گیری سیاسی داشت چراکه هنوز به آن حد از بلوغ اجتماعی نرسیده اند یا خزیدن بر کنج عافیت مانع از موضع‌گیری آنان است اما از آنان باید پرسید که آیا فهم دینی و غیرت مذهبی آنان نیز کشش مقابله با این سخنان موهن را ندارد؟! آیا نباید با موضع گیری بهنگام و مستند و صریح با این سخنان و بدعتهای شبهه آفرین مقابله کنند؟ 🔸پاسخ به این سؤالات میزان التزام واقعی این جریان به اصل برائت و ولایت را مشخص می کند و باید دید که آیا سران این جریان حاضر به هزینه دادن در راه دفاع از اهل بیت علیهم السلام هستند؟ 🔸باید دانست کسانی که امروز به خاطر مصلحت سنجی یا قبیله گرایی بی مورد، میدان دفاع از حریم اهل بیت علیهم‌السلام را ترک می کنند، طبعا اگر در عصر امیرالمؤمنین علیه السلام هم زندگی می کردند، از روی عافیت طلبی دفاع از حق ایشان را ترک می گفتند و زمینه شهادت دخت نبی اکرم را با خود فراهم می کردند. @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
شکست در تهران، انتقام در نجف! 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸بعد از توقف در تهران، آنان بار دیگر تمام تمرکز تخریبگرانه شان را متوجه عراق کردند و اینبار، در مدت کوتاهی پس از شکست آشوبگران در تهران، تلاش کردند در نجف انتقام بگیرند لذا همزمان با حمله به دفاتر برخی شخصیت‌های حوزوی نزدیک به ایران و جبهه مقاومت، کنسولگری ایران در نجف اشرف را به آتش کشیدند. 🔸این انتقام کور البته باعث افشای هرچه بیشتر ماهیت در عراق گردید و موجب شد عزمی جدی برای مقابله با شکل بگیرد. 🔸اکنون نیروهای خصوصا مجاهدان ، برای کنترل اوضاع و حراست از حریم مرجعیت‌ اعلی، وارد نجف شده اند. بی خاصیت نجف و دنباله‌های اعتدالگرا و اصلاح‌طلب شان در ایران، اکنون بیش از هر زمان دیگری به فلسفه وجودی و سربازان جان برکف امام خمینی و مقام معظم رهبری پی برده اند؛ چنانکه به بی عملی و بی خاصیت بودن خودشان هم بیش از همیشه بر همگان روشن شده است! @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
استقبال رسانه منحوس ملکه از اظهارات غیرقابل دفاع و نادرست آقای پیرامون   @rozaneebefarda 🔻🔻🔻   بار اول نیست که رسانه فتنه انگیز  با رصد دقیق اظهارات حوزویان، به صید سوژه برای تضعیف روحانیت اصیل و اسلام ناب دست می‌ زند. اینبار اما ماجرا کمی متفاوت است؛ یاسر میردامادی نویسنده پیشین و ضدانقلاب ، با دقت نظر، سخنان یکی از حوزویان جوان پیرامون لباس روحانیت را بهانه ای برای تئوریزه کردن خلع لباس روحانیت شیعه قرار داده است!   در یادداشت «ماجراهای دین و فلسفه؛ اسلام‌های سیاسی و 'خلع لباس پیامبر'» به تاریخ 25 آذر 1398، ضمن لجن پراکنی علیه اسلام سیاسی و تکرار مدعاهای دروغین در مورد کاهش اعتماد عمومی به روحانیون، در تیتری با عنوان «روحانیان علیه لباس روحانیّت» به سخنان آقای محمّدتقی اکبرنژاد، پرداخته و چنین نوشته است:👇 🔴محمّدتقی اکبرنژاد، مدیر «مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی» در قم، اخیرا در مصاحبه‌ای‌ با خبرگزاری ایکنا استدلال فقهی کرد که لباس روحانیّت «لباس پیامبر» نیست. استدلال اصلی اکبرنژاد، که خود در لباس روحانیّت است، این بود که پیامبر لباس متفاوتی از مردم زمان خود نمی‌پوشید و از آن‌جا که لباس روحانیان امروزه متفاوت از دیگر مردم است این لباس، هر چه که باشد، «لباس پیامبر» نیست. از نظر او لباس روحانیّت اگر «لباس شهرت» نباشد دست‌کم لباسی متمایز از دیگران است و پوشیدن لباس متمایز، اگر «حرام» نباشد، از نظر شرعی توصیه هم نشده است. «لباس شهرت» اصطلاحی فقهی در باب لباس «نامشروع» است و به لباس‌هایی اشاره دارد که موجب انگشت‌نما شدن فرد در جامعه می‌شود و از این رو پوشیدن آن از نظر فقهی «حرام» قلمداد می‌شود. رأی اکبرنژاد در حلقه‌های حوزوی اعتراض به پا کرد. اکبرنژاد اما از رأی خود عقب ننشست و در مناظره‌ای با یکی دیگر از روحانیان از رأی خود دفاع کرد. او بعد از مصاحبه و مناظره‌اش‌ در یادداشتی به این نکته اشاره کرد که پس از طرح نظریه «لباس روحانیت لباس پیامبر نیست» پیام‌های هم‌دلانه‌ بسیاری از سوی خانواده‌ روحانیان دریافت کرده است. با این حال اکبرنژاد با این پرسش مکرّر مواجه شد که اگر از نظر او «لباس روحانیّت لباس پیامبر نیست» چرا خود او همچنان در این لباس است. در پاسخ به این پرسش او در یادداشت دیگری توضیح داد که تغییرات در جامعه مذهبی باید به تدریج رخ دهد. او پیشنهاد کرد که در میان روحانیان «در آغاز باید دو لباسه بودن را جا بیندازیم» و اشاره کرد که او خود نیز گاهی بدون لباس روحانیّت بیرون می‌رود بحث شرعی در باب لباس روحانیّت گرچه بحثی رایج در میان روحانیان نیست و در گذشته هم نبوده اما کاملا هم بی سابقه نیست. پیشتر احمد قابل، مجتهدی که خود روزگاری در لباس روحانیّت بود، پوشیدن آن را «مکروه» می‌دانست. استاد تاریخ دانشگاه تهران، که خود روحانی است، نیز از یک روحانیِ از-لباس-در-آمده در دوره «متحد الشکل کردن لباس» در عصر رضا شاه یاد می‌کند که در کتابی استدلال کرده بود لباس روحانیت «لباس پیامبر» نیست و بهتر است روحانیان آن را کنار بگذارند ــــ کاری که البته رضا شاه در مورد اکثر روحانیان با اجبار انجام داد. از این گذشته، در گذشته نه چندان دور مجتهدان ناموری وجود داشتند که خود مختارانه هیچ گاه به لباس روحانیّت در نیامدند و با این حال جایگاهی برجسته در میان روحانیان یافتند، مانند میرزا جهانگیرخان قشقایی (استادِ سید حسن مدرّس، آقا ضیاء عراقی، آیت‌الله بروجردی، رحیم ارباب و حسنعلی نخودکی) و نیز رحیم ارباب (استادِ جلال‌الدین همایی، بهشتی، مفتح و عبدالجواد فلاطوری). میرزا جهانگیرخان و شاگردش رحیم ارباب هر دو تا آخر عمر کلاه پوستی به سر می‌گذاشتند و نه عمّامه. صرف نظر از بحث نظری در باب مشروعیّت یا عدم مشروعیّت پوشیدن لباس روحانیّت و نیز صرف نظر از نمایندگی یا عدم نمایندگی این لباس از «لباس پیامبر»، در عمل به ویژه پس از انقلاب روحانیان بسیاری برای زندگی عادی و کم دردسر در میان مردم، فقط در مکان‌های مذهبی و رسمی لباس ویژه صنف خود را می‌پوشند و در باقی ایام با لباس عادی در میان مردم ظاهر می‌شوند. به این عدّه در اصطلاح غیر رسمی حوزوی «دو زیست» می‌گویند و یا به تعبیر اکبرنژاد «دو لباسه». حوزه‌های علمیّه در ایران اما این وضعیت را به رسمیّت نمی‌شناسند و برخی امتیازهای حوزوی را صرفاً به کسانی اختصاص می‌دهند که به اصطلاح رسمی «تلبّس دائم» داشته باشند، یعنی لباس صنف خود را همیشه حتی در مکان‌های عمومی نیز بپوشند 🔻متن کامل یادداشت تخریبگرانه رسانه ملکه در پیوند ذیل قابل دسترسی است: https://www.bbc.com/persian/iran-features-50799848   @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
6.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💥انکار ولایت سیاسی پیامبر(ص) و ائمه(ع) توسط آغاجری 🔻من علی(ع) را افضل می دانم/در غدیر فقط امامت معنوی تعیین شد. 🔻جنگ شیعه و سنی ریشه در همین باورها دارد که ما هنوز منتظریم که امام زمان(عج) بیاید انتقام حضرت فاطمه(س) را از سنی های این زمان بگیرد. 🔻اگر پیامبر(س) در مدائن مبعوث شده بود اصلا حکومت تشکیل نمی داد. 🔻من اصلا اعتقادی به وصایت در خلافت و قدرت سیاسی ندارم و امر سیاسی را می دانم. 🔻علی(ع) و یاران علی(ع) در حکومت خلفا منصب قبول کردند. 🔻امر قدرت سیاسی برای حضرت علی(ع)، یک امر تاریخی است که گذشته! 🔶حاشیه هاشمی آغاجری از عناصر رادیکال جریان است که در دهه هفتاد به دلیل انکار برخی معتقدات شیعی، حکم اعدام گرفت اما با شانتاژ گسترده مطبوعات غربگرای داخلی،حکم اعدام او در دیوان عالی نقض شد. قاضی مربوطه سیدمحمد سجادی از اعضای لیست آقای در انتخابات خبرگان گذشته(موسوم به لیست انگلیسی) بود. پس از سخنان آغاجری بعضی بزرگان و اعضای جامعه مدرسین و برخی محافل حوزوی غیور دیگر بسیار صریح و محکم به مقابله برخاستند اما در این میان نقش علامه مصباح بسیار ممتاز بود؛ او آخرین تلاش‌ها را در آخرین روزها برای صیانت از حدود الهی به خرج داد اما با فشار و هیاهوی تسلیم طلبان، بی نتیجه ماند. آنروز به آیت‌الله مصباح خرده میگرفتند که بنا به قاعده الباطل یموت بترک ذکره، باید سکوت پیشه کند! اما تاریخ نشان داد که آن بزرگمرد در صیانت از عقاید فرقه محقه در صف اول بود‌. آیا جریان‌های مدعی دفاع از ولایت اهل بیت(ع) به این سخنان پاسخ می‌دهد یا خیر؟ @rozaneebefarda
12.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
روحانی و پیامبر(ص)؛ از تحریف آشکار تا کاربست تعابیر سخیف! آیا حوزه علمیه قم، خصوصا مدعیان دفاع از شعائر شیعی به این ادبیات اعتراضی ندارند؟ چرا در ۸سال گذشته، از چنین فردی حمایت کردند؟ @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
؛ زمینه‌ها و ناگفته‌ها 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹جریان غربزده نشان داده حاضر است برای دستمالی، قیصریه را به بکشد! آن قیصریه در سال ۸۸ تهران و کل ایران بود. حالا سیستان است! 🔹فتنه سیستان گرچه پیچیده است اما ریشه‌یابی اش اصلا دشوار نیست؛ ظاهرا با یک تحرک اعتراضی نسبتا گسترده مردمی با ریشه‌های مذهبی و قومی مواجهیم اما آیا واقعا ماجرا همین است؟! 🔹سال‌هاست رسانه‌های بیگانه به موضوع متمرکز شده‌اند و آقای را در قامت یک رهبر معرفی می‌کنند. از سوی رسانه‌های غربگرای داخلی نیز همین خط دنبال شده است. امروز هم امثال زیباکلام صراحتا پرده برانداخته اند! 🔹طمع به رأی اهل سنت، را بر آن داشته که هنگام انتخابات ریاست‌جمهوری، خطوط قرمز مبتنی بر منافع ملی را رد کنند و در قامت اپوزسیون، شعارهای ساختارشکنانه مذهبی و قومی سر بدهند یا بر چنین خواست‌هایی صحه بگذارند. این است که ریشه فتنه سیستان به گره خورده است! 🔹عجیب آنکه که اغلب رویکرد و گاه نسبت به عامه دارند نیز در سیاست به همین جریان غربزده گره می‌خورند! از تا ، وضع همین بوده است که از طرفی اهل سنت و از طرفی سکولارهای حوزوی، پله پیروزی جریان غربزده محسوب می‌شده است. 🔹این پیچیدگی ها نشان می‌دهد که مسائل به ظاهر قومی و مذهبی را از دریچه سیاست باید نگریست؛ جایی که مرزهای گاه جابجا می‌شود! ⭕️الغرض! فتنه در سراوان و سیستان، ریشه در تهران و لندن و واشنگتن دارد! برای آرامش منطقه هم راهی نیست جز یقه‌گیری از ! @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
آیت‌الله ربانی شیرازی؛ الگوی حوزه انقلابی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 17 اسفند سالروز ارتحال یا به تعبیری آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازی است؛ مردمی که به حق نقطه تلاقی اجتهاد و جهاد بود و در هر دو ساحت علم و سیاست، از پیشگامان و سرشناسان حوزه علمیه شیعی در دوران معاصر ماست. در علم آنچنان پیشتاز بود که در میان فضلای شاگردان آیت‌الله العظمی بروجردی، در کوتاه‌زمانی توانست چون ستاره بدرخشد و اعتماد علمی استاد به او موجب شد که در تدوین نقش اصلی و اساسی را برعهده بگیرد. در حلقه شاگردان امام که در چهاردهه گذشته، در حوزه شیعی در زمره سرآمدان علمی بوده‌اند، ربانی شیرازی چون مرواریدی درخشان است. تصحیح و تعلیقه بر 17جلد از ، کار ماندگار دیگر اوست که با مقدمه و تجلیل از مقام علمی وی منتشر گردید. در عرصه سیاست و مبارزه اما، سرحلقه تشکیلات مخفی مبارزان نهضت امام بود؛ از حضور در حلقه‌های تحول در حوزه در نیمه دوم دهه سی گرفته تا تأسیس گروه مخفی یازده نفره که بعدا به مشهور شد، تا و و و سایر پیشنهادهای راهبردی مبارزه مانند اعتصابات حوزوی و استفاده از ظرفیت اجتماعی و دینی حوزه در نفی مشروعیت سیاسی رژیم (از جمله حکم به خلع ید محمدرضا از سلطنت)، نمونه‌ای از اقدامات اوست. سلسله سیاست‌ورزی او از طریق اساتیدش، با یک واسطه به می‌رسد. ربانی شیرازی نخستین کسی است که بر دروس ولایت فقیه امام حاشیه‌نگاری علمی نموده است. او 82 روز بعد از آغاز دروس حکومت اسلامی، با نگارش نامه‌ای به مبارزان نجف، ضمن اشاره به برخی منابع، اشکالات و سؤالاتی را در تکمیل بحث مطرح می‌سازد که برخی از آنها تا کنون بی‌پاسخ مانده است! او با آنکه در حقیقت پیشتاز و راهبر تشکیلات مبارزاتی حوزه قم بود اما از خودنمائی پرهیز داشت و همواره در پس پرده بود؛ ساواکی ها اما خوب می‌شناختندش؛ چنانکه در سال 46 در مورد او نوشته‌اند: «مسبب اصلی همه فعالیت‌ها در قم، عبدالرحیم ربانی می‌باشد!» بر اهل اطلاع پوشیده نیست که امثال آقای ، در بسیاری از مسائل راهبردی مبارزه از او خط می‌گرفتند و همین موضوع موجب کینه و کدورت دیرینه باند مخوف با او بود و طبعا با حضور فردی مثل ربانی، استیلای مطلق بر منتظری، قریب به محال می‎نمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وی به شدت فعال بود؛ با همان اخلاص و گمامی! عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، مجلس خبرگان رهبری و شورای نگهبان و صیانت از خط اسلام ناب و حمایت از ولایت موجب شد چندین بار توسط گروه‌های ضدانقلاب مورد سوء قصد قرار بگیرد که البته آسیبی ندید. سرانجام در ۱۷ اسفند ۱۳۶۰ در حین‌ عزیمت‌ به‌ جلسه‌ شورای‌ نگهبان‌، بر اثر تصادفی مشکوک‌ در جاده‌ دلیجان‌ درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) دفن شد. شرایط سیاسی حساس سال 60 و برخی کارشکنی‌ها و استیلای بیت منتظری و باند مهدی هاشمی بر برخی شریان‌های سیاسی-قضایی موجب شد که ماجرای ارتحال وی به طور جدی پیگیری نشود اما قرائن و شواهدی مبنی بر مشکوک بودن مرگ مظلومانه او در پرونده‌اش وجود دارد که شاید برای پیگیری آن هنوز هم دیر نشده باشد. با گذشت 38 سال از ارتحال یا شهادت آیت‎الله ربانی، حوزه قم هنوز تجلیلی بایسته و شایسته از مقام و منزلت علمی و سیاسی این ابرمرد دوران بجای نیاورده است؛ او به حق است؛ اگرچه بدخواهان از گرفته تا ، با امثال ربانی، تلاش دارند چهره‌های دیگری را به عنوان الگوی حوزه انقلابی جا بیندازند و به دنبال آن به سمپاشی و تخریب وجهه انقلابیون بپردازند اما هوشمندی همیشگی جریان انقلابی قم مانع خواهد شد. با روشن شدن ابعاد مختلف شخصیت مرحوم ربانی، مشخص می‌شود که او اسوه‌ای ماندگار برای انقلابیون جوان حوزه مقدسه قم است و معرفی و تلاش برای تکثیر امثال او می‎تواند تحقق حوزه تراز انقلاب اسلامی را تسریع بخشد. باشد که در جوار رحمت واسعه حق، بیش از پیش متنعم گردد و مشمول دعایش باشیم. اسناد مرتبط با سیره مبارزاتی آیت الله ربانی شیرازی را در مشاهده فرمائید:👇🏽 @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
امام خمینی و ماجرای 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸با نزدیک شدن به نیمه شعبان سال 57، امام خمینی در ابتکاری سیاسی به تحریم جشن های نیمه شعبان پرداخت(صحيفه امام، ج‏3، صص 427-428) تا از این مناسبت دینی در جهت مقابله با ظلم دستگاه فاسد پهلوی استفاده کند. 🔹این اقدام که پیشتر در تحریم عید نوروز در سال 42 نیز سابقه داشت، با استقبال علما و روحانیون و عموم مردم ایران مواجه شد و رژیم را در انفعالی بی سابقه و پیش بینی نشده قرار داد. در نوروز 42 نیز علیرغم همزمانی این ایام با شهادت امام صادق(علیه السلام) امام به علمای بلاد توصیه کرده بودند که در اعلامیه های خود علت تحریم عید را همزمانی با شهادت امام ششم بیان نکنند، بلکه به مسئله تحریم به عنوان عامل نسبت به مفاسد و مظالم پهلوی تصریح کنند. اجرای این راهبرد مبارزاتی که نیازمند شجاعت فوق العاده بود، برای همه علما و خطبا ممکن نشد و برخی در اعلامیه های خود، علت تحریم را شهادت ذکر کردند اما در مجموع تاکتیک تحریم عید تحقق یافت و رژیم برای مقابله با آن، را تدارک دید. 🔸بعد از انتشار گسترده اعلامیه امام مبنی بر تحریم اعیاد شعبانیه سال 57، رژیم شاه، برای شکستن این تحریم به کانون های مذهبی وابسته به دربار متوسل گردید که مهم ترین آن، بود. 🔹انجمنی ها با سوءاستفاده از عواطف مذهبی مردم، حداکثر تلاش خود را برای شکستن تحریم چراغانی نیمه شعبان به کار گرفتند و به این صورت آخرین تلاش ها را برای مبارزه با نهضت امام خمینی و در جهت تقویت رژیم فاسد پهلوی به کار بستند. 🔸تحلیل و ریشه یابی علت این عملکرد غلط، آسان نیست و نمی توان در مورد عملکرد سران و بدنه این تشکیلات و مخاطبان آنان، قضاوت واحدی انجام داد اما شکستن تحریم در آن دوره، نقطه اشتراک نظر و انجمنی ها بود! که صدالبته با هوشیاری علما و همراهی مردم، این ره به جایی نبرد. 🔸همزمان با انجمن حجتیه برای شکستن تحریم چراغانی، مردی دلسوخته و به حق ذوب در امام زمان(عج) دست رد به پیشنهاد رژیم منحوس پهلوی زد و برخلاف انتظار متحجرین و مخالفان مذهبی نهضت امام، با تحریم اعیاد شعبانیه همراه شد و محاسبات رژیم در کنترل و مقابله با فعالیت های سیاسی/مذهبی انقلابیون بر مدار تحریم چراغانی را برهم زد. مردی که با گذشته چهار دهه از مرگ مشکوک و شهادت گونه اش، هنوز هم به نحو شایسه مورد تجلیل قرار نگرفته است. 🔹 همان کسی بود که بانی تأسیس در شهرهای مختلف ایران بود و بیش از آقای (مؤسس انجمن حجتیه) با وجهه امام زمانی شناخته می شد، اما در آن سال و در لبیک به فرمان امام، را برگزار نکرد و علیرغم اصرار ساواک، از اجرای این مراسم خودداری کرد و سپس به سوی مشهد حرکت کرد. مرحوم کافی در یک سانحه رانندگی مشکوک در جاده مشهد کشته شد و مراسم تشییع جنازه او در مشهد به تظاهراتی خونین مبدل گردید. برخی گمانه شهادت وی توسط رژیم را نیز مطرح نموده‌اند. اقدام تاریخی مرحوم کافی نقش اساسی در شکست توطئه مشترک ساواک و انجمنی ها داشت اما کارشکنی حجتیه و ضربه بر جریان مبارزات اسلامی، در آن دوران دشوار و خونین بار را نباید فراموش کرد. ▫️امام خمینی در آخرین ماه های حیات مبارک خویش در متن تاریخی ، به خیانت انجمن حجتیه اشاره کرد و چنین فرمود: «ديروز «حجتيه‏اى» ها مبارزه را حرام كرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانى نيمه شعبان را به نفع شاه بشكنند، امروز انقلابى‏تر از انقلابيون شده‏اند!» 🔸با پیروزی انقلاب اسلامی، در نخستین جشن نیمه شعبان امام خمینی با صدور پیامی، عموم مردم را به برگزاری هرچه باشکوه تر این مراسم دعوت فرمود و در خلال یک سخنرانی عمومی نیز، ضمن تأکید بر جبران تعطیلی این جشن در سال قبل، بر ضرورت توجه به محتوای این جشن های سراسری تأکید فرمودند. 🔹امروز نقش انقلاب اسلامی در تعظیم شعائر شیعی و توسعه کمی و کیفی مناسک دینی، بر دوست و دشمن پوشیده نیست اما درباری دیروز، و غرب اندیش امروز، همچنان بر حقائق چشم پوشیده و به کارشکنی علیه انقلاب اسلامی و بازی در پازل های پیچیده کفار و استکبار مشغول اند. باشد خداوند هدایت شان کناد و اگر نمی شود، شرشان از سر این مردم عزیز و عاشقان امام عصر(عج) کم گردد. ◽️مرور اعلامیه های امام خمینی در تحریم اعیاد شعبانیه در سال 57 و تعظیم اعیاد شعبانیه در سال 58 خالی از لطف نیست. این متن های تاریخی را در روزنه بخوانید: -پیام تاریخی در : https://eitaa.com/rozaneebefarda/4001 -تصریح امام به خیانت انجمن حجتیه در شکستن اعتصاب نیمه شعبان: https://eitaa.com/rozaneebefarda/4002 @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
حمایت آیت الله از و مرور یک نامه تاریخی در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی 💥اختصاصی 💥پست ویژه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔥اشاره: تصویر پیوست٬ گزیده ای از نامه مفصل آیت الله وحید خراسانی است که در شهریور ۵۸ و در کوران بحث های مربوط به تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی٬ نگارش یافته است. ایشان در این متن بر ایده توسط در مقابل ایده حکومت مردم بر مردم٬ تاکید می ورزد. در بخشی از این سند چنین آمده است: 🔹مبنای حکومت بر اساس قانون کتاب و سنت است و از نظر اجرا٬ «من بیده الامر» بر طبق مقبوله و غیر آن از ادله . 🔹ولایت فقیه علت محدثه و مبقیه است. 🔸قیام به رهبری ٬ به عنوان و و این قیام[انقلاب اسلامی]٬ به عنوان اسلام مطلق و عدل حقیقی بود.... 🔶پی نوشت در چهار دهه گذشته برخی خناس ها و خصوصا تلاش کردند برای سنگر گرفتن در پشت برخی بزرگان دین٬ روایتی غیرانقلابی و العیاذ بالله سکولار از آنان به دست دهند. حال آنکه به شهادت اسناد تاریخی٬ اغلب بزرگان تشیع در طول تاریخ٬ حکومت اسلامی را به عنوان یک آرمان همیشگی در نظر داشته و به قدر وسع برای تحقق آن٬ به مبارزه سخت و نرم با طواغیت اقدام نموده اند. گرچه تلقی های تئوریک و میزان اقدام سیاسی و مبارزاتی به اقتضای شرایط٬ متفاوت بوده است. بازخوانی این قبیل اسناد تاریخی٬ سکولارهای عرفی و سکولارهای مقدس را به طور همزمان دچار بحران گفتمانی خواهد کرد. @rozaneebefarda
هدایت شده از اندیشانه
حمایت مرحوم سیدمحمد شیرازی از جمهوری اسلامی! @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹جریان تشیع لندنی که خود را منسوب به آقای شیرازی می‌داند، امروز نماد مقابله با نظام در محافل مذهبی تلقی می‌شود. تشکیلاتی که در اسناد آمریکایی‌ها بعنوان آلترناتیو مذهبی نظام از آنان یاد شده و رژیم خبیث انگلیس سرمایه‌گذاری ویژه‌ای روی این جماعت کرده برای تقابل با نظام! 🔹بازخوانی این قبیل اسناد تاریخی، را با خلا تئوریک مواجه می‌سازد زیرا آنان در پی القای این تصویر هستید که قاطبه حوزویان مشهور معاصر، با انقلاب و نظام همراه نبوده‌اند. 🔶حاشیه گذشته از این موضع مثبت مرحوم شیرازی، ایشان در دوران نهضت امام و بعد از استقرار نظام، همراهی خاصی نداشت و در دهه شصت و بیشتر دهه هفتاد، بعنوان یکی از مخالفان حوزوی نظام مطرح بود. بازخوانی این قبیل اسناد هرگز به معنای چشم‌پوشی از نقد عملکردهای دیگر آن مرحوم نیست. ▫️روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان @rozaneebefarda